Overzicht
Methamfetamine is een verslavende drug die stimulerende (stimulerende) effecten heeft. Het kan worden gevonden in pilvorm of als een wit gekleurd poeder. Als poeder kan het worden gesnoven of opgelost in water en geïnjecteerd.
Crystal methamphetamine is over het algemeen lichtblauw van kleur. Het ziet eruit als fragmenten van glas of rotsen. Het wordt gerookt met een pijp.
Meth produceert een intense high die snel opkomt en vervaagt. Naar beneden komen kan moeilijke emotionele en fysieke symptomen veroorzaken, zoals depressie en slapeloosheid. Dientengevolge volgt methverslaving vaak een patroon van eetbuien van het medicijn gedurende meerdere dagen, gevolgd door een crash.
Lees verder voor meer informatie.
Wat zijn de bijwerkingen van gebruik?
Meth is erg krachtig, zelfs in kleine hoeveelheden. De effecten zijn vergelijkbaar met die van andere stimulerende middelen, zoals cocaïne en speed. Bijwerkingen zijn onder meer:
Humeur:
- opgewonden voelen
- zich zelfverzekerd en bekrachtigd voelen
- euforie
- afgestompte of "afgestompte" emoties
- verhoogde seksuele opwinding
- agitatie
Gedragsmatig:
- spraakzaamheid
- verhoogde gezelligheid
- verhoogde agressie
- bizar gedrag
- gebrek aan sociaal bewustzijn
Fysiek:
- verhoogde alertheid en waakzaamheid
- verhoogde bloeddruk
- verhoogde lichaamstemperatuur (hyperthermie)
- verhoogde ademhaling
- gebrek aan eetlust
- snelle of anderszins onregelmatige hartslag
- verhoogde fysieke activiteit en friemelen
Psychologisch:
- gebrek aan remmingen
- verwarring
- wanen
- hallucinaties
- paranoia
Is afhankelijkheid hetzelfde als verslaving?
Afhankelijkheid en verslaving zijn niet hetzelfde.
Afhankelijkheid verwijst naar een fysieke toestand waarin uw lichaam afhankelijk is van het medicijn. Bij drugsverslaving heb je steeds meer van de stof nodig om hetzelfde effect (tolerantie) te bereiken. U ervaart mentale en fysieke effecten (ontwenningsverschijnselen) als u stopt met het gebruik van het medicijn.
Als u een verslaving heeft, kunt u niet stoppen met het gebruik van een medicijn, ongeacht de eventuele negatieve gevolgen. Verslaving kan optreden met of zonder fysieke afhankelijkheid van het medicijn. Fysieke afhankelijkheid is echter een veelvoorkomend kenmerk van verslaving.
Wat veroorzaakt verslaving?Verslaving heeft veel oorzaken. Sommige zijn gerelateerd aan uw omgeving en levenservaringen, zoals het hebben van vrienden die drugs gebruiken. Anderen zijn genetisch bepaald. Wanneer u een medicijn gebruikt, kunnen bepaalde genetische factoren uw risico op het ontwikkelen van een verslaving vergroten.
Regelmatig drugsgebruik verandert de chemie van uw hersenen en heeft invloed op hoe u plezier ervaart. Dit kan het moeilijk maken om gewoon te stoppen met het gebruik van het medicijn als u eenmaal bent begonnen.
Hoe ziet verslaving eruit?
De tekenen van verslaving kunnen variëren, afhankelijk van het middel dat wordt gebruikt. Er zijn echter algemene waarschuwingssignalen voor verslaving, ongeacht de stof. Tekenen dat u een verslaving heeft, kunnen de volgende zijn:
- U gebruikt of wilt de stof regelmatig gebruiken.
- Er is een drang om te gebruiken die zo overweldigend is dat het moeilijk is om aan iets anders te denken.
- U moet meer van de stof gebruiken om hetzelfde effect te bereiken (tolerantie).
- U neemt meer van de stof of neemt het voor een langere periode in dan bedoeld.
- U houdt altijd een voorraad van de stof bij.
- U geeft geld uit aan de stof, zelfs als geld een probleem is.
- Er wordt veel tijd besteed aan het verkrijgen van de stof, het gebruik ervan en het herstellen van de effecten ervan.
- U ontwikkelt risicovol gedrag om de stof te bemachtigen, zoals stelen of geweld.
- U vertoont risicovol gedrag terwijl u onder invloed bent van de stof, zoals autorijden of onbeschermde seks hebben.
- U gebruikt het middel ondanks het risico dat het met zich meebrengt of de problemen die het veroorzaakt.
- U probeert en faalt om te stoppen met het gebruik van de stof.
- U krijgt ontwenningsverschijnselen zodra u stopt met het gebruik van de stof.
