De knie is het grootste scharniergewricht in het lichaam. Behalve buigen en strekken, draait hij ook licht mee. Deze beweging wordt mogelijk gemaakt door spieren die de grootste botten in het been bewegen, die allemaal bij de knie samenkomen.
Het dijbeen of dijbeen is het langste en grootste bot in het menselijk lichaam. Het is het enige bot in het bovenbeen. De kop van het dijbeen vormt het kogelgewricht van de heup en het onderste gedeelte vormt het bovenste gedeelte van de knie. De vorm van het bot lijkt op een wandelstok.
Omdat het dijbeen traditioneel tot 25 keer het gewicht van een volwassene kan weerstaan, vereist het breken ervan enorme kracht, zoals een auto-ongeluk met hoge snelheid. Echter, degeneratieve botziekten, zoals osteoporose, kunnen de integriteit van het bot verzwakken en het vatbaarder maken voor breuken. Gebroken heupen, waarbij het bovenste deel van het dijbeen is gebroken, komen om deze reden vaker voor bij ouderen.
Het op een na grootste bot in het been - en het menselijk lichaam - is het scheenbeen, ook wel het scheenbeen genoemd. Dit lange, rechte bot sluit aan op de knie en de enkel. Breuken aan dit bot vereisen minder kracht dan die welke fracturen aan het dijbeen veroorzaken. Ze kunnen vallen van grote hoogte, sportblessures of auto-ongelukken.
Het kniegewricht is waar het scheenbeen en het dijbeen samenkomen.
Parallel aan het scheenbeen loopt de fibula, het dunnere en zwakkere bot van het onderbeen. Het is ook bekend als het kuitbeen, omdat het iets achter het scheenbeen aan de buitenkant van het been zit. Hoewel het de beweging van de knie niet direct beïnvloedt, is de fibula via ligamenten verbonden met de twee uiteinden van het scheenbeen. Het helpt ook om het scheenbeen te versterken en biedt ondersteuning bij het licht draaien van de knie.
De meest voorkomende fractuur van de fibula treedt op aan de onderkant van het bot nabij de enkel. Dit kan gebeuren tijdens een directe impact, zoals een val, of door een draaiende actie, zoals struikelen tijdens het hardlopen.
Het vierde bot van de knie is de patella. Dit bijna hartvormige bot in het midden van de knie, gewoonlijk de knieschijf genoemd, helpt de knie te strekken en het gewricht te beschermen tegen stoten. Een pees aan de bovenkant van de patella en een ligament aan de onderkant houden het bot op zijn plaats. Terwijl de knie buigt, glijdt de patella langs een groef in het dijbeen. Soms, als gevolg van talrijke complicaties, komt de knieschijf uit zijn groef en raakt hij ontwricht, een letsel dat bekend staat als patellaire subluxatie.
Vezelige banden die ligamenten worden genoemd, houden deze botten bij elkaar. Het vermogen van de ligamenten om te buigen en te buigen zorgt voor een grotere beweging van het gewricht en toch voor stabiliteit. Twee van de ligamenten tussen het dijbeen en het scheenbeen, de voorste kruisband (ACL) en de achterste kruisband (PCL), vormen een kruis en bieden stabiliteit aan het gewricht.
Rondom de verbinding van de botten beschermen verschillende elementen, zoals slijmbeurs (met vloeistof gevulde zakjes), vetkussentjes en kraakbeenkussens (sterk, flexibel weefsel genaamd menisci), de botten en houden het kniegewricht vloeiend in beweging. Letsel, infectie en degeneratie van deze delen kunnen pijnlijk zijn en mobiliteitsproblemen veroorzaken, maar corrigerende chirurgie, revalidatie en medicatie kunnen problematische symptomen helpen verlichten.
