Het is normaal om vragen te stellen
Of het nu niet past in de rol die aan u is toegewezen, zich ongemakkelijk voelen met stereotypen of worstelen met delen van uw lichaam, veel mensen worstelen met een bepaald aspect van hun geslacht.
En toen ik me voor het eerst begon af te vragen over de mijne, had ik meer vragen dan antwoorden.
In de 2 jaar dat ik mijn geslacht verkend, knipte ik mijn lange, krullende haar, begon te winkelen in zowel de kledingstukken voor mannen als vrouwen en begon ik mijn borst te binden zodat het er platter uit zou zien.
Elke stap bevestigde een belangrijk deel van wie ik ben. Maar hoe ik me identificeerde en de labels die mijn geslacht en lichaam het best omschrijven, waren voor mij nog steeds een raadsel.
Het enige dat ik zeker wist, was dat ik me niet alleen identificeerde met het geslacht dat ik bij de geboorte had gekregen. Er was meer aan mijn geslacht dan dat.
Het is oké om bang te zijn
De gedachte om mijn vragen en gevoelens aan vrienden en familie bekend te maken zonder nog een duidelijk begrip van de mijne te hebben, voelde ongelooflijk beangstigend.
Tot dat moment heb ik mijn best gedaan om me te identificeren met en het geslacht uit te voeren dat mensen associeerden met mijn toegewezen geslacht en aangewezen geslacht bij de geboorte.
En hoewel ik niet altijd gelukkig of comfortabel was in die categorie, heb ik het laten werken op de manieren die ik kende.
De jaren die ik heb doorgebracht met succes als vrouwelijk persoon en de lof die ik ontving op momenten dat ik die rol goed vervulde, zorgden ervoor dat ik twijfelde aan aspecten van mijn authentieke genderidentiteit.
Ik vroeg me vaak af of ik genoegen moest nemen met het geslacht dat aan mij was toegewezen in plaats van het mijne te blijven ontdekken en bevestigen.
Hoe meer tijd er verstreek en hoe comfortabeler ik me voelde in mijn genderpresentatie, des te meer leken bepaalde aspecten van mijn lichaam op te vallen als een belangrijke bron van ongemak.
Mijn borstbinder bijvoorbeeld, voelde ooit een bevestiging van de niet-vrouwelijke delen van mezelf die ik moest belichamen en waarvan ik getuige was geweest door anderen.
Maar het werd een dagelijkse herinnering aan de pijn en het leed dat ik ervoer; het uiterlijk van mijn borst was in strijd met wie ik ben.
Waar u ondersteuning kunt vinden
Na verloop van tijd merkte ik dat mijn preoccupatie met mijn geslacht en borstkas een negatieve invloed had op mijn humeur, lichamelijke gezondheid en algeheel welzijn.
Omdat ik niet meer wist waar ik moest beginnen, maar wetende dat ik me niet zo wilde blijven voelen, begon ik hulp te zoeken.
Maar ik had niet alleen algemene ondersteuning nodig voor mijn geestelijke gezondheid. Ik moest met iemand praten met een opleiding en expertise op het gebied van gender.
Ik had geslachtstherapie nodig.
Wat geslachtstherapie is
Gendertherapie richt zich op de sociale, mentale, emotionele en fysieke behoeften van degenen die:
- twijfelen aan het geslacht
- voelen zich ongemakkelijk bij aspecten van hun geslacht of lichaam
- ervaart genderdysforie
- zijn op zoek naar genderbevestigende interventies
- identificeer u niet exclusief met hun aangewezen geslacht bij de geboorte
U hoeft zich niet als iets anders dan cisgender te identificeren om te profiteren van gendertherapie.
Het kan handig zijn voor iedereen die:
- voelt zich beperkt door traditionele geslachtsrollen of stereotypen
- wil een dieper begrip ontwikkelen van wie ze zijn
- wil een diepere verbinding met hun lichaam ontwikkelen
Hoewel sommige algemene therapeuten misschien basisonderwijs en training op het gebied van genderdiversiteit krijgen, is het misschien niet voldoende om adequate ondersteuning te bieden.
