Dit artikel is op 29 april 2020 bijgewerkt met aanvullende symptomen van het coronavirus 2019.
COVID-19, veroorzaakt door het nieuwe coronavirus, domineert de laatste tijd het nieuws. U bent echter wellicht voor het eerst bekend geraakt met de term coronavirus tijdens de uitbraak van het ernstige acute respiratoire syndroom (SARS) in 2003.
Zowel COVID-19 als SARS worden veroorzaakt door coronavirussen. Het virus dat SARS veroorzaakt, staat bekend als SARS-CoV, terwijl het virus dat COVID-19 veroorzaakt bekend staat als SARS-CoV-2. Er zijn ook andere soorten menselijke coronavirussen.
Ondanks hun gelijkaardige naam zijn er verschillende verschillen tussen de coronavirussen die COVID-19 en SARS veroorzaken. Blijf lezen terwijl we coronavirussen onderzoeken en hoe ze zich tot elkaar verhouden.
Wat is een coronavirus?
Coronavirussen zijn een zeer diverse familie van virussen. Ze hebben een groot gastheerbereik, waaronder ook mensen. De grootste mate van diversiteit in het coronavirus wordt echter gezien bij vleermuizen.
Coronavirussen hebben stekelige uitsteeksels op hun oppervlak die op kronen lijken. Corona betekent 'kroon' in het Latijn - en zo kreeg deze familie van virussen hun naam.
Meestal veroorzaken menselijke coronavirussen milde aandoeningen van de luchtwegen, zoals verkoudheid. In feite veroorzaken vier soorten menselijke coronavirussen 10 tot 30 procent van de bovenste luchtweginfecties bij volwassenen.
Een nieuw type coronavirus kan ontstaan wanneer een dierlijk coronavirus het vermogen ontwikkelt om een ziekte op de mens over te brengen. Wanneer ziektekiemen worden overgedragen van een dier op een mens, wordt dit zoönotische overdracht genoemd.
Coronavirussen die de sprong naar menselijke gastheren maken, kunnen ernstige ziekten veroorzaken. Dit kan te wijten zijn aan verschillende factoren, met name het gebrek aan immuniteit van mensen tegen het nieuwe virus. Hier zijn enkele voorbeelden van dergelijke coronavirussen:
- SARS-CoV, het virus dat SARS veroorzaakte, dat voor het eerst werd geïdentificeerd in 2003
- MERS-CoV, het virus dat het ademhalingssyndroom in het Midden-Oosten (MERS) veroorzaakte, dat voor het eerst werd geïdentificeerd in 2012
- SARS-CoV-2, het virus dat COVID-19 veroorzaakt, dat voor het eerst werd geïdentificeerd in 2019
Wat is SARS?
SARS is de naam van de luchtwegaandoening die wordt veroorzaakt door SARS-CoV. De afkorting SARS staat voor ernstig acuut respiratoir syndroom.
De wereldwijde SARS-uitbraak duurde van eind 2002 tot medio 2003. Gedurende deze tijd werden meer dan 8.000 mensen ziek en stierven 774 mensen.
De oorsprong van SARS-CoV wordt verondersteld vleermuizen te zijn. Er wordt aangenomen dat het virus van vleermuizen is overgegaan op een tussenliggende dierlijke gastheer, de civetkat, voordat het op mensen sprong.
Koorts is een van de eerste symptomen van SARS. Dit kan gepaard gaan met andere symptomen, zoals:
- hoesten
- malaise of vermoeidheid
- pijn in het lichaam
Ademhalingssymptomen kunnen verergeren, wat kan leiden tot kortademigheid. Ernstige gevallen ontwikkelen zich snel, leidend tot longontsteking of ademnood.
Waarin verschilt COVID-19 van SARS?
