Infectieuze mononucleosis, ook afgekort "mono" genoemd, treft vaak adolescenten en jonge volwassenen. Iedereen kan het echter op elke leeftijd krijgen.
Door deze virale ziekte voelt u zich moe, koortsig, zwak en pijnlijk.
Dit is wat u moet weten over oorzaken, behandelingen, preventie en mogelijke complicaties van infectieuze mono.
Thuiszorg voor mono
Er zijn verschillende dingen die u kunt doen om voor uzelf of een familielid te zorgen met mono.
Veel rust krijgen
Dit advies zou niet moeilijk te volgen moeten zijn. De meeste mensen met mono zijn extreem moe. Probeer niet "door te dringen". Gun uzelf voldoende tijd om te herstellen.
Drink veel vloeistoffen
Het is belangrijk om gehydrateerd te blijven om mono te bestrijden. Overweeg om warme kippensoep te drinken. Het biedt rustgevende, gemakkelijk in te slikken voeding.
Zelfzorgmedicijnen
Acetaminophen en ibuprofen kunnen helpen bij pijn en koorts, maar genezen de ziekte niet. Let op: deze geneesmiddelen kunnen respectievelijk lever- en nierproblemen veroorzaken. Overdrijf het niet en gebruik ze niet als u problemen heeft met deze organen.
Geef kinderen of tieners nooit aspirine. Het kan hen een hoger risico opleveren om het syndroom van Reye te ontwikkelen. Dit is een ernstige aandoening waarbij de lever en de hersenen opzwellen.
Vermijd inspannende activiteiten
Doe vier tot zes weken na de diagnose niet mee aan inspannende activiteiten zoals sporten of gewichtheffen. Mono kan uw milt aantasten en door krachtige activiteit kan deze scheuren.
Krijg verlichting voor je zere keel
Gorgelen met zout water, zuigtabletten nemen, op diepvriesdruppels of ijsblokjes zuigen of je stem laten rusten, kunnen allemaal helpen om je keel beter te laten voelen.
Voorgeschreven medicijnen
Zodra uw arts heeft bevestigd dat u mono heeft, krijgt u mogelijk bepaalde medicijnen voorgeschreven, zoals een corticosteroïde. Een corticosteroïde helpt ontstekingen en zwellingen in uw lymfeklieren, amandelen en luchtwegen te verminderen.
Hoewel deze problemen gewoonlijk binnen een maand of twee vanzelf verdwijnen, kan dit type geneesmiddel helpen uw luchtwegen te openen en u gemakkelijker laten ademen.
Soms krijgen mensen ook keelontsteking of een bacteriële sinusinfectie als gevolg van mono. Hoewel de mono zelf niet wordt aangetast door antibiotica, kunnen deze secundaire bacteriële infecties ermee worden behandeld.
Uw arts zal waarschijnlijk geen amoxicilline- of penicilline-achtige medicijnen voorschrijven als u mono heeft. Ze kunnen huiduitslag veroorzaken, een bekende bijwerking van deze medicijnen.
Wat veroorzaakt mono?
Mononucleosis wordt meestal veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus. Dit virus infecteert op een gegeven moment ongeveer 95 procent van de wereldbevolking. De meeste mensen zijn ermee besmet tegen de tijd dat ze 30 jaar oud zijn.
Verschillende virussen kunnen echter ook infectieuze mononucleosis veroorzaken, waaronder:
- HIV
- rubella-virus (veroorzaakt Duitse mazelen)
- cytomegalovirus
- adenovirus,
- hepatitis A-, B- en C-virussen
De parasiet Toxoplasma gondii, die toxoplasmose veroorzaakt, kan ook infectieuze mononucleosis veroorzaken.
Hoewel niet iedereen die het Epstein-Barr-virus krijgt, mono krijgt, ontwikkelt tenminste een op de vier tieners en jongvolwassenen die geïnfecteerd raken het.
Omdat de oorzaak van mono een virus is, helpen antibiotica niet om de ziekte zelf op te lossen. Zelfs antivirale medicijnen werken in de meeste gevallen niet, dus het is belangrijk om voor uzelf te zorgen terwijl u mono heeft en ernstige of ongebruikelijke symptomen onmiddellijk aan uw arts te melden.
Mono duurt meestal een maand of twee. De zere keel en koorts kunnen echter verdwijnen voordat de algemene vermoeidheid en zwelling in uw keel verdwijnen.
Wat zijn de mogelijke complicaties van mono?
Medische complicaties kunnen optreden als gevolg van mono. Waaronder:
complicaties van mono
- vergroting van de milt
- leverproblemen, waaronder hepatitis en gerelateerde geelzucht
- Bloedarmoede
- ontsteking van de hartspier
- meningitis en encefalitis
Bovendien geeft recent bewijs aan dat mono bepaalde auto-immuunziekten kan veroorzaken, waaronder:
- lupus
- Reumatoïde artritis
- multiple sclerose
- inflammatoire darmziekte
Als u eenmaal mono heeft gehad, blijft het Epstein-Barr-virus de rest van uw leven in uw lichaam. Omdat u echter antilichamen in uw bloed ontwikkelt als u het eenmaal heeft gehad, zal het waarschijnlijk gedeactiveerd blijven. Het komt zelden voor dat u ooit weer symptomen krijgt.
het komt neer op
Mono is heel gebruikelijk. Hoewel veel mensen het ooit in hun leven krijgen, is er helaas geen vaccin tegen.
U kunt voorkomen dat mono wordt verspreid als u ziek bent door uw eten of eetgerei niet te delen en natuurlijk door anderen niet te kussen totdat u volledig hersteld bent.
Hoewel mononucleosis u moe en ellendig kan maken, herstellen de meeste mensen goed en ondervinden ze geen complicaties op de lange termijn. Als u het toch krijgt, zijn het raadplegen van uw arts en het goed voor uzelf zorgen de beste manieren om te helpen herstellen.
.jpg)
.jpg)