Geslachtstherapeuten zoeken permanente educatie, training en professionele consultatie om meer te weten te komen over:
- gender identiteit
- genderdiversiteit, inclusief niet-binaire identiteiten
- genderdysforie
- medische en niet-medische genderbevestigende interventies
- transgender rechten
- navigeren naar geslacht in alle aspecten van het leven
- relevant onderzoek en nieuws over deze onderwerpen
De behoeften van iedereen zijn anders, dus gendertherapie is op elk individu afgestemd. Het kan elementen bevatten van:
- psychotherapie
- casemanagement
- onderwijs
- belangenbehartiging
- overleg met andere aanbieders
Geslachtstherapeuten die een genderbevestigende benadering gebruiken, erkennen dat genderdiversiteit een natuurlijk voorkomend onderdeel is van het mens zijn en geen indicatie van een psychische aandoening.
Het hebben van een niet-conforme geslachtspresentatie of een niet-cisgender-identiteit vereist op zichzelf geen diagnose, een gestructureerde evaluatie van de geestelijke gezondheid of voortdurende psychotherapie.
Wat geslachtstherapie niet is
Een gendertherapeut mag niet proberen om een diagnose voor u te stellen op basis van uw identiteit of om van gedachten te veranderen.
Je hebt geen toestemming of goedkeuring van een therapeut nodig om te zijn wie je bent.
Een gendertherapeut moet informatie en ondersteuning bieden die u kan helpen de kernaspecten van uzelf beter te begrijpen en er verbinding mee te maken.
Geslachtstherapeuten onderschrijven niet het idee dat er een 'juiste manier' is om gender te ervaren, te belichamen of uit te drukken.
Ze mogen behandelingsopties of doelen niet beperken of veronderstellen op basis van de labels of taal die wordt gebruikt om jezelf te beschrijven.
Gendertherapie moet gericht zijn op het ondersteunen van uw persoonlijke ervaring van uzelf en uw relatie met uw lichaam.
Een gendertherapeut mag nooit uw geslacht aannemen, u dwingen tot een geslacht, of proberen u ervan te overtuigen dat u geen bepaald geslacht bent.
Genderdysforie begrijpen
Genderdysforie is zowel een medische diagnose als een term die informeler wordt gebruikt, vergelijkbaar met depressie of angst.
Het is mogelijk dat iemand dysfore gevoelens ervaart zonder aan de criteria voor een diagnose te voldoen, net zoals iemand depressieve gevoelens kan ervaren zonder te voldoen aan de klinische criteria voor depressie.
Als medische diagnose verwijst het naar incongruentie of angst die het gevolg kan zijn van een conflict tussen het bij de geboorte aangewezen geslacht van een persoon en het geslacht.
Bij informeel gebruik kan het interacties, aannames of fysieke eigenschappen beschrijven die niet bevestigend of inclusief het uitgesproken of ervaren geslacht van een persoon voelen.
Als diagnose
In 2013 veranderde de American Psychiatric Association de medische diagnose van genderidentiteitsstoornis naar genderdysforie.
Deze verandering heeft geholpen het stigma, het misverstand en de discriminatie te bestrijden die worden veroorzaakt door het verkeerd etiketteren van een psychische aandoening, waarvan we nu weten dat het een natuurlijk en gezond aspect van identiteit is.
Het herziene label verschuift de focus van de diagnose van de genderidentiteit naar het leed, het ongemak en de problemen die in het dagelijks leven functioneren en die verband houden met het geslacht.
Als beleving
Hoe dysforie eruitziet en zich manifesteert, kan van persoon tot persoon, lichaamsdeel tot lichaamsdeel en in de loop van de tijd veranderen.
Het kan worden ervaren in relatie tot uw uiterlijk, lichaam en de manier waarop andere mensen uw geslacht waarnemen en ermee omgaan.
Geslachtstherapie kan u helpen bij het begrijpen, beheersen en minimaliseren van dysforie of andere gevoelens van ongemak die verband houden met identiteit en expressie.
Geslachtsonderzoek, expressie en bevestiging
Het is belangrijk om te onthouden dat mensen om verschillende redenen geslachtstherapie zoeken.
Dit bevat:
- het verkennen van uw eigen begrip van genderidentiteit
- het ondersteunen van een geliefde die op geslacht navigeert
- toegang krijgen tot genderbevestigende interventies
- het aanpakken van genderdysforie
- omgaan met geestelijke gezondheidsproblemen in het algemeen
De stappen die worden ondernomen om het geslacht van u of iemand anders te onderzoeken, zelf te bepalen en te bevestigen, worden vaak genderbevestigende interventies of acties genoemd.
Vaak richten massamedia en andere media zich op de manieren waarop mensen hun geslacht bevestigen of dysforie aanpakken met behulp van medicijnen en operaties.
