We gaan allemaal op onze eigen manier om met angst en stress. Voor mensen met trichotillomanie kan dat een overweldigende drang zijn om je eigen haar uit te trekken. Na verloop van tijd kan het herhaaldelijk uittrekken van haar leiden tot kale plekken en zelfs meer emotioneel leed.
Hier bespreken we de tekenen en symptomen van trichotillomanie en manieren om deze aandoening te behandelen.
Wat is trichotillomanie?
Trichotillomanie (TTM) is een psychische stoornis waarbij mensen een overweldigende behoefte voelen om hun eigen haar uit te trekken. Onderzoek suggereert dat 0,5 tot 2 procent van de mensen TTM heeft.
In de kinderjaren zullen veel mensen die trichotillomanie ervaren, zich concentreren op het uittrekken van het haar op hun hoofdhuid, waarbij ze zich vaak concentreren op slechts een of twee gebieden; Mensen met TTM beperken echter niet altijd het trekken van haren naar de hoofdhuid. Ze kunnen haar uit andere gebieden trekken, zoals de wenkbrauwen, wimpers of een ander deel van hun lichaam met haar. Dit kan na verloop van tijd leiden tot kale plekken en dunner wordend haar.
Trichotillomanie ontwikkelt zich meestal tijdens de adolescentiejaren, maar het is ook bekend dat het bij jonge kinderen voorkomt. Als het eenmaal begint, kan het een aantal jaren voortduren, tot in de volwassenheid. Het treft mannen en vrouwen in gelijke mate in de kindertijd, maar kan vrouwen vaker treffen tijdens de volwassenheid.
Sommige vrouwen geven aan dat ze meer drang hebben om hun haar uit te trekken tijdens het begin van hun menstruatiecyclus. Een artikel uit 2018 in Psychology Research merkt op dat de hormonale veranderingen die in het lichaam van een vrouw plaatsvinden tijdens het begin van hun cyclus, invloed kunnen hebben op de symptomen van trichotillomanie, maar onderzoekers weten niet zeker waarom.
Een casestudy uit 2013 wees uit dat symptomen van trichotillomanie ook tijdens de zwangerschap erger kunnen worden als gevolg van hormonale veranderingen.
Wat zijn de symptomen van trichotillomanie?
Symptomen van trichotillomanie zijn onder meer:
- herhaaldelijk haar uittrekken
- het afbreken van stukjes haar
- haar eten (trichofagie)
- zich opgelucht voelen na het uittrekken van de haren
Veel voorkomende gebieden voor het trekken van haren zijn:
- hoofdhuid
- wenkbrauwen
- wimpers
- baarden
- schaamhaar
Na verloop van tijd kunnen degenen die getroffen zijn door trichotillomanie bijwerkingen krijgen zoals:
- jeuk of tintelingen op de plaats waar aan het haar werd getrokken
- kale plekken
- dunner wordend haar
- huidirritaties
- sociale angst
Wat veroorzaakt trichotillomanie?
Onderzoekers weten niet zeker wat trichotillomanie veroorzaakt. Er kan een genetische reden zijn waarom mensen het ontwikkelen. Ook omgevingsfactoren kunnen een rol spelen.
Volgens een onderzoek uit 2016 is de typische leeftijd waarop de symptomen verschijnen tussen de 10 en 13 jaar oud. Symptomen beginnen meestal met het uittrekken van de haren op de hoofdhuid, waardoor de persoon zich minder angstig of gestrest voelt.
Veel mensen merken niet eens dat ze aan hun haar trekken. Het besef dat ze haren uittrekken, kan leiden tot meer gevoelens van angst en schaamte. Dit creëert een cyclus van angst, haren trekken, tijdelijke verlichting, dan angst, schaamte en weer aan haar trekken.
Trichotillomanie is een psychische aandoening die soms verband houdt met andere aandoeningen, zoals:
- obsessief-compulsieve stoornis (OCS)
- ongerustheid
- depressie
- autisme
- aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD)
Niet iedereen met deze aandoeningen zal trichotillomanie ervaren. Symptomen kunnen om verschillende redenen optreden, waaronder:
- genieten van het voelen van de dikte van het haar op hun vingers
- genieten van het gevoel van het trekken van haren op de hoofdhuid
- emoties zoals angst, verveling, woede, schaamte of stress
Hoe wordt trichotillomanie gediagnosticeerd?
Om trichotillomanie te diagnosticeren, zal uw arts met u praten over uw medische geschiedenis en over de symptomen die u mogelijk ervaart. Ze zullen waarschijnlijk de criteria in de nieuwe editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders gebruiken om te zien of uw symptomen overeenkomen.
