Alles wat u moet weten over de refractaire periode

Wat is de refractaire periode?

De refractaire periode vindt plaats direct nadat je je seksuele climax hebt bereikt. Het verwijst naar de tijd tussen een orgasme en wanneer je je klaar voelt om weer seksueel opgewonden te worden.

Het wordt ook wel de "resolutie" -fase genoemd.

Heeft iedereen er een?

Ja! Het is niet alleen beperkt tot mensen met penissen. Alle mensen ervaren een ongevoelige periode als de laatste fase in een vierdelige seksuele responscyclus, het Masters and Johnson’s Four-Phase Model.

Dit is hoe het werkt:

• Opwinding. Uw hartslag gaat omhoog, uw ademhaling wordt sneller en uw spieren raken gespannen. Bloed begint richting je geslachtsdelen te stromen.
• Plateau. Je spieren blijven zich spannen. Als u een penis heeft, trekken uw testikels tegen uw lichaam aan. Als je een vagina hebt, trekt je clitoris zich terug onder de clitoriskap.
• Orgasme. Je spieren trekken samen en laten spanning los, en je lichaam wordt rood en rood. Als u een penis heeft, trekken uw bekkenspieren samen om het ejaculaat vrij te maken.
• Resolutie. Uw spieren beginnen zich te ontspannen, uw bloeddruk en hartslag gaan omlaag en uw lichaam reageert minder op seksuele stimulatie. Dit is waar de refractaire periode begint.

Is het anders voor mannen en vrouwen?

Een recensie uit 2013 suggereert dat het mannelijke perifere zenuwstelsel (PNS) veel meer betrokken is bij de veranderingen van het lichaam na een orgasme.

Men denkt dat verbindingen die prostaglandinen worden genoemd, de algehele zenuwrespons beïnvloeden, wat resulteert in een langere refractaire periode.

Van een peptide genaamd somatostatine wordt ook gedacht dat het seksuele opwinding direct na de ejaculatie vermindert.

Dit kan verklaren waarom mannen doorgaans een langere refractaire periode hebben.

Wat is de gemiddelde ongevoelige periode naar geslacht en leeftijd?

Er zijn hier geen harde cijfers. Het varieert sterk van persoon tot persoon op basis van verschillende factoren, waaronder algehele gezondheid, libido en dieet.

Gemiddelde cijfers suggereren dat voor vrouwen slechts enkele seconden kunnen verstrijken voordat seksuele opwinding en orgasme weer mogelijk zijn.

Voor mannen is er veel meer variatie. Het kan een paar minuten, een uur, meerdere uren, een dag of zelfs langer duren.

Naarmate u ouder wordt, kan het 12 tot 24 uur duren voordat uw lichaam weer opgewonden kan raken.

Een analyse uit 2005 suggereert dat de seksuele functie het meest merkbaar verandert - voor beide geslachten - op de leeftijd van 40.

Verschilt het tussen masturbatie en partnerseks?

Ja, best wel een beetje.

In een recensie uit 2006 werd gekeken naar gegevens uit drie verschillende onderzoeken van mannen en vrouwen die zich bezighouden met masturbatie of penis-vaginale geslachtsgemeenschap (PVI) tot een orgasme.

De onderzoekers ontdekten dat prolactine, een belangrijk hormoon in de refractaire periode, meer dan 400 procent hoger is na PVI dan na masturbatie.

Dit suggereert dat je ongevoelige periode veel langer kan duren na geslachtsgemeenschap met een partner dan na solo masturbatie.

Kan ik iets doen om het in te korten?

Jij kan. Er zijn drie sleutelfactoren die van invloed zijn op de duur van de refractaire periode die u mogelijk kunt beheersen: opwinding, seksuele functie en algehele gezondheid.

Om opwinding te stimuleren

• Voel masturbatie als onderdeel van het proces. Als je een langere refractaire periode hebt, kan masturberen voor de seks je vermogen om met je partner vrij te komen, verstoren. Luister hier naar je lichaam - als het even duurt voordat je weer opgewonden raakt, sla dan de solo-sessie over en kijk wat er gebeurt.
• Schakel over hoe vaak je seks hebt. Als je al om de dag naar beneden gaat, probeer dan eens per week naar. En als je al een keer per week contact hebt, kijk dan wat er gebeurt als je tot om de week wacht. Een ander geslachtsschema kan resulteren in een andere refractaire periode.
• Probeer een nieuwe positie. Verschillende posities betekenen verschillende sensaties. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je meer controle hebt over je opwinding en aanstaande ejaculatie als je bovenop je partner zit of als ze bovenop je zitten.
• Experimenteer met erogene zones. Laat uw partner uw oren, nek, tepels, lippen, testikels en andere gevoelige, zenuwrijke gebieden trekken, draaien of knijpen.
• Fantaseer of speel een rollenspel. Denk na over situaties die u opwinden en deel ze met uw partner. Overweeg om een ​​'seksscène' na te spelen met jou en je partner als personages.

Om de seksuele functie te stimuleren

• Oefen Kegel-oefeningen. Door uw bekkenspieren te versterken, krijgt u mogelijk meer controle over wanneer u ejaculeert.
• Vermijd het drinken van alcohol voor de seks. Dit kan de hartfuncties verstoren die nodig zijn voor opwinding.
• Praat met uw arts over medicijnen tegen erectiestoornissen (ED). Medicijnen zoals sildenafil (Viagra) kunnen u helpen sneller weer in de zak te komen door de spieren van de penis te ontspannen en de doorbloeding te verbeteren. Individuele resultaten kunnen echter variëren en in sommige gevallen kunnen ED-medicatie contraproductief zijn. U kunt het beste een therapeut of arts raadplegen die gespecialiseerd is in seksuele gezondheid.

Om de algehele gezondheid te verbeteren

• Blijf actief. Train minstens 20 tot 30 minuten per dag om uw bloeddruk en cholesterol laag te houden.
• Eet gezond. Vul uw dieet met voedsel dat de doorbloeding bevordert, zoals zalm, citrusvruchten en noten.

het komt neer op

Het is belangrijk om te onthouden dat iedereen een andere refractaire periode heeft. U merkt misschien zelfs dat uw individuele refractaire periode van sessie tot sessie verschilt.

Het komt allemaal neer op een aantal unieke factoren. Sommige kun je veranderen, zoals alcoholgebruik en algehele voeding. En sommige, zoals chronische aandoeningen en leeftijd, kun je niet.

Als je je zorgen maakt over hoe lang het duurt voordat je een orgasme bereikt of ervan herstelt, ga dan naar een sekstherapeut of een arts met kennis van menselijke seksualiteit.

Ze kunnen al uw vragen beantwoorden en, indien nodig, een diagnose stellen of onderliggende aandoeningen behandelen.