Lange, luie zomerdagen, shenanigans met vrienden, gekibbel met broers en zussen en versgebakken koekjes na schooltijd zijn slechts enkele van de herinneringen die kunnen blijven hangen aan je kindertijd.
Sommige mensen hebben veel herinneringen uit verschillende stadia van hun vroege leven, maar anderen herinneren zich nog heel weinig van hun vormende jaren tegen de tijd dat ze volwassen zijn. Probeer hoe je je hersenen ook kunt doorzoeken, je zou misschien niets meer kunnen bedenken dan enkele vage beelden die wegdrijven als je ze van dichterbij probeert te onderzoeken.
Als je gewend bent om vrienden en geliefden over je kindertijd te horen praten, vraag je je misschien af waarom je lege ruimte hebt in plaats van nostalgische herinneringen. Je bent er vrij zeker van dat je niets traumatisch hebt meegemaakt, dus wat geeft het? Waarom weet je het niet meer? Heb je tenslotte iets heel verontrustends meegemaakt?
Niet noodzakelijk. Kindertijd of infantiel geheugenverlies, het verlies van herinneringen aan de eerste levensjaren, is normaal, dus als u zich niet veel herinnert uit de vroege kinderjaren, bent u waarschijnlijk in de meerderheid.
Het is niet altijd gerelateerd aan trauma
Misschien heb je de theorie gehoord dat mensen vaak omgaan met pijnlijke herinneringen door de gebeurtenis te vergeten. Als je niet veel jeugdherinneringen hebt, kan het moeilijk zijn om het idee van je af te schudden dat er misschien iets traumatisch onder de oppervlakte op de loer ligt.
Hoewel dit mogelijk is, is het waarschijnlijk niet het geval. Een snel overzicht van de theorie van onderdrukte geheugens kan helpen verklaren waarom.
Onderdrukte geheugentheorie
Sigmund Freud was de eerste die trauma uit de kindertijd in verband bracht met geheugenverlies, of onderdrukte herinneringen, om precies te zijn. Dit idee begon pas echt op stoom te komen in de jaren negentig, toen een aantal therapeuten een verband suggereerde tussen onverklaarde psychische symptomen en vergeten kindermishandeling.
Sommige therapeuten hielpen cliënten om zogenaamde onderdrukte herinneringen terug te krijgen door middel van het onethische proces van suggestie. Veel van deze herstelde "herinneringen" bleken later vals te zijn.
Deskundigen hebben het idee dat mensen traumatische gebeurtenissen kunnen vergeten en later kunnen herinneren, niet definitief uitgesloten, maar er is meer onderzoek nodig.
Overlevenden hebben misschien onsamenhangende herinneringen of hiaten in het geheugen rond de tijd van het misbruik. Misschien heb je moeite om specifieke levensgebeurtenissen op een tijdlijn te plaatsen of twijfel je aan wat je je herinnert, maar je herinnert je waarschijnlijk op zijn minst stukjes en beetjes.
Trauma en geheugen
Hoewel het onwaarschijnlijk is dat je alles over een traumatische gebeurtenis helemaal vergeet, suggereert een onderzoek uit 2019 dat het ervaren van misbruik inderdaad van invloed kan zijn op de manier waarop je hersenen herinneringen creëren.
Sommige kinderen reageren op trauma's door dissociëren of mentaal los te laten, wat van invloed kan zijn op hoe ze zich herinneren wat er is gebeurd.
Anderen weigeren simpelweg na te denken over het trauma en de muur af te sluiten, maar dit is niet helemaal hetzelfde als vergeten.
Hoe dan ook, trauma verdwijnt meestal niet helemaal uit het geheugen. Overlevenden hebben de neiging zich traumatische gebeurtenissen op zijn minst gedeeltelijk te herinneren, hoewel ze misschien niet volledig begrijpen wat er is gebeurd.
Volgens onderzoekers onthoud je ook eerder gebeurtenissen die je meer dan eens hebt meegemaakt. Als je ouders je fysiek hebben mishandeld of vaak tegen je hebben geschreeuwd, zul je waarschijnlijk een aantal van die herinneringen bewaren.
Andere mogelijke verklaringen
Het is helemaal niet ongebruikelijk om heel weinig te onthouden van de eerste levensjaren. Amnesie bij kinderen maakt deel uit van het normale verloop van de ontwikkeling. Experts zijn niet helemaal zeker wat de oorzaak is, maar geheugenonderzoekers hebben een paar verschillende theorieën bedacht.
Herinneringen uit de vroege kinderjaren missen emotionele betekenis
Er wordt aangenomen dat herinneringen sterker worden als ze een emotionele component hebben.
U zou dit zelf kunnen beseffen als u enkele van uw duidelijkste herinneringen in overweging neemt. Ze hebben waarschijnlijk betrekking op gebeurtenissen die voor u betekenis hadden of ervaringen die intense gevoelens opwekten, zoals verlegenheid, liefde, geluk of verdriet.
