We nemen producten op waarvan we denken dat ze nuttig zijn voor onze lezers. Als u via links op deze pagina koopt, kunnen we een kleine commissie verdienen. Hier is ons proces.
Ten tweede is mijn liefde voor reizen mijn liefde voor eten.
Als ik mezelf in een andere cultuur kan onderdompelen door me over te geven aan hun traditionele gerechten, voel ik me met hen verbonden.
Toen ik opgroeide in Trinidad en Tobago ("Trinbago"), was mijn reis met eten standaard divers. Met Engelse, Franse en Spaanse koloniale invloeden, evenals eetgewoonten uit Afrika, Oost-India, China en nu Venezuela, is het eten van Trinbago een echte smeltkroes.
Het grootste deel van mijn formele voedingsvoorlichting was echter gericht op de voedselpiramide en nu de MyPlate-gids van het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA) - concepten die niet passen bij veel traditionele maaltijden.
Terwijl MyPlate aantoont dat een uitgebalanceerd bord moet bestaan uit half niet-zetmeelrijke groenten, een kwart eiwit en een kwart granen, mengen traditionele eenpansgerechten deze voedselgroepen tot een maaltijd die niet apart op een bord kan worden geportioneerd.
Het is bijvoorbeeld onpraktisch om pelau - een Caribische eenpansgerecht gemaakt met gekarameliseerde kip, voorgekookte rijst, duivenerwten en een scala aan groenten en kruiden - te serveren in de MyPlate-sjabloon.
Als diëtist en voedselliefhebber raakte ik dus in de war en gefrustreerd toen ik probeerde cultureel competente gezonde maaltijden te maken.
Ik begon me af te vragen: "Zijn deze traditionele maaltijden echt gezond als ze niet in de MyPlate-vorm passen, of ontbreekt het geaccepteerde westerse begrip van gezonde, uitgebalanceerde maaltijden aan culturele competentie?"
Pas de afgelopen jaren heb ik een concept van gezond eten kunnen ontwikkelen dat de nuances van cultureel voedsel en inclusiviteit omarmt.
Ik neem je mee op delen van die reis en laat je zien wat ik heb geleerd.
De kloof overbruggen tussen voedingswetenschap en traditionele keuken
Hoewel ik toen nog niet wist hoe ik het moest noemen, begon mijn interesse in voeding al op 7-jarige leeftijd na de beroerte van mijn moeder, omdat ik gemotiveerd was om voedsel als medicijn te gebruiken om haar kwaliteit van leven te verbeteren.
Toch ontdekte ik pas in mijn rol als diëtist dat ik mijn passie ontdekte om mensen de rol te leren die voeding speelt bij het omgaan met hun medische aandoeningen.
In Trinidad en Tobago waren deze klantvoorlichtingssessies gericht op gezondere manieren om van cultureel voedsel te genieten, zoals het kiezen van de vezelrijke dhalpuri roti - een traditionele flatbread - boven zijn vetrijke tegenhanger, paratha roti.
Toen ik stage liep in de Verenigde Staten, had ik gezien dat zowel diëtisten als hun klanten worstelden om geschikte voedselvervangers te bespreken die de eetcultuur van de klant respecteerden. Deze ontkoppeling kan de naleving van het voedingsplan en het algehele succes van de cliënt belemmeren.
Vastbesloten om deze kloof te overbruggen, werk ik aan het diversifiëren van voedingseducatie, zodat mensen betere gezondheidsresultaten kunnen behalen zonder hun eetcultuur te hoeven verlaten.
Mijn dagelijkse benadering van voeding - zowel strijd als overwinningen
Ik benader voeding in mijn dagelijks leven met flexibiliteit.
De meeste van mijn maaltijden zijn op zijn minst uitgebalanceerd en bevatten een korrel, een eiwit en groenten of fruit. Ik neem lokale of regionale gerechten op - en ik geniet van lekkernijen!
Gelukkig zijn er tal van gezonde, traditionele maaltijden die het plannen van maaltijden eenvoudig maken, zoals gebakken spinazie met tarowortel en gestoofde vis.
Met betrekking tot eenpansgerechten, zoals oliedons - een heerlijk gerecht gemaakt met broodvrucht, spinazie, wortelen en gezouten vlees zoals varkensstaarten, verandert mijn focus naar portiecontrole, het toevoegen van vezelrijke bijgerechten en bewuste eettechnieken zoals betalen aandacht voor mijn volheidssignalen.
