De finaliteit van de dood kan bijna ongelooflijk aanvoelen, vooral als het een ouder treft, iemand wiens aanwezigheid in je leven misschien nooit heeft gewankeld.
Je bent klaar met opgroeien en bent met succes volwassen geworden, maar je had nog jaren je ouders nodig (en verwachtte dat te hebben).
Het verlies van hun steun, begeleiding en liefde kan een enorme leegte en pijn achterlaten die misschien onmogelijk te genezen lijkt, zelfs als hun dood werd verwacht.
Of misschien waren jij en je ouders vervreemd of hadden ze een gecompliceerde relatie, wat resulteerde in een achtbaan van tegenstrijdige emoties.
Toch mag de wereld in het algemeen verwachten dat u vrij snel van uw verdriet herstelt - na de voorgeschreven 3 dagen rouwverlof, misschien opgevuld met een paar extra dagen persoonlijke tijd - en weer aan het werk gaat.
Er is geen goede of foute manier om het verlies van een ouder te betreuren, maar deze strategieën kunnen een startpunt bieden wanneer u uw verlies begint te erkennen.
Weet dat wat u voelt, geldig is
Verdriet komt vaak voor na het verlies van een ouder, maar het is ook normaal dat andere gevoelens het overnemen. Je voelt je misschien niet verdrietig, en dat is ook oké. Misschien voel je je alleen maar verdoofd, of opgelucht dat ze geen pijn meer hebben.
Verdriet opent de poort naar een stortvloed aan gecompliceerde, vaak tegenstrijdige emoties. Je relatie met je ouders had misschien veel uitdagingen, maar het was nog steeds een belangrijke sleutel tot je identiteit.
Ze hebben je gemaakt, of geadopteerd en ervoor gekozen om je op te voeden, en werden je eerste anker in de wereld.
Na zo'n aanzienlijk verlies is het niet meer dan normaal dat u worstelt of moeilijkheden ervaart om uw nood het hoofd te bieden.
Je zou kunnen ervaren:
- woede of frustratie
- schuldgevoel, misschien omdat ze niet vaak contact met hen hebben opgenomen of niet aanwezig zijn bij hun dood
- shock en emotionele gevoelloosheid
- verwarring, ongeloof of een gevoel van onwerkelijkheid
- hopeloosheid of wanhoop
- fysieke pijn
- psychische symptomen, waaronder depressie of zelfmoordgedachten
- opluchting dat ze geen pijn meer hebben
Hoe het verlies u ook treft, onthoud dit: uw gevoelens zijn geldig, zelfs als ze niet in overeenstemming zijn met wat anderen denken dat u 'zou moeten' voelen.
Laat jezelf het verlies volledig ervaren (hoe lang het ook duurt)
Mensen reageren op verschillende manieren op verdriet, maar het is belangrijk om al je gevoelens te voelen.
Er is niet één juiste manier om te rouwen, geen vaste hoeveelheid tijd waarna je automatisch kunt verwachten dat je je beter voelt, geen stadia of stappen van rouw om een lijst af te vinken. Dit kan op zichzelf moeilijk te accepteren zijn.
Je gevoelens ontkennen lijkt misschien een weg naar een snellere genezing.U kunt ook de boodschap krijgen dat anderen van u verwachten dat u uw verdriet begraaft en verder gaat voordat u uw verlies kunt verwerken.
Herinner jezelf eraan dat verdriet zowel een moeilijk als een pijnlijk proces is. Probeer je niet te laten beïnvloeden door de mening van anderen.
Sommige mensen werken in korte tijd door verdriet en gaan verder met de overblijfselen van hun verdriet veilig weggestopt. Anderen hebben meer tijd en steun nodig, hoe verwacht het overlijden ook was.
Als je ouder is overleden na een langdurige ziekte, heb je misschien meer tijd gehad om je voor te bereiden, maar geen enkele hoeveelheid voorbereiding maakt je verdriet minder belangrijk als het toeslaat. Misschien voel je je nog steeds verbijsterd en ongelovig, vooral als je tot het einde hoop op hun herstel hebt volgehouden.
De onverwachte dood van een ouder die nog op middelbare leeftijd is, kan je daarentegen dwingen je eigen sterfelijkheid onder ogen te zien, een strijd die ook verdriet kan bemoeilijken.
Zorg voor uw welzijn
Verdriet heeft vaak een grote invloed op het dagelijks leven:
- Uw gemoedstoestand kan snel en zonder waarschuwing veranderen.
- U kunt slaapproblemen opmerken, meer of minder eetlust, prikkelbaarheid, slechte concentratie of verhoogd alcohol- of middelengebruik.
- Misschien vindt u het moeilijk om te werken, huishoudelijke taken uit te voeren of in uw eigen basisbehoeften te voorzien.
- De noodzaak om de zaken van je ouders af te ronden, kan je overweldigd maken, vooral als je deze taak alleen moet afhandelen.