Hoe verslaving bij anderen te herkennen
Je geliefde kan proberen zijn verslaving voor jou te verbergen. Je vraagt je misschien af of het drugsgebruik is of iets anders, zoals een stressvolle baan of tijd in hun leven.
Het volgende kan tekenen van verslaving zijn:
- Veranderingen in de stemming. Uw geliefde ervaart drastische stemmingswisselingen of depressies.
- Veranderingen in gedrag. Ze kunnen geheimhouding, paranoia of agressief gedrag ontwikkelen.
- Lichamelijke veranderingen. Uw geliefde heeft mogelijk rode ogen, is afgevallen of aangekomen, of heeft slechte hygiënische gewoonten ontwikkeld.
- Gezondheidsproblemen. Ze kunnen te veel of te weinig slapen, gebrek aan energie hebben en chronische ziekten die verband houden met drugsgebruik.
- Sociale terugtrekking. Uw geliefde kan zichzelf isoleren, relatieproblemen hebben of nieuwe vriendschappen sluiten met mensen die drugs gebruiken.
- Slechte cijfers of werkprestaties. Ze hebben misschien een gebrek aan interesse in school of werk. Ze kunnen baanverlies ervaren of slechte prestatiebeoordelingen of rapporten ontvangen.
- Geld of juridische problemen. Je geliefde kan geld vragen zonder een logische verklaring of geld stelen van vrienden of familie. Ze kunnen in juridische problemen komen.
Wat u moet doen als u denkt dat een dierbare verslaafd is
De eerste stap is om eventuele misvattingen over middelengebruik en verslaving te herkennen. Het is belangrijk om te onthouden dat doorlopend drugsgebruik de structuur en chemie van de hersenen verandert. Dit maakt het steeds moeilijker om gewoon te stoppen met het gebruik van het medicijn.
Lees meer over de risico's en bijwerkingen van stoornissen in het gebruik van middelen, inclusief de tekenen van intoxicatie of overdosering. Bekijk de behandelingsopties die u aan uw geliefde kunt voorstellen.
U moet goed nadenken over de beste manier om uw zorgen te delen. Als u overweegt een interventie uit te voeren, onthoud dan dat dit geen positief resultaat garandeert.
Hoewel een ingreep uw geliefde kan motiveren om een behandeling voor een verslaving te zoeken, kan het ook het tegenovergestelde effect hebben. Interventies in confrontatiestijl kunnen soms leiden tot schaamte, woede of sociale terugtrekking. In sommige gevallen is een niet-bedreigend gesprek een betere optie.
Zorg ervoor dat u op alle mogelijke resultaten bent voorbereid. Uw geliefde kan überhaupt ontkennen dat hij een probleem heeft of weigeren hulp te zoeken. Als dat gebeurt, overweeg dan om aanvullende bronnen te zoeken of een steungroep te zoeken voor familieleden of vrienden van mensen met een verslaving.
Waar u moet beginnen als u of uw geliefde hulp nodig heeft
Hulp vragen kan een belangrijke eerste stap zijn. Als u - of uw geliefde - klaar bent voor een behandeling, kan het handig zijn om een vriend of familielid mee te helpen die u steunt. Ze kunnen u helpen het pad naar herstel te beginnen.
Veel mensen beginnen met het maken van een doktersafspraak. Uw arts kan uw algehele gezondheid beoordelen door een lichamelijk onderzoek uit te voeren. Zij kunnen u ook doorverwijzen naar een behandelcentrum en eventuele vragen beantwoorden.
Hoe u een behandelcentrum kunt vinden
Praat met een arts of andere medische professional voor een aanbeveling. U kunt ook zoeken naar een behandelcentrum in de buurt van waar u woont. Probeer de Behavioral Health Treatment Services Locator. Het is een gratis online tool die wordt aangeboden door de Substance Abuse and Mental Health Services Administration.
Wat te verwachten van detox
Voortdurend meth-gebruik kan leiden tot milde tot ernstige ontwenningsverschijnselen zodra u stopt met het gebruik van het medicijn.
Ontwenningsverschijnselen van meth kunnen zijn:
- ongerustheid
- onbedwingbare trek
- rode, jeukende ogen
- verminderd seksueel genot
- depressieve bui
- moeite met slapen
- verhoogde eetlust
- gebrek aan energie en vermoeidheid
- gebrek aan motivatie
- paranoia
- psychose
Onderzoek heeft aangetoond dat de ontwenning van methamfetamine een voorspelbaar patroon volgt. Symptomen verschijnen voor het eerst binnen 24 uur na de laatste dosis. Deze symptomen bereiken hun hoogtepunt na 7 tot 10 dagen onthouding. Ze verdwijnen dan binnen 14 tot 20 dagen na onthouding.
