Als u zwanger bent, kunnen de woorden 'test' of 'procedure' alarmerend klinken. Wees gerust, je bent niet de enige. Maar leren waarom bepaalde dingen worden aanbevolen en hoe ze klaar zijn, kunnen erg nuttig zijn.
Laten we uitpakken wat vruchtwaterpunctie is en waarom u ervoor zou kunnen kiezen om er een te krijgen.
Onthoud dat uw arts een partner is bij deze reis, dus vertel hen over eventuele zorgen en stel zoveel vragen als u nodig heeft.
Wat is een vruchtwaterpunctie?
Vruchtwaterpunctie is een procedure waarbij uw arts een kleine hoeveelheid vruchtwater uit uw baarmoeder verwijdert. De hoeveelheid verwijderde vloeistof is meestal niet meer dan 1 ounce.
Vruchtwater omringt uw baby in de baarmoeder. Deze vloeistof bevat enkele van de cellen van uw baby en wordt gebruikt om erachter te komen of uw baby genetische afwijkingen heeft. Dit type vruchtwaterpunctie wordt meestal uitgevoerd in het tweede trimester, meestal na week 15.
Het kan ook worden gebruikt om te bepalen of de longen van uw baby volwassen genoeg zijn om buiten de baarmoeder te overleven. Dit type vruchtwaterpunctie treedt later in uw zwangerschap op.
Uw arts zal een lange, dunne naald gebruiken om een kleine hoeveelheid vruchtwater op te vangen. Deze vloeistof omgeeft en beschermt de baby terwijl deze in uw baarmoeder zit.
Een laboratoriumtechnicus zal de vloeistof vervolgens testen op bepaalde genetische aandoeningen, waaronder het syndroom van Down, spina bifida en cystische fibrose.
De testresultaten kunnen u helpen bij het nemen van beslissingen over uw zwangerschap. In het derde trimester kan de test u ook vertellen of uw baby al dan niet volwassen genoeg is om geboren te worden.
Het is ook nuttig om te bepalen of u vroeg moet bevallen om complicaties door uw zwangerschap te voorkomen.
Waarom wordt een vruchtwaterpunctie aanbevolen?
Abnormale prenatale screeningstestresultaten zijn een veel voorkomende reden waarom u vruchtwaterpunctie zou kunnen overwegen. Vruchtwaterpunctie kan uw arts helpen bij het bevestigen of ontkennen van aanwijzingen van afwijkingen die tijdens de screeningstest zijn gevonden.
Als u al een kind heeft gehad met een geboorteafwijking of een ernstige afwijking van de hersenen of het ruggenmerg, een neuraalbuisdefect genaamd, kan een vruchtwaterpunctie controleren of uw ongeboren kind ook de aandoening heeft.
Als u 35 jaar of ouder bent, loopt uw baby een hoger risico op chromosomale afwijkingen, zoals het syndroom van Down. Vruchtwaterpunctie kan deze afwijkingen identificeren.
Als u of uw partner een bekende drager is van een erfelijke aandoening, zoals taaislijmziekte, kan een vruchtwaterpunctie uitwijzen of uw ongeboren kind deze aandoening heeft.
Bij complicaties tijdens de zwangerschap moet u mogelijk uw baby eerder dan de volledige termijn bevallen. Een vruchtwaterpunctie op volwassen leeftijd kan helpen bepalen of de longen van uw baby volwassen genoeg zijn om uw kind buiten de baarmoeder te laten overleven.
Uw arts kan ook een vruchtwaterpunctie aanbevelen als hij vermoedt dat uw ongeboren kind een infectie of bloedarmoede heeft of als hij denkt dat u een baarmoederontsteking heeft.
Indien nodig kan de procedure ook worden uitgevoerd om de hoeveelheid vruchtwater in uw baarmoeder te verminderen.
Hoe wordt een vruchtwaterpunctie uitgevoerd?
Deze test is een poliklinische procedure, dus u hoeft niet in het ziekenhuis te blijven. Uw arts zal eerst een echo maken om de exacte locatie van uw baby in uw baarmoeder te bepalen.
Een echografie is een niet-invasieve procedure waarbij hoogfrequente geluidsgolven worden gebruikt om een beeld van uw ongeboren baby te creëren. Tijdens de echo moet je blaas vol zijn, dus drink van tevoren veel vocht.
Na de echografie kan uw arts verdovende medicatie op een deel van uw buik aanbrengen. De resultaten van de echografie geven hen een veilige locatie om de naald in te brengen.
Vervolgens steken ze een naald door je buik en in je baarmoeder, waarbij ze een kleine hoeveelheid vruchtwater opzuigen. Dit gedeelte van de procedure duurt gewoonlijk ongeveer 2 minuten.
De resultaten van genetische tests op uw vruchtwater zijn meestal binnen enkele dagen beschikbaar.
De resultaten van tests om de volwassenheid van de longen van uw baby te bepalen, zijn meestal binnen een paar uur beschikbaar.
Wat zijn de complicaties die verband houden met een vruchtwaterpunctie?
Vruchtwaterpunctie wordt meestal aanbevolen tussen 16 en 20 weken, dit is tijdens uw tweede trimester. Hoewel complicaties kunnen optreden, is het zeldzaam om de ernstigere te ervaren.
Het risico op een miskraam is maximaal 0,3 procent als u de procedure tijdens het tweede trimester heeft, volgens de Mayo Clinic. Het risico is iets hoger als de test plaatsvindt vóór 15 weken zwangerschap.
Complicaties geassocieerd met vruchtwaterpunctie zijn onder meer:
- krampen
- een kleine hoeveelheid vaginale bloeding
- vruchtwater dat uit het lichaam lekt (dit is zeldzaam)
- baarmoeder infectie (ook zeldzaam)
Vruchtwaterpunctie kan ervoor zorgen dat infecties, zoals hepatitis C of HIV, worden overgedragen op de ongeboren baby.
In zeldzame gevallen kan deze test ervoor zorgen dat sommige bloedcellen van uw baby in uw bloedbaan terechtkomen. Dit is belangrijk omdat er een type eiwit is dat de Rh-factor wordt genoemd. Als u dit eiwit heeft, is uw bloed Rh-positief.
Als u dit eiwit niet heeft, is uw bloed Rh-negatief. Het is mogelijk dat u en uw baby verschillende Rh-classificaties hebben. Als dit het geval is en uw bloed vermengt zich met het bloed van uw baby, kan uw lichaam reageren alsof het allergisch is voor het bloed van uw baby.
Als dit gebeurt, zal uw arts u het medicijn RhoGAM voorschrijven. Dit medicijn voorkomt dat uw lichaam antilichamen aanmaakt die de bloedcellen van uw baby aanvallen.
Wat betekenen de testresultaten?
Als de resultaten van uw vruchtwaterpunctie normaal zijn, heeft uw baby waarschijnlijk geen genetische of chromosomale afwijkingen.
In het geval van een vruchtwaterpunctie op volwassen leeftijd, zullen normale testresultaten u verzekeren dat uw baby klaar is om geboren te worden met een grote overlevingskans.
Abnormale resultaten kunnen betekenen dat er een genetisch probleem of chromosomale afwijking is. Maar dat betekent niet dat het absoluut is. Er kunnen aanvullende diagnostische tests worden uitgevoerd om meer informatie te krijgen.
Als u niet zeker weet wat de resultaten kunnen betekenen, aarzel dan niet om uw zorgverlener te raadplegen. Ze kunnen u ook helpen bij het verzamelen van de informatie die u nodig heeft om een beslissing te nemen over de volgende stappen.
