Reumatoïde artritis (RA) is een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem van het lichaam de gewrichtswand aanvalt die bekend staat als het synovium. De aandoening kan pijnlijke knobbeltjes veroorzaken op deze delen van het lichaam:
- handen
- voeten
- polsen
- ellebogen
- enkels
- gebieden die een persoon niet altijd kan zien, zoals de longen
Lees verder om te ontdekken hoe deze knobbeltjes zich vormen en welke behandelingen kunnen helpen.
Hoe zien ze eruit?
Knobbeltjes met reumatoïde artritis kunnen in grootte variëren van heel klein (ongeveer 2 millimeter) tot groter (ongeveer 5 centimeter). Ze zijn meestal rond van vorm, hoewel het mogelijk is dat ze onregelmatige randen hebben.
De knobbeltjes voelen doorgaans stevig aan en zullen meestal bewegen wanneer erop wordt gedrukt. Soms kunnen de knobbeltjes een verbinding vormen met weefsels of pezen onder de huid en kunnen ze niet bewegen wanneer erop wordt gedrukt.
De knobbeltjes kunnen zacht aanvoelen. Dit gebeurt meestal wanneer een persoon een opflakkering van reumatoïde artritis ervaart.
Zeer grote knobbeltjes of knobbeltjes op bepaalde gebieden kunnen op zenuwen of bloedvaten drukken. Dit kan ongemak veroorzaken en het vermogen van een persoon om zijn handen, voeten en meer te bewegen, beïnvloeden.
Knobbeltjes variëren in grootte, vorm en locatie op het lichaam. Soms heeft een persoon één knobbel. Andere keren hebben ze misschien een verzameling kleinere knobbeltjes.
Waarom vormen ze zich?
Artsen weten niet precies waarom reumatoïde knobbeltjes ontstaan als gevolg van reumatoïde artritis. Meestal krijgt een persoon reumatoïde knobbeltjes als ze al een aantal jaren RA hebben. De knobbeltjes zijn opgebouwd uit de volgende componenten:
- Fibrin. Dit is een eiwit dat een rol speelt bij de bloedstolling en kan ontstaan door weefselschade.
- Ontstekingscellen. Reumatoïde artritis kan een ontsteking in het lichaam veroorzaken die leidt tot de ontwikkeling van knobbeltjes.
- Dode huidcellen. Dode huidcellen van eiwitten in het lichaam kunnen zich ophopen in de knobbeltjes.
De knobbeltjes kunnen sterk lijken op sommige andere aandoeningen, zoals epidermoïde cysten, olecranon bursitis en tophi veroorzaakt door jicht.
Waar ontstaan ze?
Knobbeltjes met reumatoïde artritis kunnen zich vormen in de volgende delen van het lichaam:
- achterkant van de hielen
- ellebogen
- vingers
- knokkels
- longen
Deze gebieden zijn meestal waar druk wordt uitgeoefend op de lichaamsoppervlakken of rond sterk gebruikte gewrichten, zoals de ellebogen en vingers. Als een persoon bedlegerig is, kunnen ze reumatoïde artritisknobbeltjes ontwikkelen op:
- de achterkant van hun hoofd
- hakken
- heiligbeen
- andere drukgebieden
In zeldzame gevallen kunnen de knobbeltjes zich in andere gebieden vormen, zoals de ogen, longen of stembanden. Deze kunnen voor een arts moeilijk te identificeren zijn. Deze interne knobbeltjes kunnen echter ernstige bijwerkingen veroorzaken, zoals ademhalingsmoeilijkheden, als de knobbel te groot is.
Zijn ze pijnlijk?
Knobbeltjes met reumatoïde artritis zijn niet altijd pijnlijk, hoewel ze dat wel kunnen zijn. Soms kan de ontsteking als gevolg van de knobbeltjes een aandoening veroorzaken die vasculitis wordt genoemd. Dit is een ontsteking van de bloedvaten die pijn bij de knobbeltjes veroorzaken.
Wie krijgt ze meestal?
Verschillende factoren kunnen ervoor zorgen dat u meer risico loopt op het ontwikkelen van knobbeltjes. Waaronder:
- Seks. Vrouwen hebben significant meer kans op reumatoïde artritis dan mannen.
- Tijd. Hoe langer iemand reumatoïde artritis heeft, hoe groter de kans dat hij knobbeltjes krijgt.
- Ernst. Meestal geldt dat hoe ernstiger de reumatoïde artritis van een persoon is, hoe groter de kans is dat hij knobbeltjes krijgt.
- Reumafactor. Mensen met hogere niveaus van reumafactor in hun bloed hebben ook meer kans op knobbeltjes. Reumatoïde factor verwijst naar eiwitten in het bloed die worden geassocieerd met auto-immuunziekten, zoals reumatoïde artritis en het syndroom van Sjögren.
- Roken. Naast ernstige reumatoïde artritis is roken een andere risicofactor voor reumatoïde knobbeltjes.
- Genetica. Mensen met bepaalde genen hebben een hoger risico op het ontwikkelen van reumatoïde artritis.
Hoe behandel je ze?
Knobbeltjes met reumatoïde artritis hebben niet altijd behandeling nodig. Als ze echter pijn veroorzaken of de beweging beperken, kan uw arts behandelingen aanbevelen.
Het gebruik van medicijnen die bekend staan als disease modifying antirheumatic drugs (DMARD's), kan helpen om de grootte van sommige reumatoïde knobbeltjes te verminderen.
Artsen hebben een ander medicijn tegen reumatoïde artritis, methotrexaat, in verband gebracht met een grotere kans dat knobbeltjes groter worden. Dit medicijn onderdrukt het immuunsysteem. Als de knobbeltjes problematisch zijn, kan uw arts u, indien nodig, aanraden om van methotrexaat op een ander geneesmiddel over te schakelen.
Soms kunnen injecties met corticosteroïden ontstekingen verminderen en de reumatoïde knobbeltjes behandelen. Als dit niet werkt, kan uw arts aanbevelen om de knobbel of knobbeltjes chirurgisch te verwijderen. De knobbeltjes keren echter vaak terug na chirurgische verwijdering.
Wanneer moet je naar een dokter
Reumatoïde knobbeltjes veroorzaken niet altijd complicaties. Het is echter mogelijk dat op gebieden met grotere druk, zoals de voeten, de huid boven de knobbeltjes geïrriteerd of geïnfecteerd raakt. De resultaten kunnen roodheid, zwelling en warmte bij de knobbeltjes zijn.
Geïnfecteerde knobbeltjes hebben medische aandacht nodig. Antibiotica kunnen nodig zijn om een knobbelinfectie te behandelen.
Raadpleeg uw arts als u ernstige of verergerende pijn heeft in eventuele knobbeltjes die u heeft of als de knobbeltjes uw bewegingsvermogen ernstig beïnvloeden.
Knobbeltjes aan de onderkant van de voeten kunnen het lopen ook bemoeilijken, loopafwijkingen veroorzaken of stress naar andere gewrichten verplaatsen, wat kan leiden tot knie-, heup- of lage rugpijn.
het komt neer op
Knobbeltjes met reumatoïde artritis kunnen variëren van vervelend tot pijnlijk. Hoewel ze meestal geen behandeling nodig hebben, moet u met uw arts overleggen als uw symptomen pijnlijk beginnen te worden of als u problemen heeft met uw mobiliteit.