COVID-19 en SARS zijn in veel opzichten vergelijkbaar. Bijvoorbeeld beide:
- zijn aandoeningen van de luchtwegen veroorzaakt door coronavirussen
- worden verondersteld te zijn ontstaan in vleermuizen, die via een tussenliggende dierlijke gastheer op mensen springen
- worden verspreid door ademhalingsdruppels die worden geproduceerd wanneer een persoon met het virus hoest of niest, of door contact met besmette voorwerpen of oppervlakken
- hebben een vergelijkbare stabiliteit in de lucht en op verschillende oppervlakken
- kan leiden tot een mogelijk ernstige ziekte, waarbij soms zuurstof of mechanische ventilatie nodig is
- kunnen later in de ziekte verergerende symptomen hebben
- gelijkaardige risicogroepen hebben, zoals oudere volwassenen en mensen met onderliggende gezondheidsproblemen
- geen specifieke behandelingen of vaccins hebben
De twee ziekten en de virussen die ze veroorzaken, verschillen echter ook op verschillende belangrijke manieren. Laten we dat van dichterbij bekijken.
Symptomen
Over het algemeen zijn de symptomen van COVID-19 en SARS vergelijkbaar. Maar er zijn enkele subtiele verschillen.
hoesten,
vermoeidheid,
kortademigheid
hoesten,
malaise,
pijn in het lichaam,
hoofdpijn,
kortademigheid
hoofdpijn,
spierpijn en pijn,
keelpijn,
misselijkheid,
diarree,
koude rillingen (met of zonder herhaaldelijk schudden),
verlies van smaak,
verlies van geur
rillingen
COVID-19-symptomen verschijnen meestal in deze volgorde
Ernst
Geschat wordt dat 20 procent van de mensen met COVID-19 in het ziekenhuis moet worden opgenomen voor behandeling. Een kleiner percentage van deze groep heeft mechanische ventilatie nodig.
SARS-gevallen waren in het algemeen ernstiger. Geschat wordt dat 20 tot 30 procent van de mensen met SARS mechanische ventilatie nodig heeft.
Schattingen van het sterftecijfer van COVID-19 variëren sterk, afhankelijk van factoren zoals locatie en de kenmerken van een populatie. Over het algemeen worden de sterftecijfers voor COVID-19 geschat tussen 0,25 en 3 procent.
SARS is veel dodelijker dan COVID-19. Het geschatte sterftecijfer is ongeveer 10 procent.
Overdragen
COVID-19 lijkt gemakkelijker te verzenden dan SARS. Een mogelijke verklaring is dat de hoeveelheid virus, of viral load, het hoogst lijkt te zijn in de neus en keel van mensen met COVID-19 kort nadat de symptomen zich hebben ontwikkeld.
Dit in tegenstelling tot SARS, waarbij de virale ladingen veel later tijdens de ziekte een hoogtepunt bereikten. Dit geeft aan dat mensen met COVID-19 het virus mogelijk eerder in de loop van de infectie overdragen, net zoals hun symptomen zich ontwikkelen, maar voordat ze beginnen te verergeren.
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) suggereert enig onderzoek dat COVID-19 kan worden verspreid door mensen die geen symptomen vertonen.
Een ander verschil tussen de twee ziekten is het feit dat er vóór de symptoomontwikkeling geen gevallen van SARS-overdracht zijn gemeld.
Moleculaire factoren
Een recente studie van de volledige genetische informatie (genoom) van SARS-CoV-2-monsters wees uit dat het virus nauwer verwant was aan vleermuiscoronavirussen dan het SARS-virus. Het nieuwe coronavirus heeft een genetische gelijkenis van 79 procent met het SARS-virus.
De receptorbindingsplaats van SARS-CoV-2 werd ook vergeleken met andere coronavirussen. Onthoud dat om een cel binnen te gaan, een virus moet interageren met eiwitten op het celoppervlak (receptoren). Het virus doet dit via eiwitten op zijn eigen oppervlak.
Toen de eiwitsequentie van de SARS-CoV-2-receptorbindingsplaats werd geanalyseerd, werd een interessant resultaat gevonden. Hoewel SARS-CoV-2 over het algemeen meer lijkt op vleermuiscoronavirussen, leek de receptorbindingsplaats meer op SARS-CoV.
