Ranidafobie betekenis
Ranidafobie is de angst voor kikkers en padden. Het dankt zijn naam aan Ranidae, wat de wetenschappelijke naam is voor een van de grootste families van kikkers.
Ranidafobie is een specifieke fobie, een soort angststoornis. Je hebt een specifieke fobie als je een overweldigende irrationele angst voor iets hebt.
Hoe vaak komt de fobie van kikkers voor?
Er is geen specifieke informatie beschikbaar over hoe vaak ranidafobie voorkomt. We weten echter dat specifieke fobieën in het algemeen heel vaak voorkomen.
In feite schat het National Institute of Mental Health (NIMH) dat 12,5 procent van de volwassenen in de Verenigde Staten op enig moment in hun leven een specifieke fobie zal ervaren.
Wat veroorzaakt angst voor padden en kikkers?
Wat precies specifieke fobieën zoals ranidafobie veroorzaakt, is onbekend. Het is waarschijnlijk dat ze optreden als gevolg van een of een combinatie van de volgende factoren.
Negatieve ervaringen
Als je een negatieve ervaring hebt met een kikker of pad, zou je een verband kunnen vormen tussen deze dieren en negatieve gevoelens zoals angst en paniek. Hierdoor zou je angst voor kikkers of padden kunnen ontwikkelen.
In een oude casestudy uit 1983 ontwikkelde een vrouw bijvoorbeeld een ernstige angst voor kikkers nadat ze de traumatische ervaring had gehad dat ze per ongeluk over een groep kikkers rende met haar grasmaaier.
Geleerde gedragingen
We kunnen ook gedrag leren van degenen om ons heen. Als een ouder, broer of zus of goede vriend bijvoorbeeld bang is voor kikkers, kun je ook bang worden voor kikkers.
Het is ook mogelijk dat regionale of culturele opvattingen iemands angst voor kikkers kunnen beïnvloeden. Inderdaad, kikkers en padden zijn een vrij algemeen onderwerp in folklore over de hele wereld.
In feite ontdekte een kleine studie uit 2012 onder 514 individuen in Portugal dat de aanwezigheid van folklore of negatieve percepties met betrekking tot reptielen en amfibieën een negatieve houding ten opzichte van deze dieren en hun instandhouding voorspelde.
Bovendien onderzocht een kleine studie uit 2020 de houding ten opzichte van kikkers in Kaapstad, Zuid-Afrika. Het bleek dat de mening van de deelnemers over kikkers op jonge leeftijd werd gevormd door zaken als culturele normen en de houding van hun verzorgers.
Individuele factoren
Ook kunnen verschillende individuele factoren een rol spelen bij het ontstaan van specifieke fobieën. Sommige mensen zijn bijvoorbeeld over het algemeen angstiger dan anderen. Het is ook mogelijk dat genetica ook kan bijdragen aan fobieën.
Ranidafobie symptomen
U kunt de symptomen van een specifieke fobie in twee categorieën verdelen: psychologisch en fysiek. Laten we elk van deze in meer detail bekijken.
Psychologische symptomen
Mensen met ranidafobie ervaren een intense, overweldigende angst of ongerustheid als ze in de buurt van kikkers zijn. Deze gevoelens zijn overdreven in vergelijking met de werkelijke dreiging die de kikker of pad vormt.
Het is belangrijk op te merken dat een kikker niet fysiek aanwezig hoeft te zijn om deze gevoelens te laten optreden. Iemand met ranidafobie kan ook angst ervaren door:
- denken aan een kikker
- horen over een kikker
- het zien van een foto of video van een kikker
Soms doen mensen met een specifieke fobie er alles aan om het object van hun angst te vermijden. Iemand met ranidafobie kan bijvoorbeeld vermijden om een sociaal evenement bij te wonen dat wordt gehouden in een park met een kikkervijver.
Lichamelijke symptomen
Enkele van de lichamelijke symptomen die iemand met ranidafobie kan ervaren, zijn:
- een verhoogde hartslag
- zweten
- schudden
- kortademigheid
- licht gevoel in het hoofd of duizeligheid
- beklemming op de borst
- spijsverteringssymptomen, zoals maagklachten of misselijkheid
Ranidafobie symptomen bij kinderen
De symptomen van een specifieke fobie bij kinderen kunnen verschillen van die bij volwassenen. Een kind met ranidafobie kan bijvoorbeeld het volgende doen wanneer het wordt blootgesteld aan een kikker of pad:
- bevriezen
- aan je vastklampen
- beginnen te huilen
- een woedeuitbarsting hebben
Hoe om te gaan
Gevoelens van angst of angst kunnen soms uitputtend zijn. Er zijn echter enkele dingen die u kunt doen om het hoofd te bieden.
