Informatie over seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA) voor vrouwen

SOA's en SOA's bij vrouwen

Seksueel overdraagbare aandoeningen en ziekten (soa's en soa's) worden overgedragen via vaginaal, anaal of oraal seksueel contact. Symptomen van een SOA voor mensen met een vagina kunnen zijn:

• vaginale jeuk
• uitslag
• ongebruikelijke afscheiding
• pijn

Veel soa's vertonen helemaal geen symptomen. Als ze onbehandeld blijven, kunnen ze leiden tot vruchtbaarheidsproblemen en een verhoogd risico op baarmoederhalskanker. Deze risico's maken het nog belangrijker om veiliger seks te hebben.

Elk jaar zijn er wereldwijd ongeveer 376 miljoen nieuwe transmissies van syfilis, chlamydia, gonorroe en trichomoniasis.

Omdat veel mensen met vagina's geen symptomen vertonen bij sommige soa's, weten ze misschien niet dat ze behandeling nodig hebben. Er wordt geschat dat maar liefst 1 op de 6 Amerikanen genitale herpes heeft, maar de meesten weten niet dat ze het hebben.

Vaak voorkomende soa's bij vrouwen

Enkele van de meest voorkomende soa's bij vrouwen en mensen met een vagina zijn:

• humaan papillomavirus (HPV)
• gonorroe
• chlamydia
• genitale herpes

HPV is de meest voorkomende soa bij vrouwen. Het is ook de hoofdoorzaak van baarmoederhalskanker.

Er is een vaccin beschikbaar dat bepaalde HPV-stammen tot de leeftijd van 45 jaar kan helpen voorkomen. Lees voor meer informatie over de voor- en nadelen van het HPV-vaccin.

Gonorroe en chlamydia zijn veel voorkomende bacteriële soa's. Chlamydia is zelfs de meest voorkomende soa in de Verenigde Staten.

Sommige gynaecologen zullen tijdens normale controles automatisch op beide controleren, maar u moet om medische screening vragen als u denkt dat u mogelijk risico loopt.

Genitale herpes komt ook vaak voor, met ongeveer 1 op de 6 mensen tussen de 14 en 49 jaar die het hebben.

Veel voorkomende symptomen van soa's

Vrouwen moeten op de hoogte zijn van mogelijke soa-symptomen, zodat ze indien nodig medisch advies kunnen inwinnen. Enkele van de meest voorkomende symptomen worden hieronder beschreven.

Veranderingen bij het plassen. Een soa kan worden aangegeven door pijn of een branderig gevoel tijdens het plassen, de behoefte om vaker te plassen of de aanwezigheid van bloed in de urine.

Abnormale vaginale afscheiding. Het uiterlijk en de consistentie van vaginale afscheiding verandert voortdurend tijdens de cyclus van een vrouw of zelfs als er geen cyclus is. Dikke, witte afscheiding kan een teken zijn van een schimmelinfectie. Wanneer de afscheiding geel of groen is, kan dit duiden op gonorroe of trichomoniasis.

Jeuk in het vaginale gebied. Jeuk is een niet-specifiek symptoom dat al dan niet verband houdt met een soa. Seksgerelateerde oorzaken van vaginale jeuk kunnen zijn:

• allergische reactie op een latex condoom
• schimmelinfectie
• schaamluis of schurft
• genitale wratten
• de vroege fasen van de meeste bacteriële en virale soa's

Pijn tijdens seks. Dit symptoom wordt vaak over het hoofd gezien, maar buik- of bekkenpijn kan een teken zijn van bekkenontstekingsziekte (PID). PID wordt meestal veroorzaakt door het gevorderde stadium van chlamydia of gonorroe.

Abnormale bloeding. Abnormale bloeding is een ander mogelijk teken van PID of andere reproductieve problemen veroorzaakt door een soa.

Uitslag of zweren. Zweren of kleine puistjes rond de mond of vagina kunnen wijzen op herpes, HPV of syfilis.

Preventie

Iedereen moet bepaalde preventieve maatregelen nemen om het oplopen of overdragen van soa's te voorkomen.

Laat u regelmatig testen

Meestal moeten mensen met een vagina elke 3 tot 5 jaar een uitstrijkje krijgen. Het is ook belangrijk om te vragen of u op andere soa's moet worden getest en of de HPV-vaccinatie wordt aanbevolen.

Volgens het Office on Women’s Health moet u met uw arts praten over soa-testen als u seksueel actief bent.

Gebruik bescherming

Of het nu voor vaginale, anale of orale seks is, een condoom of een andere barrièremethode kan zowel u als uw partner helpen beschermen. Vrouwencondooms en tandmoeders kunnen een bepaald niveau van bescherming bieden.

Spermiciden, de anticonceptiepil en andere vormen van anticonceptie kunnen bescherming bieden tegen zwangerschap, maar ze bieden geen bescherming tegen soa's.

Communiceren

Eerlijke communicatie met zowel uw arts als uw partner (s) over seksuele geschiedenis is essentieel.

SOA's en zwangerschap

Een persoon kan soa's krijgen tijdens de zwangerschap. Omdat veel aandoeningen geen symptomen vertonen, realiseren sommige mensen zich niet dat ze ermee leven. Om deze reden kunnen artsen aan het begin van een zwangerschap een volledig soa-panel draaien.

Deze aandoeningen kunnen levensbedreigend zijn voor u en uw baby. U kunt soa's doorgeven aan uw baby tijdens de zwangerschap of bevalling, dus een vroege behandeling is essentieel.

Alle bacteriële soa's kunnen tijdens de zwangerschap veilig worden behandeld met antibiotica. Virale aandoeningen kunnen worden behandeld met antivirale middelen om te voorkomen dat de aandoening aan uw kind wordt doorgegeven.

SOA's en aanranding

Sommige mensen krijgen soa's als direct gevolg van aanranding. Wanneer vrouwen onmiddellijk na een aanranding een zorgverlener zien, probeert de zorgverlener DNA vast te leggen en te beoordelen op verwondingen.

Tijdens dit proces kijken ze naar een mogelijke soa-diagnose. Als er enige tijd is verstreken sinds een aanranding, moet u toch medische hulp inroepen. Uw arts of een andere zorgverlener kan het eventueel melden van de gebeurtenis bespreken, samen met gezondheidsgerelateerde zorgen.

Afhankelijk van de persoon en zijn individuele risicofactoren en medische geschiedenis, kan de zorgverlener een preventieve behandeling voorschrijven, waaronder:

• antibiotica
• een hepatitis-vaccin
• een HPV-vaccin
• HIV-antivirale medicatie

Het is belangrijk om op het aanbevolen tijdstip contact op te nemen met een zorgverlener om ervoor te zorgen dat de medicijnen effectief waren en dat er geen aandoeningen hoeven te worden behandeld.

Wat u moet doen als de diagnose is gesteld

Hier zijn een paar dingen die u moet doen nadat u de diagnose soa heeft gekregen:

• Start onmiddellijk een behandeling die uw arts u voorschrijft.
• Neem contact op met uw partner (s) en laat hen weten dat zij ook getest en behandeld moeten worden.
• Onthoud van seks totdat de aandoening is genezen of totdat uw arts toestemming geeft. In het geval van bacteriële aandoeningen moet u wachten tot de medicijnen u en uw partner hebben genezen.
• Wacht voor virale aandoeningen lang genoeg totdat uw partner antivirale medicatie gebruikt, indien nodig, om het risico van overdracht van de aandoening aan hen te verkleinen. Uw arts kan u het juiste tijdsbestek geven.