Er zijn echter veel andere strategieën om mensen te helpen bij het verkennen, uiten en bevestigen van dit deel van wie ze zijn.
Hier zijn enkele van de meest voorkomende medische en niet-medische interventies en handelingen waarmee gendertherapeuten bekend zijn.
Medische interventies
- hormoonbehandeling, inclusief puberteitblokkers, testosteronblokkers, oestrogeeninjecties en testosteroninjecties
- borstchirurgie, ook wel topchirurgie genoemd, met inbegrip van vermannelijking van de borst, feminisering van de borst en borstvergroting
- lagere operaties, ook wel bodemoperaties genoemd, waaronder vaginoplastiek, phalloplastiek en metoidioplastiek
- operaties aan de stembanden
- gezichtsoperaties, waaronder feminisering van het gezicht en masculinisering van het gezicht
- chondrolaryngoplastie, ook bekend als tracheale scheerbeurt
- lichaamscontouren
- ontharing
Niet-medische interventies
- veranderingen in taal of identiteitslabel
- sociale naamswijziging
- Legale naam verandering
- wettelijke geslachtsmarkering wijzigen
- voornaamwoord verandert
- borstband of taping
- instoppen
- kapsel verandert
- kleding- en stijlveranderingen
- accessorizing
- make-up veranderingen
- veranderingen in lichaamsvorm, inclusief borstprothesen en shapewear
- stem- en communicatieveranderingen of therapie
- ontharing
- tatoeëren
- lichaamsbeweging en gewichtheffen
Het verschil tussen gatekeeping en geïnformeerde toestemming
Gendertherapeuten en professionals in de geestelijke gezondheidszorg hebben vaak de taak om individuen te begeleiden om zelf de stappen en strategieën te bepalen die hen zullen helpen zich meer verbonden te voelen met hun geslacht en lichaam.
De huidige medische richtlijnen en verzekeringspolissen vereisen vaak (maar niet altijd) een brief van een erkende professional in de geestelijke gezondheidszorg om toegang te krijgen tot puberteitsblokkers, hormonen of operaties.
Deze restrictieve machtsstructuur - opgezet door het medische establishment en ondersteund door enkele beroepsverenigingen - wordt gatekeeping genoemd.
Gatekeeping vindt plaats wanneer een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg, medische zorgverlener of instelling onnodige obstakels creëert die iemand moet overwinnen voordat hij toegang kan krijgen tot medisch noodzakelijke genderbevestigende zorg.
Gatekeeping wordt zwaar bekritiseerd door een groot deel van de transgemeenschap en in de academische literatuur. Het wordt genoemd als een belangrijke bron van stigmatisering en discriminatie voor veel transgenders, niet-binaire en niet-conforme mensen.
Gatekeeping kan ook het gendertherapieproces verstoren door omstandigheden te creëren die mensen zouden kunnen ontmoedigen om met genderkwesties te komen.
Dit kan de persoon onnodig onder druk zetten om het "juiste" te zeggen om toegang te krijgen tot de zorg die hij nodig heeft.
Het geïnformeerde toestemmingsmodel van zorg werd gecreëerd in een poging om het gebied van gendergezondheid vooruit te helpen.
Het erkent dat mensen van alle genderidentiteiten het recht moeten hebben om hun eigen beslissingen te nemen over hun gendergerelateerde zorgbehoeften.
Geïnformeerde toestemmingsmodellen van gendertherapie en transgenderzorg zijn gecentreerd rond de keuzevrijheid en autonomie van een individu, in tegenstelling tot bereidheid en geschiktheid.
Geslachtstherapeuten die dit model gebruiken, leren cliënten over hun volledige scala aan opties, zodat ze volledig geïnformeerde beslissingen kunnen nemen over hun zorg.
Steeds meer genderklinieken, medische zorgverleners en ziektekostenverzekeringen beginnen geïnformeerde toestemmingsmodellen voor zorg voor puberteitblokkers en hormonen te ondersteunen.
De meeste praktijken vereisen echter nog steeds een evaluatie of brief van ten minste één erkende professional in de geestelijke gezondheidszorg voor genderbevestigende operaties.
Hoe een geslachtstherapeut te vinden
Het vinden van een gendertherapeut kan een uitdaging zijn, zowel praktisch als emotioneel.
Het is normaal om angsten en zorgen te hebben over het vinden van een therapeut die als poortwachter fungeert, beperkte kennis heeft of transfoob is.
Om dit proces een beetje gemakkelijker te maken, kunt u in sommige therapielijsten (zoals deze van Psychology Today) filteren op specialiteit.
