Insuline is een natuurlijk hormoon dat door uw alvleesklier wordt aangemaakt en dat bepaalt hoe uw lichaam bloedsuiker (glucose) gebruikt en opslaat. Het is als een sleutel waarmee glucose de cellen door uw hele lichaam kan binnendringen.
Insuline is een essentieel onderdeel van de stofwisseling. Zonder dat zou uw lichaam ophouden te functioneren.
Wanneer u eet, geeft uw alvleesklier insuline af om uw lichaam te helpen energie te maken uit glucose, een soort suiker dat voorkomt in koolhydraten. Het helpt je ook om energie op te slaan.
Bij diabetes type 1 kan de alvleesklier geen insuline meer aanmaken. Bij diabetes type 2 maakt de alvleesklier aanvankelijk insuline aan, maar de cellen van uw lichaam kunnen de insuline niet goed gebruiken. Dit wordt insulineresistentie genoemd.
Door onbeheerde diabetes kan glucose in het bloed worden opgebouwd in plaats van naar cellen te worden gedistribueerd of opgeslagen. Dit kan grote schade aanrichten aan vrijwel elk deel van uw lichaam.
Bloedonderzoek kan snel aangeven of uw glucosespiegel te hoog of te laag is.
Complicaties van diabetes zijn onder meer nierziekte, zenuwbeschadiging, hartproblemen, oogproblemen en maagproblemen.
Mensen met diabetes type 1 hebben insulinetherapie nodig om te leven. Sommige mensen met diabetes type 2 moeten ook insulinetherapie gebruiken om hun bloedsuikerspiegel onder controle te houden en complicaties te voorkomen.
Als u diabetes heeft, kan insulinetherapie het werk doen dat uw alvleesklier niet kan. De volgende soorten insuline zijn beschikbaar:
- Snelwerkende insuline komt binnen 15 minuten in de bloedbaan en blijft tot 4 uur werken.
- Kortwerkende insuline komt binnen 30 minuten in de bloedbaan en werkt tot 6 uur lang.
- Intermediair werkende insuline komt binnen 2 tot 4 uur in uw bloedbaan terecht en is ongeveer 18 uur werkzaam.
- Langwerkende insuline begint binnen een paar uur te werken en houdt het glucosegehalte zelfs ongeveer 24 uur vast.
Insuline-injectieplaatsen
Insuline wordt meestal in de buik geïnjecteerd, maar het kan ook in de bovenarmen, dijen of billen worden geïnjecteerd.
De injectieplaatsen moeten binnen dezelfde algemene locatie worden gedraaid. Frequente injecties op dezelfde plek kunnen vetophopingen veroorzaken die de toediening van insuline bemoeilijken.
Insuline pomp
In plaats van frequente injecties gebruiken sommige mensen een pomp die de hele dag door regelmatig kleine doses insuline afgeeft.
De pomp bevat een kleine katheter die in het vetweefsel onder de huid van de buik wordt geplaatst. Het heeft ook een reservoir dat de insuline opslaat en een dunne slang die de insuline van het reservoir naar de katheter transporteert.
De insuline in het reservoir moet indien nodig worden bijgevuld. Om een infectie te voorkomen, moet de inbrengplaats elke 2 tot 3 dagen worden vervangen.
Geproduceerd in de alvleesklier
Als je eet, gaat voedsel naar je maag en dunne darm, waar het wordt afgebroken tot voedingsstoffen zoals glucose. De voedingsstoffen worden via uw bloedbaan opgenomen en verspreid.
De alvleesklier is een klier achter uw maag die een essentiële rol speelt bij het verteringsproces. Het creëert enzymen die het vet, het zetmeel en de suiker in het voedsel afbreken. Het scheidt ook insuline en andere hormonen af in uw bloedbaan.
Insuline wordt aangemaakt in de bètacellen van de alvleesklier. Bètacellen omvatten ongeveer 75% van de pancreashormooncellen.
Andere hormonen die door de alvleesklier worden aangemaakt zijn:
- glucagon, dat uw lever waarschuwt om uw bloedsuikerspiegel te verhogen als deze te laag wordt
- gastrine, dat de productie van maagzuur in uw maag stimuleert
- amylin, dat helpt om uw eetlust onder controle te houden
Energieopwekking en -distributie
De functie van insuline is om glucose om te zetten in energie en deze door uw lichaam te verspreiden, inclusief het centrale zenuwstelsel en het cardiovasculaire systeem.
