Overzicht
Je lichaam heeft water nodig voor elke functie die het uitvoert. Uitdroging is de term voor de reactie van uw lichaam wanneer u niet genoeg water drinkt, wat resulteert in een vochttekort. Chronische uitdroging is een aandoening waarbij uitdroging gedurende langere tijd terugkeert, soms ongeacht hoeveel vocht u op een bepaalde dag binnenkrijgt.
De meeste mensen zijn onder bepaalde omstandigheden vatbaar voor acute uitdroging, zoals extreme blootstelling aan hitte of langdurige fysieke activiteit. Gevallen van typische uitdroging kunnen worden opgelost door te rusten en te drinken.
Maar chronische uitdroging gaat voorbij aan het punt van simpelweg meer vocht gebruiken dan je binnenkrijgt. In plaats daarvan wordt het een voortdurend probleem waarbij je je lichaam dwingt te functioneren zonder voldoende water. Chronische uitdroging, indien significant, vereist onmiddellijke medische aandacht.
Indien onbehandeld, is chronische uitdroging in verband gebracht met andere gezondheidsproblemen, zoals hoge bloeddruk en nierstenen.
Tekenen en symptomen van chronische uitdroging
Als u uitgedroogd bent, kunt u een of meer van de volgende symptomen krijgen:
- donker gekleurde urine
- spierpijn
- duizeligheid
- extreme dorst
Chronische uitdroging presenteert zich een beetje anders. U kunt enkele van de bovenstaande symptomen ervaren. Of u merkt misschien niet eens dat u weinig vloeistof heeft. Dit gebeurt omdat uw lichaam minder gevoelig wordt voor wateropname en het met minder water probeert te doen, ongeacht hoeveel u drinkt. Andere tekenen van chronische uitdroging zijn onder meer:
- droge of schilferige huid
- constipatie
- constante vermoeidheid
- aanhoudende spierzwakte
- frequente hoofdpijn
Tekenen van chronische uitdroging waar een arts naar zal zoeken, zijn onder meer een geconcentreerd bloedvolume, abnormale elektrolyteniveaus en een verminderde nierfunctie na verloop van tijd.
Oorzaken van chronische uitdroging
De oorzaken van chronische uitdroging kunnen variëren. Risicofactoren voor het ontwikkelen van chronische uitdroging zijn onder meer:
- leven in warmere klimaten
- buitenshuis werken
- slechts sporadisch toegang hebben tot water
Hitteberoerte en leven in een warmer klimaat zijn vaak met elkaar verbonden.
Frequente diarree kan ervoor zorgen dat u uitgedroogd raakt. Bepaalde aandoeningen van het spijsverteringskanaal kunnen u vatbaarder maken voor diarree, waaronder:
- inflammatoire darmziekte
- prikkelbare darmsyndroom
- niet-celiac gluten gevoeligheid
Uitdroging kan optreden bij kinderen. Baby's en peuters die niet kunnen uiten dat ze dorst hebben, kunnen acuut uitgedroogd raken. Kinderziektes die gepaard gaan met koorts, diarree of braken maken kinderen ook kwetsbaar voor uitdroging. Wees bekend met de waarschuwingssignalen van uitdroging bij peuters.
Zowel zwangerschap als borstvoeding kunnen u ook een hoger risico op uitdroging opleveren. Hyperemesis gravidarum, een aandoening die wordt veroorzaakt door zwangerschap, kan het bijzonder moeilijk maken om het juiste hydratatieniveau te behouden.
Testen op chronische uitdroging
Als uw arts vermoedt dat u chronische uitdroging heeft, kunnen ze verschillende tests uitvoeren. Een eenvoudige fysieke onderzoekstest om te controleren op elke vorm van uitdroging, wordt een huidturgortest genoemd. Dit meet de elasticiteit van uw huid en geeft aan of uw vloeistofpeil gezond is. Door zachtjes in uw huid te knijpen en te observeren hoe lang het duurt voordat uw huid zijn natuurlijke vorm terugkrijgt, kan uw arts een indicatie krijgen of u wel of niet uitgedroogd bent.
Andere tests voor chronische uitdroging vereisen laboratoriumwerk. Deze tests zullen de mate van uitdroging aangeven. Als u een basislijn heeft om opeenvolgende laboratoria in de loop van de tijd te vergelijken, kan uw arts onderscheid maken tussen acute en chronische uitdroging. Ze kunnen uw arts ook helpen beslissen wat voor soort behandeling u moet aanbevelen.
