AIP-dieet (auto-immuunprotocol): overzicht, voedsellijst en gids

Het auto-immuunprotocol (AIP) is een dieet dat gericht is op het verminderen van ontstekingen, pijn en andere symptomen veroorzaakt door auto-immuunziekten, zoals lupus, inflammatoire darmaandoening (IBD), coeliakie en reumatoïde artritis.

Veel mensen die het AIP-dieet hebben gevolgd, melden verbeteringen in hun gevoel, evenals vermindering van veel voorkomende symptomen van auto-immuunziekten, zoals vermoeidheid en darm- of gewrichtspijn. Hoewel onderzoek naar dit dieet veelbelovend is, is het ook beperkt.

Dit artikel biedt een uitgebreid overzicht van het AIP-dieet, inclusief de wetenschap erachter, evenals wat er momenteel bekend is over het vermogen om symptomen van auto-immuunziekten te verminderen.

Wat is het auto-immuunprotocoldieet?

Een gezond immuunsysteem is ontworpen om antilichamen te produceren die vreemde of schadelijke cellen in uw lichaam aanvallen.

Bij mensen met auto-immuunziekten produceert het immuunsysteem echter antilichamen die, in plaats van infecties te bestrijden, gezonde cellen en weefsels aanvallen.

Dit kan een reeks symptomen tot gevolg hebben, waaronder gewrichtspijn, vermoeidheid, buikpijn, diarree, hersenmist en weefsel- en zenuwbeschadiging.

Enkele voorbeelden van auto-immuunziekten zijn onder meer reumatoïde artritis, lupus, IBD, diabetes type 1 en psoriasis.

Aangenomen wordt dat auto-immuunziekten worden veroorzaakt door een verscheidenheid aan factoren, waaronder genetische aanleg, infectie, stress, ontsteking en medicatiegebruik.

Sommige onderzoeken suggereren ook dat, bij gevoelige personen, schade aan de darmbarrière kan leiden tot verhoogde intestinale permeabiliteit, ook wel bekend als "lekkende darm", wat de ontwikkeling van bepaalde auto-immuunziekten kan veroorzaken.

Aangenomen wordt dat bepaalde voedingsmiddelen de doorlaatbaarheid van de darmen vergroten, waardoor de kans op lekkende darmen groter wordt.

Het AIP-dieet richt zich op het elimineren van deze voedingsmiddelen en ze te vervangen door gezondheidsbevorderende, voedzame voedingsmiddelen waarvan wordt aangenomen dat ze de darmen helpen genezen en uiteindelijk ontstekingen en symptomen van auto-immuunziekten verminderen.

Het verwijdert ook bepaalde ingrediënten zoals gluten, die bij gevoelige personen een abnormale immuunrespons kunnen veroorzaken.

Hoewel experts van mening zijn dat een lekkende darm een ​​plausibele verklaring kan zijn voor de ontsteking die mensen met auto-immuunziekten ervaren, waarschuwen ze dat het huidige onderzoek het onmogelijk maakt om een ​​oorzaak-gevolg-relatie tussen de twee te bevestigen.

Daarom is er meer onderzoek nodig voordat er sterke conclusies kunnen worden getrokken.

OVERZICHT

Het auto-immuunprotocol (AIP) -dieet is bedoeld om ontstekingen, pijn en andere symptomen van mensen met auto-immuunziekten te verminderen door hun lekkende darm te genezen en mogelijk problematische ingrediënten uit hun dieet te verwijderen.

Hoe werkt het?

Het AIP-dieet lijkt op het paleodieet, zowel wat betreft de soorten voedsel die zijn toegestaan ​​en vermeden, als in de fasen die het bevatten. Vanwege hun overeenkomsten beschouwen velen het AIP-dieet als een uitbreiding van het paleodieet, hoewel AIP kan worden gezien als een strengere versie ervan.

Het AIP-dieet bestaat uit twee hoofdfasen.

De eliminatiefase

De eerste fase is een eliminatiefase waarbij voedsel en medicijnen worden verwijderd waarvan wordt aangenomen dat ze darmontsteking veroorzaken, onevenwichtigheden tussen de niveaus van goede en slechte bacteriën in de darm, of een immuunrespons.

Tijdens deze fase worden voedingsmiddelen zoals granen, peulvruchten, noten, zaden, nachtschadegroenten, eieren en zuivelproducten volledig vermeden.

Tabak, alcohol, koffie, oliën, levensmiddelenadditieven, geraffineerde en bewerkte suikers en bepaalde medicijnen, zoals niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), moeten ook worden vermeden.

