Overzicht
In het tweede trimester voelen mensen zich vaak op hun best tijdens de zwangerschap. Misselijkheid en braken verdwijnen meestal, het risico op een miskraam is gedaald en de pijntjes en kwalen van de negende maand zijn ver weg.
Toch zijn er enkele complicaties die kunnen optreden. Lees verder om erachter te komen waar u op moet letten en hoe u in de eerste plaats complicaties kunt voorkomen.
Bloeden
Hoewel een miskraam in het tweede trimester veel minder vaak voorkomt, kan het toch voorkomen. Vaginale bloeding is meestal het eerste waarschuwingssignaal. Miskramen in het tweede trimester (vóór 20 weken) kunnen worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder:
- Baarmoeder septum. Een muur of septum in de baarmoeder verdeelt het in twee afzonderlijke delen.
- Incompetente baarmoederhals. Wanneer de baarmoederhals te vroeg opengaat, waardoor een vroege geboorte ontstaat.
- Auto-immuunziekten. Voorbeelden zijn lupus of sclerodermie. Deze ziekten kunnen optreden wanneer uw immuunsysteem gezonde cellen aanvalt.
- Chromosomale afwijkingen van de foetus. Dit is wanneer er iets mis is met de chromosomen van de baby, dit zijn cellen die uit DNA bestaan.
Andere oorzaken van bloeding in het tweede trimester zijn onder meer:
- vroege bevalling
- problemen met de placenta, zoals placenta previa (placenta die de baarmoederhals bedekt)
- placenta-abruptie (placenta scheidt zich van de baarmoeder)
Deze problemen komen vaker voor in het derde trimester, maar kunnen ook laat in het tweede trimester optreden.
Als u Rh-negatief bloed heeft, moet u een injectie met immunoglobuline (RhoGAM) krijgen als u tijdens de zwangerschap bloedt.
Immunoglobuline is een antilichaam. Een antilichaam is een eiwit dat door uw immuunsysteem wordt aangemaakt en dat schadelijke stoffen, zoals bacteriën en virussen, herkent en bestrijdt.
Door een injectie met immunoglobuline te krijgen, wordt de ontwikkeling van Rh-antilichamen voorkomen, die de foetus zullen aanvallen als deze een Rh-positieve bloedgroep heeft.
U kunt bang zijn als u vaginale bloedingen ervaart, maar het is belangrijk om te onthouden dat niet alle bloedingen zwangerschapsverlies betekenen.
Zoek onmiddellijk hulp als u tijdens de zwangerschap bloedt, maar probeer kalm te blijven terwijl de arts begrijpt waarom u bloedt. U mag op bed worden gelegd totdat het bloeden stopt.
Voortijdige bevalling
Wanneer de bevalling plaatsvindt vóór de 38e week van de zwangerschap, wordt dit als te vroeg beschouwd. Verschillende aandoeningen kunnen vroegtijdige bevalling veroorzaken, zoals:
- blaasontsteking
- roken
- chronische gezondheidstoestand, zoals diabetes of nierziekte
Risicofactoren voor vroegtijdige bevalling zijn onder meer:
- een eerdere vroeggeboorte
- tweelingzwangerschappen
- meerlingzwangerschappen
- extra vruchtwater (de vloeistof rond de foetus)
- infectie van het vruchtwater of het vruchtwater
Symptomen
De tekenen en symptomen van vroegtijdige bevalling kunnen subtiel zijn. Ze kunnen zijn:
- vaginale druk
- onderrug pijn
- frequent urineren
- diarree
- verhoogde vaginale afscheiding
- beklemming in de onderbuik
In andere gevallen zijn de symptomen van vroegtijdige bevalling duidelijker, zoals:
- pijnlijke weeën
- lekkage van vloeistof uit de vagina
- vaginale bloeding
Bel uw arts als u deze symptomen heeft en u zich zorgen maakt over de bevalling. Afhankelijk van uw symptomen kan uw arts u vertellen om meteen naar het ziekenhuis te gaan.
Behandeling
Elke extra dag dat u geen vroegtijdige bevalling krijgt, biedt een kans op minder complicaties wanneer de baby wordt geboren. Verschillende medicijnen kunnen helpen bij het stoppen van vroegtijdige bevalling. Waaronder:
- magnesiumsulfaat
- corticosteroïden
- tocolytics
Als vroegtijdige bevalling niet kan worden gestopt, zal uw arts u een steroïde medicatie geven. Dit helpt de longen van de baby te ontwikkelen en vermindert de ernst van longaandoeningen. Het is het meest effectief twee dagen na de eerste dosis, dus uw arts zal proberen de bevalling gedurende ten minste twee dagen te voorkomen.
Vroegtijdige voortijdige breuk van membranen (PPROM)
Het is normaal dat uw vliezen tijdens de bevalling scheuren (breken). Mensen noemen het vaak 'je water breekt'.
Dit gebeurt wanneer de vruchtzak rond de baby breekt, waardoor het vruchtwater naar buiten kan stromen. Die tas beschermt de baby tegen bacteriën. Als het eenmaal kapot is, bestaat de zorg dat de baby een infectie krijgt.
Hoewel je water zou moeten breken als je gaat bevallen, kan het ernstige problemen voor je baby veroorzaken als het te vroeg gebeurt. Dit wordt vroegtijdige voortijdige breuk van membranen (PPROM) genoemd.
De exacte oorzaak van PPROM is niet altijd duidelijk. In veel gevallen is de oorzaak van het probleem echter een infectie van de vliezen.
PPROM in het tweede trimester is een grote zorg, omdat het kan leiden tot een vroegtijdige bevalling.Baby's geboren tussen de 24e en 28e week van de zwangerschap lopen het grootste risico op het ontwikkelen van ernstige medische problemen op de lange termijn, met name longaandoeningen.