Sommige mensen vinden troost in de afleiding van het werk, maar probeer, indien mogelijk, niet te dwingen terug te keren voordat u zich er klaar voor voelt. Mensen storten zich vaak op het werk en nemen meer op zich dan ze gemakkelijk aankunnen om te voorkomen dat ze de altijd aanwezige muur van pijnlijke emoties schalen.
Het vinden van een balans is de sleutel. Enige afleiding kan gezond zijn, op voorwaarde dat u nog tijd vrijmaakt om uw gevoelens te bespreken.
Het lijkt misschien moeilijk, zelfs onattent, om tijd te besteden aan zelfzorg, maar prioriteit geven aan uw gezondheid wordt nog belangrijker naarmate u herstelt van uw verlies.
Houd deze tips in gedachten:
- Krijg genoeg slaap. Reserveer elke nacht 7 tot 9 uur om te slapen.
- Sla geen maaltijden over. Als je geen honger hebt, kies dan voor voedzame snacks en kleine maaltijden met stemmingsbevorderend voedsel.
- Hydrateren. Drink veel water.
- Blijven bewegen. Blijf actief om jezelf energie te geven en je op te vrolijken. Zelfs een dagelijkse wandeling kan helpen.
- Streef naar gematigdheid. Als u alcohol drinkt, probeer dan binnen de aanbevolen richtlijnen te blijven. Het is begrijpelijk dat u uw pijn wilt verdoven, maar een verhoogd alcoholgebruik kan gevolgen voor de gezondheid hebben.
- Reset. Rust uit en laad je op met het vervullen van hobby's, zoals tuinieren, lezen, kunst of muziek.
- Wees verstandig. Mediteren of een rouwdagboek bijhouden kan je helpen bij het verwerken van emoties.
- Zeg het maar. Praat met uw zorgverlener over nieuwe lichamelijke of geestelijke gezondheidssymptomen. Neem contact op met vrienden en andere dierbaren voor ondersteuning.
Deel herinneringen
Door met familieleden en andere dierbaren te praten over wat je ouders voor je betekende en verhalen te delen, kun je hun herinnering levend houden.
Als u kinderen heeft, kunt u verhalen over hun grootouder vertellen of familietradities voortzetten die belangrijk waren in uw jeugd.
Het kan in het begin pijnlijk aanvoelen om herinneringen op te halen, maar je zult merken dat je verdriet begint te verminderen naarmate de verhalen beginnen te stromen.
Als je het gevoel hebt dat je op dit moment niet openlijk over je ouders kunt praten, kan het ook helpen om foto's van speciale tijden te verzamelen of een brief te schrijven waarin je je verdriet over hun overlijden uitdrukt.
Niet iedereen heeft natuurlijk positieve herinneringen aan zijn ouders. En mensen vermijden vaak het delen van negatieve herinneringen aan mensen die zijn overleden. Als ze je op wat voor manier dan ook hebben misbruikt, verwaarloosd of pijn hebben gedaan, kun je je afvragen of het zin heeft om die oude pijn op te baggeren.
Als je echter nog nooit hebt besproken of verwerkt wat er is gebeurd, vind je het misschien nog moeilijker om te genezen en verder te gaan na hun dood. Je openstellen voor een therapeut of iemand anders die je vertrouwt, kan de last verlichten.
Doe iets in hun geheugen
Veel mensen vinden dat specifieke acties kunnen helpen om een overleden ouder te eren en een zekere mate van troost te bieden.
U zou kunnen overwegen:
- een klein huisgedenkteken maken met foto's en aandenkens
- het planten van hun favoriete boom of bloem in uw achtertuin
- het adopteren van hun huisdier of planten
- doorgaan met werk dat ze zinvol vonden, zoals vrijwilligerswerk of andere dienstverlening aan de gemeenschap
- doneren aan hun favoriete liefdadigheidsinstelling of organisatie
Vergeef hen
Als u het nieuws hoort dat een vervreemde ouder is overleden, voelt u zich misschien verloren, verdoofd, boos of verrast door uw verdriet. U kunt zich zelfs bedrogen voelen door de mogelijkheid om trauma uit het verleden of onopgeloste pijn aan te pakken.
Het leven geeft ons niet altijd de antwoorden die we zoeken of de oplossingen waar we naar hunkeren. Soms moet je gewoon inadequate conclusies accepteren, hoe onvoltooid of pijnlijk ze ook zijn.
Als je weet dat je het verleden niet langer kunt aanpakken, krijg je misschien het gevoel dat je gedoemd bent die pijn voor altijd te dragen.
In plaats van je stevig vast te klampen aan een aanhoudende bitterheid, kun je dit zien als een kans om het verleden los te laten en vooruit te gaan - want uw rijstwijn.
Sommige dingen zijn echt moeilijk te vergeven, maar wrok koesteren schaadt je alleen maar, omdat er niemand meer is om het te ontvangen.
Een brief kan u helpen dingen uit te drukken die voorheen niet waren gezegd, en de eerste stappen te zetten om de pijnlijke en complexe gevoelens die na hun dood zijn achtergelaten, te verwerken. Werken met een therapeut kan u ook helpen de pijn uit het verleden te genezen.