Voorbeelden van NSAID's zijn ibuprofen, naproxen, diclofenac en hoge doses aspirine.

Aan de andere kant stimuleert deze fase de consumptie van vers, voedzaam voedsel, minimaal verwerkt vlees, gefermenteerd voedsel en bottenbouillon. Het benadrukt ook de verbetering van leefstijlfactoren, zoals stress, slaap en fysieke activiteit.

De duur van de eliminatiefase van het dieet varieert, aangezien deze doorgaans wordt gehandhaafd totdat een persoon een merkbare vermindering van de symptomen voelt. De meeste mensen houden deze fase gemiddeld 30-90 dagen vol, maar sommigen zullen al in de eerste 3 weken verbeteringen opmerken.

De herintroductiefase

Zodra een meetbare verbetering van de symptomen en het algehele welzijn optreedt, kan de herintroductiefase beginnen. Tijdens deze fase worden de vermeden voedingsmiddelen geleidelijk één voor één opnieuw in het dieet opgenomen, op basis van de tolerantie van de persoon.

Het doel van deze fase is om vast te stellen welke voedingsmiddelen bijdragen aan de symptomen van een persoon en om alle voedingsmiddelen die geen symptomen veroorzaken opnieuw te introduceren, terwijl de voedingsmiddelen die dat wel doen, blijven vermijden. Dit zorgt voor de breedste voedingsvariant die een persoon kan verdragen.

Tijdens deze fase moeten voedingsmiddelen één voor één opnieuw worden geïntroduceerd, waarbij u een periode van 5-7 dagen moet wachten voordat u opnieuw een ander voedingsmiddel introduceert. Dit geeft een persoon voldoende tijd om op te merken of een van hun symptomen opnieuw optreedt voordat het herintroductieproces wordt voortgezet.

Voedsel dat goed wordt verdragen, kan weer aan het dieet worden toegevoegd, terwijl voedingsmiddelen die symptomen veroorzaken, moeten worden vermeden. Houd er rekening mee dat uw voedseltolerantie in de loop van de tijd kan veranderen.

Daarom wilt u de herintroductietest misschien af ​​en toe herhalen voor voedingsmiddelen die de test aanvankelijk niet hebben gehaald.

Stapsgewijs herintroductieprotocol

Hier is een stapsgewijze benadering voor het opnieuw introduceren van voedingsmiddelen die werden vermeden tijdens de eliminatiefase van het AIP-dieet.

• Stap 1. Kies een voedingsmiddel om opnieuw te introduceren. Plan om dit voedsel een paar keer per dag op de testdag te consumeren en vermijd het dan gedurende 5-6 dagen volledig.
• Stap 2. Eet een kleine hoeveelheid, zoals 1 theelepel van het voedsel, en wacht 15 minuten om te zien of je een reactie krijgt.
• Stap 3. Als u symptomen ervaart, beëindig dan de test en vermijd dit voedsel. Als u geen symptomen heeft, eet dan een iets grotere portie, zoals 1 1/2 eetlepel, van hetzelfde voedsel en houd 2-3 uur lang in de gaten hoe u zich voelt.
• Stap 4. Als u tijdens deze periode symptomen ervaart, beëindig dan de test en vermijd dit voedsel. Als er geen symptomen optreden, eet dan een normale portie van hetzelfde voedsel en vermijd het gedurende 5-6 dagen zonder opnieuw ander voedsel te introduceren.
• Stap 5. Als u gedurende 5-6 dagen geen symptomen ervaart, kunt u het geteste voedsel opnieuw in uw dieet opnemen en dit 5-staps herintroductieproces herhalen met een nieuw voedingsmiddel.

Het is het beste om te voorkomen dat voedsel opnieuw wordt geïntroduceerd onder omstandigheden die de neiging hebben om ontstekingen te verhogen en het moeilijk maken om de resultaten te interpreteren. Deze omvatten tijdens een infectie, na een slechte nachtrust, wanneer u zich ongewoon gestrest voelt of na een zware training.

Bovendien wordt het soms aanbevolen om voedingsmiddelen in een bepaalde volgorde opnieuw in te voeren. Kies bijvoorbeeld bij het herintroduceren van zuivelproducten zuivelproducten met de laagste lactoseconcentratie om als eerste opnieuw te introduceren, zoals ghee of gefermenteerde zuivelproducten.

OVERZICHT

Het AIP-dieet elimineert eerst alle voedingsmiddelen die enkele weken symptomen kunnen veroorzaken. Elk wordt vervolgens afzonderlijk opnieuw geïntroduceerd, zodat alleen degenen die geen symptomen veroorzaken, uiteindelijk weer aan het dieet kunnen worden toegevoegd.