Jonge kinderen hebben geen volledig ontwikkeld scala aan emoties. Het resultaat is dat ervaringen uit je kindertijd mogelijk niet dezelfde emotionele betekenis hebben als die je tijdens de adolescentie of volwassenheid zou hebben. Omdat deze herinneringen minder zwaar wegen, vervagen ze gemakkelijker naarmate je ouder wordt.
Hoewel je het misschien vreemd vindt dat je je bepaalde belangrijke gebeurtenissen niet kunt herinneren waarover ouders of oudere broers en zussen je hebben verteld, lijkt je gebrek aan herinneringen misschien alleen maar significant omdat anderen je hebben aangeraden zou moeten onthouden.
Misschien heb je je familie doodsbang gemaakt door jezelf als 4-jarige alleen in huis op te sluiten - maar ze herinneren zich duidelijk wat er gebeurde sinds ze oud genoeg waren om een emotionele betekenis aan de herinnering te hechten. Je bent misschien gewoon in de war (of geamuseerd) door al het gedoe.
Normale cognitieve ontwikkeling heeft invloed op de opslag en het ophalen van geheugen
Veel cognitieve groei vindt plaats in de vroege kinderjaren. Deze ontwikkeling omvat de mogelijkheid om instructies en gebeurtenissen voor langere tijd te onthouden.
Een ander aspect van deze cognitieve groei? De aanmaak van nieuwe neuronen in de hippocampus. Terwijl deze neuronen worden geïntroduceerd, nemen uw hersenen ze op in bestaande paden. Dit is geweldig voor ontwikkelingsvooruitgang, maar niet zo goed voor de herinneringen die je al hebt gevormd.
Deze neuronen kunnen mogelijk vroege herinneringen blokkeren of geheugenpaden op andere manieren verstoren, hoewel experts nog niet precies weten hoe dit gebeurt.
Onderzoek naar neuroplasticiteit maakt ook duidelijk dat de ontwikkeling van de hersenen niet stopt zodra je volwassen bent, zoals experts eerder dachten. In plaats daarvan kunnen uw hersenen zichzelf "herstructureren" wanneer ze de noodzaak inzien om zich aan te passen aan verschillende veranderingen die u gedurende het hele leven ervaart.
Om dit te doen, moet het echter oudere neurale verbindingen wegsnijden die u niet langer nodig hebt of gebruikt. Dit proces, bekend als synaptisch snoeien, helpt uw hersenen efficiënter te werken. Het stelt je ook in staat om nieuwe verbindingen te leggen en nieuwe informatie en herinneringen op te slaan die relevanter zijn voor je huidige leven en ontwikkelingsfase.
Herinneringen zijn vaak niet permanent
Het is vermeldenswaard dat veel herinneringen na verloop van tijd vervagen, zelfs tijdens de volwassenheid. Als volwassene zul je zeker een sterker geheugen hebben, maar je zult je nog steeds niet alles herinneren.
Herinneringen aan de vroege kinderjaren beginnen over het algemeen te vervagen naarmate je de tienerjaren nadert - rond de tijd dat je je zelfgevoel begint te ontwikkelen.
De herinneringen die je als tiener creëert, worden een kerncomponent van je identiteit en krijgen voorrang op de herinneringen die ontstaan toen de identiteit minder ontwikkeld was. Dat is waarom, hoewel vroege herinneringen meestal het minst blijvende potentieel hebben, je sterkste herinneringen waarschijnlijk afkomstig zijn uit je jaren als tiener en vroege volwassene.
Nog iets om over na te denken: uw gebrek aan jeugdherinneringen lijkt misschien alleen ongebruikelijk wanneer u een vergelijking trekt met herinneringen die u als adolescent of volwassene hebt gemaakt.
U herinnert zich waarschijnlijk veel dingen die in de afgelopen 5 tot 10 jaar zijn gebeurd. Als je verder terugdenkt, vallen sommige herinneringen misschien op, maar vind je het misschien een uitdaging om je eerdere gebeurtenissen te herinneren.
Hieruit volgt dat je natuurlijk niet veel herinneringen uit je vroege kinderjaren zou hebben. Als je rekening houdt met het normale vergeten en met ontwikkelingsfactoren, wordt het gemakkelijker in te zien waarom die eerste herinneringen de neiging hebben weg te glippen.
Is het mogelijk om opnieuw te onthouden?
Geen jeugdherinneringen hebben, kan je frustreren, vooral als je het gevoel krijgt dat ze onder de oppervlakte op de loer liggen, net buiten bereik.
Deskundigen hebben verschillende meningen over de vraag of vergeten herinneringen kunnen worden teruggeroepen, maar sommige onderzoekers denken dat die herinneringen niet helemaal uit je brein zijn verdwenen.
Specifieke triggers later in het leven kunnen u helpen uw geheugen op te krikken en de sporen die achterblijven te ontgrendelen. Dit onderzoek richtte zich op ratten, die ook een vorm van infantiel geheugenverlies lijken te ervaren.
