Vraag D'Mine: Native American Blood en de risicofactor voor diabetes?

Hey, All - Heeft u vragen over het leven met diabetes? Welkom bij onze wekelijkse diabetesadvieskolom, Ask D’Mine, georganiseerd door veteraan type 1 en diabetesauteur Wil Dubois in New Mexico.

Tegenwoordig stelt Wil een vraag over diabetesrisico's als het gaat om minderheidsgroepen - met name indianen. Wil heeft gewerkt in een landelijke kliniek in New Mexico, waar een groot deel van de patiëntenpopulatie Indiaanse wortels had, en hij heeft hier een bijzondere expertise. Lees verder voor zijn inzichten ...

{Heeft u zelf diabetesvragen? E-mail ons op [email protected]}

Cindy, sugar-normal uit New Mexico, schrijft: Verrassing! Ik heb zojuist mijn Ancestry DNA-rapport teruggekregen en het blijkt dat ik bijna een derde van de Native American ben. Ik had geen idee! Niemand in de familie heeft het ooit genoemd. Wie weet, misschien bleef ik als een papoose op de deur staan, maar hoe dan ook, ik heb gelezen hoe vreselijk diabetes kan zijn voor NA's en ik vraag me af ... hoeveel moet ik me zorgen maken? Wat kan ik doen? Geen belediging, Wil, maar ik ben niet zo geïnteresseerd om me bij je stam te voegen!

Wil @ Ask D’Mine antwoordt: Als een van de mediachefs van de Pasonsweda ’Diahbeetes Nation, kan ik je verzekeren dat we nooit aanstoot nemen als mensen niet met ons mee willen doen. Maar uw verlies, u zou ons casino eens moeten zien!

Grapje. Eigenlijk zou ik willen dat wij PWD's een stamstatus konden krijgen en een casino konden openen, de winst zou helpen om de waanzinnig hoge kosten van insuline voor al onze leden te bekostigen!

Nu aan de slag. Dat DNA-spul zit vol verrassingen. Ik heb een Franse naam, maar dat is blijkbaar alles wat er over is van die bloedlijn: minder dan 1% van mijn DNA komt van het vasteland van Europa. Een andere vriend van mij groeide op in een Duitssprekend gezin met Duitse ouders en ze is voornamelijk Brits! Vanuit het perspectief van de familie (en wereldgeschiedenis) zijn deze DNA-kits voor consumenten fascinerend, maar persoonlijk had ik niet veel nagedacht over de gevolgen voor de gezondheid totdat je schreef. (Hoewel de mensen van 23 and Me natuurlijk die controversiële dienst voor genanalyse aanbieden.)

U heeft gelijk dat indianen onevenredig zwaar worden getroffen door de Big D. Hoe onevenredig? Welnu, het Health and Human Services Office of Minority Health voegt alle Amerikaanse Indianen en Alaska Natives samen in hun gegevens, en nee, ik heb geen idee waarom. Maar ze laten zien dat terwijl bij 6,6% van de piepgeluiden van de Lone Ranger diabetes is vastgesteld, de piepgeluiden van Tonto het veel slechter doen: het percentage Amerikaanse Indianen en Alaska Natives bij wie diabetes wordt vastgesteld, is maar liefst 17,5%. Als je de wiskunde doorbreekt, en dat deed ik niet - Human Services deed het voor mij - dan betekent dat dat mensen met inheems bloed 2,4 keer meer kans hebben dan blanken om diabetes te krijgen. Blijkbaar zijn hun resultaten ook slechter.

Dus dat is behoorlijk deprimerend.

Betekent dit dat u als huisdier het genetische equivalent van een puppy met hondsdolheid heeft gekregen? Op het eerste gezicht lijkt het zo, maar er is meer aan de hand dan op het eerste gezicht lijkt, want indianen hebben niet altijd een diabetesprobleem gehad. In feite was diabetes vóór de Tweede Wereldoorlog zeldzaam onder autochtonen. Toen ging het van start. Dus wat is daar aan de hand?