Voedsel om te eten en te vermijden

Het AIP-dieet heeft strikte aanbevelingen met betrekking tot welk voedsel moet worden gegeten of vermeden tijdens de eliminatiefase.

Eten om te vermijden

• Granen: rijst, tarwe, haver, gerst, rogge, enz., Evenals daarvan afgeleide voedingsmiddelen, zoals pasta, brood en ontbijtgranen
• Peulvruchten: linzen, bonen, erwten, pinda's, enz., Evenals voedsel dat daarvan is afgeleid, zoals tofu, tempeh, nepvlees of pindakaas
• Nachtschade-groenten: aubergines, paprika's, aardappelen, tomaten, tomatillos, enz., Evenals kruiden afgeleid van nachtschade-groenten, zoals paprika
• Eieren: hele eieren, eiwitten of voedingsmiddelen die deze ingrediënten bevatten
• Zuivel: koeien-, geiten- of schapenmelk, evenals voedingsmiddelen die van deze melk zijn afgeleid, zoals room, kaas, boter of ghee; eiwitpoeders op zuivelbasis of andere supplementen moeten ook worden vermeden
• Noten en zaden: alle noten en zaden en voedingsmiddelen die daarvan zijn afgeleid, zoals meel, boter of oliën; bevat ook specerijen op basis van cacao en zaden, zoals koriander, komijn, anijs, venkel, fenegriek, mosterd en nootmuskaat
• Bepaalde dranken: alcohol en koffie
• Verwerkte plantaardige oliën: canola-, raapzaad-, maïs-, katoenzaad-, palmpit-, saffloer-, soja- of zonnebloemolie
• Geraffineerde of verwerkte suikers: rietsuiker of bietsuiker, glucosestroop, bruine rijststroop en gerstemoutstroop; omvat ook snoep, frisdrank, snoep, bevroren desserts en chocolade, die deze ingrediënten kunnen bevatten
• Levensmiddelenadditieven en kunstmatige zoetstoffen: transvetten, kleurstoffen voor levensmiddelen, emulgatoren en verdikkingsmiddelen, evenals kunstmatige zoetstoffen, zoals stevia, mannitol en xylitol

Sommige AIP-protocollen bevelen verder aan om al het fruit - zowel vers als gedroogd - tijdens de eliminatiefase te vermijden. Anderen staan ​​de opname van 10-40 gram fructose per dag toe, wat neerkomt op ongeveer 1-2 porties fruit per dag.

Hoewel niet gespecificeerd in alle AIP-protocollen, suggereren sommigen ook om algen, zoals spirulina of chlorella, te vermijden tijdens de eliminatiefase, aangezien dit type zeegroente ook een immuunrespons kan stimuleren.

Voedsel om te eten

• Groenten: een verscheidenheid aan groenten, behalve nachtschade-groenten en algen, die moeten worden vermeden
• Vers fruit: een verscheidenheid aan vers fruit, met mate
• Knollen: zoete aardappelen, taro, yams, evenals Jeruzalem of Chinese artisjokken
• Minimaal verwerkt vlees: wild, vis, zeevruchten, orgaanvlees en gevogelte; vlees moet waar mogelijk wild zijn, met gras worden gevoerd of in de wei worden gekweekt
• Gefermenteerd voedsel dat rijk is aan probiotica: gefermenteerd voedsel op basis van zuivelproducten, zoals kombucha, kimchi, zuurkool, augurken en kokoskefir; probiotische supplementen kunnen ook worden geconsumeerd
• Minimaal bewerkte plantaardige oliën: olijfolie, avocado-olie of kokosolie
• Kruiden en specerijen: zolang ze niet zijn afgeleid van een zaadje
• Azijn: balsamico, appelcider en rode wijnazijn, zolang ze vrij zijn van toegevoegde suikers
• Natuurlijke zoetstoffen: ahornsiroop en honing, met mate
• Bepaalde soorten thee: groene en zwarte thee met een gemiddelde inname van 3-4 kopjes per dag
• Botbouillon

Ondanks dat dit is toegestaan, bevelen sommige protocollen u verder aan om uw inname van zout, verzadigde vetten en omega-6-vetten, natuurlijke suikers, zoals honing of ahornsiroop, en voedingsmiddelen op basis van kokosnoot te matigen.

