Hartfalen in de linker hartkamer begrijpen
Twee soorten hartfalen hebben invloed op de linkerkant van het hart: systolisch en diastolisch. Als bij u de diagnose linkszijdig - ook wel linkerventrikel genoemd - hartfalen is vastgesteld, wilt u misschien meer weten over wat deze termen betekenen.
Over het algemeen is hartfalen een aandoening die optreedt wanneer uw hart niet efficiënt genoeg pompt om u gezond te houden. Uw hart kan nog minder efficiënt pompen als u aan lichaamsbeweging doet of als u zich gestrest voelt.
Als u systolisch hartfalen heeft, betekent dit dat uw hart niet goed samentrekt tijdens hartslagen. Als u diastolisch hartfalen heeft, betekent dit dat uw hart zich tussen twee slagen niet normaal kan ontspannen. Beide soorten linkszijdig hartfalen kunnen leiden tot rechtszijdig hartfalen.
Als het gaat om het diagnosticeren en behandelen van deze twee soorten hartfalen, zijn er enkele overeenkomsten en enkele verschillen. Lees verder om erachter te komen wat u moet weten over systolisch en diastolisch hartfalen.
Diagnose van systolisch hartfalen
Systolisch hartfalen treedt op wanneer de linkerventrikel van uw hart niet volledig kan samentrekken. Dat betekent dat uw hart niet krachtig genoeg pompt om uw bloed op een efficiënte manier door uw lichaam te laten stromen.
Het wordt ook hartfalen met verminderde ejectiefractie (HFrEF) genoemd.
Ejectiefractie (EF) is een meting van hoeveel bloed een hartventrikel verlaat elke keer dat het pompt. Hoe meer het hart eruit pompt, hoe gezonder het is.
Artsen zullen u uw EF als percentage vertellen na het doen van een beeldvormende test, zoals een echocardiogram. Tussen 50 en 70 procent EF wordt als normaal beschouwd. (Het is nog steeds mogelijk om andere soorten hartfalen te hebben, zelfs als uw EF normaal is.)
Als u een EF van minder dan 40 procent heeft, heeft u een verminderde ejectiefractie of systolisch hartfalen.
Diagnose van diastolisch hartfalen
Diastolisch hartfalen treedt op wanneer uw linkerventrikel niet langer kan ontspannen tussen hartslagen door omdat de weefsels stijf zijn geworden. Als je hart niet volledig kan ontspannen, zal het voor de volgende slag niet weer vollopen met bloed.
Dit type wordt ook wel hartfalen met bewaarde ejectiefractie (HFpEF) genoemd. Bij dit type kan uw arts een beeldvormende test op uw hart uitvoeren en vaststellen dat uw EF er goed uitziet. Uw arts zal dan overwegen of u andere symptomen van hartfalen heeft en of er aanwijzingen zijn dat uw hart niet goed functioneert. Als aan deze criteria is voldaan, kan bij u diastolisch hartfalen worden vastgesteld.
Dit type hartfalen komt het vaakst voor bij oudere vrouwen. Het komt vaak voor naast andere soorten hartaandoeningen en andere niet-hartaandoeningen zoals kanker en longaandoeningen.
Medicijnen voor systolisch hartfalen
Er zijn veel medicijnen beschikbaar om systolisch hartfalen te behandelen. Waaronder:
- angiotensineconversie-enzymremmers (ACE-remmers)
- angiotensinereceptor-neprilysine (ARN) -remmers
- angiotensine-receptorblokkers (ARB's)
- bètablokkers (BB's)
- digoxine
- diuretica
- F-kanaalblokkers
- inotropen
- mineralocorticoïde receptorantagonisten (MRA's)
Voor sommige mensen kan een combinatie van deze behandelingen effectief zijn.
Een medicijn dat bijvoorbeeld sacubitril, een ARN-remmer, en valsartan, een ARB, combineert, werd in 2015 door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) aangewezen als 'first-in-class'. De FDA wijst een nieuw medicijn aan als eerste -in-class als het innovatief is en op een andere manier werkt dan eerdere opties.
