Overzicht
Een penisadhesie ontstaat wanneer de huid van de penisschacht zich hecht of kleeft aan de huid van de peniskop, ook wel de eikel genoemd. Deze aandoening kan zich ontwikkelen bij mannen die besneden zijn of, vaker, onbesneden.
Een dikkere aanhechting die ontstaat wanneer de schachthuid zich hecht aan de coronale rand, staat bekend als een huidbrug. De coronale marge is de rand die uitsteekt rond de basis van de eikel. De verbinding die wordt gevormd met een huidbrug kan een "tunnel" onder de huid omvatten die de schacht verbindt met de coronale rand en de eikel.
Bij zuigelingen en jonge jongens verdwijnt een adhesie aan de penis meestal vanzelf zonder enige behandeling. In andere gevallen kunnen actuele crèmes helpen. In zeer ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn om de aangehechte delen van de huid te scheiden.
Wat veroorzaakt dit?
Wanneer een jongetje wordt besneden, is het belangrijk om tijdens het genezingsproces de overtollige huid van de penisschacht voorzichtig van de eikel weg te trekken. Dit moet een paar keer per dag worden gedaan.
Vraag de arts die de besnijdenis van uw baby doet wanneer u hiermee moet beginnen en voor hoelang. Gebeurt dit niet, dan kan de huid van de schacht zich aan de eikel gaan hechten. Verklevingen van de penis kunnen vaker voorkomen als een besnijdenis een overmatige hoeveelheid resterende voorhuid achterlaat.
Voor een jongen die niet is besneden, is de voorhuid mogelijk pas volledig intrekbaar als ze ouder zijn. Als de voorhuid eenmaal gemakkelijk kan worden teruggetrokken, kan deze aan de eikel blijven kleven als u of uw kind deze niet periodiek voorzichtig terugtrekt.
Verklevingen aan de penis kunnen ook optreden bij volwassen mannen. Als de huid van de schacht naar voren wordt gedrukt door een groot vetkussen in de schaamstreek, kunnen verklevingen en huidbruggen ontstaan.
Veel voorkomende symptomen
Bij zuigelingen en jonge jongens zijn er mogelijk geen duidelijke symptomen.
Een man die een trekkend gevoel voelt tijdens een erectie, kan verklevingen aan de penis hebben. Dat is soms het eerste teken van de aandoening. Verklevingen van de penis en huidbruggen kunnen soms enigszins pijnlijk worden als ze niet worden behandeld.
Andere symptomen zijn de aanwezigheid van smegma, een witte afscheiding die bestaat uit dode cellen onder de huid. Smegma is geen teken van infectie, maar het kan erop duiden dat er behoefte is aan betere hygiëne en behandeling van eventuele verklevingen.
Verklevingen van de penis en huidbruggen zijn meestal met het blote oog zichtbaar. Als u een of meer vormen op uw eigen penis ziet, ga dan snel naar een uroloog voor behandeling. Als je merkt dat ze zich vormen op de penis van je zoon, ga dan snel naar een kinderarts. De behandeling vereist meestal geen operatie of enige invasieve procedure als deze vroeg wordt gediagnosticeerd.
Behandelingsopties
Er zijn drie hoofdtypen penisadhesies en huidbruggen, elk met zijn eigen reeks behandelingen. Ze bevatten:
Penile huidbrug
Wanneer de schachthuid aan de coronale rand vastzit, zodat er een dikke huidbrug ontstaat, kan een procedure nodig zijn om de scheiding uit te voeren. De verdeling kan vaak worden gedaan als een poliklinische procedure in een dokterspraktijk.
Als wordt besloten dat behandeling nodig is voor een babyjongen, wordt een verdovende crème op het te behandelen gebied aangebracht en wordt de brug voorzichtig uit elkaar gesneden.
Dikkere bruggen, vooral bij oudere jongens en mannen, kunnen een operatie in een operatiekamer onder algemene anesthesie vereisen.
Glanulaire verklevingen
Een glanulaire adhesie is minder ernstig dan een huidbrug. Het kan ook een verbinding zijn tussen de huid van de schacht en de coronale rand, of een verkleving tussen de huid van de schacht en de eikel of het hoofd van de penis. Deze verklevingen zijn meestal goedaardig en verdwijnen vaak zonder enige tussenkomst.
U kunt de verklevingen wellicht vanzelf helpen verdelen door er rechtstreeks vaseline (vaseline) op te wrijven. Spontane erecties kunnen ook helpen om de verklevingen te doorbreken.
Bij een jongetje kunnen verklevingen ontstaan na de besnijdenis. Als wordt vastgesteld dat ze moeten worden behandeld, moet uw kinderarts mogelijk eerst een verdovende crème aanbrengen voordat wordt geprobeerd een adhesie los te laten. De crème moet 20 tot 30 minuten inwerken voordat de huid wordt teruggetrokken. Na deze procedure kan zes weken tweemaal daags aanbrengen van steroïdecrème worden aanbevolen.
Ook oudere jongens en mannen met verklevingen kunnen baat hebben bij deze aanpak. Uw arts kan u hierover adviseren.
Cicatrix
Na een besnijdenis kan de penis van een kind teruggaan in het schaambeenvetkussen, terwijl de schachthuid samentrekt rond het hoofd van de penis. Deze samentrekking van littekenweefsel wordt een cicatrix genoemd.
Mogelijk wordt u geadviseerd om een plaatselijke steroïdecrème op het gebied aan te brengen om het hoofd van de penis vrij te maken. Als de eikel niet opnieuw tevoorschijn komt, kan een revisie van de besnijdenis of een andere chirurgische remedie nodig zijn om de eikel vrij te maken.
Het is belangrijk dat u een arts raadpleegt voordat u medicinale crèmes gebruikt of probeert de huid zelf weg te trekken van de eikel of coronale rand. Gebruik nooit actuele steroïde crèmes in het luiergebied van uw baby, tenzij voorgeschreven door uw arts.
Als u niet zeker weet hoe u de huid van de penis van uw zoon op de juiste manier terugtrekt, zelfs als er geen tekenen van verklevingen zijn, neem dan contact op met een arts. Soms kan de voorhuid van een jongen pas in de puberteit volledig worden teruggetrokken. Als ze geen symptomen hebben en geen infectie van de voorhuid ontwikkelen, kan dit normaal zijn en niet noodzakelijk een teken van verklevingen. Nooit met geweld de voorhuid terugtrekken.
Als uw kind nog in luiers zit, is het aangewezen om de huid tijdens het baden voorzichtig terug te trekken. Het gebruik van een beetje vaseline tijdens elke luierwissel kan de vorming van verklevingen helpen voorkomen terwijl een besnijdenis geneest.
Wat zijn de vooruitzichten?
Een adhesie aan de penis is meestal een goedaardige aandoening. Hoewel het vanzelf verdwijnt, is het nog steeds een aandoening die het vermelden waard is voor een arts.
Als uw zoon er een krijgt, leer dan hoe u op de juiste manier voor hun hygiëne zorgt om later extra gevallen van verklevingen te voorkomen. En schaam je niet en voel je niet schuldig als je zoon een hechting ontwikkelt. Het onder de aandacht van een arts brengen en leren hoe u ze in de toekomst kunt helpen voorkomen, is slim, verantwoord ouderschap.