Volgens de DSM-5 moet iemand met de diagnose trichotillomanie aan het volgende voldoen:
- herhaaldelijk uittrekken van iemands haar, resulterend in haaruitval
- herhaalde pogingen om het trekken van haren te verminderen of te stoppen
- het trekken van haren veroorzaakt klinisch significant leed of verslechtering op sociaal, beroepsmatig of andere belangrijke gebieden van functioneren
- haar trekken of haarverlies dat niet te wijten is aan een andere medische aandoening (bijv. een dermatologische aandoening)
- het trekken van haren wordt niet beter verklaard door de symptomen van een andere psychische stoornis (bijv. pogingen om een waargenomen defect of gebrek in uiterlijk te verbeteren bij een lichamelijke dysmorfe stoornis)
Uw arts zal ook alle andere oorzaken van haarverlies uitsluiten en u mogelijk naar een dermatoloog (huidarts) sturen.
Hulp zoeken voor trichotillomanieAls u symptomen van trichotillomanie ervaart, bent u niet de enige. Trichotillomanie wordt gediagnosticeerd door een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Als je hulp nodig hebt om er een te vinden of als iemand van wie je houdt trichotillomanie heeft, kunnen de volgende bronnen je misschien helpen:
- SAMHSA's nationale hulplijn. Deze hulplijn biedt informatie en hulp bij het vinden van een aanbieder van geestelijke gezondheidszorg bij u in de buurt.
- Nationale Alliantie voor psychische aandoeningen (NAMI). NAMI biedt belangenbehartiging, onderwijs en ondersteuning aan individuen en gezinnen die getroffen zijn door een psychische aandoening.
- De TLC Foundation. De TLC Foundation for Body-Focused Repetitive Behaviors is een organisatie die ondersteuning en educatie biedt aan mensen die getroffen zijn door trichotillomanie en andere gerelateerde aandoeningen.
Hoe wordt trichotillomanie behandeld?
De behandeling van trichotillomanie hangt af van de ernst van de symptomen. Een professional in de geestelijke gezondheidszorg kan het volgende aanbevelen:
Gedragstherapie
Een onderzoek uit 2012 toonde de voordelen aan van gewoonte-omkeringstraining (HRT) bij de behandeling van TTM. HRT werkt door:
- het vergroten van het bewustzijn van een persoon over TTM-symptomen en triggers
- het haartrekgedrag vervangen door een ander gedrag
- manieren vinden om gemotiveerd te blijven om haartrekgedrag te stoppen
- het oefenen van de nieuw aangeleerde vaardigheden in verschillende situaties
Medicijnen
Volgens een beoordeling van onderzoeken uit 2013 kunnen drie medicijnen een effect hebben op trichotillomanie:
- N-acetylcysteïne
- olanzapine
- clomipramine
Onderzoekers merkten op dat de klinische onderzoeken met deze medicijnen een zeer kleine steekproefomvang hadden.
Wat zijn de vooruitzichten voor mensen met trichotillomanie?
Trichotillomanie wordt vaak ondergediagnosticeerd. Degenen die symptomen hebben, kunnen zich schamen of bang zijn om met hun arts te praten over wat ze ervaren. Symptomen kunnen een persoon slechts een paar maanden treffen, terwijl het een andere persoon jarenlang af en toe kan treffen.
Veel mensen melden dat de symptomen zich voordoen in cycli waarin de neiging tot het trekken van haren vaak een paar maanden lang kan optreden en daarna een tijdje helemaal weggaat.
Hoe je met een vriend kunt praten over trichotillomanie
Als u denkt dat uw vriend of geliefde symptomen van trichotillomanie heeft, kan het moeilijk zijn om te weten wat u moet zeggen. Hier zijn een paar tips:
Zeg geen dingen als:
- "Waarom stop je niet gewoon met aan je haar te trekken?" Meer dan waarschijnlijk vraagt uw geliefde zichzelf elke dag hetzelfde. Door zoiets te zeggen, kunnen hun schuldgevoelens en schaamte erger worden.
- "Zoek gewoon een andere manier om met stress om te gaan." De kans is groot dat ze dit waarschijnlijk honderden keren hebben geprobeerd. Praat in plaats daarvan met uw geliefde over wat ze voelen en vraag hoe u ze het beste kunt ondersteunen.
Zeg dit in plaats daarvan:
- "Hoe kan ik helpen?" Of het nu gaat om het vinden van een ervaren zorgverlener, het vinden van lokale steungroepen of gewoon luisteren, u kunt laten zien dat u er voor hen bent.
het komt neer op
Trichotillomanie treft elk jaar veel mensen over de hele wereld en wordt beschouwd als een behandelbare psychische aandoening. Er zijn veel manieren om het te behandelen met therapie en medicatie.
Als jij of iemand die je kent deze aandrang ervaart, neem dan contact op met je huisarts, een professional in de geestelijke gezondheidszorg of een trichotillomanie-steungroep.