Op het eerste gezicht zijn de nieuwste wereldwijde statistieken over hiv bemoedigend. Volgens UNAIDS krijgen momenteel meer dan 21 miljoen mensen antiretrovirale therapie voor hiv, de meest effectieve behandeling die er is. En het aantal AIDS-gerelateerde sterfgevallen is nu minder dan een miljoen per jaar - het laagste aantal sinds het begin van de 21e eeuw.
Bovendien hebben veel landen over de hele wereld toegezegd om tegen 2020 de doelstellingen van '90-90-90' te halen. Dat betekent dat 90 procent van de hiv-positieve mensen hun status moet kennen, 90 procent van de mensen die hun status kennen, behandeling, en 90 procent van de mensen die een behandeling krijgen, heeft een niet-detecteerbare virale lading.
Maar ondanks deze veelbelovende ontwikkelingen stijgt het aantal nieuwe hiv-diagnoses onder bepaalde bevolkingsgroepen nog steeds. Dit geldt met name voor mannen die seks hebben met mannen (MSM), van wie het risico om hiv op te lopen maar liefst 27 keer hoger is dan bij andere demografische groepen.
Het is belangrijk om te vragen waarom MSM nog steeds een veel hoger risico op hiv-diagnose lopen in vergelijking met andere groepen. Waarom is dit na zoveel tijd en vooruitgang nog steeds het geval? En, nog belangrijker, wat kan er worden gedaan om de mannen te beschermen die het meeste risico lopen?
Regionale statistieken
Hoewel het risico op HIV-infectie hoger is voor MSM over de hele wereld, verschilt het aantal nieuwe gevallen per regio. UNAIDS verzamelde gegevens en publiceerde een globale uitsplitsing van nieuwe hiv-diagnoses voor 2017. Volgens dit onderzoek vertegenwoordigen nieuwe hiv-gevallen onder MSM ongeveer:
- 57 procent van alle nieuwe gevallen in Noord-Amerika, Midden-Europa en West-Europa
- 41 procent van alle nieuwe gevallen in Latijns-Amerika
- 25 procent van alle nieuwe gevallen in Azië, de Stille Oceaan en het Caribisch gebied
- 20 procent van alle nieuwe gevallen in Oost-Europa, Centraal-Azië, het Midden-Oosten en Noord-Afrika
- 12 procent van alle nieuwe gevallen in West- en Centraal-Afrika
Hoewel er enige regionale variatie is, is dit geen op zichzelf staande trend. In de meeste delen van de wereld lopen MSM een groter risico op hiv-diagnose in vergelijking met andere groepen.
Regionale en universele uitdagingen
Bepaalde regio's in de wereld hebben hun eigen unieke obstakels als het gaat om het voorkomen van nieuwe hiv-overdracht.
In veel landen - en vooral in Afrika en het Midden-Oosten - wordt seks tussen mannen bijvoorbeeld strafbaar gesteld. Dit zet MSM ertoe aan hun seksuele praktijken te verbergen en geen medisch advies in te winnen over hiv en andere seksueel overdraagbare aandoeningen. Het kan het ook voor zorgverleners en belangengroepen uitdagender worden om MSM informatie over seksuele gezondheid te verstrekken over hoe zij het risico op hiv-overdracht kunnen verminderen.
Over de hele wereld - zelfs in landen waar homoseksuele praktijken, relaties en huwelijken legaal zijn - blijven discriminatie en homofobie bestaan. Dit kan in verschillende mate van invloed zijn op het vermogen en de bereidheid van MSM om toegang te krijgen tot hoogwaardige gezondheidsdiensten en informatie. Het stigma dat gepaard kan gaan met een hiv-diagnose heeft ook een impact.
De beschikbaarheid van hiv-tests varieert over de hele wereld. Bovendien, als MSM bang zijn voor het mogelijke oordeel van zorgverleners, is de kans kleiner dat ze worden getest.
Als mensen niet op hiv worden getest, kunnen ze er niet achter komen of ze het virus hebben. Op hun beurt hebben ze geen toegang tot behandeling en antiretrovirale therapie. Ze zullen het virus ook eerder aan anderen overdragen.
Op basis van gegevens van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) weet ongeveer 1 op de 6 MSM in de Verenigde Staten met hiv niet dat ze met het virus leven. In sommige landen is de situatie erger. In Kenia, Malawi en Zuid-Afrika bijvoorbeeld, weet ongeveer een op de drie MSM met hiv niet dat ze het hebben.
Bepaalde biologische factoren kunnen MSM ook een groter risico op hiv geven. De meeste MSM krijgen het virus door anale seks zonder condoom. Condoomloze anale seks heeft een hoger risico op HIV-overdracht dan sommige andere seksuele praktijken, zoals orale seks.