Een in 2017 gepubliceerde recensie keek naar 57 eerdere onderzoeken met combinatiebehandelingen. Het bleek dat mensen die een combinatie van ACE-remmers, BB's en MRA's gebruikten een 56 procent lager risico hadden op overlijden door systolisch hartfalen, vergeleken met mensen die een placebo namen. Mensen die een combinatie van ARN-remmers, BB's en MRA's gebruikten, hadden een 63 procent lager sterftecijfer, vergeleken met degenen die een placebo namen.
Medicijnen voor diastolisch hartfalen
Artsen kunnen diastolisch hartfalen behandelen met veel van dezelfde medicijnen die opties zijn voor systolisch hartfalen. Dit type hartfalen wordt echter niet zo goed begrepen of bestudeerd. Dat betekent dat artsen niet dezelfde richtlijnen hebben voor wat misschien wel de meest effectieve behandeling is.
Over het algemeen zijn de belangrijkste benaderingen voor de behandeling van diastolisch hartfalen met medicatie:
- Medicijnen om de bloedvaten te ontspannen of te verwijden. Dit kunnen ARB's, BB's, calciumantagonisten of langwerkende nitraten zijn. Het kan ook vaatverwijders bevatten, zoals nitroglycerine.
- Medicijnen om vochtophoping te verminderen. Diuretica, ook wel 'vochtpillen' genoemd, helpen uw lichaam overtollig vocht kwijt te raken.
- Medicijnen om andere aandoeningen onder controle te houden. De behandeling kan gericht zijn op het beheersen van aandoeningen zoals hoge bloeddruk, die een groot effect kunnen hebben op diastolisch hartfalen.
Andere behandelingen voor linkszijdig hartfalen
Geïmplanteerde apparaten
Voor sommige mensen met linkszijdig hartfalen verbetert een apparaat dat chirurgisch wordt geïmplanteerd de hartfunctie. Soorten apparaten zijn onder meer:
- Implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD). Als u hartfalen en een onregelmatige hartslag heeft, geeft dit uw hart een schok als uw hartslag niet regelmatig is. Dit helpt uw hart weer goed te kloppen.
- Cardiale resynchronisatietherapie (CRT). Dit is een speciale pacemaker die de ventrikels van uw hart helpt om ze normaal en in het juiste ritme te laten samentrekken.
- Hulpapparaat voor linkerventrikel (LVAD). Dit pompachtige apparaat wordt vaak een 'brug voor transplantatie' genoemd. Het helpt het linkerventrikel zijn werk te doen wanneer het niet meer goed werkt, en het kan u helpen terwijl u wacht op een harttransplantatie.
Chirurgie
In sommige gevallen wordt een operatie aanbevolen om linkszijdig hartfalen te behandelen. Er zijn twee hoofdtypen operaties:
- Corrigerende chirurgie. Als een lichamelijk probleem met uw hart hartfalen veroorzaakt of verergert, kunt u een operatie ondergaan om dit te verhelpen. Voorbeelden zijn een coronaire bypass, die bloed om een geblokkeerde slagader leidt, en een klepvervangende operatie, die een klep corrigeert die niet goed werkt.
- Transplanteren. Als hartfalen verergert tot een zeer ernstige toestand, heeft u mogelijk een nieuw hart van een donor nodig. Na deze operatie moet u medicijnen slikken, zodat uw lichaam het nieuwe hart niet afstoot.
De afhaalmaaltijd
Als bij u hartfalen is vastgesteld, bespreek dan met uw arts welk type hartfalen u heeft. Als u het type hartfalen begrijpt, kunt u uw behandelingsopties beter begrijpen. Het volgen van uw behandelplan en het innemen van uw medicatie zoals voorgeschreven, zijn de beste manieren om de aandoening onder controle te houden en het risico op complicaties te verkleinen.
