MRI en MS
Multiple sclerose (MS) is een aandoening waarbij het immuunsysteem van het lichaam de beschermende laag (myeline) rond de zenuwen van het centrale zenuwstelsel (CZS) aanvalt. Er is geen enkele definitieve test die MS kan diagnosticeren. De diagnose is gebaseerd op symptomen, klinische evaluatie en een reeks diagnostische tests om andere aandoeningen uit te sluiten.
Een type beeldvormende test, een MRI-scan genaamd, is een belangrijk hulpmiddel bij het diagnosticeren van MS. (MRI staat voor Magnetic Resonance Imaging.)
MRI kan veelbetekenende beschadigingen aan het licht brengen, laesies of plaques genaamd, op de hersenen of het ruggenmerg. Het wordt ook gebruikt om ziekteactiviteit en progressie te volgen.
De rol van MRI bij het diagnosticeren van MS
Als u symptomen van MS heeft, kan uw arts een MRI-scan van uw hersenen en ruggenmerg laten maken. De geproduceerde beelden stellen artsen in staat laesies in uw CZS te zien. Laesies verschijnen als witte of donkere vlekken, afhankelijk van het soort schade en het type scan.
MRI is niet-invasief (wat betekent dat er niets in het lichaam van een persoon wordt ingebracht) en er is geen straling bij betrokken. Het gebruikt een krachtig magnetisch veld en radiogolven om informatie naar een computer te verzenden, die de informatie vervolgens vertaalt in dwarsdoorsnedebeelden.
Contrastkleurstof, een stof die in uw ader wordt geïnjecteerd, kan worden gebruikt om bepaalde soorten laesies duidelijker op een MRI-scan te laten verschijnen.
Hoewel de procedure pijnloos is, maakt de MRI-machine veel lawaai en moet u heel stil blijven liggen om de beelden duidelijk te maken. De test duurt ongeveer 45 minuten tot een uur.
Het is belangrijk op te merken dat het aantal laesies dat op een MRI-scan wordt weergegeven, niet altijd overeenkomt met de ernst van de symptomen, of zelfs of u MS heeft. Dit komt doordat niet alle laesies in het CZS het gevolg zijn van MS en niet alle mensen met MS zichtbare laesies hebben.
Wat een MRI-scan kan laten zien
MRI met contrastkleurstof kan de ziekteactiviteit van MS aangeven door een patroon te laten zien dat consistent is met ontsteking van actieve demyeliniserende laesies. Dit soort laesies zijn nieuw of worden groter door demyelinisatie (schade aan de myeline die bepaalde zenuwen bedekt).
De contrastbeelden tonen ook gebieden met permanente schade, die kunnen verschijnen als donkere gaten in de hersenen of het ruggenmerg.
Na een MS-diagnose zullen sommige artsen een MRI-scan herhalen als er verontrustende nieuwe symptomen optreden of nadat de persoon met een nieuwe behandeling is begonnen. Het analyseren van de zichtbare veranderingen in de hersenen en het ruggenmerg kan helpen bij het beoordelen van de huidige behandeling en toekomstige opties.
Uw arts kan ook met bepaalde tussenpozen aanvullende MRI-scans van de hersenen, de wervelkolom of beide aanbevelen om de ziekteactiviteit en progressie te volgen. De frequentie waarmee u herhaaldelijk moet worden gecontroleerd, is afhankelijk van het type MS dat u heeft en van uw behandeling.
MRI en verschillende vormen van MS
MRI zal verschillende dingen laten zien op basis van het type MS dat erbij betrokken is. Uw arts kan diagnostische en behandelbeslissingen nemen op basis van wat uw MRI-scan laat zien.
Klinisch geïsoleerd syndroom
Een enkele neurologische episode die wordt veroorzaakt door inflammatoire demyelinisatie en die ten minste 24 uur aanhoudt, wordt klinisch geïsoleerd syndroom (CIS) genoemd. U loopt mogelijk een hoog risico op MS als u CIS heeft gehad en een MRI-scan MS-achtige laesies laat zien.
Als dit het geval is, kan uw arts overwegen om u te starten met een ziektemodificerende MS-behandeling, omdat deze aanpak een tweede aanval kan vertragen of voorkomen. Dergelijke behandelingen hebben echter bijwerkingen. Uw arts zal de risico's en voordelen van de behandeling afwegen, rekening houdend met uw risico om MS te ontwikkelen, voordat hij een ziektemodificerende behandeling aanbeveelt na een episode van CIS.
Iemand die symptomen heeft gehad maar geen MRI-gedetecteerde laesies heeft, wordt geacht een lager risico op het ontwikkelen van MS te hebben dan degenen met laesies.
Relapsing-remitting MS
Mensen met alle vormen van MS kunnen laesies hebben, maar mensen met een veelvoorkomend type MS, relapsing-remitting MS genaamd, hebben over het algemeen terugkerende episodes van inflammatoire demyelinisatie. Tijdens deze episodes zijn actieve gebieden van inflammatoire demyelinisatie soms zichtbaar op een MRI-scan wanneer contrastkleurstof wordt gebruikt.
Bij relapsing-remitting MS veroorzaken verschillende ontstekingsaanvallen plaatselijke schade en bijbehorende symptomen. Elke afzonderlijke aanval wordt een terugval genoemd. Elke terugval verdwijnt uiteindelijk (remits) met perioden van gedeeltelijk of volledig herstel die remissies worden genoemd.
Primaire progressieve MS
In plaats van intense aanvallen van inflammatoire demyelinisatie, brengen progressieve vormen van MS een gestage progressie van schade met zich mee. De demyeliniserende laesies die op een MRI-scan worden gezien, zijn mogelijk minder indicatief voor ontsteking dan die van relapsing-remitting MS.
Bij primair progressieve MS is de ziekte vanaf het begin progressief en gaat het niet om frequente duidelijke ontstekingsaanvallen.
Secundaire progressieve MS
Secundair progressieve MS is een fase waarin sommige mensen met relapsing-remitting MS zullen doorgroeien. Deze vorm van MS wordt ingedeeld in stadia van ziekteactiviteit en remissie, samen met nieuwe MRI-activiteit. Bovendien omvatten secundaire progressieve vormen stadia waarin de toestand geleidelijk verslechtert, vergelijkbaar met primaire progressieve MS.
Praat met uw arts
Als u denkt dat het MS-symptomen zijn, neem dan contact op met uw arts. Ze kunnen voorstellen dat u een MRI-scan krijgt. Als dat het geval is, houd er dan rekening mee dat dit een pijnloze, niet-invasieve test is die uw arts veel kan vertellen over of u MS heeft en, zo ja, wat voor soort u heeft.
Uw arts zal u de procedure in detail uitleggen, maar als u vragen heeft, stel ze dan zeker.
.jpg)
.jpg)