Tests voor chronische uitdroging zijn onder meer:
- Urineonderzoek. Door uw urine te testen, kan uw arts zien of uw lichaam voldoende of te weinig urine produceert.
- Chemiepanel testen. Deze bloedtest zal de elektrolyteniveaus, inclusief natrium en kalium, in uw lichaam onthullen. Deze test kan ook aangeven of uw nieren afval efficiënt kunnen verwerken.
Hoe wordt chronische uitdroging behandeld?
Als u aan chronische uitdroging lijdt, is het drinken van gewoon water soms niet voldoende om de elektrolytenbalans van uw lichaam te herstellen. Drankjes met toegevoegde elektrolyten kunnen worden voorgeschreven om uw lichaam te helpen verloren vocht te herstellen.
Misschien wil je ook deze heerlijke zelfgemaakte elektrolytische drank proberen.
In plaats van in één keer een grote hoeveelheid vloeistof te drinken, moet u mogelijk vaker kleine hoeveelheden vloeistof drinken. In ernstige gevallen van chronische uitdroging moet u mogelijk in het ziekenhuis worden opgenomen en een intraveneuze lijn hebben om vloeistoffen rechtstreeks in uw bloedbaan te brengen totdat de uitdroging verbetert.
Uw langdurige zorg zal erop gericht zijn toekomstige uitdroging te voorkomen. Dit hangt in de eerste plaats af van de oorzaak van uw uitdroging. Het aanpakken van onderliggende spijsverterings- en orgaanaandoeningen kan deel uitmaken van uw chronische uitdrogingsbehandeling.
Als uw chronische uitdroging verband houdt met uw levensstijl, beroep of dieet, kunt u met uw arts samenwerken om veranderingen aan te brengen die uitdroging minder waarschijnlijk maken. Mogelijke beheeropties zijn onder meer:
- het bijhouden van uw dagelijkse waterinname met behulp van een dagboek of een app
- afnemende alcoholconsumptie
- let op je stressniveaus
- bezuinigen op diuretische medicatietherapie
- minder cafeïne gebruiken als je hierdoor vocht verliest
Hoe lang duurt het om te herstellen van chronische uitdroging?
De hersteltijd voor uitdroging hangt af van de onderliggende oorzaak en kan ook afhangen van hoe lang u al uitgedroogd bent.Als uw uitdroging zo ernstig is dat u in het ziekenhuis moet worden opgenomen, of als deze gepaard gaat met een zonnesteek, kan het een dag of twee duren voordat u uit het ziekenhuis kunt worden ontslagen.
Zodra de noodfase van uitdroging voorbij is, zal uw arts uw herstel blijven volgen. U moet de behandelingsrichtlijnen in ieder geval de komende weken volgen terwijl uw arts uw temperatuur, urinevolume en elektrolyten controleert.
Wat zijn de complicaties van chronische uitdroging?
Als u chronisch uitgedroogd bent, kunt u andere gezondheidsproblemen krijgen. Symptomen zoals misselijkheid, hoofdpijn, duizeligheid en spierkrampen kunnen aanhouden of verergeren naarmate uw uitdroging vordert.
Aanhoudende uitdroging is in verband gebracht met:
- verminderde nierfunctie
- nierstenen
- hypertensie
- urineweginfecties
- darmfalen
- Dementie
Onderzoekers werken nog steeds aan het begrijpen van alle manieren waarop chronische uitdroging uw lichaamsfuncties kan beïnvloeden.
Wat zijn de vooruitzichten?
Chronische uitdroging is een ernstige aandoening. Het mag nooit worden genegeerd. Als het ernstig is, heeft het medische noodhulp nodig.
Meestal zijn de vooruitzichten goed nadat uw uitdrogingsverschijnselen zijn verdwenen. Het is mogelijk acuter dan chronisch geweest en is te wijten aan een omkeerbare aandoening met een duidelijke, identificeerbare oorzaak. Als uw uitdroging echter ernstiger of langduriger is, kunt u een onderliggende ziekte hebben. Dit kan een nauwgezette behandeling of controle gedurende een langere periode vereisen, zelfs nadat uw uitdroging verbetert.
Wees voorzichtig om uitdroging in de toekomst te voorkomen en verbeter uw gezondheid op de lange termijn door gewoontes of oorzaken aan te pakken waardoor u uitgedroogd raakt.
.jpg)