Mijn wekelijkse kookschema
Als iemand met schildklierknobbeltjes ervaar ik vaak schommelingen in mijn energieniveau, wat een negatief effect kan hebben op mijn vermogen om voedsel te bereiden.
Daarom kook ik 2 à 3 keer per week, genoeg voor 1 à 2 dagen per keer. Op vrijdag bestel ik uit, op zaterdag kook ik typisch bonensoep en op maandag eet ik restjes van de lunch op zondag.
Dit is waar het opnemen van minimaal bewerkte voedingsmiddelen de sleutel is om het bereiden van maaltijden gemakkelijker en handiger te maken.
Ik koop soms voorgesneden groenten in de supermarkt, hoewel ik het liefst op de boerenmarkt koop voor verse producten. Het invriezen van partijen gekruid vlees, vis en gehakte groenten bespaart tijd bij het bereiden van maaltijden, net als het opnemen van natriumarme conserven zoals tonijn.
Om mijn schildkliergezondheid verder te ondersteunen, heb ik mijn inname van sterk bewerkte gemaksvoedsel verminderd en mijn aandacht verlegd naar heel voedsel.
Dit betekende dat ik het grootste deel van 2020 mijn gebakken producten thuis helemaal opnieuw maakte met ongebleekt volkorenmeel en ervoor koos om geen bevroren wafels en pannenkoeken te kopen.
Het betekende ook het verhogen van prebiotische en probiotische voedingsmiddelen zoals yoghurt en het hebben van kleine hoeveelheden vezels op elk moment om de spijsvertering te ondersteunen, die kan worden aangetast door schildklieraandoeningen.
Wat zijn veelvoorkomende misvattingen over diëtisten?
Een stereotype over diëtisten is dat we allemaal op dezelfde manier eten.
De meeste mensen verwachten bijvoorbeeld niet dat een diëtist dubbele porties eet - gefrituurd, curried, kikkererwten-fingerfood uit Trinidad en Tobago - en kunnen iedereen die dat doet beschouwen als een slecht voorbeeld of als het eten van 'ongezond' voedsel.
Dubbelspel is echter mijn favoriet aller tijden. Ik geniet van elke hap!
Als ik een dollar had voor elk stereotype over diëtisten, zou ik klaar zijn voor het leven. Laten we er een paar wegnemen:
- Diëtisten zijn niet de voedselpolitie. In feite zijn veel diëtisten flexibel met hun eigen eetgewoonten en kunnen ze u aanmoedigen om hetzelfde te zijn. We zijn hier niet om je te schreeuwen dat je een tweede keer hebt geholpen.
- Diëtisten houden ook van desserts. Of het nu een origineel recept is of een vetarme variant, desserts staan ook op het menu van een diëtist. ("Mag ik nog een plak cake, alstublieft?")
- Diëtisten voegen meer waarde toe aan uw gezondheid dan alleen afvallen. Diëtisten worden vaak geraadpleegd voor gewichtsverlies, maar kunnen u ook leren hoe u voeding kunt gebruiken om uw medische toestand of algemene gezondheidsdoelen te ondersteunen - met of zonder aandacht voor uw gewicht.
Huidige trends in diëtetiek
Diëtisten zijn natuurlijk niet allemaal hetzelfde. We bieden een overvloed aan perspectieven en benaderingen van voedingstherapie. Terwijl sommigen zweren bij het tellen van calorieën, volgen anderen een anti-dieetroute en leren hun klanten over voedselvrijheid en intuïtief eten.
Er is momenteel een verschuiving gaande in de diëtetiekwereld in de richting van de Health at Every Size (HAES) -benadering, die wordt gepromoot door de Association for Size Diversity and Health.
HAES erkent dat gezondheid veelzijdig is en dat u, ongeacht uw lichaamsgewicht, het verdient om medisch en nutritioneel gepaste expertise te ontvangen die is afgestemd op uw behoeften.
Als u geïnteresseerd bent in een afspraak met een diëtist of voedingsdeskundige, is het raadzaam om de experts in uw omgeving grondig te onderzoeken om te bepalen of u een goede match bent.
Mijn favoriete eten en kant-en-klaarmaaltijden, snacks en recepten
Tijdens mijn masteropleiding in de Verenigde Staten genas ik heimwee met traditionele maaltijden.
Callaloo - gepureerde spinazie, okra, pompoen en groene kruiden - samen met oven-barbecue-gebakken kip en macaroni-taart is mijn go-to-troostmaaltijd.
