Sommige peuters lopen met een eendenpootgang terwijl ze leren hun nieuw ontdekte vermogen om te lopen te gebruiken - het wordt ook wel out-toeing genoemd. Dit betekent dat ze waggelen met hun tenen naar buiten gericht in plaats van naar voren.
Out-toeing kan zich soms ook voor het eerst manifesteren bij adolescenten, tieners of volwassenen. Het is niet altijd een reden tot bezorgdheid, maar het is de moeite waard om het verschil te kennen tussen een natuurlijke eendenpootgang en een aandoening die van invloed is op hoe u loopt.
Lees verder om de oorzaken van deze aandoening te leren kennen, wanneer u medische hulp moet zoeken en informatie over oplossingen.
Wat betekent eendenpoot zijn?
Out-toeing is een soort torsievervorming. Het treedt meestal op wanneer een van de twee langste botten van het been naar de buitenkant van het been draait, waardoor de voet naar buiten steekt:
- scheenbeen: gelegen tussen de knie en de enkel
- dijbeen: gelegen tussen de heup en knie
Out-toeing kan voorkomen in een of beide benen. Bij veel jonge kinderen is out-toeing doorgaans tijdelijk en van korte duur. Maar eendenpoot kan aanhouden tot in de adolescentie of daarna, soms tot ver in de volwassenheid.
Het hebben van platvoeten kan ook de indruk wekken dat u naar buiten loopt.
Is het vergelijkbaar met het hebben van een duif?
U bent misschien bekend met een meer algemene torsievervorming die in-toeing wordt genoemd - in de vorm van een duif. Het is in wezen het tegenovergestelde van eendenpoot.
Bij een gang met duivenpoten loop je met je tenen naar binnen gericht in plaats van naar buiten.
Wat zijn de symptomen van eendenpoot?
Als je je tenen uittrekt, kan het lijken alsof een kind heen en weer waggelt. U merkt misschien dat de knieën van uw kind ook naar buiten lijken te wijzen.
Out-toeing wordt meestal niet geassocieerd met pijn of ongemak. Het heeft ook geen invloed op het vermogen van een kind om te lopen, rennen of op wat voor manier dan ook mobiel te zijn.
Out-toeing kan duidelijker zijn wanneer een kind rent dan wanneer ze lopen. Ouders kunnen ook opmerken dat de schoenen van hun kind versleten zijn of dat er meer zichtbare slijtplekken zijn op de buitenranden van de schoenen.
U kunt bij volwassenen controleren of ze uitgroeien door op natuurlijke wijze te gaan staan met uw voeten ongeveer 30 cm uit elkaar. Kijk naar beneden naar de positie van je tenen - als ze naar buiten wijzen in plaats van recht vooruit, heb je waarschijnlijk eendenpoot.
Hier is een andere manier om te zien of je eendenpoot hebt:
- Ga op je rug liggen.
- Draaien uw voeten samen met uw knieën naar buiten? Het kan zijn dat u uit de tenen komt als gevolg van strakke heupspieren.
Wat zijn de oorzaken van eendenpoot?
Er zijn verschillende veelvoorkomende oorzaken van out-toeing bij peuters of kinderen, waaronder:
- familiegeschiedenis van eendenpoot
- foetale positie van de benen in de baarmoeder vóór de geboorte
- rustpositie van de benen tijdens de kindertijd
- platvoetig zijn
Enkele zeldzame oorzaken van out-toeing zijn:
- aangeboren botafwijking
- uitglijden hoofd femorale epifyse, een heupaandoening die ervoor zorgt dat de bal aan de bovenkant van het femur naar achteren glijdt.
Epifyse van de femurkop uitgegleden
Kapitaal-femorale epifyse komt voor bij adolescenten of tieners die nog in de groei zijn. Het wordt soms een aandoening van de heupgroeiplaat genoemd.
Bij volwassenen kan out-toeing het gevolg zijn van:
- letsel aan het been, heup, enkel of voet
- spierspanning in de benen of heupen
- slechte houding
- een zittende levensstijl die resulteert in een anterieure bekkenkanteling of een bekken dat naar voren kantelt
Anterieure bekkenkanteling bij volwassenen
Een anterieure bekkenkanteling zorgt ervoor dat de heupspieren worden aangespannen, waardoor het dijbeen naar buiten wordt gedraaid en kan leiden tot eendenpoot.
Moet ik me zorgen maken?
Bij volwassenen kan out-toeing mild of extreem zijn. Als uw toestand u er niet van weerhoudt deel te nemen aan activiteiten zoals wandelen, hardlopen of zwemmen, is dat geen reden tot ongerustheid.
Als u zich op enig moment tijdens de ontwikkeling zorgen maakt over de manier van lopen van uw kind, neem dan contact op met hun arts.
Kinderen ontgroeien doorgaans een eendenpoot tussen de leeftijd van 6 en 8. Hier zijn enkele tips voor wanneer u een arts moet raadplegen als de toestand van uw kind na die tijd aanhoudt of als u symptomen ervaart:
- Uw kind hinkt of valt vaak tijdens het lopen of rennen.
- Uw kind heeft aanhoudende of intermitterende pijn in de benen, heupen of lies - dit kan wijzen op een uitgeschoven femorale epifyse. Pijn kan mild of ernstig zijn en kan aanhouden of plotseling optreden.
- Uw kind kan plotseling niet meer lopen (dit kan ook duiden op een uitgeschoven femorale epifyse).
- Uw toestand is ernstig en veroorzaakt pijn, onbalans of instabiliteit.
Zijn er huismiddeltjes voor eendenpoot?
Milde out-toeing kan vaak worden opgelost met een thuisbehandeling. Hier zijn enkele remedies die u thuis kunt proberen.