Een van de eerste dingen die u kunt doen, is voor uzelf zorgen. Dit kan helpen om de symptomen van uw fobie te verminderen en kan onder meer bestaan uit:
- regelmatige lichaamsbeweging krijgen
- het eten van een gezond, uitgebalanceerd dieet
- genoeg slaap krijgen
- het oefenen van technieken om stress te verminderen, zoals meditatie of yoga
- het vermijden van stimulerende middelen, zoals cafeïne, die u op scherp kunnen zetten
Hoewel het misschien moeilijk is, is een ander ding dat u kunt doen, proberen het vermijden van bepaalde activiteiten te beperken. Soms kan het vermijden van bepaalde activiteiten in uw dagelijkse leven uw angsten versterken.
Herinner je je de sociale gebeurtenis in het park die we eerder noemden? In plaats van "nee" te antwoorden, kunt u overwegen om te gaan. Je hoeft niet in de buurt van de kikkervijver te komen, maar als je de stap zet om aanwezig te zijn, kun je voorkomen dat je angsten je leven verstoren.
Wees ten slotte niet bang om anderen te vertellen over uw gevoelens. Praten met familie, vrienden of een steungroep kan u waardevolle steun bieden.
Wanneer moet u contact opnemen met een medische professional?
U kunt overwegen om een afspraak te maken met een professional in de geestelijke gezondheidszorg als u merkt dat de lichamelijke symptomen van de angst voor kikkers uw dagelijks leven verstoren, waaronder uw:
- huiselijk leven
- werk
- school-
- sociale interacties
- vermogen om dagelijkse activiteiten uit te voeren
Een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg, zoals een psycholoog of psychiater, kan uw geschiedenis en symptomen evalueren om een passend behandelplan aan te bevelen.
Behandeling van ranidafobie
De behandeling van ranidafobie kan therapie, medicijnen of een combinatie van beide omvatten. Laten we eens kijken naar enkele verschillende opties.
Exposure-therapie
Blootstellingstherapie is een soort therapie waarbij u langzaam wordt blootgesteld aan het object van uw angst. Mogelijk ziet u dit ook wel desensibilisatie-therapie genoemd.
Een therapeut begint met een blootstelling die de minste angst veroorzaakt. In de loop van uw therapiesessies zullen ze geleidelijk opbouwen tot het meest angstaanjagende scenario.
Voor iemand met ranidafobie kan de voortgang van de blootstellingstherapie ongeveer als volgt verlopen:
- denk aan kikkers
- praten over kikkers
- het zien van een foto of video van een kikker
- in dezelfde kamer zijn als een kikker
- een kikker aanraken
- met een kikker in je hand
Tijdens de belichtingstherapie leert u manieren om uw angstgevoelens te beheersen, zoals ontspanning en ademhalingstechnieken.
Cognitieve gedragstherapie (CGT)
CGT wordt vaak gecombineerd met blootstellingstherapie om een specifieke fobie te behandelen. Tijdens CGT werk je samen met je therapeut om de denkpatronen en emoties te onderzoeken die bijdragen aan je angst voor kikkers.
Het doel is om je te helpen de negatieve gedachten of emoties die een rol spelen bij je angst opnieuw vorm te geven. In het geval van ranidafobie zou dit betekenen dat het idee wordt versterkt dat kikkers en padden over het algemeen veilig zijn om in de buurt te zijn.
Medicijnen
Medicatie wordt niet vaak gebruikt voor specifieke fobieën. Maar in sommige gevallen kan het op korte termijn worden voorgeschreven om u te helpen omgaan met angstgevoelens. Sommige medicijnen die kunnen worden gebruikt, zijn onder meer bètablokkers en benzodiazepines.
Er zijn echter meer aanbieders die geen benzodiazepines voorschrijven. Volgens de FDA moeten deze medicijnen nu een "zwarte doos" -waarschuwing dragen die consumenten waarschuwt dat ze verslavend kunnen zijn en met voorzorg moeten worden ingenomen.
Denk eraan om altijd met uw zorgverlener te praten voordat u medicijnen gebruikt.
Afhalen
Ranidafobie is de angst voor kikkers en padden. Iemand met ranidafobie ervaart intense gevoelens van angst of ongerustheid als reactie op kikkers. Ze kunnen ook lichamelijke symptomen hebben, zoals:
- een verhoogde hartslag
- schudden
- zweten
Het is niet duidelijk wat ranidafobie veroorzaakt. Het gebeurt waarschijnlijk door een combinatie van factoren zoals:
- negatieve ervaringen
- aangeleerd gedrag
- hoe iemand gevoelens van angst of ongerustheid verwerkt
Specifieke fobieën zoals ranidafobie kunnen worden behandeld met methoden zoals blootstellingstherapie en CGT.
Als je het gevoel hebt dat je angst voor kikkers je dagelijkse leven verstoort, kun je overwegen om een afspraak te maken met een geestelijke gezondheidswerker om je zorgen te bespreken.
