De interne halsader is een belangrijk bloedvat dat bloed afvoert uit belangrijke lichaamsorganen en delen, zoals de hersenen, het gezicht en de nek.
Anatomisch gezien zijn er twee van deze aderen die langs elke kant van de nek liggen. Ze rusten elk naast de schildklier in het midden van de nek, net boven het sleutelbeen en bij de luchtpijp of luchtpijp. Deze aderen functioneren om zuurstofarm bloed van de hersenen, het gezicht en de nek te transporteren en naar het hart te transporteren via de superieure vena cava.
Over het algemeen is de linker ader iets kleiner en dunner dan de rechter, maar beide bevatten kleppen die helpen bij het bloedtransport. De ader lijkt op twee punten verwijd (breder) en deze verschillende delen worden de superieure bol en de inferieure bol genoemd.
De ader speelt een belangrijke rol bij het beoordelen van de halsaderdruk, vooral bij mensen met hartaandoeningen. Metingen van de halsaderdruk worden gebruikt om de centrale veneuze druk te evalueren, die aangeeft hoeveel bloed terugkeert naar het hart en hoe goed het hart bloed terug in de slagaders pompt. Omdat deze ader ook groter is dan de meeste andere, wordt deze vaak gebruikt als toegangspunt om veneuze lijnen te plaatsen, dit zijn buisjes (katheters) die worden gebruikt om medicijnen of voedingsstoffen in het lichaam te transporteren.
Vanwege de oppervlakkige locatie (dichtbij de buitenkant van het lichaam), is de interne halsader behoorlijk vatbaar voor letsel, trauma of beschadiging. Het mist ook bescherming tegen sterke structuren, zoals botten of kraakbeen. Wanneer de bloedstroom naar de ader wordt belemmerd of aangetast, zal uiteindelijk shock of de dood optreden.
