Lepidopterofobie, de angst voor vlinders en motten

Lepidopterophobia betekenis

Lepidopterophobia is de angst voor vlinders of motten. Hoewel sommige mensen een milde angst voor deze insecten hebben, is een fobie wanneer u een buitensporige en irrationele angst heeft die uw dagelijkse leven verstoort.

Lepidoterofobie wordt uitgesproken als lep-ah-dop-ter-a-pho-bee-ah.

Hoe vaak komt deze fobie voor?

De exacte prevalentie van lepidoterofobie is onbekend. Over het algemeen komen specifieke fobieën zoals deze voor bij 5 tot 10 procent van de Amerikaanse bevolking.

Dierlijke fobieën, een categorie van specifieke fobieën, komen zowel vaker voor als ernstiger voor bij jongere mensen.

Een oudere studie schatte dat dierenfobieën - waaronder insecten zoals vlinders en motten - voorkomen bij 12 procent van de vrouwen en 3 procent van de mannen.

Wat veroorzaakt een angst voor vlinders?

Een fobie voor insecten zoals vlinders of motten kan door verschillende dingen worden veroorzaakt:

angst voor een mogelijke reactie van insecten, zoals op u springen of u aanraken
plotselinge blootstelling aan het insect
een negatieve of traumatische ervaring ermee
genetica
omgevingsfactoren
modellenwerk, dat is wanneer een naast familielid de fobie of angst heeft en u het van hen kunt leren

Wat zijn de symptomen van lepidopterofobie?

Symptomen van lepidopterofobie of een andere fobie kunnen van persoon tot persoon verschillen. Het meest voorkomende symptoom is een angst die niet in verhouding staat tot het werkelijke gevaar dat vlinders of motten opleveren.

Symptomen van lepidopterofobie zijn onder meer:

aanhoudende en irrationele angst om in contact te komen met vlinders of motten
ernstige angst of paniek wanneer u eraan denkt
vermijd situaties waarin u deze insecten kunt zien

Symptomen van fobieën in het algemeen zijn onder meer:

paniekaanvallen
ongerustheid
slapeloosheid of andere slaapproblemen
lichamelijke symptomen van angst zoals hartkloppingen of kortademigheid
angst die uw dagelijks functioneren beïnvloedt
de behoefte voelen om te ontsnappen

Een fobie wordt gediagnosticeerd wanneer de symptomen gedurende 6 maanden of langer aanwezig zijn.

Symptomen mogen ook niet worden verklaard door andere aandoeningen, zoals obsessief-compulsieve stoornis (OCS), posttraumatische stressstoornis (PTSD) of andere angststoornissen.

Hoe om te gaan met deze fobie

Omgaan met uw fobie kan veel verschillende technieken omvatten. Het doel is om uw angst geleidelijk onder ogen te zien en dagelijks te functioneren. Dit is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan.

Hoewel een zorgverlener medicijnen kan voorschrijven, therapie kan geven en u kan helpen bij het opstellen van een behandelplan, merkt u misschien ook dat een ondersteuningssysteem u helpt het hoofd te bieden door u begrepen te voelen.

Bronnen zijn onder meer:

Anxiety and Depression Association of America's online steungroep
Help-pagina van Mental Health America
Psychology Today's vind een steungroep

Over het algemeen zijn er een aantal coping-technieken die kunnen worden gebruikt bij de behandeling van angst:

ontspanningstechnieken zoals ademhalingsoefeningen
regelmatige lichaamsbeweging krijgen
het verminderen van uw inname van cafeïne en stimulerende middelen

Hoe een kind te helpen omgaan met lepidopterofobie

Dierlijke fobieën komen meestal voor tijdens de kindertijd en zijn intenser bij jongere mensen.

Kinderen kunnen hun angst uiten door te huilen, een driftbui te geven, te bevriezen of zich vast te klampen aan een ouderfiguur.

