Hepatitis D

Wat is hepatitis D?

Hepatitis D, ook wel het hepatitis-deltavirus genoemd, is een infectie waarbij de lever ontstoken raakt. Deze zwelling kan de leverfunctie aantasten en langdurige leverproblemen veroorzaken, waaronder littekens in de lever en kanker. De aandoening wordt veroorzaakt door het hepatitis D-virus (HDV). Dit virus is zeldzaam in de Verenigde Staten, maar komt vrij vaak voor in de volgende regio's:

• Zuid-Amerika
• West-Afrika
• Rusland
• Pacifische eilanden
• Centraal-Azië
• Mediterraan

HDV is een van de vele vormen van hepatitis. Andere soorten zijn onder meer:

• hepatitis A, die wordt overgedragen door direct contact met uitwerpselen of indirecte fecale besmetting van voedsel of water
• hepatitis B, die wordt verspreid door blootstelling aan lichaamsvloeistoffen, waaronder bloed, urine en sperma
• hepatitis C, die wordt verspreid door blootstelling aan besmet bloed of naalden
• hepatitis E, een kortetermijn- en zelfoplossende versie van hepatitis die wordt overgedragen door indirecte fecale besmetting van voedsel of water

In tegenstelling tot de andere vormen, kan hepatitis D niet alleen worden gecontracteerd. Het kan alleen mensen infecteren die al besmet zijn met hepatitis B.

Hepatitis D kan acuut of chronisch zijn. Acute hepatitis D treedt plotseling op en veroorzaakt doorgaans ernstigere symptomen. Het kan vanzelf verdwijnen. Als de infectie zes maanden of langer aanhoudt, staat de aandoening bekend als chronische hepatitis D. De langetermijnversie van de infectie ontwikkelt zich geleidelijk in de loop van de tijd. Het virus kan enkele maanden in het lichaam aanwezig zijn voordat de symptomen optreden. Naarmate chronische hepatitis D vordert, neemt de kans op complicaties toe. Veel mensen met de aandoening ontwikkelen uiteindelijk cirrose of ernstige littekens in de lever.

Er is momenteel geen remedie of vaccin voor hepatitis D, maar het kan worden voorkomen bij mensen die nog niet zijn geïnfecteerd met hepatitis B. Behandeling kan ook helpen leverfalen te voorkomen wanneer de aandoening vroegtijdig wordt ontdekt.

Wat zijn de symptomen van hepatitis D?

Hepatitis D veroorzaakt niet altijd symptomen. Als er symptomen optreden, omvatten ze vaak:

• gele verkleuring van de huid en ogen, dit wordt geelzucht genoemd
• gewrichtspijn
• buikpijn
• braken
• verlies van eetlust
• donkere urine
• vermoeidheid

De symptomen van hepatitis B en hepatitis D zijn vergelijkbaar, dus het kan moeilijk zijn om te bepalen welke ziekte uw symptomen veroorzaakt. In sommige gevallen kan hepatitis D de symptomen van hepatitis B verergeren. Het kan ook symptomen veroorzaken bij mensen die hepatitis B hebben maar nooit symptomen hebben gehad.

Hoe wordt hepatitis D gecontracteerd?

Hepatitis D wordt veroorzaakt door HDV. De infectie is besmettelijk en verspreidt zich door direct contact met de lichaamsvloeistoffen van een besmet persoon. Het kan worden verzonden via:

• urine
• vaginale vloeistoffen
• sperma
• bloed
• geboorte (van moeder op haar pasgeborene)

Als u eenmaal hepatitis D heeft, kunt u anderen besmetten, zelfs voordat uw symptomen zich voordoen. U kunt echter alleen hepatitis D oplopen als u al hepatitis B heeft. Volgens het Children's Hospital of Philadelphia zal ongeveer 5 procent van de mensen met hepatitis B hepatitis D krijgen. U kunt hepatitis D krijgen op hetzelfde moment dat u een contract krijgt. hepatitis B.

Wie loopt er risico op hepatitis D?

U loopt een verhoogd risico om hepatitis D te krijgen als u:

• hepatitis B hebben
• zijn een man die seks heeft met andere mannen
• krijgen vaak bloedtransfusies
• gebruik injecteerbare of intraveneuze (IV) medicijnen, zoals heroïne

Hoe wordt de diagnose hepatitis D gesteld?