Receptorbinding
Er zijn onderzoeken gaande om te zien hoe het nieuwe coronavirus zich bindt aan en cellen binnendringt in vergelijking met het SARS-virus. De resultaten zijn tot dusver gevarieerd. Het is ook belangrijk op te merken dat het onderstaande onderzoek alleen is uitgevoerd met eiwitten en niet in de context van een heel virus.
Een recente studie heeft bevestigd dat zowel SARS-CoV-2 als SARS-CoV dezelfde gastheercelreceptor gebruiken. Het ontdekte ook dat, voor beide virussen, de virale eiwitten die worden gebruikt voor het binnendringen van de gastheercel met dezelfde dichtheid (affiniteit) aan de receptor binden.
Een andere recente studie vergeleek het specifieke gebied van het virale eiwit dat verantwoordelijk is voor binding aan de gastheercelreceptor. Het merkte op dat de receptorbindingsplaats van SARS-CoV-2 bindt aan de gastheercelreceptor met een hoger affiniteit dan die van SARS-CoV.
Als het nieuwe coronavirus inderdaad een hogere bindingsaffiniteit heeft voor zijn gastheercelreceptor, zou dit ook kunnen verklaren waarom het zich gemakkelijker lijkt te verspreiden dan het SARS-virus.
Zal COVID-19 langer bestaan dan SARS?
Sinds 2003 zijn er geen wereldwijde SARS-uitbraken geweest. De laatste gemelde gevallen waren in 2004 en werden in een laboratorium opgespoord. Sindsdien zijn er geen gevallen meer gemeld.
SARS is met succes onder controle gehouden met behulp van volksgezondheidsmaatregelen, zoals:
- vroege detectie en isolatie van gevallen
- contact opsporen en isoleren
- social distancing
Zal de implementatie van dezelfde maatregelen ertoe bijdragen dat COVID-19 verdwijnt? In dit geval kan het moeilijker zijn.
Enkele factoren die ertoe kunnen bijdragen dat COVID-19 langer aanwezig is, zijn onder meer:
- Ongeveer 80 procent van de mensen met COVID-19 heeft een milde ziekte. Sommigen weten misschien niet eens dat ze ziek zijn. Dit maakt het moeilijker om te bepalen wie besmet is en wie niet.
- Mensen met COVID-19 lijken het virus eerder in de loop van hun infectie te verspreiden dan mensen met SARS. Dit maakt het moeilijker om te detecteren wie het virus heeft en deze te isoleren voordat ze het naar anderen verspreiden.
- COVID-19 verspreidt zich nu gemakkelijk binnen gemeenschappen. Dit was niet het geval met SARS, dat vaker werd verspreid in zorginstellingen.
- We zijn wereldwijd nog meer verbonden dan in 2003, waardoor COVID-19 zich gemakkelijker kan verspreiden tussen regio's en landen.
Sommige virussen, zoals griep en verkoudheid, volgen seizoenspatronen. Daarom is er de vraag of COVID-19 zal verdwijnen als het weer warmer wordt. Het is onduidelijk of dit zal gebeuren.
het komt neer op
COVID-19 en SARS worden beide veroorzaakt door coronavirussen. De virussen die deze ziekten veroorzaken, zijn waarschijnlijk afkomstig van dieren voordat ze door een tussengastheer op mensen werden overgedragen.
Er zijn veel overeenkomsten tussen COVID-19 en SARS. Er zijn echter ook belangrijke verschillen. COVID-19-gevallen kunnen variëren van mild tot ernstig, terwijl SARS-gevallen in het algemeen ernstiger waren. Maar COVID-19 verspreidt zich gemakkelijker. Er zijn ook enkele verschillen in de symptomen tussen de twee ziekten.
Sinds 2004 is er geen gedocumenteerd geval van SARS, omdat er strikte maatregelen voor de volksgezondheid werden genomen om de verspreiding ervan te beperken. COVID-19 kan een grotere uitdaging zijn om te beheersen, omdat het virus dat deze ziekte veroorzaakt zich gemakkelijker verspreidt en vaak milde symptomen veroorzaakt.
.jpg)
-diet-for-diabetes.jpg)
