Elke ouder van een kleine baby kent het moment van verlichting dat komt als hun kleintje voor langere tijd begint te slapen. Het begint wanneer ze tot 5 uur lang snoozen, ongeveer 3 tot 4 maanden. Maar als ze in dat eerste jaar groeien, loopt die periode op tot ongeveer 10 tot 12 uur.
Veel ouders merken echter dat baby's, vooral gedurende het eerste jaar, vaak slaapregressies ervaren. De markering van 10 maanden wordt beschouwd als een typische tijd voor deze normale tegenslag. Dus, wat is een slaapregressie, hoe vaak komt het voor en wat kunt u doen om het slaapschema van uw baby weer op het goede spoor te krijgen?
Definitie
Een slaapregressie wordt gedefinieerd als een fase waarin uw baby die voorheen goed sliep, plotseling moeite heeft met slapen zonder duidelijke oorzaak, zoals ziekte.
Tekenen kunnen variëren van worstelen om in slaap te vallen voor het slapengaan tot vaker wakker worden gedurende de nacht. Slaapregressies kunnen ook optreden vanaf de leeftijd van vier of acht maanden of zelfs later wanneer uw kind een peuter is.
Niet alle experts zijn het echter eens met het concept van gedefinieerde slaapregressie-maanden. Dit gebrek aan consensus komt doordat deze fasen sporadisch kunnen plaatsvinden in plaats van consequent op een exacte leeftijd. Deskundigen zijn het erover eens dat regressies kunnen optreden, maar velen vinden het ongemakkelijk om ze per maand te labelen.
Hoe lang duurt het?
Als u momenteel door een slaapregressiefase worstelt, wanhoop dan niet. Slaapregressies duren meestal een paar weken - ergens tussen de twee en zes weken. Dus ook al voelt het alsof je terug in de tijd gaat naar die slapeloze nachten vanaf je kindertijd, onthoud dat dit tijdelijk is.
Wat veroorzaakt het?
Deskundigen zijn het erover eens dat slaapregressie geen teken is van slecht ouderschap. Houd er dus rekening mee dat uw kind dagelijks groeit en verandert, in plaats van uzelf in elkaar te slaan.
Tussen ontwikkelingswinsten of zelfs een veranderend schema, zijn er tal van redenen waarom uw kind zou kunnen weigeren een dutje te doen of 's nachts moeite heeft om naar bed te gaan. Houd er ook rekening mee dat een kind dat zich niet lekker voelt, ook last kan hebben van verstoorde slaappatronen.
Rond de 10 maanden oud beginnen veel baby's de overgang te maken van kruipen of zichzelf optrekken naar cruisen en lopen. Evenzo kunnen ze ook taalvaardigheden opdoen en nieuwe woorden leren. Met al die activiteit is het niet verwonderlijk dat hun middagdutje zijn aantrekkingskracht verliest of dat ze liever 's nachts bij je opblijven!
Dat gezegd hebbende, het niet maken van een punt om vast te houden aan een meer gedefinieerd slaapschema voor dutjes of bedtijd kan een bijdragende factor zijn. Een routine gaat ver als je kleintje moeite heeft om in slaap te vallen en de hele nacht in slaap te blijven.
Langs dezelfde lijn kunnen bedtijdgewoonten, zoals het voeden van baby's tot ze in slaap vallen of ze vasthouden tot ze slapen, ook bijdragen aan een onderbroken slaap. De kleintjes kunnen 's nachts wakker worden en zich afvragen waarom ze nog steeds niet eten of waar hun ouders heen zijn. In het laatste scenario zou je verlatingsangst kunnen aanmoedigen.
Wat kan je doen?
Dus, moet u zich gewoon neerleggen bij 2 tot 6 weken slaapgerelateerde nachtmerries als u vermoedt dat uw kind worstelt met slaapregressie? Daar zeggen we nadrukkelijk nee tegen.
Controleer op ziekte
Zorg er allereerst voor dat er geen onderliggend probleem is, zoals een ziekte of reflux, waardoor uw kind uit zijn normale slaapschema valt. Andere problemen, zoals tandjes krijgen, kunnen ook de boosdoener zijn, dus houd hier ook rekening mee.