Maar als je graag wat herinneringen uit het vroege leven op wilt halen, kunnen deze tips misschien helpen.
Praten over het verleden
Door ervaringen die u heeft gehad en andere belangrijke gebeurtenissen te bespreken, kunt u ze vaak vers in het geheugen houden. Praten over de dingen die jij doet Doen Onthoud met dierbaren en het stellen van vragen kan helpen om meer inhoud te geven aan die kleine glimpjes van het geheugen.
Houd bij wat u zich herinnert door het op te schrijven en gebruik zo veel mogelijk details. U kunt bijvoorbeeld een dagboek bijhouden van uw herinneringen en meer details toevoegen als ze bij u binnenkomen.
Veel van de herinneringen die je uit je kindertijd hebt, kunnen op zijn minst gedeeltelijk voortkomen uit wat anderen je al hebben verteld. Sommige herinneringen worden vaak samengevoegd uit verhalen uit het verleden, vaak genoeg beschreven dat je uiteindelijk een beeld in je hoofd hebt gevormd.
Kijk naar foto's
Foto's uit je kindertijd kunnen je ook helpen vroege herinneringen op te halen.
Misschien heb je op je tweede verjaardag een kleine speelgoedtrein gekregen en heb je die meer dan een jaar overal mee naartoe genomen. Je ouders zijn verbaasd dat je het bent vergeten, want je zou de trein niet uit het oog verliezen.
Maar als je wat foto's van jezelf uit die periode bekijkt, zie je de trein in je vuist geklemd op de speelplaats en tijdens een dutje onder je hoofd liggen. De herinnering blijft wazig, maar je begint je vaag te herinneren dat je het bij je bord hebt gelegd en erop hebt aangedrongen dat het daar blijft tijdens de maaltijden.
Wanneer u door oude foto's terugkijkt, concentreer u dan op de foto's die het dagelijkse leven weerspiegelen. Herinneringen aan dingen die regelmatig zijn gebeurd, zijn vaak sterker dan herinneringen aan eenmalige gebeurtenissen, dus het is misschien gemakkelijker om je wekelijkse uitstapjes naar de snoepwinkel met je broers en zussen te herinneren dan je tweede verjaardag.
Bezoek bekende gebieden opnieuw
Teruggaan naar de scène van je kindertijd kan ook enkele van die vergeten herinneringen oproepen. Als je door bekende straten loopt en nostalgische geuren opmerkt - geur kan een bijzonder krachtige trigger zijn - kun je je soortgelijke momenten uit je vroege jaren beginnen te herinneren.
Aan de andere kant, als er veel dingen in je kinderbuurt zijn veranderd, kun je deze verschillen opmerken, zelfs als je je niet meer precies kunt herinneren hoe de dingen er vroeger uitzagen. Misschien voel je je een beetje gedesoriënteerd of heb je het gevoel dat de dingen op de verkeerde plek zijn. Het besef "Dit hoort er niet zo uit te zien" zou dan herinneringen kunnen oproepen aan hoe de dingen er vroeger uitzagen.
Blijf leren
Levenslang leren kan helpen om uw hersenen te versterken, het geheugen en andere cognitieve functies te verbeteren. Hoewel hersentraining je niet noodzakelijkerwijs helpt bij het herinneren van jeugdherinneringen, kan het geen kwaad, en het kan ook je kansen vergroten om de herinneringen die je nog hebt te behouden.
Zowel mentale oefeningen als regelmatige fysieke activiteit kunnen een positieve invloed hebben op niet alleen het geheugen, maar ook op de algehele gezondheid van de hersenen.
Vind hier 13 tips om de hersenconditie te verbeteren.
het komt neer op
Of je nu een turbulente jeugd hebt meegemaakt of er een hebt gehad die volkomen plezierig was, de kans is groot dat je de meeste van je vroege herinneringen zult verliezen tegen de tijd dat je volwassen bent - en dat is volkomen normaal. Zelfs als u in de eerste paar jaar van uw leven iets traumatisch heeft meegemaakt, kunt u het tijdens uw normale ontwikkeling helemaal vergeten.
Dat gezegd hebbende, kan het de moeite waard zijn om met een therapeut te praten als u merkt:
- verontrustende hiaten in uw geheugen
- herinneringen die in strijd zijn met wat anderen je over het verleden hebben verteld
- sterke negatieve emoties verbonden aan specifieke herinneringen
Een getrainde, ethisch therapeut zal u helpen mogelijke redenen te onderzoeken zonder deze geheugenproblemen automatisch te koppelen aan kindertrauma.
Crystal Raypole werkte eerder als schrijver en redacteur voor GoodTherapy. Haar interessegebieden omvatten Aziatische talen en literatuur, Japanse vertalingen, koken, natuurwetenschappen, seksuele positiviteit en geestelijke gezondheid. Ze zet zich in het bijzonder in om het stigma rond psychische problemen te helpen verminderen.