Dit kan zeer nuttig zijn bij het vinden van professionals die ervaring hebben of open staan voor het werken met LGBTQ + -cliënten.
Het is echter geen garantie dat een therapeut een voortgezette opleiding of ervaring heeft op het gebied van gendertherapie en genderbevestigende gezondheidszorg.
De World Professional Association for Transgender Health is een interdisciplinaire professionele en educatieve organisatie die zich inzet voor transgendergezondheid.
U kunt hun directory gebruiken om een genderbevestigende provider te vinden.
Misschien vindt u het handig om contact op te nemen met uw dichtstbijzijnde LGBT-centrum, PFLAG-afdeling of genderkliniek en te vragen naar gendertherapie in uw omgeving.
Je kunt ook mensen in je leven die geen cisgender zijn, vragen of ze lokale bronnen kennen, of dat ze je kunnen doorverwijzen naar een gendertherapeut.
Als u een ziektekostenverzekering heeft, kunt u uw netwerkaanbieder bellen om erachter te komen of er binnen het netwerk aangesloten aanbieders van geestelijke gezondheidszorg zijn die gespecialiseerd zijn in transgenderzorg.
Als je niet in de buurt van LGBTQ + -diensten woont, problemen hebt met vervoer, of liever een therapeut vanuit je luie stoel wilt zien, kan telezorg een optie zijn.
Wat u een potentiële therapeut moet vragen
Vraag altijd naar hun professionele training en ervaring met het werken met cliënten die trans, niet-binair, genderconform zijn en vragen stellen over hun geslacht.
Dit helpt ervoor te zorgen dat uw aspirant-therapeut de nodige training heeft gevolgd.
Het sluit ook iedereen uit die zichzelf adverteert als een genderbevestigende therapeut of een genderspecialist, simpelweg omdat ze LGBTQ + of transgenders accepteren.
Hier zijn een paar voorbeeldvragen die u kunt stellen om te helpen bepalen of een potentiële geslachtstherapeut een goede match is:
- Hoe vaak werk je samen met transgender-, niet-binaire en gendervragende cliënten?
- Waar heb je onderwijs en training gekregen over gender, transgendergezondheid en het geven van gendertherapie?
- Wat is uw proces en aanpak voor het verstrekken van steunbrieven voor genderbevestigende interventies?
- Heeft u een bepaald aantal sessies nodig voordat u een ondersteuningsbrief schrijft voor genderbevestigende medische interventies?
- Rekent u extra voor een ondersteuningsbrief, of is dit inbegrepen in het uurtarief?
- Moet ik me committeren aan doorlopende wekelijkse sessies?
- Biedt u externe sessies aan met behulp van telehealth?
- Hoe bekend ben je met trans- en LGBTQ + -hulpmiddelen en medische zorgverleners in mijn omgeving?
Als ze geen training hebben gehad of moeite hebben om uw vragen over hun genderspecifieke training te beantwoorden, kan dit een teken zijn dat u andere opties moet onderzoeken of uw verwachtingen moet verleggen.
het komt neer op
Hoewel het ontmoedigend kan zijn om een gendertherapeut te vinden en met gendertherapie te beginnen, vinden veel mensen dat het op de lange termijn nuttig en lonend is.
Als je nieuwsgierig bent naar geslacht, maar niet per se klaar bent om contact op te nemen met een therapeut, kun je altijd beginnen met het vinden van leeftijdsgenoten en gemeenschappen online of in het echte leven.
Mensen hebben die ervoor zorgen dat u zich veilig en geaccepteerd voelt om een beroep te doen, kan ongelooflijk waardevol zijn - ongeacht waar u zich bevindt in het genderonderzoek of het therapieproces.
Iedereen verdient het om begrip en troost te voelen in zijn geslacht en lichaam.
Mere Abrams is een onderzoeker, schrijver, opvoeder, consulent en gediplomeerd klinisch maatschappelijk werker die een wereldwijd publiek bereikt door middel van spreken in het openbaar, publicaties, sociale media (@meretheir) en de praktijk voor gendertherapie en ondersteunende diensten onlinegendercare.com.Mere gebruikt hun persoonlijke ervaring en diverse professionele achtergrond om individuen te ondersteunen die gender onderzoeken en instellingen, organisaties en bedrijven te helpen bij het vergroten van gendergeletterdheid en het identificeren van mogelijkheden om genderinclusie aan te tonen in producten, diensten, programma's, projecten en inhoud.
.jpg)
