Kernpunten
- Screening op hepatitis C begint met een bloedtest die controleert op de aanwezigheid van HCV-antilichamen.
- Tests voor hepatitis C worden meestal gedaan in laboratoria die routinematig bloedonderzoek uitvoeren. Er wordt regelmatig bloed afgenomen en geanalyseerd.
- HCV-antilichamen die in testresultaten worden getoond, duiden op de aanwezigheid van het hepatitis C-virus.
Hepatitis C is een virale infectie die kan leiden tot ernstige leverschade en andere gezondheidscomplicaties.
Het hepatitis C-virus (HCV) dat de aandoening veroorzaakt, wordt overgedragen door blootstelling aan het bloed van iemand die HCV heeft.
Als u symptomen van hepatitis C ervaart of denkt dat u mogelijk risico loopt, bespreek dan een bloedtest met uw arts.
Omdat de symptomen niet altijd meteen verschijnen, kan screening de aandoening uitsluiten of u helpen de behandeling te krijgen die u nodig heeft.
Wat is een HCV-antilichaamtest (bloed)?
Een HCV-antilichaamtest wordt gebruikt om te bepalen of u het hepatitis C-virus heeft opgelopen.
De test zoekt naar antilichamen, dit zijn eiwitten die door het immuunsysteem worden aangemaakt en die in de bloedbaan worden afgegeven wanneer het lichaam een vreemde stof detecteert, zoals een virus.
HCV-antilichamen duiden op blootstelling aan het virus op een bepaald moment in het verleden. Het kan een paar dagen tot een paar weken duren voordat de resultaten terugkomen.
Testresultaten begrijpen
Er zijn twee mogelijke uitkomsten voor een HCV-antilichaamtest. Het bloedpaneel laat zien dat u een niet-reactief resultaat of een reactief resultaat hebt.
Niet-reactief HCV-antilichaam resultaat
Als er geen HCV-antilichamen worden gevonden, wordt het testresultaat als niet-reactief HCV-antilichaam beschouwd. Er zijn geen verdere testen - of acties - vereist.
Als u echter sterk het gevoel heeft dat u aan HCV bent blootgesteld, kan een nieuwe test worden besteld.
Reactief resultaat op HCV-antilichamen
Als het eerste testresultaat HCV-antilichaamreactief is, wordt een tweede test geadviseerd. Het feit dat u HCV-antilichamen in uw bloedbaan heeft, wil niet zeggen dat u hepatitis C heeft.
NAT voor HCV-RNA
De tweede test controleert op HCV-ribonucleïnezuur (RNA). RNA-moleculen spelen een cruciale rol bij de expressie en regulatie van genen. De resultaten van deze tweede test zijn als volgt:
- Als HCV-RNA wordt gedetecteerd, heeft u momenteel HCV.
- Als er geen HCV-RNA wordt gevonden, betekent dit dat u een voorgeschiedenis van HCV heeft en de infectie heeft verwijderd, of dat de test een vals-positief was.
Er kan een vervolgtest worden besteld om te bepalen of uw eerste reactie op HCV-antilichamen een vals positief resultaat was.
Na diagnose
Als u hepatitis C heeft, maak dan zo snel mogelijk een afspraak met een zorgverlener om de behandeling te plannen.
Er zullen verdere tests worden uitgevoerd om de omvang van de ziekte te bepalen en of er enige schade aan uw lever is opgetreden.
Afhankelijk van de aard van uw geval, kunt u al dan niet onmiddellijk met de medicamenteuze behandeling beginnen.
Als u hepatitis C heeft, zijn er bepaalde stappen die u onmiddellijk moet nemen, waaronder het niet doneren van bloed en het informeren van uw seksuele partners.
Uw arts kan u een volledige lijst geven met andere te nemen stappen en voorzorgsmaatregelen.
Uw arts moet bijvoorbeeld alle medicijnen en supplementen kennen die u gebruikt om er zeker van te zijn dat niets uw risico op verdere leverschade of interactie met medicijnen die u gebruikt, verhoogt.
Testprocedures en kosten
De test op HCV-antilichamen, evenals vervolgbloedonderzoeken, kan worden gedaan in de meeste laboratoria die routinematig bloedonderzoek uitvoeren.
Er wordt regelmatig bloed afgenomen en geanalyseerd. Er zijn van uw kant geen speciale stappen, zoals vasten, nodig.
Veel verzekeringsmaatschappijen dekken hepatitis C-tests, maar neem voor de zekerheid eerst contact op met uw verzekeraar.
Veel gemeenschappen bieden ook gratis of goedkope tests aan. Neem contact op met het kantoor van uw arts of het plaatselijke ziekenhuis om erachter te komen wat er bij u in de buurt beschikbaar is.
Testen op hepatitis C is eenvoudig en niet pijnlijker dan elke andere bloedtest.
Maar als u risico loopt op de ziekte of denkt dat u aan het virus bent blootgesteld, kunt u zich laten testen - en indien nodig een behandeling starten - om jarenlang ernstige gezondheidsproblemen te voorkomen.
Wie zou zich moeten laten testen
De CDC beveelt aan dat alle volwassenen van 18 jaar en ouder moeten worden gescreend op hepatitis C, behalve in instellingen waar de prevalentie van HCV-infectie minder is dan 0,1%.
Ook moeten alle zwangere vrouwen tijdens elke zwangerschap worden gescreend, behalve in omgevingen waar de prevalentie van HCV-infectie minder dan 0,1% is.
Hepatitis C wordt vaak geassocieerd met het delen van naalden. Maar er zijn andere transmissiemethoden.
Gezondheidswerkers die regelmatig worden blootgesteld aan het bloed van anderen, lopen bijvoorbeeld een groter risico om het virus op te lopen.
Het krijgen van een tatoeage van een tatoeëerder zonder vergunning of een instelling waar naalden mogelijk niet goed gesteriliseerd zijn, verhoogt ook het risico op overdracht.
Vóór 1992, toen de grootschalige screening van bloeddonaties op hepatitis C begon, kon HCV waarschijnlijk worden overgedragen via bloedtransfusies en orgaantransplantaties.
Andere factoren kunnen de kans op HCV vergroten. Als een van de volgende situaties op u van toepassing is, stelt de Mayo Clinic screening op hepatitis C voor:
- U heeft een abnormale leverfunctie.
- Bij al uw seksuele partners is de diagnose hepatitis C gesteld.
- U heeft de diagnose hiv gekregen.
- Je bent opgesloten.
- U heeft langdurige hemodialyse ondergaan.
Behandeling en vooruitzichten
De behandeling wordt aanbevolen voor iedereen die positief test op hepatitis C, inclusief kinderen van 3 jaar en ouder, evenals adolescenten.
De huidige behandelingen omvatten gewoonlijk ongeveer 8-12 weken orale therapie, die meer dan 90 procent van de mensen met de diagnose hepatitis C geneest en weinig bijwerkingen veroorzaakt.
-treatment-early.jpg)
