Het zwakste en meest gewonde ligament in de enkel is het voorste talofibulaire ligament. Dit is een lateraal ligament, wat betekent dat het uit een band van bindweefsel bestaat en zich aan de buitenkant van de enkel bevindt. Het is nabij het achterste talofibulaire ligament.
Afkomstig uit de fibulaire malleolus - een gebied aan het einde van het kuitbeen (fibula) - verbindt het voorste talofibulaire ligament het talus (enkel) bot met de voorste (voorste) fibula. Het meet 2 millimeter dik, 10-12 millimeter breed en ongeveer 20 millimeter lang. Het handhaaft, samen met andere ligamenten en botten, de stabiliteit in het enkelgewricht en beschermt het tegen kracht.
Wanneer een ligament in de enkel gekneusd, uitgerekt of gescheurd raakt, treedt een "verstuiking" op, die de beweging van de enkel beperkt. Vanwege zijn laterale positie in de enkel absorbeert het voorste talofibulaire ligament de meeste negatieve impact wanneer de voet op onnatuurlijke wijze wordt geplant of wanneer de enkel op een onhandige manier verdraait. De verstuikingen van dit gewricht die optreden doordat het buiten zijn middelen wordt uitgerekt, zijn meestal mild. Als het ligament echter enigszins of volledig wordt gescheurd, kan de schade ernstiger zijn. In zijn mildste vorm zal een spanning van het anterieure talofibulaire ligament zichzelf binnen drie tot vier dagen genezen.