Welnu, er is veel onderzoek gedaan naar de verandering, en uiteindelijk zijn de meeste experts van mening dat het neerkomt op veranderingen in dieet en activiteit onder de inheemse volkeren.

Overweeg dit: vóór de jaren veertig was ondervoeding in plaats van diabetes de grootste bedreiging voor de volksgezondheid voor indianen. Dit werd omgekeerd met verschillende voedselhulpprogramma's die het inheemse dieet 'veramerikaniseerden', gecombineerd met sociale veranderingen die bij veel stammen resulteerden in de ineenstorting van de inheemse cultuur en levenswijzen. Een (politiek incorrecte) onderzoeker in de jaren zeventig zei dat de nieuwe inheemse levensstijl wachtte op "de komst van welzijnscontroles en de distributie van overheidsgoederen" in plaats van de traditionele actieve landbouw- en jachtlevensstijlen uit het verleden.

Er is misschien wat culturele vooringenomenheid te zien, maar zijn citaat maakt het duidelijk. Als je leven op je billen zit te wachten tot in dozen verpakt en ingeblikt vetrijk en koolhydraatrijk voedsel verschijnt, is je gezondheid misschien niet de beste. Maar hoe zou dat zulke epische diabetespercentages veroorzaken? Enorme aantallen Amerikanen eten als rotzooi en zitten op hun billen, dus waarom hebben de Natives hogere diabetespercentages?

Dat is waar het hele DNA-ding om de hoek komt kijken. Het lijkt erop dat jullie Natives een slechte hand hebben gespeeld in het spel van DNA, omdat iets dat op de loer ligt in het DNA dat je hebt geërfd, een grotere kans op diabetes met zich meebrengt, gezien de juiste triggers.

Wat zijn dat voor triggers?

Naast de kwestie van voeding en activiteit, noemt het Office of Minority Health de volgende diabetes-triggers: zwaarlijvigheid, hypertensie en het roken van sigaretten. Nu ik erover nadenk, zijn dat dezelfde triggers die ook het vuur van diabetes in andere bloedlijnen kunnen aansteken. Maar er spelen twee dingen een rol voor Natives: niet alleen lijken inheemse genen hen vatbaarder te maken voor diabetes in aanwezigheid van triggers, maar natives hebben ook hoge percentages van alle die triggers in de eerste plaats.

Achterwaarts werkend met behulp van federale gegevens, hebben autochtonen 20% meer kans om sigaretten te roken, 30% meer kans op hoge bloeddruk en 50% meer kans op zwaarlijvigheid dan wij blanke mensen.

Is het een wonder dat ze de slechtste diabetespercentages ter wereld hebben?

En jij dan? Nu u een onofficieel deel uitmaakt van de 4,5 miljoen Amerikaanse Indianen en Alaskan Natives in de VS (het klinkt als een nogal een oorlogspartij, maar het is eigenlijk maar anderhalf procent van de bevolking), wat is uw risico?

Ik durf te vermoeden dat als je dikke en gerookte sigaretten krijgt, wat je bloeddruk verhoogt, je geen problemen zult hebben om deel te nemen aan een ongewenste inheemse traditie, samen met 17,5% van je genetische verwanten. Maar het feit dat diabetes vóór de jaren veertig een non-issue was voor Natives, zegt me ook dat het ook voor jou een non-issue kan zijn.

Blijf actief. Houd uw gewicht laag. Eet juist. Rook geen vredespijp (flam me niet - probeer gewoon creatief te zijn met het thema hier). Uw nieuw ontdekte inheemse bloed hoeft geen risico te zijn. In plaats daarvan kan het een krachtige stimulans zijn, een extra motivatie om gezond te blijven.

En weet je wat? Dat is eigenlijk een goed recept voor een gezond leven voor iedereen: of hun huid nu rood, wit, geel, zwart of bruin is.

Dit is geen kolom met medisch advies. Wij zijn PWD's die vrijelijk en openlijk de wijsheid delen van onze verzamelde ervaringen - onze zijn-er-gedaan-dat kennis uit de loopgraven. Kortom: u heeft nog steeds de begeleiding en zorg nodig van een bevoegde medische professional.