'Weet je wat, Jared? Het antwoord op uw vraag is nee. Ik heb helemaal geen ‘t * ts’. "
Het is algemeen bekend dat online daten schokkend slecht gedrag kan oproepen - mensen in relaties die doen alsof ze vrijgezel zijn, oplichters die op zoek zijn naar geld, je tuinverscheidenheid in overvloed.
In juli kreeg de 26-jarige Krista Dunzy, die borstkanker had overleefd, in zijn allereerste woorden te maken met gebrek aan respect en vrouwenhaat door een mogelijke 'match'.
Een man die Jared heette, besloot dat zijn openingszin voor Dunzy zou zijn: "Heb je grote tieten?"
Dunzy, die vorig jaar een dubbele borstamputatie had ondergaan als onderdeel van haar kankerbehandeling, besloot het niet los te laten zonder Jared recht te zetten en te proberen een leermoment te creëren.
"Weet je wat, Jared?" zij antwoordde. 'Het antwoord op uw vraag is nee. Ik heb helemaal geen ‘tieten’. " Ze onthulde haar kankergeschiedenis en legde haar behandelingen uit - naast de operatie 16 chemotherapiebehandelingen en een maandlange bestralingskuur.
'Op dit moment heb ik weefselexpanders in mijn borst,' zei ze, over haar lopende postmastectomie-reconstructie, 'die verderop met implantaten zullen worden vervangen. Heb je enig idee hoe het voor mij was om dat bericht van jou voor te lezen? "
'Denk alsjeblieft over dingen na voordat je ze zegt,' spoorde ze hem aan. "Ik hoop dat als je een dochter hebt, ze nooit zulke berichten ontvangt."
Helaas besloot Jared de aangeboden lessen te negeren en in plaats daarvan te verdubbelen.
Hij noemde Dunzy 'een idioot' en 'gek', beweerde haar bericht niet te hebben gelezen, adviseerde haar 'niet langer als een feministe te gedragen' en voegde eraan toe: 'Ik maak mijn eigen regels' - iets dat aan de andere kant, hij wilde duidelijk niet dat Dunzy haar recht zou opeisen.
Op dat moment had Dunzy er genoeg van.Ze maakte een screenshot van de uitwisseling voor een openbare post op Facebook, moedigde anderen aan om het te delen en maakte de hashtag #dontdatejared.
Haar bericht ging viraal en werd meer dan 2000 keer gedeeld.
"Sommige mensen zeiden tegen me:‘ Het is Tinder. Wat had je verwacht? '', Herinnert Dunzy zich. 'Het antwoord is: ik verwacht normaal fatsoen. Dat zou je aan niemand moeten vragen. We zouden mensen allemaal beter moeten behandelen. "
Ze voegt eraan toe dat als Jared zijn openingsgroet had aangeboden maar zich na haar antwoord had teruggetrokken, zij ook de zaak zou hebben laten rusten.
"Eerlijk gezegd was het niet eens zijn openingszin die me ertoe aanzette dit te doen", zegt ze. 'Het waren zijn reacties op wat ik hem vertelde. Hij had de hele zaak kunnen laten vallen nadat ik had geantwoord, maar dat weigerde hij. "
Toen we Dunzy inhaalden om haar tijd in de virale schijnwerpers te bespreken, ontdekten we een jonge vrouw die ouder was dan haar leeftijd, met een diepgang waar deze ‘Jared-aflevering’ alleen maar naar kon verwijzen.
Dunzy is Native American - een lid van de Muscogee Creek Nation in Oklahoma. Ze werkt op het hoofdkantoor van de Tribe in Okmulgee, Oklahoma, als receptioniste in het Preventieprogramma voor gezinsgeweld. Het programma helpt zowel autochtone als niet-autochtone mensen in situaties van huiselijk geweld, kindermishandeling en aanranding.
"Ik heb zelf zowel huiselijk geweld als seksueel geweld meegemaakt", zegt Dunzy, "dus hier werken is des te belangrijker voor mij. Door mijn werk heb ik geleerd dat 84,3% van de inheemse vrouwen tijdens hun leven geweld tegen hen ervaart.dat is een situatie die we absoluut moeten veranderen. "
Hoewel ze negatief is getest op bekende genetische mutaties die het risico op borstkanker verhogen, heeft Dunzy een familiegeschiedenis van de ziekte. Haar moeder onderging enkele jaren geleden een behandeling voor borstkanker en een naaste neef stierf aan de ziekte.
"Ze stierf een jaar en een dag voordat ik de diagnose kreeg", zegt Dunzy.
De diagnose van haar moeder was voor Dunzy aanleiding om cruciale veranderingen in haar leven aan te brengen. Ze woonde al anderhalf jaar samen met een partner toen haar moeder het nieuws ontving, maar de relatie was beledigend.