Laat anderen je troosten
Vrienden en dierbaren weten misschien niet precies wat ze moeten zeggen als ze niet hetzelfde soort verlies hebben meegemaakt, maar hun aanwezigheid kan je nog steeds helpen om je minder alleen te voelen.
Het is normaal dat je tijd nodig hebt om privé te rouwen, maar tegelijkertijd helpt het meestal niet om jezelf volledig te isoleren. Het gezelschap en de steun van degenen die het dichtst bij u staan, kunnen ervoor zorgen dat u niet overweldigd raakt door uw verlies.
Naast het bieden van een ondersteunende aanwezigheid, kunnen vrienden ook helpen met maaltijden, kinderopvang of het afhandelen van boodschappen.
Zorg ervoor dat u anderen laat weten wat u nodig heeft.
Als je over je ouders wilt praten, kun je vragen of ze kunnen luisteren. Als je even niet wilt nadenken over hun dood, kun je ze vragen om samen met jou een afleidende activiteit te ondernemen, of dat nu een game is, een film kijkt of aan een project in huis werkt.
Omarm familierelaties
U merkt misschien dat familierelaties beginnen te veranderen na het overlijden van uw ouders.
Als je overgebleven ouder nog in leven is, kan hij nu voor steun naar jou en je broers en zussen kijken. Je broers en zussen, als je die hebt, worden geconfronteerd met hetzelfde verlies. Hun unieke relatie met je ouders kan betekenen dat zij het verlies ook anders ervaren dan jij.
Onderzoek suggereert dat de dood van een ouder vaak een negatieve invloed heeft op de nabijheid tussen volwassen broers en zussen. Het is niet ongebruikelijk dat broers en zussen conflicten ervaren of langzaam uit elkaar drijven, vooral als u het niet eens bent over de zorg aan het levenseinde van uw ouders.
Toch kunnen familiebanden troost bieden tijdens verdriet. Je hebt hetzelfde verlies meegemaakt, ook al betekende die persoon iets anders voor jullie allemaal.
Als u uw gezinsbanden koestert, doe dan uw best om die banden te versterken en dichter bij elkaar te komen.
Dit kan betekenen dat u vaker dan in het verleden contact moet opnemen of dat u ze vaker moet uitnodigen om familiebijeenkomsten te bezoeken en eraan deel te nemen.
Het kan ook betekenen dat u met empathie luistert als een broer of zus die een moeilijke relatie met uw ouder had, het nu moeilijk vindt om met hun tegenstrijdige emoties om te gaan.
Overweeg rouwondersteuningsgroepen
Vrienden en geliefden kunnen troost bieden, maar een rouwondersteuningsgroep kan een ander soort sociale behoefte vervullen door u in contact te brengen met anderen die soortgelijke verliezen hebben geleden.
Het is niet ongebruikelijk dat u zich geïrriteerd of gefrustreerd voelt wanneer mensen in uw leven die geen verlies hebben geleden, proberen u te troosten of bezorgdheid uiten.
Hoe vriendelijk of goedbedoeld hun woorden ook zijn, ze begrijpen gewoon niet wat je doormaakt.
In een steungroep kun je een gedeeld begrip vinden, samen met validatie van de emoties die je niet tegen iemand anders kunt uiten.
Praat met een therapeut
Het is geen schande om extra ondersteuning nodig te hebben wanneer u begint met het verwerken van het overlijden van uw ouders. In feite zijn veel counselors gespecialiseerd in het verlenen van rouwondersteuning.
Een therapeut kan validatie en begeleiding bieden bij het verwerken van de complexe emoties waarmee verdriet gepaard gaat. Rouwconsulenten kunnen ook copingstrategieën leren die u kunt gebruiken als u zich aan het leven zonder uw ouder begint aan te passen.
Therapie biedt ook een veilige ruimte om eventuele schuldgevoelens, woede, wrok of andere aanhoudende emoties rond het giftige of kwetsende gedrag van een overleden ouder uit te pakken en een zekere mate van afsluiting te bereiken.
Als je je ouders wilt vergeven, maar niet zeker weet hoe je moet beginnen, kan een therapeut je meedogend ondersteunen.
Onze gids voor het vinden van betaalbare therapie kan u op weg helpen.
het komt neer op
Verdriet na het overlijden van een ouder kan je leegzuigen en je laten huiveren, ongeacht wat voor soort relatie je had.
Onthoud dat rouwen een normaal, gezond proces is, een proces dat er voor iedereen anders uitziet. Behandel jezelf met vriendelijkheid en mededogen, en omarm geduld terwijl je de tijd neemt die je nodig hebt om je verlies te verwerken.
Crystal Raypole werkte eerder als schrijver en redacteur voor GoodTherapy. Haar interessegebieden omvatten Aziatische talen en literatuur, Japanse vertalingen, koken, natuurwetenschappen, seksuele positiviteit en geestelijke gezondheid. Ze zet zich in het bijzonder in om het stigma rond psychische problemen te helpen verminderen.