Train je standpunt opnieuw
Word meer bewust van de manier waarop u uw voeten positioneert wanneer u loopt of staat. Dit kan helpen bij het verlichten of verminderen van het uitgaan.
Gebruik orthopedische inserts
Zoek naar orthesen die de voetboog ondersteunen en optillen. Deze kunnen helpen de hiel te stabiliseren en de uitlijning te verbeteren.
Rekken en sporten
Oefeningen die de hamstrings en heupen strekken, kunnen gunstig zijn voor milde out-toeing. Hier zijn enkele eenvoudige rekoefeningen die u thuis kunt proberen.
Muur uitrekken
- Plaats een voetstandaard of meerdere dikke boeken op ongeveer 60 cm afstand van een muur.
- Ga op de voetstandaard staan, maar laat uw hielen van de achterrand naar beneden vallen.
- U bevindt zich in de juiste positie als uw bogen worden ondersteund, maar uw hielen niet.
- Leun naar de muur en laat uw handen uw lichaam ondersteunen. Uw handen moeten op schouderlengte tegen de muur zijn en uw armen moeten volledig gestrekt zijn.
- Til uw voeten een voor een op en neer, waarbij u de voet en de kuit strekt.
Tennisbal rollen
- Ga op de grond zitten met uw benen voor u gestrekt.
- Plaats een tennisbal onder je kuit en rol deze ongeveer 2 minuten heen en weer.
- Verhoog de rek door uw voet te buigen terwijl u de bal blijft rollen.
- Probeer de bal aan de buitenkant van je been te rollen als hij strak, zacht of pijnlijk aanvoelt.
- Herhaal op het andere been.
- Herhaal meerdere keren per dag.
Piriformis strekt zich uit
- Ga op je rug liggen en buig je knieën zodat je voeten ongeveer op heupbreedte op de grond staan.
- Kruis het ene been over het andere met je enkel tegen je dijbeen, net boven de knie.
- Duw voorzichtig met je enkel naar beneden en houd deze 60 seconden vast.
- U moet een lichte rek voelen door de dij, heup en onderrug.
- Herhaal aan de andere kant.
Wanneer moet ik naar mijn dokter?
Elk gevoel van pijn, ongemak of een gebrek aan mobiliteit zou voor zowel kinderen als volwassenen een oproep naar de dokter moeten oproepen. U moet ook contact opnemen met de arts van uw kind als het vaak valt of mank gaat.
U kunt ook overwegen om naar een arts of fysiotherapeut te gaan voordat u milde out-toeing thuis probeert te behandelen.
Een medische professional kan bepalen of uw aandoening wordt veroorzaakt door gespannen spieren of een naar buiten gedraaid scheenbeen of dijbeen. Dit kan helpen bepalen welke oefeningen het meest effectief zijn.
Hoe wordt de diagnose eendenpoot gesteld?
Hier zijn enkele van de methoden en tests die uw arts kan gebruiken om te bepalen of u of uw kind eendenpoot heeft:
- Intake: kan bepalen hoe lang de aandoening aanhoudt en of er incidenten zijn die de oorzaak kunnen zijn. Ze zullen ook vragen stellen over familiegeschiedenis.
- Lichamelijk onderzoek: richt zich op de benen, heupen en voeten. Uw arts zal letten op tekenen van beklemming, gebrek aan flexibiliteit en bewegingsbereik.
- Mate van rotatie: bepaald in de beenbotten door de hoeken tussen de voeten en benen te beoordelen. Dit wordt meestal gedaan door u op uw buik te laten liggen met gebogen knieën voor visuele analyse.
- Schoeisel: uw arts kan ook uw schoeisel onderzoeken en u in uw gewone schoeisel laten rondlopen om uw typische manier van lopen te zien.
- Hardlopen: uw arts kan u laten rennen om te zien of u heen en weer waggelt en om de positie van de voeten te onderzoeken terwijl u in beweging bent.
- Beeldvormingstests: uw arts kan röntgenfoto's of een MRI bestellen als hij een ernstige aandoening vermoedt, zoals uitglijden van de femorale epifyse.
Zijn er medische behandelingen voor eendenpoot?
Hier zijn enkele mogelijke medische behandelingen voor eendenpoot die uw arts kan aanbevelen:
- Waakzaam wachten: als uw kind jonger is dan 6 jaar, kan hun arts aanbevelen om te kijken en af te wachten om te zien of de aandoening vanzelf overgaat.
- Fysiotherapie: een fysiotherapeut kan helpen toezicht te houden op oefeningen die de benen en voeten kunnen omscholen of de druk en beklemming in de heupen kunnen verminderen.
- Chirurgie: als een botafwijking of een uitgeschoven femorale epifyse wordt gevonden, kan een operatie worden aanbevolen.
Zijn er mogelijke complicaties bij het hebben van eendenpoot?
Wanneer ernstige out-toeing niet wordt gecontroleerd, kan dit uiteindelijk andere aandoeningen veroorzaken, zoals:
- spieratrofie in de onderbenen en bilspieren
- knieblessure
- enkelblessure
- Platte voeten
- voetpijn
- schade aan de piriformis-spier, wat kan leiden tot ischias
De afhaalmaaltijd
Out-teening, of eendenpoot, is een aandoening die wordt gekenmerkt door voeten die naar buiten wijzen in plaats van recht vooruit.
Het komt het meest voor bij peuters en jonge kinderen, die het meestal op 8-jarige leeftijd ontgroeien. Volwassenen kunnen ook eendenpoot krijgen als gevolg van een zittende levensstijl, een slechte houding, letsel of andere oorzaken.
Deze aandoening is zelden ernstig en reageert doorgaans goed op behandelingen thuis. Neem contact op met de kinderarts van uw kind als u zich zorgen maakt over de manier waarop uw kind loopt.