Het goede nieuws is dat met de juiste intensive care crèches de meeste premature baby's het over het algemeen heel goed doen.
Behandeling
De behandeling van PPROM varieert. Het kan vaak zijn:
- ziekenhuisopname
- antibiotica
- steroïden, zoals betamethason
- medicijnen die de bevalling kunnen stoppen, zoals terbutaline
Als er tekenen zijn van een infectie, kan de bevalling worden geïnduceerd om ernstige complicaties te voorkomen. Antibiotica zullen worden gestart om infectie te voorkomen.
Veel baby's worden binnen twee dagen na de breuk geboren en de meeste zullen binnen een week bevallen. In zeldzame gevallen, vooral bij een langzaam lek, kan de vruchtzak zichzelf hersluiten. Vroegtijdige bevalling kan worden vermeden en de baby wordt dichter bij de uitgerekende datum geboren.
Cervicale incompetentie (cervicale insufficiëntie)
De baarmoederhals is een weefsel dat de vagina en de baarmoeder met elkaar verbindt. Soms is de baarmoederhals niet bestand tegen de druk van de groeiende baarmoeder tijdens de zwangerschap. De verhoogde druk kan de baarmoederhals verzwakken en ervoor zorgen dat deze vóór de negende maand opengaat.
Deze aandoening staat bekend als cervicale incompetentie of cervicale insufficiëntie. Hoewel het een ongebruikelijke aandoening is, kan het ernstige complicaties veroorzaken.
Het openen en dunner worden van de baarmoederhals leidt uiteindelijk tot het breken van de vliezen en de bevalling van een zeer premature foetus. Dit gebeurt meestal rond de 20e week van de zwangerschap. Omdat de foetus op dat moment te vroeg is om buiten de baarmoeder te overleven, is de zwangerschap vaak niet te redden.
Vrouwen lopen een hoger risico op cervicale incompetentie als ze:
- een eerder cervicaal trauma, zoals een scheur tijdens de bevalling
- een cervicale kegelbiopsie
- andere operatie aan de baarmoederhals
Symptomen
In tegenstelling tot vroegtijdige bevalling veroorzaakt cervicale incompetentie doorgaans geen pijn of weeën. Er kan vaginale bloeding of afscheiding zijn.
Behandeling
Behandeling voor cervicale incompetentie is beperkt. Een noodcerclage (hechting rond de baarmoederhals) is een mogelijkheid als de vliezen nog niet gescheurd zijn. Het risico van het scheuren van de vliezen is groter als de baarmoederhals erg verwijd (breed) is. Verlengde bedrust is nodig na het plaatsen van een cerclage.
In andere gevallen, wanneer de vliezen al zijn gescheurd en de foetus oud genoeg is om te overleven, zal uw arts waarschijnlijk bevalling opwekken.
Preventie
U kunt cervicale incompetentie voorkomen. Als u er een voorgeschiedenis van heeft, kunt u na ongeveer 14 weken een cerclage krijgen met toekomstige zwangerschappen. Dit zal het risico op vroegtijdige bevalling en het verlies van de baby verkleinen, maar niet elimineren.
Pre-eclampsie
Pre-eclampsie treedt op wanneer u zich ontwikkelt:
- hoge bloeddruk
- proteïnurie (een grote hoeveelheid proteïne in de urine)
- overmatig oedeem (zwelling)
Pre-eclampsie treft elk systeem in het lichaam, inclusief de placenta.
De placenta is verantwoordelijk voor het leveren van voedingsstoffen aan de baby. Hoewel pre-eclampsie meestal optreedt tijdens het derde trimester voor eerste zwangerschappen, ontwikkelen sommige mensen pre-eclampsie tijdens het tweede trimester.
Voordat u een diagnose stelt, zal uw arts u onderzoeken op andere aandoeningen die kunnen worden verward met pre-eclampsie, zoals lupus (dat een ontsteking door het hele lichaam veroorzaakt) en epilepsie (een epileptische aandoening).
Uw arts zal u ook onderzoeken op aandoeningen die de kans op het ontwikkelen van vroege pre-eclampsie kunnen vergroten, zoals bloedstollingsstoornissen en molaire zwangerschap. Dat is een goedaardige tumor die zich in de baarmoeder vormt.
Symptomen
Symptomen van pre-eclampsie zijn onder meer een snelle zwelling van uw benen, handen of gezicht. Bel onmiddellijk uw arts als u dit soort zwelling of een van de volgende symptomen ervaart:
- hoofdpijn die niet weggaat na inname van paracetamol (Tylenol)
- verlies van gezichtsvermogen
- "Floaters" in uw oog (vlekjes of vlekjes in uw zicht)
- ernstige pijn aan uw rechterkant of in uw maagstreek
- gemakkelijk blauwe plekken
Letsel
Tijdens de zwangerschap loop je meer kans op blessures. Uw zwaartepunt verandert als u zwanger bent, waardoor u gemakkelijker uw evenwicht kunt verliezen.
Wees voorzichtig in de badkamer wanneer u onder de douche of in het bad stapt. Misschien wilt u antislipoppervlakken aan uw douche toevoegen, zodat u niet uitglijdt. Overweeg ook om handgrepen of rails toe te voegen aan uw douche. Controleer ook uw huis op andere gevaren waardoor u zou kunnen vallen.
Outlook
Neem contact op met uw arts als u een van de symptomen ervaart die in dit artikel worden beschreven. Zij kunnen de oorzaak achterhalen en u op weg helpen met de juiste behandeling - wat een gelukkige en gezonde zwangerschap voor u betekent!
.jpg)