Blijf bij een routine
Ook al is het verleidelijk om nieuwe technieken te proberen om je kleintje weer op het goede spoor te krijgen, doe het niet. U kunt het beste methoden gebruiken die werkten toen u voor het eerst een slaaproutine creëerde. Veel voorkomende opties zijn:
- het minimaliseren van stimulatie of activiteit als bedtijd nadert
- vasthouden aan een bedtijdroutine zoals een bad nemen en een boek lezen
- uw baby neerleggen om te slapen als hij of zij slaperig is, in plaats van te slapen
- het aanmoedigen van zelf-rustgevend
Het is verleidelijk om naar binnen te willen rennen en je baby elke keer dat hij wakker wordt te troosten, maar je moet die interactie tot een minimum beperken. Zorg er in plaats daarvan voor dat je je baby in zijn wieg laat liggen, maar geef hem een geruststellend klopje of wrijf over zijn rug om hem te helpen kalmeren.
Probeer de Ferber-methode
De Ferber-methode is een slaaptrainingstechniek die algemeen bekend staat als de "cry it out" -methode. Het is bedoeld om zichzelf te kalmeren door slechts kort te reageren op het huilen van uw baby na steeds langere tussenpozen.
Hoewel studies hebben gesuggereerd dat er geen nadelige effecten op de lange termijn zijn als je je baby het uitschreeuwt, zijn veel ouders begrijpelijkerwijs geen fans van deze methode. Het succes van deze methode hangt af van uw comfortniveau, uw bereidheid om u aan een plan te houden en het vermogen om het huilen van uw kind te verdragen.
Als u ervoor kiest om deze methode te gebruiken, houd er dan rekening mee dat u tijdens de intervallen van progressief wachten alleen uw baby incheckt en niet troost om weer in slaap te vallen. Als je een ongelooflijk vastberaden baby hebt, luister je misschien heel lang naar ze huilen.
Als jij een van de ouders bent die denkt dat het uitschreeuwen geen optie is, bestaan er andere zachtere slaaptrainingsmethoden die geen harde aanpak vereisen om gezonde slaappatronen aan te moedigen.
Zoek een expert
Als het meer dan 6 weken geleden is en je kleintje nog steeds niet in zijn slaapschema zit, is het geen slecht idee om met een expert te praten. Begin met uw kinderarts om ervoor te zorgen dat er geen onderliggende aandoeningen zijn die een goede nachtrust onmogelijk maken.
U kunt ook overwegen om samen te werken met een slaapconsulent die ondersteuning kan bieden bij veelvoorkomende slaapproblemen. Deze ondersteuning kan variëren van telefonisch advies tot bezoeken aan huis of 's nachts om de problemen waarmee u wordt geconfronteerd te volgen en specifieke oplossingen te bieden.
Slaap heeft nodig
Dus, hoeveel slaap moet uw baby van 10 maanden krijgen? Deskundigen merken op dat baby's van deze leeftijd in totaal ongeveer 12 tot 16 uur per dag slapen.
Dit komt neer op ongeveer 9 tot 12 uur slaap 's nachts, evenals in totaal 2 tot 4 uur dutjes gedurende de dag - meestal gespreid als een dutje in de late ochtend en halverwege de middag. Houd er natuurlijk rekening mee dat elk kind anders is en dat niet elke baby binnen dat bereik slaapt.
Tips
Als u zich afvraagt of uw gedragsgewoonten een slechte slaap van uw baby kunnen aanmoedigen, houd dan deze tips in gedachten.
- Houd uw bedtijdroutine consistent.
- Houd interacties 's avonds laat stil en kort.
- Zorg ervoor dat de kamer of omgeving van je baby slecht verlicht is.
- Zorg ervoor dat de temperatuur aangenaam is - niet te warm of te koud.
- Geef uw baby niet in slaap. Als u voor het slapengaan voedt, moet dit een vroeg onderdeel van de routine zijn.
Afhalen
Slaapregressies - ongeacht wanneer ze zich voordoen - zijn niet leuk voor ouders. Help uw 10 maanden oude kind door deze periode heen en wees flexibel genoeg om indien nodig aanpassingen te doen.
Maar houd er rekening mee dat deze fase tijdelijk is. Het opzetten van sterke routines zal u helpen deze hindernis op korte termijn aan te pakken en u klaarstomen voor langdurig slaapsucces.
.jpg)
.jpg)
