Over de voorste ladetest

Snelle feiten

• De voorste ladetest is een lichamelijk onderzoek dat artsen gebruiken om de stabiliteit van de voorste kruisband (ACL) van de knie te testen.
• Artsen kunnen deze test, samen met afbeeldingen en andere onderzoeken, gebruiken om te bepalen of een persoon zijn ACL heeft beschadigd en om behandelingsopties aan te bevelen.
• Deze test is mogelijk niet zo nauwkeurig bij het diagnosticeren van een ACL-letsel als sommige andere diagnostische opties.

Wat te verwachten

Een arts kan een voorste schuifladetest meestal in minder dan vijf minuten uitvoeren. De stappen voor de voorste ladetest zijn meestal als volgt:

• U gaat op een examentafel liggen.
• Een arts zal u vragen uw knie te buigen en uw voet op de onderzoekstafel te laten.
• De arts zal zijn handen aan weerszijden van uw onderste kniegewricht leggen. Ze zullen lichte druk uitoefenen op je knie en proberen het onderbeen iets naar voren te bewegen. Uw voet blijft gedurende die tijd op de onderzoekstafel.
• Als uw scheenbeen (onderbeen) tijdens de test verschuift, duidt dit op een verwonding van de ACL. Uw ACL is verantwoordelijk voor het handhaven van de stabiliteit van het scheenbeen. Als het scheenbeen naar voren beweegt, geeft dit voor een arts aan dat de ACL niet goed werkt.
• Een arts zal beoordelen of schatten hoe ernstig de verwonding is door hoe ver ze de ACL kunnen verplaatsen. Ze beoordelen de traan van één tot drie (I, II of III), waarbij drie de ergste traan is. Een traan van klasse I beweegt 5 millimeter, een traan van klasse II beweegt tussen 5 en 10 millimeter en een traan van klasse III beweegt meer dan 10 millimeter.

Een arts kan dit onderzoek ook uitvoeren terwijl u met uw voeten plat op de grond zit. Idealiter zou het examen niet pijnlijk moeten zijn en hoeft u meestal niets speciaals te doen om u voor te bereiden.

Ligament tranen

Een arts kan ook de werking van andere kniebanden testen door uw knie in de ene richting te draaien en vervolgens in de andere om te testen hoe goed deze banden werken. Helaas is het mogelijk om meer dan één ligament tegelijk te verwonden.

Nauwkeurigheid

Volgens een artikel in The Archives of Bone and Join Surgery kan een grondig en volledig knieonderzoek in naar schatting 80 procent van de gevallen ACL-letsel detecteren. Een voorste schuifladetest kan een onderdeel zijn van die knieonderzoeken.

Sommige oudere onderzoeken wijzen op een lager gevoeligheidsniveau (nauwkeurigheidsniveau) voor het detecteren van ACL-verwondingen - slechts 61 procent. Volgens een onderzoek uit 2013 onder meer dan 600 mensen heeft de voorste schuifladetest echter een gevoeligheid van ongeveer 94 procent, vergeleken met artroscopiebevindingen.

Een andere test die wordt gebruikt om ACL-verwondingen te diagnosticeren, is de Lachman-test. Dezelfde studie uit 2013 meldt dat de Lachman-test een gevoeligheid heeft van ongeveer 94 procent.

Beide tests verbeterden hun nauwkeurigheid wanneer mensen onder algemene anesthesie waren.

Als de test positief is

Artsen zullen de testresultaten van de voorste lade samen met andere beoordelingen gebruiken om te bevestigen of u uw ACL heeft beschadigd.

Als de voorste ladetest positief is en de ligamenten niet zo ondersteunend zijn als zou moeten, kan een persoon verschillende behandelingen nodig hebben op basis van de ernst van hun verwondingen.

Voorbeelden van behandelingen na positieve testresultaten zijn:

• thuiszorg, zoals rust, ijs, compressie en elevatie
• beschermende beugels
• en fysiotherapie om de spieren rond het geblesseerde been te versterken

In sommige gevallen kan een arts een operatie aanbevelen. Dit geldt vooral als een persoon meerdere ligamenten heeft geblesseerd of erg lichamelijk actief is en wil terugkeren naar het speelveld.

Andere tests voor ACL-letsel

De voorste schuifladetest is een test voor ACL-verwondingen, maar het is niet de enige.

Lachman-test

Artsen kunnen ook een lichamelijk onderzoek gebruiken, de Lachman-test, om de ACL te evalueren. Deze test omvat het voelen van de achterkant van de knie tijdens het bewegen van het gewricht. De beschadigde ligamenten voelen vaak "papperig" aan voor de onderzoeker.

Draaitest

De spiltest is een andere test die een arts kan gebruiken. Deze test omvat het strekken, draaien en buigen van de knie. Een arts zal het kniegewricht voelen en bepalen hoe het scheenbeen in wisselwerking staat met het dijbeen (bovenbeenbot).

McMurray-test

De McMurray-test is een andere optie. Bij deze test wordt het been zodanig gemanipuleerd dat een arts een 'klik' van de meniscus van de knie hoort of voelt wanneer de knie wordt gestrekt.

Beeldvormingstests

Artsen raden vaak beeldvormende onderzoeken aan om het ACL-letsel en bot- of zacht weefselletsel te visualiseren. Een MRI-scan is meestal bijzonder nuttig.

Fysiek examen

Een arts zal ook in overweging nemen of een persoon letsel heeft opgelopen. Het horen van een "plop" tijdens het letsel kan erop duiden dat iemand een ligamentletsel heeft opgelopen. Onmiddellijke pijn of instabiliteit kan ook wijzen op een ACL-traan. Een arts zal iemand ook vragen om te lopen en te kijken hoe onstabiel de knie is.

Als verschillende van deze diagnostische methoden worden gecombineerd, zal een arts een diagnose stellen.

De afhaalmaaltijd

De voorste ladetest kan helpen bevestigen of u uw ACL heeft beschadigd. Artsen zullen het waarschijnlijk gebruiken met andere tests om grondig te zijn.

Als uw verwonding ernstig is, zal een arts een combinatie van behandelingen aanbevelen die variëren van lichaamsbeweging tot chirurgie. Als u denkt dat u uw ACL of knie heeft verwond, neem dan contact op met uw zorgverlener, die u waarschijnlijk zal doorverwijzen naar een orthopedisch chirurg.