Je zenuwstelsel is een wild en prachtig netwerk van zenuwen die verschillende sleutelfuncties vervullen om je lichaam in beweging te houden, te laten reageren, te voelen en meer. Dit artikel gaat het parasympathische zenuwstelsel onderzoeken, een van de twee hoofdafdelingen van het grotere autonome systeem.
In de eenvoudigste bewoordingen zijn de parasympathische en sympathische delen van het autonome systeem twee helften van hetzelfde geheel.
Blijf lezen om meer te weten te komen over hoe het parasympathische zenuwstelsel (PSNS) je lichaam in beweging houdt.
Definitie van parasympathisch zenuwstelsel
Artsen noemen het parasympathische zenuwstelsel vaak de 'rust- en verterings'-kant, terwijl het sympathische de' vechten of vluchten 'is.
Parasympathische zenuwstelselfunctie
Je PSNS begint in je hersenen en strekt zich uit via lange vezels die verbinding maken met speciale neuronen in de buurt van het orgaan waarop ze willen werken. Zodra PSNS-signalen deze neuronen raken, hebben ze een korte afstand om naar hun respectieve organen te reizen.
Voorbeelden van de gebieden waarop de PSNS handelt, zijn onder meer:
- ogen
- traanklieren die tranen produceren
- oorspeekselklieren die ook speeksel produceren
- speekselklieren die speeksel produceren
- zenuwen in de maag en romp
- zenuwen die naar de blaas gaan
- zenuwen en bloedvaten die verantwoordelijk zijn voor de mannelijke erectie
De PSNS is een soort "business as usual" -systeem dat ervoor zorgt dat de basisfuncties van uw lichaam naar behoren blijven werken.
Autonoom zenuwstelsel foto
Parasympathisch zenuwstelsel en je hart
Er zijn een aantal speciale receptoren voor de PSNS in uw hart die muscarinereceptoren worden genoemd. Deze receptoren remmen de werking van het sympathische zenuwstelsel. Dit betekent dat ze verantwoordelijk zijn om u te helpen uw hartslag in rust op peil te houden. Voor de meeste mensen ligt de hartslag in rust tussen 60 en 100 slagen per minuut.
Aan de andere kant verhoogt het sympathische zenuwstelsel (SNS) de hartslag. Een snellere hartslag pompt (meestal) meer zuurstofrijk bloed naar de hersenen en longen. Dit kan je de energie geven om voor een aanvaller weg te rennen of je zintuigen versterken in een andere enge situatie.
Volgens een artikel in het tijdschrift Circulation van de American Heart Association kan de hartslag in rust een indicator zijn van hoe goed iemands PSNS, met name de nervus vagus, werkt. Dit is meestal alleen het geval wanneer een persoon geen medicijnen gebruikt die de hartslag beïnvloeden, zoals bètablokkers, of medische aandoeningen heeft die het hart beïnvloeden.
Hartfalen vermindert bijvoorbeeld de reactie van het parasympathische zenuwstelsel. De resultaten kunnen een verhoogde hartslag zijn, wat de manier is waarop het lichaam probeert de hoeveelheid bloed die het door het lichaam pompt, te verbeteren.
Parasympathische hersenzenuwen
De hersenzenuwen zijn gepaarde zenuwen die verantwoordelijk zijn voor vele bewegingen en sensaties die plaatsvinden in het hoofd en de nek van uw lichaam. De zenuwen beginnen allemaal in de hersenen. Er zijn 12 hersenzenuwen die zijn gelabeld met Romeinse cijfers van I tot XII, met de eerste set zenuwen aan de voorkant van de hersenen.
Grote hersenzenuwen
- III. Oculomotorische zenuw. Deze zenuw helpt de pupil te vernauwen, waardoor deze kleiner lijkt.
- VII. Gezichtszenuw. Deze zenuw regelt de afscheiding van speeksel en slijm in respectievelijk de mond en neus.
- IX. Glossopharyngeale zenuw. Deze zenuwen gaan naar de parotis-speekselklieren die extra speeksel aan de tong en daarbuiten leveren.
- X. nervus vagus. Naar schatting 75 procent van alle parasympathische zenuwvezels in het lichaam is afkomstig van deze zenuw. Deze zenuw heeft vertakkingen in veel belangrijke organen, waaronder de maag, nieren, lever, pancreas, galblaas, blaas, anale sluitspier, vagina en penis.
Andere hersenzenuwen
De overige zenuwen hebben een motorische functie (iets helpen bewegen) of sensorische functie (pijn, druk of temperatuur voelen). Sommige van deze zenuwen zijn zowel motorisch als sensorisch. Veel hiervan zijn parasympathische zenuwen.
Sympathisch en parasympathisch zenuwstelsel
Voor het grootste deel, als u de acties van de PSNS kent, kunt u ervan uitgaan dat het sympathische zenuwstelsel tegengestelde reacties heeft. Er zijn echter momenten waarop de systemen tegengesteld zijn, maar elkaar juist aanvullen.
Hier zijn enkele belangrijke verschillen tussen de twee:
Voorbeelden van parasympathische reacties
Een gemakkelijk acroniem om te onthouden hoe en waar de PSNS werkt, is SLUDD. Dit staat voor:
- Speekselvloed: als onderdeel van de rust- en verteringsfunctie stimuleert de PSNS de productie van speeksel, dat enzymen bevat om uw voedsel te helpen verteren.
- Tranenvloed: Tranenvloed is een chique woord voor tranen maken. Tranen houden je ogen gesmeerd en behouden hun delicate weefsels.
- Urineren: de PSNS trekt de blaas samen, waardoor deze wordt samengeknepen zodat de urine eruit kan komen.
- Spijsvertering: De PSNS stimuleert de afgifte van speeksel om de spijsvertering te bevorderen. Het voert ook peristaltiek uit, of de beweging van de maag en darmen, om voedsel te verteren en om gal af te geven zodat het lichaam vetten kan verteren.
- Ontlasting: de PSNS vernauwt de sluitspieren in de darm en verplaatst verteerd voedselmateriaal door het spijsverteringskanaal, zodat een persoon een stoelgang kan hebben.
Als u deze dingen in gedachten houdt, kunt u zien waarom artsen het parasympathische systeem ook het "feed and fokken" -systeem noemen.
De afhaalmaaltijd
Uw PSNS is een essentieel onderdeel van de belangrijkste functies van uw lichaam. Als het niet goed werkt, kunt u te maken krijgen met een aantal lichamelijke stoornissen die uw gezondheid aantasten. Als u denkt dat u mogelijk problemen heeft met een van de parasympathische zenuwstelselfuncties van uw lichaam, overleg dan met uw arts om erachter te komen hoe u hulp kunt krijgen.
.jpg)
