Kaas is een van de meest populaire zuivelproducten ter wereld.
Het is zelfs zo verrukkelijk en gemakkelijk te eten dat veel mensen denken dat het verslavend is. Als zodanig kun je je afvragen of er wetenschappelijk bewijs achter deze bewering zit.
In dit artikel wordt uitgelegd of kaas verslavende stoffen bevat en wat dit betekent voor uw gezondheid.
Dit is je brein over kaas
Uit enquêtes blijkt dat Amerikanen halverwege de jaren zeventig jaarlijks ongeveer 2,7 kg kaas per persoon aten, een aantal dat sinds 2018 is gegroeid tot 5 kg.
Er zijn veel redenen voor deze toename, zoals veranderende sociale en economische factoren. Kaas is vaak een middelpunt van sociale bijeenkomsten, en het maken van kaas is nu in zwang.
Toch kan dit alomtegenwoordige voedsel ook licht verslavende eigenschappen hebben die bijdragen aan zijn populariteit.
Een reden waarom mensen van kaas houden, kan caseïne zijn, een langzaam verteerd eiwit dat in zuivelproducten wordt aangetroffen.
Caseïne en casomorfine in kaas
Caseïne bevat het merendeel van de eiwitten in zuivelmelk, en de concentratie caseïne in kaas is zelfs nog hoger, aangezien er ongeveer 4,5 kg melk nodig is om 1 pond (0,5 kg) kaas te maken.
Wanneer je caseïne vertert, breekt je lichaam het af in kleinere verbindingen die casomorfines worden genoemd.
Casomorfines kunnen de bloed-hersenbarrière passeren en zich hechten aan dopaminereceptoren in uw hersenen.Dit zorgt ervoor dat uw hersenen dopamine afgeven, een neurotransmitter die verband houdt met gevoelens van plezier en beloning.
Casomorfine wordt verondersteld een belangrijk evolutionair doel te hebben bij zoogdieren door de sterke band tussen moeder en baby te bevorderen en ervoor te zorgen dat zuigelingen de voedingsrijke melk van hun moeder blijven drinken.
In wezen, hoe meer casomorfines uw hersenen worden blootgesteld, hoe meer plezier u ervaart. Dit kan ertoe leiden dat u hunkert naar voedsel zoals kaas.
Interessant is dat voedingsmiddelen zoals probiotica, tuinbonen, soja, kalkoen en peulvruchten eveneens verslavende eigenschappen kunnen hebben. Dat komt omdat ze bepaalde aminozuren en andere voedingsstoffen bevatten die ook de productie van dopamine bevorderen.
Andere potentieel verslavende eigenschappen van kaas
Interessant is dat het hoge vetgehalte van kaas het gemakkelijk kan maken om te hunkeren.
Het hunkeren naar voedsel wordt veroorzaakt door het deel van je hersenen dat met beloningen omgaat. Het vrijkomen van endorfine na het eten kan bijzonder plezierig zijn, waardoor u meer van dezelfde ervaring wilt.
Hoewel vaak wordt gedacht dat deze hunkering voortkomt uit je hersenen die proberen een specifieke voedingsstof aan te vullen, ontbreekt definitief onderzoek.
Een onderzoek onder 500 mensen ontdekte dat zwaar bewerkte en vetrijke voedingsmiddelen, waaronder kaas, meer verslavend eetgedrag bevorderden dan minder bewerkte voedingsmiddelen met een lager vetgehalte. Bovendien kunnen deze voedingsmiddelen de plezierreceptoren in uw hersenen rechtstreeks beïnvloeden.
Er kan zelfs een evolutionaire component in het spel zijn, aangezien vetrijk voedsel waarschijnlijk een overlevingsmechanisme was voor prehistorische mensen.
Dit kan verklaren waarom vetarme, caloriearme voedingsmiddelen zoals fruit en groenten over het algemeen minder snel onbedwingbare trek opwekken dan bewerkte, vetrijke voedingsmiddelen.
OVERZICHTKaas bevat caseïne, een zuiveleiwit dat casomorfine afgeeft, dit zijn plantaardige stoffen die de productie van dopamine in je hersenen stimuleren. Dit maakt kaas licht verslavend.
Moet je kaas vermijden?
Hoewel kaas verbindingen kan bevatten met licht verslavende en genot-opwekkende eigenschappen, is het geen bedreiging voor uw gezondheid.
Sommige reageerbuisstudies suggereren zelfs dat casomorfines gezondheidsvoordelen hebben, zoals antikanker en antioxiderende eigenschappen - hoewel er meer onderzoek nodig is.
Bovendien is kaas een goede bron van eiwitten en calcium. Bepaalde soorten met veel vet bevatten ook geconjugeerd linolzuur (CLA), dat ontstekingen kan verminderen en de gezondheid van het hart kan bevorderen.
Desalniettemin willen bepaalde personen dit zuivelproduct misschien vermijden.
De meeste kaas herbergt lactose, een melksuiker die sommige mensen niet kunnen verdragen. Het verzadigde vet- en zoutgehalte kan ook problemen veroorzaken bij mensen die gevoelig zijn voor vet in de voeding of een hoge bloeddruk hebben.
Huidig onderzoek laat niet zien of bepaalde kaassoorten verslavend zijn dan andere. Hoewel die gemaakt met schapen- of buffelmelk meer casomorfines produceren vanwege hun hoge caseïneconcentraties, ondersteunen geen studies dit.
Alternatieven voor zuivelkaas
Als u uw kaasinname wilt verminderen, zijn niet-zuivelkaasvervangers een populaire optie die geen caseïne bevat.
Deze kazen zijn veilig voor veganistische diëten en bevatten geen lactose.
Veel kaasalternatieven zijn gemaakt van noten of plantaardige verdikkingsmiddelen zoals kokos. Je kunt ook voedingsgist proberen, die veel mensen gebruiken in soepen, salades en pasta's.
OVERZICHTEr is geen reden om kaas te vermijden vanwege het gehalte aan casomorfine, aangezien deze licht verslavende verbindingen ook gezondheidsvoordelen kunnen hebben.
het komt neer op
Kaas kan licht verslavend zijn vanwege het eiwit caseïne, dat door je lichaam wordt afgebroken tot casomorfine. Deze verbindingen hechten zich aan dopaminereceptoren in uw hersenen, waardoor ze mogelijk hunkeren naar soortgelijk voedsel.
Kaas lijkt echter niet op verslavende medicijnen en is op geen enkele manier gevaarlijk.
In feite is dit alomtegenwoordige zuivelproduct gekoppeld aan tal van voordelen vanwege de gezonde vetten, eiwitten en calcium.