Als uw kind tekenen van fobie vertoont, kunt u volgens de American Academy of Pediatrics het volgende doen:

Praat met uw kind over hun angsten en zorg ervoor dat ze begrijpen dat veel kinderen angsten ervaren, maar dat u kunt samenwerken om er doorheen te komen.
Verlaag ze niet en maak ze niet belachelijk. Het kan wrok opwekken en zal geen vertrouwensomgeving bevorderen.
Stel uw kind gerust en ondersteun het door ermee om te gaan.
Forceer ze geen moed. Het kan enige tijd duren voordat uw kind zijn fobie heeft overwonnen. Het is geen goed idee om ze te dwingen dapper te zijn. In plaats daarvan moet u vooruitgang aanmoedigen.

Een fobie kan ernstig zijn en een leven lang meegaan als ze niet wordt behandeld. Het is een goed idee om eerst naar de kinderarts van uw kind te gaan als u denkt dat ze fobiesymptomen hebben.

Wanneer moet u een medische professional raadplegen?

Als u denkt dat u of uw kind symptomen van een fobie ervaart, is het altijd een goed idee om een deskundige in de geestelijke gezondheidszorg te raadplegen voor evaluatie.

Ze kunnen helpen andere aandoeningen uit te sluiten, een diagnose te stellen en een behandelplan op te stellen dat bij de situatie past.

Als de fobie uw dagelijkse leven zwaar begint te belasten, moet u zo snel mogelijk hulp zoeken.

Als ze ernstig zijn, kunnen fobieën:

interfereren met uw relaties
invloed hebben op de arbeidsproductiviteit
beperk uw sociale activiteiten
het gevoel van eigenwaarde verminderen

Sommige fobieën kunnen zo verergeren dat mensen het huis niet meer willen verlaten, vooral als ze paniekaanvallen krijgen als ze aan de angst worden blootgesteld. Door eerder een behandeling te krijgen, kan deze progressie worden voorkomen.

Hoe behandel je lepidopterofobie?

Er zijn verschillende behandelingen beschikbaar voor fobieën die zeer effectief zijn. Bij het behandelen van een fobie is de eerste stap om aan te pakken waarom je de angst hebt en van daaruit verder te gaan.

Afhankelijk van de ernst van de fobie en de bereidheid om eraan te werken, kan de behandeling weken, maanden of langer duren. Indien onbehandeld, kunnen insectenfobieën zoals lepidopterofobie tientallen jaren aanhouden.

Cognitieve gedragstherapie (CGT)

Gedragstherapie is een van de meest effectieve behandelingen voor fobieën. CBT richt zich op het begrijpen en veranderen van uw denk- en gedragspatronen.

Een therapeut zal met u samenwerken om u te helpen begrijpen waarom u deze angst heeft. Samen kun je coping-mechanismen ontwikkelen voor wanneer de angst begint op te komen.

Exposure-therapie

Blootstellingstherapie is een vorm van CGT waarbij u wordt blootgesteld aan de angst totdat u ongevoelig wordt.

Het doel van dit soort therapie is dat je angst vermindert en je angstreactie verzwakt naarmate de tijd verstrijkt en je wordt keer op keer blootgesteld.

Blootstellingstherapie kan u ook helpen inzien dat u in staat bent om uw angst onder ogen te zien en dat er niets ergs zal gebeuren als u dat doet.

Medicatie

Hoewel er geen specifieke door de FDA goedgekeurde medicijnen zijn voor de behandeling van fobieën, zijn er verschillende die kunnen worden voorgeschreven:

Antidepressiva. Deze omvatten selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) zoals escitalopram (Lexapro) en fluoxetine (Prozac).
Benzodiazepinen. Deze medicijnen tegen angst worden vaak op korte termijn gebruikt en kunnen helpen bij symptomen van paniek. Voorbeelden zijn alprazolam (Xanax) en diazepam (Valium).
Buspiron. Buspiron is een dagelijks middel tegen angststoornissen.
Bètablokkers. Deze medicijnen zoals propranolol (Inderal) worden meestal gebruikt voor hartgerelateerde aandoeningen, maar kunnen ook off-label worden voorgeschreven voor angst.

Andere behandelingen

virtuele therapie, een nieuwere vorm van therapie waarbij u wordt blootgesteld aan de fobie via computer of virtual reality
hypnose
gezinstherapie, een therapie die bedoeld is om gezinsleden te helpen de communicatie te verbeteren en de beste emotionele steun te bieden