Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) treft naar schatting 2,5 procent van de volwassenen. Het is een psychische aandoening die leidt tot problemen zoals hyperactiviteit en impulsief gedrag.
Onbehandelde ADHD kan veel aspecten van uw leven verstoren, zoals uw baan en uw relaties. Het krijgen van een juiste diagnose is de eerste stap om een behandeling te krijgen.
Volwassenen met ADHD reageren vaak goed op een combinatie van psychotherapie en medicatie.
Er is niet één enkele test om ADHD te diagnosticeren. Integendeel, een uitgebreide evaluatie helpt zorgverleners bij het diagnosticeren van ADHD.
De belangrijkste test is een gestandaardiseerd interview, maar uw arts uit de gezondheidszorg kan ook vragen om naaste familieleden te interviewen en u tests te geven om soortgelijke aandoeningen uit te sluiten.
Blijf lezen om meer te weten te komen over hoe ADHD bij volwassenen wordt gediagnosticeerd en welke tests over het algemeen worden gebruikt.
Hoe wordt ADHD bij volwassenen gediagnosticeerd?
Het diagnosticeren van ADHD kan complex zijn omdat er geen enkele test is die ADHD diagnosticeert. Wanneer een zorgverlener de diagnose stelt, gebruikt hij informatie uit meerdere bronnen, zoals:
- een checklist voor ADHD-symptomen
- een gedetailleerde geschiedenis van uw verleden en huidig niveau van functioneren
- informatie verkregen van familieleden of andere naaste dierbaren
- gestandaardiseerde beoordelingsschalen voor gedrag
- tests om andere aandoeningen of leerstoornissen uit te sluiten
- een medisch onderzoek
Uw arts zal de richtlijnen volgen uit de meest recente editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) om ADHD te diagnosticeren. Dit is een naslagwerk dat zorgverleners gebruiken om diagnoses te stellen.
DSM-5-richtlijnen bieden een gemeenschappelijke set instructies om de kans te vergroten dat verschillende zorgverleners met dezelfde diagnose komen.
Deze richtlijnen noemen drie mogelijke patronen van ADHD:
- onoplettendheid
- hyperactiviteit
- een combinatie van beide
Er zijn negen criteria voor het onoplettendheidspatroon en negen voor het hyperactiviteitspatroon. Volwassenen hebben vijf van de symptomen van elk patroon nodig voor een ADHD-diagnose, terwijl kinderen er zes nodig hebben.
Het gecombineerde patroon betekent dat u ten minste vijf symptomen heeft voor zowel het onoplettendheid- als het hyperactiviteitspatroon.
Hieronder staan de DSM-5-criteria voor het diagnosticeren van ADHD:
Onoplettendheid
- een veelvuldig onvermogen om goed op details te letten of veelvuldige fouten op school of op het werk
- vaak moeite om de aandacht bij taken of activiteiten te houden
- luistert vaak niet als er tegen wordt gesproken
- vaak instructies niet opvolgen of taken niet voltooien
- hebben vaak problemen met de organisatie
- een frequente terughoudendheid om taken uit te voeren die aanhoudende mentale inspanning vereisen
- vaak dingen kwijtraken
- gemakkelijk afgeleid worden
- vaak taken of dagelijkse bezigheden vergeten
Hyperactiviteit
- vaak friemelen of kronkelen tijdens het zitten
- vaak opstaan uit uw stoel als dit ongepast is
- vaak rusteloos voelen
- vaak niet in staat om stilletjes aan taken deel te nemen
- vaak "onderweg"
- overdreven praten
- vaak antwoorden eruit flapperen voordat de vragen compleet zijn
- voortdurend moeite hebben om op uw beurt te wachten
- anderen vaak onderbreken
Zelfdiagnose stellen met online enquêtes
U kunt veel online-enquêtes vinden voor zelfdiagnose van ADHD. Sommige deskundigen op het gebied van de geestelijke gezondheid raden het gebruik van deze enquêtes voor zelfdiagnose echter ten zeerste af, aangezien de meeste van deze tests niet wetenschappelijk zijn gevalideerd.
Een formele diagnose kan alleen worden gesteld door een gekwalificeerde en gediplomeerde professional.
Welke tests worden gebruikt om ADHD bij volwassenen vast te stellen?
Gekwalificeerde zorgverleners volgen de DSM-5-richtlijnen bij het stellen van een ADHD-diagnose. Er kan enige variatie zijn in de tests die zorgverleners gebruiken, maar de volgende tools worden vaak meegeleverd.
Diagnostisch interview
Het belangrijkste onderdeel van uw ADHD-onderzoek is het diagnostisch interview.
Het kan gestructureerd of semi-gestructureerd zijn. Ongeacht hoe uw arts het interview afneemt, hij zal u gestandaardiseerde vragen stellen over uw huidige en vroegere gedrag.
De vragen hebben betrekking op een reeks onderwerpen. Uw arts of therapeut zal vervolgvragen stellen om zoveel mogelijk informatie te verzamelen.
Om een ADHD-diagnose te kunnen stellen, moet uw arts uit de gezondheidszorg vaststellen dat u kenmerken van ADHD hebt vertoond vanaf de kindertijd tot het heden.
Indien mogelijk wil uw arts of therapeut het interview afnemen als u in het gezelschap bent van een familielid of uw partner. Het interview duurt minimaal 1 à 2 uur.
Het interview maakt gebruik van gestandaardiseerde vragen om de kans te vergroten dat een andere interviewer met dezelfde diagnose komt.