Bel onmiddellijk uw arts als u symptomen van hepatitis D heeft. Als u symptomen van de ziekte heeft zonder geelzucht, vermoedt uw arts mogelijk geen hepatitis.

Om een ​​juiste diagnose te stellen, zal uw arts een bloedtest uitvoeren om anti-hepatitis D-antilichamen in uw bloed te detecteren. Als er antilichamen worden gevonden, betekent dit dat u bent blootgesteld aan het virus.

Uw arts zal u ook een leverfunctietest laten uitvoeren als hij vermoedt dat u leverschade heeft. Dit is een bloedtest die de gezondheid van uw lever beoordeelt door de niveaus van eiwitten, leverenzymen en bilirubine in uw bloed te meten. Resultaten van de leverfunctietest zullen aantonen of uw lever gestrest of beschadigd is.

Hoe wordt hepatitis D behandeld?

Er zijn geen behandelingen bekend voor acute of chronische hepatitis D. In tegenstelling tot andere vormen van hepatitis, lijken de huidige antivirale medicijnen niet erg effectief te zijn bij de behandeling van HDV.

Mogelijk krijgt u gedurende maximaal 12 maanden grote doses van een medicijn dat interferon wordt genoemd. Interferon is een soort eiwit dat kan voorkomen dat het virus zich verspreidt en kan leiden tot remissie van de ziekte. Maar zelfs na behandeling kunnen mensen met hepatitis D nog steeds positief testen op het virus. Dit betekent dat het nog steeds belangrijk is om voorzorgsmaatregelen te nemen om overdracht te voorkomen. U moet ook proactief blijven door op terugkerende symptomen te letten.

Als u cirrose of een andere vorm van leverschade heeft, kan het zijn dat u een levertransplantatie nodig heeft. Een levertransplantatie is een grote chirurgische ingreep waarbij de beschadigde lever wordt verwijderd en vervangen door een gezonde lever van een donor. In gevallen waarin een levertransplantatie nodig is, leeft ongeveer 70 procent van de mensen 5 jaar of langer na de operatie.

Wat zijn de langetermijnvooruitzichten voor iemand met hepatitis D?

Hepatitis D is niet te genezen. Een vroege diagnose is essentieel om leverschade te voorkomen. U moet onmiddellijk uw arts bellen als u vermoedt dat u hepatitis heeft. Als de aandoening onbehandeld blijft, is de kans groter dat er complicaties optreden. Waaronder:

• cirrose
• leverziekte
• leverkanker

Mensen met chronische hepatitis D hebben meer kans op complicaties dan mensen met de acute versie van de infectie.

Hoe kan hepatitis D worden voorkomen?

De enige bekende manier om hepatitis D te voorkomen, is door infectie met hepatitis B te voorkomen. U kunt de volgende preventieve maatregelen nemen om uw risico op hepatitis B te verkleinen:

• Laat je vaccineren. Er is een vaccin tegen hepatitis B dat alle kinderen zouden moeten krijgen. Volwassenen met een hoog risico op infectie, zoals degenen die intraveneuze medicijnen gebruiken, moeten ook worden gevaccineerd. De vaccinatie wordt meestal gegeven in een reeks van drie injecties gedurende een periode van zes maanden.
• Gebruik bescherming. Oefen altijd veilige seks door een condoom te gebruiken met al uw seksuele partners. U mag nooit onbeschermde seks hebben, tenzij u zeker weet dat uw partner niet besmet is met hepatitis of een andere seksueel overdraagbare infectie.
• Vermijd of stop met het gebruik van recreatieve drugs die kunnen worden geïnjecteerd, zoals heroïne of cocaïne. Als u niet kunt stoppen met het gebruik van medicijnen, zorg er dan voor dat u elke keer dat u ze injecteert een steriele naald gebruikt. Deel nooit naalden met andere mensen.
• Wees voorzichtig met tatoeages en piercings. Ga naar een betrouwbare winkel als je een piercing of tatoeage laat zetten. Vraag hoe de apparatuur wordt schoongemaakt en zorg ervoor dat de medewerkers steriele naalden gebruiken.