Zonder insuline hebben cellen honger naar energie en moeten ze een alternatieve bron zoeken. Dit kan tot levensbedreigende complicaties leiden.
Leveropslag
Insuline helpt uw lever om overtollige glucose uit uw bloedbaan op te nemen. Als je genoeg energie hebt, slaat de lever de glucose op die je niet meteen nodig hebt, zodat deze later voor energie kan worden gebruikt.
Op zijn beurt produceert de lever zelf minder glucose. Dit houdt uw bloedglucosespiegel onder controle. De lever geeft tussen de maaltijden door kleine hoeveelheden glucose in uw bloedbaan om uw bloedsuikers binnen dat gezonde bereik te houden.
Spier- en vetopslag
Insuline helpt uw spieren en vetcellen extra glucose op te slaan, zodat het uw bloedbaan niet overbelast.
Het signaleert uw spier- en vetweefselcellen om te stoppen met het afbreken van glucose om uw bloedsuikerspiegel te helpen stabiliseren.
De cellen beginnen dan glycogeen aan te maken, de opgeslagen vorm van glucose. Glycogeen voorziet uw lichaam van energie wanneer uw bloedsuikerspiegel daalt.
Wanneer uw lever geen glycogeen meer kan vasthouden, triggert insuline uw vetcellen om glucose op te nemen. Het wordt opgeslagen als triglyceriden, een soort vet in je bloed, dat later voor energie kan worden gebruikt.
Evenwichtige bloedsuikers
Bloedsuiker, of glucose, wordt door uw lichaam gebruikt voor energie. Als je eet, wordt het aangemaakt door veel van de koolhydraten die je binnenkrijgt. Glucose wordt direct gebruikt of in uw cellen opgeslagen. Insuline helpt de glucose in uw bloed binnen een normaal bereik te houden.
Het doet dit door glucose uit uw bloedbaan te halen en het in cellen door uw lichaam te verplaatsen. De cellen gebruiken de glucose vervolgens voor energie en slaan het teveel op in uw lever, spieren en vetweefsel.
Te veel of te weinig glucose in uw bloed kan ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. Naast diabetes kan het leiden tot hart-, nier-, oog- en bloedvatproblemen.
Gezonde cellen
Cellen in elk deel van uw lichaam hebben energie nodig om te functioneren en gezond te blijven. Insuline levert de glucose die cellen gebruiken voor energie.
Zonder insuline blijft de glucose in uw bloedbaan, wat kan leiden tot gevaarlijke complicaties zoals hyperglykemie.
Samen met glucose helpt insuline aminozuren de lichaamscellen binnen te dringen, waardoor spiermassa wordt opgebouwd. Insuline helpt cellen ook om elektrolyten zoals kalium op te nemen, waardoor uw lichaamsvloeistoffen op peil worden gehouden.
In de bloedbaan
Wanneer insuline in uw bloedbaan komt, helpt het cellen door uw hele lichaam - ook in uw centrale zenuwstelsel en cardiovasculaire systeem - om glucose op te nemen. Het is de taak van de bloedsomloop om insuline toe te dienen.
Zolang de alvleesklier voldoende insuline aanmaakt en uw lichaam het goed kan gebruiken, blijft de bloedsuikerspiegel binnen een gezond bereik.
Een opeenhoping van glucose in het bloed (hyperglykemie) kan complicaties veroorzaken zoals zenuwbeschadiging (neuropathie), nierbeschadiging en oogproblemen. Symptomen van hoge bloedglucose zijn onder meer overmatige dorst en frequent urineren.
Te weinig glucose in het bloed (hypoglykemie) kan u prikkelbaar, moe of verward maken. Een lage bloedsuikerspiegel kan leiden tot bewustzijnsverlies.
Keton controle
Insuline helpt uw cellen glucose te gebruiken voor energie. Wanneer cellen de extra glucose niet kunnen gebruiken, beginnen ze vet te verbranden voor energie. Dit proces zorgt voor een gevaarlijke opeenhoping van chemicaliën die ketonen worden genoemd.
Je lichaam probeert de ketonen via je urine kwijt te raken, maar kan het soms niet bijbenen. Dit kan leiden tot een levensbedreigende aandoening die diabetische ketoacidose (DKA) wordt genoemd. Symptomen zijn onder meer een zoet ruikende adem, een droge mond, misselijkheid en braken.
.jpg)