Afhankelijk van het AIP-protocol dat voorhanden is, kunnen ook kleine hoeveelheden fruit worden toegestaan. Dit komt meestal neer op een maximale inname van 10-40 gram fructose per dag, of het equivalent van ongeveer 1-2 porties vers fruit.

Sommige protocollen suggereren verder om uw inname van hoog glycemische groenten en fruit te matigen, inclusief gedroogd fruit, zoete aardappelen en bakbanaan.

De glycemische index (GI) is een systeem dat wordt gebruikt om voedingsmiddelen te rangschikken op een schaal van 0 tot 100, op basis van hoeveel ze de bloedsuikerspiegel verhogen in vergelijking met witbrood. Groenten en fruit met een hoge glycemische waarde zijn die van 70 of hoger op de GI-schaal.

OVERZICHT

Het AIP-dieet bestaat doorgaans uit minimaal bewerkte, voedzame voedingsmiddelen. De bovenstaande lijsten geven aan welke voedingsmiddelen moeten worden gegeten of vermeden tijdens de eliminatiefase van het AIP-dieet.

Werkt het AIP-dieet?

Hoewel onderzoek naar het AIP-dieet beperkt is, suggereert enig bewijs dat het de ontsteking en symptomen van bepaalde auto-immuunziekten kan verminderen.

Kan helpen bij het genezen van een lekkende darm

Mensen met auto-immuunziekten hebben vaak een lekkende darm en deskundigen denken dat er een verband kan bestaan ​​tussen de ontsteking die ze ervaren en de doorlaatbaarheid van hun darm.

Een gezonde darm heeft doorgaans een lage doorlaatbaarheid. Hierdoor fungeert het als een goede barrière en wordt voorkomen dat voedsel- en afvalresten in de bloedbaan terechtkomen.

Een zeer doorlatende of lekkende darm zorgt er echter voor dat vreemde deeltjes in de bloedbaan terechtkomen en op hun beurt mogelijk een ontsteking veroorzaken.

Tegelijkertijd zijn er steeds meer aanwijzingen dat het voedsel dat u eet de immuniteit en functie van uw darmen kan beïnvloeden, en in sommige gevallen zelfs de mate van ontsteking die u ervaart, kan verminderen.

Een hypothese die onderzoekers koesteren, is dat het AIP-dieet kan helpen om de mate van ontsteking die een persoon ervaart, te verminderen door te helpen bij het genezen van lekkende darm.

Hoewel wetenschappelijk bewijs momenteel beperkt is, suggereert een handvol onderzoeken dat het AIP-dieet kan helpen om ontstekingen of symptomen die erdoor worden veroorzaakt te verminderen, althans bij een subgroep van mensen met bepaalde auto-immuunziekten.

Er is echter meer onderzoek nodig om specifiek de exacte manieren te begrijpen waarop het AIP-dieet kan helpen, evenals de precieze omstandigheden waaronder het dit kan doen.

Kan ontstekingen en symptomen van sommige auto-immuunziekten verminderen

Tot op heden is het AIP-dieet getest bij een kleine groep mensen en leverde ogenschijnlijk positieve resultaten op.

In een recent onderzoek van 11 weken bij 15 mensen met IBD op een AIP-dieet meldden de deelnemers bijvoorbeeld aan het einde van het onderzoek aanzienlijk minder IBD-gerelateerde symptomen te ervaren. Er werden echter geen significante veranderingen in markers van ontsteking waargenomen.

Evenzo liet een kleine studie mensen met IBD het AIP-dieet gedurende 11 weken volgen. Deelnemers meldden al na 3 weken na aanvang van het onderzoek significante verbeteringen in de stoelgang, stress en het vermogen om vrijetijds- of sportactiviteiten uit te voeren.

In een andere studie volgden 16 vrouwen met Hashimoto-thyroïditis, een auto-immuunziekte die de schildklier aantast, het AIP-dieet gedurende 10 weken. Aan het einde van het onderzoek waren de ontstekings- en ziektegerelateerde symptomen met respectievelijk 29% en 68% afgenomen.

Deelnemers rapporteerden ook significante verbeteringen in hun kwaliteit van leven, ondanks dat er geen significante verschillen zijn in hun metingen van de schildklierfunctie.

Hoewel veelbelovend, blijven studies klein en zeldzaam. Tot op heden zijn ze ook alleen uitgevoerd bij een kleine subgroep van mensen met auto-immuunziekten. Daarom is er meer onderzoek nodig voordat er sterke conclusies kunnen worden getrokken.