"Mijn moeder kreeg de diagnose en binnen een week of twee was ik verhuisd", herinnert Dunzy zich. 'Ik besefte dat ik het aan mijn moeder verschuldigd was. Ik moest voor mezelf opkomen, zoals ze me had geleerd. "
Gezien haar familiegeschiedenis adviseerden de doktoren van Dunzy haar om regelmatig zelfonderzoeken van de borsten te doen. Een daarvan leidde tot de ontdekking van kanker in haar rechterborst.
"Ik lag op een avond in bed en had het gevoel dat ik dit moest doen, moest controleren", zegt ze. "En ik heb de knobbel gevonden."
Ze was toen nog maar 25 en dacht begrijpelijkerwijs niet meteen dat ze kanker had.
"Ik heb weken gewacht om er iets aan te doen", zegt ze. 'Ik was aan het rationaliseren, wetende dat het andere dingen konden zijn. Maar toen vertelde ik het aan mijn moeder, en ze vertelde me heel duidelijk - had me zo ongeveer bevolen - niet te wachten om het te laten controleren. "
Toen Dunzy de wielen in beweging zette, ging het snel: er zaten slechts 5 dagen tussen haar afspraak met haar huisarts over de knobbel en haar diagnose van borstkanker, in maart 2018.
Daarna begon het echter enige tijd te wachten toen Dunzy en haar doktoren de diagnostische details naderden.
"Het ergste was dat ik mijn pathologie en stadium niet kende", herinnert ze zich. "Ik heb een week gewacht voordat ik dat hoorde."
Na verdere scans en tests vertelden artsen haar dat de kanker stadium 2 was en positief voor oestrogeenreceptoren ("aangewakkerd" door oestrogeen, wat de behandelingsaanbevelingen zou beïnvloeden die Dunzy zou krijgen).
Toen ze eenmaal met chemo was begonnen, merkte Dunzy dat haar gedachten vaak naar haar geliefde neef gingen, wiens leven was afgebroken door borstkanker.
"Ik voelde me erg verbonden met haar, dichter bij haar", herinnert ze zich. 'Ik dacht aan wat ze had meegemaakt. Het was in zekere zin een zeer diepe tijd, en spiritueel. Oppervlakkige dingen verdwenen. Ik zag mezelf op het absolute minimum, met zoveel weggestript - geen haar, geen wimpers of wenkbrauwen.
"En toen kon ik tegen mezelf zeggen:‘ Sta rechtop - je bent nog steeds jij vanbinnen. ’"
Zoals vaak het geval is bij een gezondheidscrisis, werden sommige van Dunzy's vriendschappen versterkt ondanks haar beproeving, terwijl andere wegvielen.
“Kanker bracht me veel zelfreflectie”, zegt ze, “en perspectief krijg ik door ervaring. Sommige mensen waren geweldig bij elke stap. Anderen konden er niet echt mee omgaan. "
Ongeacht hoe iemand anders reageerde, Dunzy's relatie met zichzelf werd enorm versterkt door haar ervaring. "Ik ken mezelf beter dan sommige mensen zichzelf op elke leeftijd leren kennen", zegt ze.
Wat de toekomst betreft, zijn de doelen van Dunzy gericht op haarzelf en haar gemeenschap.
Ze nam na de middelbare school een pauze in haar formele opleiding, maar wil daar graag mee doorgaan. "Ik wil terug naar school en voor mijn stam blijven werken", zegt ze. “Ik wil andere vrouwen helpen. Ik wil mijn kennis en empathie gebruiken om anderen te helpen. "
Ook qua dating kijkt ze vooruit, maar ze zal nooit meer een compromis sluiten voor een relatie.
En voor Dunzy betekent dat niet alleen opkomen tegen de 'Jareds' van de wereld, maar ook vanuit een plaats van eigenliefde komen, ongeacht hoe anderen haar ontvangen.
"Mijn doel is om onbeschaamd mij te zijn", zegt ze. "In de loop van de tijd zou ik graag met iemand trouwen die mijn beste vriend is en een gezin stichten. Maar eerst wil ik mezelf meer uitzoeken. "
Wanneer trauma's die ze heeft meegemaakt, haar heden en toekomst dreigen te overschaduwen, probeert Dunzy ze rechtstreeks tegemoet te treden.
"Ik ben verlegen over daten, vanwege ervaringen uit mijn verleden", zegt ze. "Maar ik vind ook vreugde en schoonheid in alles, mede door al mijn ervaringen."
En na alles wat ze heeft doorstaan, straalt haar veerkracht door.
"Ik heb respect voor mezelf", voegt ze eraan toe, "zelfs [als] iemand anders dat niet doet."
Pamela Rafalow Grossman woont en schrijft in Brooklyn, New York. Haar werk is gepubliceerd in "Village Voice", Salon.com, "Ms." magazine, Time.com, Self.com en andere verkooppunten. Ze heeft 11 jaar borstkanker overleefd en is actief in belangenbehartigingsorganisaties voor patiënten.