Als u of uw kind een ontwrichte teen heeft

Is mijn teen ontwricht?

Een ontwrichting is een volledige scheiding van de botten in een gewricht. Vaak zijn de ligamenten die uw botten bij elkaar houden gescheurd. De botten van uw teen kunnen uit de kom raken door uw teen vast te klemmen of door een verwonding die buigen of verdraaien veroorzaakt.

U voelt scherpe pijn en ervaart zwelling en soms blauwe plekken. Mogelijk hoort u ook een scheurend of knappend geluid. Je teen ziet er misschien scheef uit of is niet uitgelijnd.

Een ontwrichte teen is een vrij veel voorkomende blessure, vooral bij contactsporten zoals voetbal. Het komt ook vaak voor bij activiteiten waarbij springen betrokken is.

Het is mogelijk om tegelijkertijd een dislocatie en een chip of breuk van een van de botten van de teen te hebben.

Laten we eens kijken naar de meest waarschijnlijke symptomen die u zult ervaren als u een teen ontwricht heeft.

Tekenen van een ontwrichte teen

Symptomen van een ontwrichte teen zijn onder meer:

• blauwe plekken en zwelling
• krom uiterlijk
• pijn of moeite met het bewegen van de teen
• ernstige pijn (u hoort mogelijk een knak of tranend geluid)
• gevoelloosheid of een tintelend gevoel

Bij een pure ontwrichting zijn de botten nog steeds intact, maar ze zijn uit hun normale positie bij het gewricht verplaatst. Een subluxatie is een gedeeltelijke dislocatie, waarbij de botten niet op hun plaats zijn, maar niet volledig gescheiden.

Een minder ernstig type letsel is een verstuikte grote teen, ook wel 'turfteen' genoemd. Dit is nog steeds een ernstig en pijnlijk letsel en kan veel symptomen van een ontwrichting hebben. Maar een verstuiking geneest meestal sneller dan een ontwrichting of een breuk.

Met meer risico

Elk van uw tenen kan ontwricht raken. Maar letsel aan de tweede teen komt vaker voor, volgens orthopedisch chirurg A. Holly Johnson, MD, een bestuurslid van de American Orthopaedic Foot & Ankle Foundation.

Mensen ouder dan 65 jaar hebben een grotere kans om een ​​gewricht uit de kom te halen.

Kinderen en atleten lopen een groter risico vanwege hun stressvolle en risicovollere activiteiten. Maar kinderen herstellen sneller dan volwassenen van ontwrichtingen, zoals bij de meeste verwondingen.

Hoe wordt een ontwrichte teen gediagnosticeerd?

De diagnose begint met een lichamelijk onderzoek dat zachte manipulatie van de gewonde teen kan omvatten om een ​​ontwrichting of breuk te voelen. Uw arts kan u een pijnstiller of spierverslapper geven om het onderzoek minder pijnlijk te maken. Of ze kunnen een plaatselijke verdoving in de buurt van het gewonde gebied injecteren.

Als het gewricht onstabiel aanvoelt, is dit een teken van mogelijke ontwrichting.

Als uw arts een ontwrichting vermoedt, zal hij waarschijnlijk een röntgenfoto maken om dit te bevestigen. Ze willen er ook zeker van zijn dat er geen bijbehorende chip of botbreuk is.

Er kan een CT-scan worden gemaakt om te zien of er kleine fracturen aanwezig zijn. MRI-beeldvorming kan ook worden gedaan. Deze zijn echter meestal niet nodig, behalve in ongebruikelijke gevallen.

Andere tests die uw arts kan gebruiken, zijn onder meer:

• een angiogram om te zien of er beschadigde bloedvaten zijn; dit is meestal niet nodig, behalve in uitzonderlijke gevallen
• zenuwgeleidingsonderzoeken om zenuwbeschadiging te beoordelen; dit kan worden gedaan nadat de ontwrichting van de teen is verminderd, maar is zelden nodig

Ontwrichting en teengewrichten

Om de diagnose van uw arts beter te begrijpen, is het handig om de basisanatomie van de tenen te kennen.

Elk van je tenen, behalve de grote teen, heeft drie botten die bekend staan ​​als falanxen of vingerkootjes. De grote teen heeft slechts twee grote falanxen. Ontwrichting treedt op bij een van de gewrichten waar de falanx-botten samenkomen.

De drie teengewrichten waar dislocatie kan optreden, zijn:

• distale interfalangeale (DIP) of buitenste gewricht
• proximaal interfalangeaal (PIP) of middengewricht (niet aanwezig in grote teen)
• middenvoetsbeentje (MTP) gewricht, waar uw teen samenkomt met uw voet

Eerste hulp bij een ontwrichte teen

Als u een pijnlijke teenblessure heeft, moet u onmiddellijk spoedeisende hulp inroepen. Wacht niet om "te zien wat er gebeurt". Wachten kan leiden tot complicaties en blijvende schade, vooral als u blijft lopen of op uw voeten blijft.

