Niet-kleincellige longkanker (NSCLC) is de meest voorkomende vorm van longkanker. Tussen 80 en 85 procent van alle longkankers is dit type.
In het verleden kreeg iedereen met NSCLC dezelfde behandeling. Dat kan een operatie, bestraling, chemotherapie of een combinatie van deze behandelingen zijn geweest.
Kanker wordt veroorzaakt door veranderingen in genen die de celgroei en -deling regelen. Door deze mutaties kunnen cellen ongecontroleerd groeien om tumoren te vormen.
Onderzoekers hebben onlangs ontdekt dat niet alle longkankers hetzelfde zijn. Kankercellen kunnen worden gekoppeld aan een aantal verschillende genetische mutaties die tumoren helpen groeien.
Deze ontdekking leidde tot de introductie van gerichte medicijnen die specifieke genetische mutaties aanpakken. Gerichte behandelingen blokkeren de signalen die bepaalde longkankers helpen groeien. Deze medicijnen verbeteren de overleving van sommige mensen bij wie longkanker genveranderingen heeft.
Vraag uw arts of u op NSCLC-genmutaties moet worden getest. Deze tests kunnen uw arts helpen de juiste behandeling voor u te vinden en te voorspellen hoe goed u erop zou kunnen reageren.
Het juiste behandelplan vinden
Om de meest effectieve behandeling te vinden, moet uw arts eerst wat informatie over uw kanker krijgen.
Het tumortype
Verschillende soorten kanker reageren verschillend op behandelingen. NSCLC is onderverdeeld in drie typen:
- Adenocarcinoom begint in slijmproducerende cellen van de longen.
- Plaveiselcelcarcinoom begint in cellen die langs de luchtwegen lopen.
- Grootcellig carcinoom kan in elk deel van de long ontstaan. Het groeit vaak snel.
Het stadium van kanker en hoe agressief het is
NSCLC's in een vroeg stadium zijn niet verder dan de longen gegroeid. Bij deze tumoren kan een operatie een optie zijn.
Zodra de kanker zich buiten de longen heeft verspreid, omvatten behandelingen chemotherapie, gerichte therapie, immunotherapie en bestraling.
Sommige kankers verspreiden zich sneller dan andere. Ze hebben verschillende soorten behandelingen nodig.
De specifieke genetische mutaties van de tumor
Gemuteerde genen produceren eiwitten die kankercellen helpen groeien. Gerichte medicijnen blokkeren deze eiwitten om te voorkomen dat de kankercellen zich verspreiden. EGFR, KRAS, en ALK behoren tot de meest voorkomende genetische mutaties die artsen testen bij longkanker.
Het is belangrijk dat uw arts begrijpt welke genetische mutaties er in uw tumor zitten om de juiste gerichte behandeling voor u te kiezen.
Testen op mutaties
Het analyseren van een weefselmonster uit uw longen, en soms de lymfeklieren rond uw longen, kan de informatie opleveren die nodig is om uw behandeling te begeleiden. Uw arts zal dit weefsel tijdens een biopsie met een naald verwijderen.
Uw arts stuurt het weefselmonster naar een laboratorium voor moleculaire analyse. Het lab zal uw kanker screenen op genmutaties en andere biomarkers. Als u weet welke biomarkers u heeft, kan uw arts uw behandeling persoonlijker maken.
Uw arts kan ook een bloedtest bestellen om op te sporen EGFR mutaties.
Genmutaties en hun behandelingen
Bepaalde genmutaties helpen longkankers te groeien en zich te verspreiden. Als uw testresultaten positief zijn voor een van deze mutaties, kan uw arts u een medicijn geven dat specifiek op de mutatie is gericht.
Gerichte therapieën blokkeren de paden die NSCLC helpen groeien en verspreiden. Omdat deze medicijnen zich richten op het aanpakken van de specifieke afwijkingen die tumoren helpen overleven, zijn ze effectiever tegen kanker dan traditionele behandelingen zoals chemotherapie en bestraling.
Gerichte medicijnen hebben mogelijk ook minder bijwerkingen.
EGFR
Epidermale groeifactorreceptoren (EGFR's) zijn eiwitten op het oppervlak van sommige kankercellen. Ze helpen de cellen groeien en delen. Een mutatie in de EGFR gen zet deze receptoren aan, waardoor kankercellen sneller kunnen groeien.
Ongeveer 10 procent van de mensen met NSCLC en 50 procent van de mensen met longkanker die nooit hebben gerookt, hebben een EGFR mutatie, schat het Memorial Sloan Kettering Cancer Center.
EGFR-remmers blokkeren de signalen die kanker veroorzaken met de EGFR mutatie moet groeien. Deze groep medicijnen omvat:
- afatinib (Gilotrif)
- dacomitinib (Vizimpro)
- erlotinib (Tarceva)
- gefitinib (Iressa)
- necitumumab (Portrazza)
- osimertinib (Tagrisso)
ALK
Ongeveer 5 procent van de NSCLC's heeft een verandering in het anaplastische lymfoomkinase (ALK) gen. Als je een ALK mutatie, kan uw kanker reageren op een van deze geneesmiddelen:
- alectinib (Alecensa)
- brigatinib (Alunbrig)
- ceritinib (Zykadia)
- crizotinib (Xalkori)
- lorlatinib (Lorbrena)
KRAS
De KRAS mutatie is een van de meest voorkomende genmutaties voor longkanker. Het wordt aangetroffen in ongeveer 25 procent van de NSCLC's. Als u een van deze mutaties heeft, kunt u mogelijk een nieuw medicijn proberen in een klinische proef.
MET en METex14
De mesenchymale-epitheliale overgang (LEERDE KENNEN) -gen is betrokken bij signaalroutes die celgroei, overleving en verspreiding regelen. De METex14 mutatie is een type LEERDE KENNEN mutatie die verband houdt met ongeveer 3 tot 4 procent van de NSCLC's.
Capmatinib (Tabrecta) werd onlangs goedgekeurd door de Food and Drug Administration als een gerichte behandeling voor METex14 mutatie.
ROS1
Ongeveer 1 tot 2 procent van de NSCLC's heeft deze genetische mutatie. Meestal zijn dat kankers ROS1-positieve test negatief voor ALK, KRAS, en EGFR genmutaties.
De ROS1 mutatie is vergelijkbaar met de ALK mutatie. Sommige van dezelfde medicijnen behandelen beide mutaties, waaronder Xalkori en Lorbrena.
Andere genmutaties
Enkele andere NSCLC-genmutaties hebben hun eigen gerichte behandelingen, waaronder:
- BRAF: dabrafenib (Tafinlar) en trametinib (Mekinist)
- RET: selpercatinib (Retevmo)
- NTRK: entrectinib (Rozlytrek) en larotrectinib (Vitrakvi)
De afhaalmaaltijd
Vraag uw arts of uw kanker moet worden getest op genmutaties. De resultaten van deze genetische tests kunnen uw arts helpen een gerichte behandeling te vinden die waarschijnlijker werkt tegen uw specifieke type kanker.
Gerichte behandelingen hebben doorgaans ook minder bijwerkingen dan chemotherapie of andere standaardbehandelingen.
Als er geen behandeling beschikbaar is voor uw specifieke mutatie, kunt u mogelijk deelnemen aan een klinische proef met een nieuw geneesmiddel dat wordt onderzocht.
Lees dit artikel in het Spaans.
-for-ed.jpg)