Elke vraag correleert met een van de negen kenmerken van het onoplettende of hyperactieve patroon van ADHD.
Interview met familie of goede vrienden
Uw zorgverlener kan ook familieleden of andere mensen die u goed kennen, interviewen. Dit deel van het diagnoseproces helpt uw zorgverlener om extra details te krijgen en uw antwoorden te bevestigen.
Je ouders kunnen bijvoorbeeld de mogelijkheid hebben om details over je jeugd te geven die je bent vergeten, of je partner kan details geven over je relatie die je misschien mist.
Gestandaardiseerde beoordelingsschaal voor gedrag
ADHD-evaluatie omvat vaak gestandaardiseerde vragenlijsten die worden gebruikt om het gedrag van mensen met ADHD te vergelijken met mensen die geen ADHD hebben.
Deze enquêtes worden op zichzelf niet als diagnose gebruikt, maar kunnen ondersteuning bieden voor het diagnostische interview. Uw arts of therapeut wil misschien ook dat uw partner de enquêtes invult.
Aanvullende tests
Uw arts uit de gezondheidszorg kan u aanvullende tests geven om op andere aandoeningen te screenen. Deze tests kunnen tests omvatten om academische prestaties of intellectuele capaciteiten te meten, of om uw arts uit de gezondheidszorg te helpen bij het vinden van naast elkaar bestaande aandoeningen.
Maar liefst 80 procent van de mensen met ADHD heeft minstens één naast elkaar bestaande aandoening. De meest voorkomende zijn:
- depressie
- ongerustheid
- bipolaire stoornis
- stoornis in het gebruik van middelen
- persoonlijkheidsstoornissen
Medisch EXAMEN
Het kan zijn dat u een medisch onderzoek krijgt als u er recentelijk geen heeft gehad. Dit onderzoek kan uw arts uit de gezondheidszorg helpen andere aandoeningen uit te sluiten die symptomen kunnen veroorzaken die lijken op ADHD-symptomen, zoals schildklierproblemen of een epileptische aandoening.
Wie is gekwalificeerd om ADHD bij volwassenen te diagnosticeren?
Uw huisarts zal waarschijnlijk geen diagnose van ADHD stellen, tenzij hij een gespecialiseerde opleiding heeft gevolgd. Maar ze kunnen u doorverwijzen naar een arts uit de gezondheidszorg die ervaring heeft met het diagnosticeren van ADHD.
Sommige soorten zorgverleners die mogelijk de diagnose kunnen stellen, zijn onder meer:
- psychiaters
- neurologen
- ontwikkelingsstoornissen kinderartsen
- psychologen
- klinische maatschappelijk werkers
- verpleegkundigen
- bevoegde adviseurs of therapeuten
Waar vindt u een gekwalificeerde professional om ADHD bij volwassenen te diagnosticeren?
Een bezoek aan uw huisarts is een van de gemakkelijkste manieren om een gekwalificeerde professional te vinden om ADHD te diagnosticeren.
In sommige gevallen heeft uw huisarts een gespecialiseerde opleiding gevolgd om zelf de diagnose te stellen. In de meeste gevallen zullen ze u doorverwijzen naar een specialist om de diagnose te stellen.
In veel gevallen werk je samen met een klein team van professionals in de geestelijke gezondheidszorg met verschillende specialisatiegebieden.
Wat zijn de symptomen van ADHD bij volwassenen?
Volwassenen met ADHD vertonen vaak een patroon van onoplettendheid, hyperactiviteit en impulsiviteit die problemen veroorzaken op bepaalde gebieden van hun leven, zoals hun werk of relaties.
Een persoon met ADHD kan het bijvoorbeeld moeilijk hebben om goed te presteren op het werk omdat ze moeite hebben zich te concentreren en georganiseerd te blijven. Ze kunnen relatieproblemen hebben omdat ze woede-uitbarstingen en impulsief gedrag hebben.
De symptomen van ADHD kunnen bij volwassenen subtieler zijn dan bij kinderen. Veel volwassenen met ADHD weten niet dat ze het hebben. En ADHD wordt vaak over het hoofd gezien bij meisjes en vrouwen.
Enkele algemene symptomen van ADHD bij volwassenen zijn:
- slechte focus
- gemakkelijk afgeleid
- desorganisatie
- slecht tijdmanagement
- hyperactiviteit
- vergeetachtigheid
- impulsiviteit
- emotionele zorgen
- slecht zelfbeeld
- lage motivatie
- rusteloosheid
- vermoeidheid
- relatieproblemen
- substantie gebruik
Afhalen
Uw arts in de gezondheidszorg om ADHD te diagnosticeren, zal een uitgebreide evaluatie uitvoeren met behulp van meerdere tests.
De belangrijkste test is een diagnostisch interview waarin ze u gestandaardiseerde vragen stellen. Uw arts uit de gezondheidszorg zal waarschijnlijk ook naaste familieleden willen interviewen, u gestandaardiseerde gedragsenquêtes willen laten invullen en tests willen uitvoeren om soortgelijke aandoeningen uit te sluiten.
ADHD kan bij verschillende mensen verschillende symptomen veroorzaken. Als u denkt dat u ADHD heeft, is het belangrijk om een getrainde arts uit de gezondheidszorg te bezoeken voor een juiste diagnose.
ADHD kan uw leven verstoren, maar behandeling kan u helpen het met succes te behandelen.
.jpg)