Condooms helpen de overdracht van hiv te voorkomen, maar het condoomgebruik onder MSM varieert wereldwijd. Gebrek aan seksuele voorlichting, gebrek aan toegang tot condooms en culturele normen rond condooms zijn belangrijke kwesties die van invloed zijn op de mate van gebruik. In landen waar het condoomgebruik laag is, lopen MSM naast hiv een groter risico om in contact te komen met andere seksueel overdraagbare aandoeningen, waaronder syfilis, gonorroe en chlamydia.
Antiretrovirale behandelingen verminderen ook significant het risico op HIV-overdracht. Deze omvatten pre-exposure profylaxe (PrEP) en post-exposure profylaxe (PEP) medicatie. Zelfs bij blootstelling aan het virus, zoals door condoomloze seks, zijn PrEP en PEP zeer effectief in het voorkomen van overdracht. Maar over de hele wereld kunnen de mensen met het grootste risico op hiv moeite hebben om aan deze medicijnen te komen, of dit nu te wijten is aan een gebrek aan toegang of een gebrek aan informatie.
Bruikbare oplossingen
Het overwinnen van deze uitdagingen lijkt misschien ontmoedigend, maar het is mogelijk. Over de hele wereld groeit het bewijs dat bepaalde benaderingen een enorm verschil kunnen maken als het gaat om het verminderen van het aantal nieuwe hiv-diagnoses.
Een van de belangrijkste stappen om het aantal nieuwe gevallen van MSM te verminderen, is dat landen op grote schaal antiretrovirale therapieën zoals PrEP gaan aanbieden. Er lopen wijdverbreide PrEP-programma's in een aantal landen, waaronder Australië, Brazilië, Kenia, Zuid-Afrika, de Verenigde Staten en Zimbabwe.
Tot dusverre zijn de resultaten veelbelovend. In één regio van Australië werd de snelle introductie van PrEP bijvoorbeeld gekoppeld aan een afname van 35 procent in het aantal nieuwe hiv-diagnoses. Wanneer PReP algemeen beschikbaar wordt gesteld, zijn advertentiecampagnes en lokale initiatieven essentieel om het publiek voor te lichten over de beschikbaarheid en effectiviteit van de medicatie.
Een verschuiving naar gemeenschapszorg is een andere belangrijke strategie om nieuwe hiv-gevallen te verminderen. Outreach-programma's met lokale gezondheidswerkers kunnen de kans vergroten dat mensen met hiv zich aan hun behandelplan houden.
Technologie biedt ook nieuwe oplossingen. In China heeft een smartphone-dating-app genaamd Blued een systeem ontwikkeld om zijn 40 miljoen gebruikers te verbinden met de dichtstbijzijnde HIV-testsite. Dit maakt het voor mensen gemakkelijk om een afspraak te maken. Gegevens uit 2016 suggereren dat klinieken die in de app werden gepromoot, een toename van 78 procent zagen in het aantal geteste mensen.
Het criminaliseren van homoseksuele praktijken en relaties, terwijl ook stigma en discriminatie worden aangepakt, maakt een groot verschil. UNAIDS merkt op dat dit mensen met hiv aanmoedigt om zich in te schrijven voor gezondheidszorgprogramma's en vast te houden aan een behandelplan.
Ten slotte meldt UNAIDS dat het van cruciaal belang is voor regeringen om betaalbare gezondheidszorg te bieden en gebruikerskosten voor gezondheidszorg te elimineren. Dit maakt antiretrovirale therapie niet alleen toegankelijker, maar vermindert ook de financiële lasten van hiv.
De afhaalmaaltijd: kijkend naar het grote geheel
Het aantal nieuwe hiv-infecties onder mannen die seks hebben met mannen is wereldwijd gestegen, maar het doel om tegen 2020 90-90-90 doelstellingen te halen, wordt niet vergeten. Om daar te komen - of in ieder geval nauwer te worden - is samenwerking tussen individuele gemeenschappen en nationale gezondheidszorgstelsels noodzakelijk. Hiv-tests en antiretrovirale therapie moeten toegankelijk zijn voor de mensen die het meeste risico lopen op het virus.
Politieke leiders, maatschappelijke leiders en bedrijfsleiders over de hele wereld moeten hun best doen en werken aan de financiële investeringen en beleidswijzigingen die nodig zijn om ervoor te zorgen dat vooruitgang wordt geboekt. Om de dreiging van hiv en aids voor MSM en alle mensen een halt toe te roepen, moeten we samenkomen - niet alleen lokaal, maar ook op mondiaal niveau.