Dingen die u kunt doen voordat u naar een dokter kunt gaan, zijn:

• Voorkom dat de teen beweegt. Loop niet op een teen die mogelijk ontwricht is.
• Ga liggen en steun uw voet zodat deze hoger is dan uw hart. Dit helpt zwelling te voorkomen.
• Breng een ijspak of wat ijs aan gewikkeld in een handdoek om pijn en zwelling te verminderen. Houd dit de eerste uren elk uur 10 tot 20 minuten aan, totdat u hulp kunt krijgen.

Deze maatregelen zijn van toepassing op mensen van alle leeftijden.

Pijnstillers, waaronder aspirine, ibuprofen (Motrin, Advil) en paracetamol (Tylenol), kunnen de pijn helpen beheersen. Gebruik deze medicijnen echter pas nadat ze zijn goedgekeurd door uw arts, voor het geval dat een algemene verdoving kan worden gebruikt om de ontwrichting te verminderen. Gebruik deze pijnstillers niet bij jonge kinderen en volg de juiste dosering voor oudere kinderen.

Bij de dokter of de spoedeisende hulp

De behandeling voor een dislocatie is om de botten in de juiste uitlijning te verplaatsen. Dit moet altijd worden gedaan door een arts of medische professional.

Herschikking van de botten in een gewricht staat bekend als reductie. Er zijn twee soorten reducties: gesloten en open.

Gesloten reductie vs. open reductie

Gesloten reductie is wanneer de botten worden verplaatst door externe manipulatie, zonder operatie. Ontwrichte tenen kunnen meestal met gesloten reductie worden behandeld, maar soms is een open reductie (operatie) noodzakelijk.

Gesloten reductie kan pijnlijk zijn en uw arts kan u een kalmerend middel toedienen of een plaatselijke verdoving injecteren om u te helpen het hoofd boven water te houden.

Open reductie is een operatie in de operatiekamer. U krijgt algemene anesthesie door middel van een injectie of een gezichtsmasker.

In zeldzame gevallen kunnen de ontwrichte botten niet worden verplaatst vanwege interne verwondingen. Dit wordt een onherleidbare ontwrichting genoemd. Het vereist een gespecialiseerde operatie om het extra interne letsel op te lossen.

Na de verlaging

Of de reductie gesloten of open is:

• U krijgt een spalk en mogelijk speciaal schoeisel om de teen op één lijn te houden terwijl de blessure geneest.
• De grote teen kan worden omwikkeld met een elastisch verband om hem op één lijn te houden, en kan een gipsverband hebben.
• U kunt ook krukken krijgen om het gewicht van de gewonde teen te houden.

Herstellen van een ontwrichte teen

Sommige mensen kunnen binnen een dag of twee terugkeren naar hun reguliere activiteiten. Voor anderen, vooral als de dislocatie zich in een grote teen bevond of ernstig is, kan het tot acht weken duren voordat de normale activiteit wordt hervat.

Houd het volgende in gedachten wanneer u herstelt van een ontwrichting:

• Rust, ijsvorming en hoogte zijn uw eerste stappen op weg naar herstel.
• Keer niet onmiddellijk terug naar uw normale activiteitenniveau.
• Na verloop van tijd zal je kracht terugkeren.
• Fysiotherapie en speciale oefeningen kunnen worden voorgeschreven.

Ontwrichte teen bij kinderen

Terwijl uw kind herstelt van een ontwrichte teen

• Als hun arts een verwijderbare spalk op de teen heeft aangebracht, zorg er dan voor dat uw kind deze draagt ​​zoals voorgeschreven. Mogelijk wordt u verteld om het te verwijderen om te slapen en te baden.
• Laat uw kind gaan liggen en zijn voet op een kussen steunen tijdens het glazuur. Dit is niet effectief als u in een stoel of bank zit. De voet moet hoger zijn dan het hart, zodat het vocht dat zwelling veroorzaakt kan wegvloeien.
• Zorg ervoor dat uw kind rust. Dit kan moeilijk zijn, maar leg uit dat dit de manier is om sneller beter te worden.
• Help uw kind de aanbevolen oefeningen te doen. Zorg ervoor dat u de instructies volledig begrijpt, zodat u er toezicht op kunt houden.

De afhaalmaaltijd

Een ontwrichte teen is een ernstige verwonding en u kunt deze meestal herkennen aan de pijn, zwelling en het kromme uiterlijk van de teen.

Het kan meestal zonder operatie in een spreekkamer worden rechtgetrokken (verminderd).

Het dragen van goed schoeisel en het vermijden van onnodige risico's bij sport en andere activiteiten kan een ontwrichting van de teen helpen voorkomen.