Ontgifting (detox) is een proces dat erop gericht is u te helpen zo veilig en zo snel mogelijk te stoppen met het gebruik van methamfetamine. Detox kan ook ontwenningsverschijnselen helpen verminderen.
Voordat u met detox begint, ondergaat u een eerste beoordeling en screeningstests voor andere medische aandoeningen. Uw arts zal deze informatie gebruiken om uw risico op geneesmiddelinteracties of andere complicaties tijdens detox te minimaliseren.
Als het medicijn volledig uit uw systeem is verdwenen, zal uw arts u helpen bij de voorbereiding op de behandeling.
Wat u van een behandeling kunt verwachten
De behandeling begint zodra de detox eindigt. Het doel van de behandeling is om u te helpen een gezond leven te leiden zonder meth te gebruiken. De behandeling kan ook betrekking hebben op andere onderliggende aandoeningen, zoals posttraumatische stressstoornis (PTSD) of angst.
Er zijn verschillende behandelingsopties beschikbaar voor methverslaving. Soms wordt er meer dan één tegelijk gebruikt. Uw behandelplan kan een of meer van de volgende zaken bevatten:
Behandeling
Gedragstherapie wordt beschouwd als de meest effectieve behandeling die beschikbaar is voor methverslaving. Er zijn twee hoofdtypen: interventies voor cognitieve gedragstherapie (CGT) en contingentiebeheer (CM).
CGT behandelt de leerprocessen die ten grondslag liggen aan drugsverslaving en ander schadelijk gedrag. Het omvat het werken met een therapeut om een reeks gezonde coping-strategieën te ontwikkelen. Studies hebben aangetoond dat CGT effectief is in het verminderen van meth-gebruik, zelfs na slechts een paar sessies.
CM-interventies voor meth-verslaving bieden doorgaans prikkels voor voortdurende onthouding. Mogelijk ontvangt u een voucher of een andere beloning in ruil voor drugsvrije urinestalen. De geldwaarde van de voucher neemt toe naarmate u langer doorgaat zonder meth te gebruiken.
Hoewel uit onderzoek blijkt dat CM-interventies het methgebruik verminderen, is het niet duidelijk of dit doorgaat nadat de behandeling is beëindigd.
Andere veel voorkomende gedragstherapieën zijn onder meer:
- individuele begeleiding
- gezinsbegeleiding
- familie onderwijs
- 12-stappenprogramma's
- steungroepen
- drugstest
Medicatie
Er zijn momenteel enkele veelbelovende medische behandelingen voor methverslaving in ontwikkeling.
Volgens gegevens uit vroege klinische onderzoeken kunnen monoklonale antistoffen tegen methamfetamine de effecten van meth in de hersenen verminderen en vertragen.
Een ander medicijn voor methverslaving, ibudilast, kan enkele van de plezierige effecten van meth verminderen.
Naltrexon kan ook nuttig zijn bij de behandeling van methverslaving. Dit medicijn wordt gebruikt om een stoornis in het alcoholgebruik te behandelen. Een dubbelblinde, placebogecontroleerde studie gepubliceerd in Neuropsychopharmacology wees uit dat naltrexon de hunkering naar meth vermindert en de reacties van voormalige meth-gebruikers op het medicijn verandert.
Wat zijn de vooruitzichten?
Methverslaving is een behandelbare aandoening. Hoewel de behandelresultaten vergelijkbaar zijn met die van andere chronische aandoeningen, is herstel een continu proces dat tijd kan vergen.
Verwen uzelf met vriendelijkheid en geduld. Wees niet bang om hulp te zoeken als u die nodig heeft. Uw arts kan u helpen bij het vinden van ondersteuningsbronnen in uw omgeving.
Hoe u het risico op terugval kunt verkleinen
Terugval is een veelvoorkomend onderdeel van het herstelproces. Door technieken voor terugvalpreventie en -beheer te oefenen, kunt u uw kansen op herstel op de lange termijn verbeteren.
Het volgende kan u helpen uw risico op terugval na verloop van tijd te verminderen:
- Vermijd mensen en plaatsen waar je naar meth gaat verlangen.
- Bouw een ondersteunend netwerk op. Dit kunnen vrienden, familie en zorgverleners zijn.
- Neem deel aan zinvolle activiteiten of werk.
- Neem een gezonde levensstijl aan die bestaat uit lichaamsbeweging, een uitgebalanceerd dieet en regelmatig slapen.
- Zorg eerst voor uzelf, vooral als het om uw geestelijke gezondheid gaat.
- Verander je denken.
- Ontwikkel een positief zelfbeeld.
- Plan voor de toekomst.
Afhankelijk van uw unieke situatie, kan het verminderen van uw risico op terugval ook bestaan uit:
- behandeling voor andere gezondheidsproblemen
- regelmatig naar uw therapeut gaan
- mindfulness-technieken toepassen, zoals meditatie
