De submandibulaire lymfeklieren zitten tussen de submandibulaire speekselklieren, die zich onder de tong bevinden, en de onderkaak of onderkaakbot. Af en toe kunnen een of meer van de lymfeklieren diep in de speekselklier zijn ingebed.
Het lymfestelsel maakt deel uit van het immuunsysteem, dat het lichaam helpt ziekten en andere schadelijke stoffen te bestrijden. Lymfeklieren fungeren als punten van filtratie en celvermenigvuldiging binnen dit systeem. Ze filteren de lymfevloeistof van ongewenste brokstukken en bacteriën en dienen als vroegtijdige waarschuwingstoestellen voor de aanwezigheid van een infectie.
De submandibulaire knooppunten zijn klein, meestal ongeveer 1 centimeter bij een gezonde volwassene. Het submandibulaire kanaal, dat lymfevloeistof naar het knooppunt brengt, is bij de gemiddelde volwassene ongeveer 5 tot 6 centimeter lang. De wand van het kanaal is dun en flexibel. Terwijl het kanaal naar voren loopt, passeert het tussen de sublinguale klier en genioglossus (de primaire spier van de tong) om een opening in de mondbodem te creëren. Terwijl het kanaal door het diepste deel van de submandibulaire klier reist, verbindt het zich met zijrivieren die in de lob uitmonden.
De arteriële bloedtoevoer naar de submandibulaire knooppunten komt voort uit meerdere delen van de gezichts- en linguale slagaders. Veneus bloed wordt afgevoerd naar de diepe linguale ader. Deze lymfeklieren filteren lymfe uit de submaxillaire (speekselklier) tong, mond, lippen, wang, neus en bindvlies (het membraan dat de oogbal en de onderkant van het ooglid bedekt).
Gezwollen submandibulaire knooppunten duiden meestal op een actieve virale of bacteriële infectie en worden vaak geassocieerd met infecties van de sinussen, ogen en oren.