OVERZICHT

Het AIP-dieet kan de doorlaatbaarheid van de darm en ontstekingen helpen verminderen bij mensen met auto-immuunziekten. Kleine studies melden gunstige effecten bij mensen met IBD en de thyroïditis van Hashimoto, maar er is meer onderzoek nodig om deze voordelen te bevestigen.

Mogelijke nadelen

Het AIP-dieet wordt beschouwd als een eliminatiedieet, waardoor het voor sommigen zeer restrictief en mogelijk moeilijk te volgen is, vooral in de eliminatiefase.

De eliminatiefase van dit dieet kan het ook moeilijk maken voor mensen om te eten in sociale situaties, zoals in een restaurant of bij vrienden thuis, waardoor het risico op sociaal isolement toeneemt.

Het is ook belangrijk op te merken dat er geen garantie is dat dit dieet ontstekingen of ziektegerelateerde symptomen bij alle mensen met auto-immuunziekten zal verminderen.

Degenen die na dit dieet een vermindering van de symptomen ervaren, kunnen echter terughoudend zijn om door te gaan naar de herintroductiefase, uit angst dat dit de symptomen kan terugbrengen.

Dit kan problematisch worden, aangezien het in de eliminatiefase blijven het moeilijk kan maken om aan uw dagelijkse behoefte aan voedingsstoffen te voldoen. Als u te lang in deze fase blijft, kan uw risico op het ontwikkelen van tekorten aan voedingsstoffen en een slechte gezondheid na verloop van tijd toenemen.

Daarom is de herintroductiefase cruciaal en mag deze niet worden overgeslagen.

Als u problemen ondervindt bij het starten met de herintroductiefase, overweeg dan om contact op te nemen met een geregistreerde diëtist of andere medische professional met kennis van het AIP-dieet voor persoonlijke begeleiding.

OVERZICHT

Het AIP-dieet werkt mogelijk niet voor iedereen, en de eliminatiefase is erg beperkend. Dit kan dit dieet isolerend en moeilijk te volgen maken. Het kan ook leiden tot een hoog risico op tekorten aan voedingsstoffen als de herintroductiefase te lang wordt vermeden.

Moet je het proberen?

Het AIP-dieet is bedoeld om ontstekingen, pijn of andere symptomen veroorzaakt door auto-immuunziekten te helpen verminderen. Als zodanig kan het het beste werken voor mensen met auto-immuunziekten, zoals lupus, IBD, coeliakie of reumatoïde artritis.

Auto-immuunziekten kunnen niet worden genezen, maar hun symptomen kunnen worden beheerd. Het AIP-dieet is bedoeld om u hierbij te helpen door u te helpen bepalen welke voedingsmiddelen uw specifieke symptomen kunnen veroorzaken.

Bewijs met betrekking tot de werkzaamheid van dit dieet is momenteel beperkt tot mensen met IBD en de ziekte van Hashimoto.

Op basis van de manier waarop dit dieet wordt verondersteld te functioneren, kunnen mensen met andere auto-immuunziekten er echter ook baat bij hebben.

Er zijn momenteel enkele nadelen aan het proberen van dit dieet, vooral wanneer het wordt uitgevoerd onder toezicht van een diëtist of andere medische professional.

Door professionele begeleiding te zoeken voordat u het AIP-dieet uitprobeert, kunt u beter vaststellen welke voedingsmiddelen uw specifieke symptomen kunnen veroorzaken, en ervoor zorgen dat u tijdens alle fasen van dit dieet zo goed mogelijk aan uw voedingsbehoeften blijft voldoen.

OVERZICHT

Het AIP-dieet kan de ernst van de symptomen die verband houden met verschillende auto-immuunziekten verminderen. Het kan echter moeilijk zijn om het zelf te implementeren, daarom wordt begeleiding door een diëtist of medische professional sterk aanbevolen.

het komt neer op

Het AIP-dieet is een eliminatiedieet dat is ontworpen om ontstekingen of andere symptomen veroorzaakt door auto-immuunziekten te helpen verminderen.

Het bestaat uit twee fasen die zijn ontworpen om u te helpen bij het identificeren en uiteindelijk vermijden van de voedingsmiddelen die ontstekingen en ziektespecifieke symptomen kunnen veroorzaken. Onderzoek naar de werkzaamheid is beperkt, maar lijkt veelbelovend.

Vanwege de beperkte nadelen hebben mensen met auto-immuunziekten over het algemeen weinig te verliezen door het eens te proberen. Het is echter waarschijnlijk het beste om advies in te winnen bij een gekwalificeerde gezondheidswerker om ervoor te zorgen dat u tijdens alle fasen van dit dieet aan uw voedingsbehoeften blijft voldoen.