Wat is normale polsflexie?
Polsflexie is het buigen van uw hand naar de pols, zodat uw handpalm naar uw arm is gericht. Het maakt deel uit van het normale bewegingsbereik van uw pols.
Wanneer uw polsflexie normaal is, betekent dit dat de spieren, botten en pezen waaruit uw pols bestaat, naar behoren werken.
Flexie is het tegenovergestelde van extensie, waarbij u uw hand naar achteren beweegt, zodat uw handpalm naar boven wijst. Verlenging maakt ook deel uit van het normale bewegingsbereik van de pols.
Als u geen normale polsflexie of -extensie heeft, kunt u problemen ondervinden bij dagelijkse taken waarbij pols en hand worden gebruikt.
Hoe wordt de polsflexie gemeten?
Een arts of fysiotherapeut kan uw polsflexie testen door u te instrueren uw pols op verschillende manieren te buigen. Ze gebruiken een instrument dat een goniometer wordt genoemd om te meten hoeveel graden uw pols heeft gebogen.
Uw pols 75 tot 90 graden kunnen buigen, wordt als normale polsflexie beschouwd.
Oefeningen om polsflexie te verbeteren
Voorzichtig strekken en bewegingsbereikoefeningen zijn een geweldige manier om de polsflexie te verbeteren. Veel voorkomende oefeningen zijn onder meer:
Polsflexie met ondersteuning: Leg uw onderarm op een tafel met uw hand aan de rand en een handdoek of ander zacht voorwerp onder uw pols.
Beweeg uw handpalm naar de onderkant van de tafel totdat u een lichte rek voelt.U kunt indien nodig uw andere hand gebruiken om zachtjes te duwen. Houd een paar seconden vast, keer dan terug naar de beginpositie en herhaal.
Polsflexie zonder ondersteuning: als u eenmaal vertrouwd bent met de bovenstaande oefening, kunt u deze zonder de ondersteuning proberen.
Houd je arm voor je uit. Gebruik uw andere hand om zachtjes op de vingers van uw aangedane pols te drukken terwijl u uw hand laat vallen om uw pols te buigen. Doe dit totdat u een rek in uw onderarm voelt. Houd een paar seconden vast, laat dan los en herhaal.
Polsbocht met gebalde vuist: maak een losse vuist en leun met de zijkant van je arm op een tafel of ander oppervlak. Buig uw vuist naar de onderkant van uw pols en buig. Buig het dan de andere kant op en strek het uit. Houd ze allemaal een paar seconden vast.
Zijwaartse polsbocht: leg uw handpalm op een tafelblad. Houd uw pols en vingers gestrekt en buig uw pols zo ver mogelijk naar links. Houd een paar seconden vast. Verplaats het terug naar het midden, dan naar rechts en houd vast.
Flexor stretch: houd uw arm voor u met uw handpalm naar boven. Gebruik uw onaangetaste hand om uw hand voorzichtig naar de grond te trekken.
U zou een rek in de onderkant van uw onderarm moeten voelen. Houd een paar seconden vast, laat dan los en herhaal.
Wat veroorzaakt pijn in de polsflexie?
De meest voorkomende oorzaak van pijn bij het buigen van de pols - pijn bij het buigen van uw pols - is overbelastingsletsel. Deze worden meestal veroorzaakt door repetitieve bewegingen, zoals typen of sporten zoals tennis.
Andere oorzaken van pijn in de polsflexie zijn:
- Carpaal tunnelsyndroom: Carpaal tunnelsyndroom wordt veroorzaakt door verhoogde druk op uw medianuszenuw wanneer deze door een doorgang aan de palmzijde van uw pols gaat. Deze verhoogde druk veroorzaakt pijn. In de meeste gevallen is carpaal tunnelsyndroom een soort overbelastingsletsel.
- Ganglioncyste: Ganglioncysten zijn zachte cysten die meestal op de bovenkant van je pols verschijnen. Ze veroorzaken mogelijk geen symptomen die verder gaan dan een zichtbare bult, maar ze kunnen ook pijnlijk zijn en voorkomen dat uw pols normaal beweegt. Ganglioncysten verdwijnen vaak vanzelf, maar kunnen indien nodig via een operatie worden verwijderd.
- Artritis: artrose en reumatoïde artritis kunnen polsbuigingspijn veroorzaken. Artrose kan pijn in een of beide polsen veroorzaken, maar polsen zijn geen gebruikelijke plaats voor artrose. Reumatoïde artritis komt vaak voor in de polsen en veroorzaakt meestal pijn in beide polsen.
- Letsel door een plotselinge botsing: een plotselinge botsing, zoals een val op uw pols, kan polsflexiepijn veroorzaken, zelfs als dit geen verstuiking of breuk veroorzaakt.
Hoe worden problemen met de polsflexie vastgesteld?
Ten eerste zal uw arts een algemene medische geschiedenis afnemen en u meer vragen over uw polsflexiepijn of -problemen. Ze kunnen vragen wanneer de pijn is begonnen, hoe erg het is en of iets het erger maakt.
Om mogelijke oorzaken te achterhalen, kunnen ze ook vragen stellen over recente verwondingen, uw hobby's en wat u voor werk doet.
Vervolgens zal uw arts meten hoeveel u uw pols kunt bewegen door u een reeks bewegingen te laten maken. Dit zal hen helpen te zien hoe precies uw polsflexie wordt beïnvloed.
Het lichamelijk onderzoek en de medische geschiedenis zijn meestal voldoende om uw arts in staat te stellen een diagnose te stellen. Als ze echter nog steeds niet zeker zijn, of als u recentelijk een verwonding heeft gehad, kunnen ze een röntgenfoto of MRI voorstellen om een diagnose van het probleem te stellen.
Wat is de behandeling voor problemen met polsflexie?
De bovenstaande oefeningen kunnen helpen bij het behandelen van polsbuigingsproblemen. Andere behandelingen zijn onder meer:
- IJs het getroffen gebied om pijn en zwelling te verminderen.
- Rust, vooral voor problemen veroorzaakt door repetitieve bewegingen.
- Pas uw zithouding aan als uw polsproblemen worden veroorzaakt door typen of ander repetitief kantoorwerk.
- Spalken kan helpen bij carpaal tunnelsyndroom, verwondingen door herhaalde bewegingen en plotselinge verwondingen.
- Fysiotherapie kan pijn verminderen en mobiliteit en kracht verbeteren.
- Schoten met corticosteroïden kunnen helpen bij het behandelen van polsbuigingsproblemen die niet op andere behandelingen reageren.
- Een operatie kan een oplossing zijn voor ganglioncysten die niet vanzelf verdwijnen, carpaal tunnelsyndroom dat niet reageert op andere behandelingen, of traumatische verwondingen zoals een gebroken bot of een gescheurde pees.
het komt neer op
Er zijn veel mogelijke oorzaken van pijn in de polsflexie. Terwijl sommigen vanzelf oplossen, hebben anderen behandeling door een arts nodig. Raadpleeg een arts als uw polsbuigingspijn of -problemen langdurig of ernstig zijn.
.jpg)
