Wat is appelciderazijn?
Appelazijn (ACV) is een soort azijn die wordt gemaakt door appels te fermenteren met gist en bacteriën. Het belangrijkste actieve bestanddeel is azijnzuur, dat ACV zijn zure smaak geeft.
Hoewel ACV veel culinaire toepassingen heeft, wordt het een populair huismiddeltje voor alles, van zure terugvloeiing tot wratten. Sommigen beweren zelfs dat ACV kanker behandelt.
Blijf lezen om meer te weten te komen over het onderzoek achter het gebruik van ACV om kanker te behandelen en of dit huismiddeltje echt werkt.
Wat zijn de mogelijke voordelen?
Begin 1900 suggereerde Nobelprijswinnaar Otto Warburg dat kanker werd veroorzaakt door een hoge zuurgraad en een laag zuurstofgehalte in het lichaam. Hij merkte op dat kankercellen tijdens de groei een zuur produceerden dat melkzuur wordt genoemd.
Op basis van deze bevinding concludeerden sommige mensen dat het minder zuur maken van bloed hielp om kankercellen te doden.
ACV werd een methode om de zuurgraad in het lichaam te verminderen, gebaseerd op de overtuiging dat het alkaliserend is in het lichaam. "Alkaliserend" betekent dat het de zuurgraad vermindert, waardoor ACV wordt gescheiden van andere azijn (zoals balsamicoazijn) die de zuurgraad verhogen.
De zuurgraad wordt gemeten met behulp van de zogenaamde pH-schaal, die varieert van 0 tot 14. Hoe lager de pH, hoe zuurder iets is, terwijl een hogere pH aangeeft dat iets meer alkalisch is.
Wordt het ondersteund door onderzoek?
Het meeste onderzoek rond ACV als kankerbehandeling omvat dierstudies of weefselmonsters in plaats van levende mensen. Enkele van deze onderzoeken hebben echter aangetoond dat kankercellen agressiever groeien in een zure omgeving.
Een studie betrof een reageerbuis met maagkankercellen van ratten en mensen. Uit de studie bleek dat azijnzuur (het belangrijkste actieve ingrediënt in ACV) de kankercellen effectief doodde. De auteurs suggereren dat er hier potentieel is voor de behandeling van bepaalde maagkankers.
Ze voegen eraan toe dat, in combinatie met chemotherapie, speciale methoden kunnen worden gebruikt om azijnzuur rechtstreeks aan een tumor af te geven. De onderzoekers pasten echter azijnzuur toe op kankercellen in een laboratorium, niet in een levend mens. Verder onderzoek is nodig om deze mogelijkheid te onderzoeken.
Ook belangrijk: in dit onderzoek is niet onderzocht of consumeren ACV is gerelateerd aan het risico op of preventie van kanker.
Er zijn aanwijzingen dat het consumeren van azijn (niet ACV) beschermende voordelen kan bieden tegen kanker. Observatiestudies bij mensen vonden bijvoorbeeld een verband tussen azijnconsumptie en een lager risico op slokdarmkanker bij mensen uit China. Het consumeren van azijn leek echter ook het risico op blaaskanker bij mensen uit Servië te vergroten.
Bovenal is het concept dat het verhogen van de pH van bloed kankercellen doodt, niet zo eenvoudig als het klinkt.
Hoewel het waar is dat kankercellen melkzuur produceren terwijl ze groeien, verhoogt dit de zuurgraad door het hele lichaam niet. Bloed vereist een pH tussen 7,35 en 7,45, wat slechts licht alkalisch is. Het hebben van een bloed-pH, zelfs iets buiten dit bereik, kan veel van uw organen ernstig aantasten.
Als gevolg hiervan heeft uw lichaam zijn eigen systeem voor het handhaven van een specifieke bloed-pH. Dit maakt het erg moeilijk om via uw voeding de pH-waarde in uw bloed te beïnvloeden. Toch hebben sommige experts gekeken naar de effecten van een alkalisch dieet op het lichaam:
- Een systematische review wees uit dat er geen daadwerkelijk onderzoek was om het gebruik van een alkalisch dieet om kanker te behandelen te ondersteunen.
- Een menselijke studie keek naar het verband tussen de pH van de urine en blaaskanker. De resultaten suggereren dat er geen verband is tussen de zuurgraad van iemands urine en het risico op blaaskanker.
Hoewel, zoals gezegd, enkele onderzoeken hebben aangetoond dat kankercellen agressiever groeien in een zure omgeving, is er geen bewijs dat kankercellen niet groeien in een alkalische omgeving. Dus zelfs als je de pH van je bloed zou kunnen veranderen, zou dit niet noodzakelijk de groei van kankercellen verhinderen.
Zijn er risico's?
Een van de grootste gevaren van het gebruik van ACV voor de behandeling van kanker is het risico dat de persoon die het gebruikt, stopt met het volgen van de door hun arts aanbevolen kankerbehandeling tijdens het gebruik van ACV. Gedurende deze tijd kunnen kankercellen zich verder verspreiden, waardoor de kanker veel moeilijker te behandelen zou worden.
Bovendien is ACV zuur, dus onverdund consumeren kan leiden tot:
- tandbederf (door erosie van tandglazuur)
- brandwonden aan de keel
- brandwonden op de huid (indien aangebracht op de huid)
Andere mogelijke bijwerkingen van het gebruik van ACV zijn onder meer:
- vertraagde lediging van de maag (wat de symptomen van gastroparese kan verergeren)
- indigestie
- misselijkheid
- gevaarlijk lage bloedsuikerspiegel bij mensen met diabetes
- interacties met bepaalde geneesmiddelen (waaronder insuline, digoxine en bepaalde diuretica)
- allergische reactie
Als je om wat voor reden dan ook ACV wilt drinken, zorg er dan voor dat je het eerst in water verdunt. Je kunt beginnen met een kleine hoeveelheid en dan naar boven werken tot maximaal 2 eetlepels per dag, verdund in een groot glas water.
Meer consumeren kan tot gezondheidsproblemen leiden. Het consumeren van te veel ACV heeft er bijvoorbeeld waarschijnlijk toe geleid dat een 28-jarige vrouw gevaarlijk lage kaliumspiegels en osteoporose ontwikkelde.
Lees meer over de bijwerkingen van te veel ACV.
het komt neer op
De redenering achter het gebruik van ACV als kankerbehandeling is gebaseerd op de theorie dat het alkalisch maken van uw bloed voorkomt dat kankercellen groeien.
Het menselijk lichaam heeft echter zijn eigen mechanisme om een zeer specifieke pH-waarde te behouden, dus het is erg moeilijk om via voeding een meer alkalische omgeving te creëren. Zelfs als je zou kunnen, is er geen bewijs dat kankercellen niet kunnen groeien in een alkalische omgeving.
Als u wordt behandeld voor kanker en veel bijwerkingen van de behandeling heeft, neem dan contact op met uw arts. Mogelijk kunnen zij uw dosering aanpassen of u enkele tips geven om uw symptomen onder controle te houden.
.jpg)