Als ik een snelle maaltijd nodig heb voor het avondeten of ontbijt, dan is mijn routine volkorenbrood, roerei of worstjes, gebakken groenten zoals broccoli of paksoi, en / of fruit.
Andere maaltijden die ik lekker vind zijn de eerder genoemde pelau, olie dons en roti met kerrie kip.
Terwijl ik van fruit hou als tussendoortje, eet ik ook trailmix, pure of melkchocolade, gesneden appel met pindakaas en yoghurt.
Ik koop af en toe lokale lekkernijen zoals tamarindebal (een zoete en pittige traktatie gemaakt van tamarindefruit), kurma (een knapperige snack op meelbasis met gember) en benne-bal (gemaakt met sesamzaadjes en melasse).
Verder maak ik thuis verse sappen en smoothies om van te genieten als ochtenddrankje.
Mijn go-to juice
Hier is mijn basisrecept voor vers sap (voor één persoon):
- 1 kleine gala-appel
- 1 middelgrote wortel
- 3 stengels bleekselderij
- 1 kleine rode biet
- 1/4 inch (0,5 cm) gember
- 1 middelgrote komkommer
Maak sap, giet en geniet.
Gezond eten aanmoedigen met een peuter
Mijn 3-jarige zoon houdt van koken (elk excuus om met water te spelen, echt waar) en - bonus! - een discussie met hem hebben over eten is vrij eenvoudig.
Hij komt met ons mee in de keuken en geniet van het hakken van voedsel, het toevoegen van items aan de sapcentrifuge, het roeren van de pan en het uitdelen van het eten. Hij is ook heel handig met het kraken van eieren - geen schelpen!
Het gebruik van een onderverdeeld bord met afbeeldingen van voedselgroepen (net als deze) was zijn eerste kennismaking met etensporties en het concept van een uitgebalanceerd bord.
Door hem het fruit, de groente, het graan en de eiwitten te laten kiezen die hij wilde, kreeg hij autonomie terwijl hij betrokken bleef bij zijn maaltijd.
Andere creatieve benaderingen die we hebben gevolgd, zijn onder meer het maken van fruit- en groentestempels voor onze kunst- en handwerksessies thuis, en onze peuter kennis laten maken met de verscheidenheid aan seizoensfruit en -groenten in Trinidad en Tobago.
Zijn snacks zijn onder meer yoghurt, vers fruit, koekjes, chips, chocolade en af en toe sap.
De realistische kant van gezond eten
Diëtisten zijn ook mensen.
Toch leiden de misvattingen over mijn beroep, evenals over gezond eten, tot onderzoek door familieleden als ik iets anders eet dan fruit of groenten, of als mijn gewicht wat toeneemt.
Dit is hilarisch - maar ook een indicatie van de berg van leed veroorzaakt door de eetcultuur die diëtisten en voedingsdeskundigen moeten aanpakken.
In werkelijkheid geniet ik soms van eten voor mijn plezier en heb ik geleerd mijn moraliteit en eigenwaarde los te koppelen van voedsel. Daarom eet ik zonder schuldgevoel.
Dit betekent niet dat ik te veel caloriearm voedsel eet, maar eerder dat ik mijn goede plek heb gevonden waarbij ik geniet van wat ik eet terwijl ik mijn gezondheidsdoelen bereik - en dit zonder voedselobsessie.
Maar laat me duidelijk zijn: gezond eten heeft geen speciale uitstraling. Het is geen zwart-witconcept, vooral niet als je kijkt naar cultureel voedsel.
Hoewel de traditionele eenpansgerechten van Trinidad en Tobago niet worden weerspiegeld in de MyPlate van de USDA of conventionele, westerse opvattingen over uitgebalanceerde maaltijden, zijn ze voedzaam, heerlijk en passen ze uitstekend bij een gezond dieet.
Al met al moet gezond eten gebaseerd zijn op uw eigen smaak en voedingsvoorkeuren.
Amber Charles is een voedingsdeskundige voor de volksgezondheid en een geregistreerde diëtist (RD) gevestigd in Trinidad en Tobago. Ze heeft een masterdiploma van de Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health en is gepassioneerd door het diversifiëren van voedingseducatie en het verbeteren van de toegang tot voedingsexpertise in de Caribische diaspora.
Met een "voedsel is medicijn" -benadering, ambieert Amber een functionele en integratieve diëtiste te worden en heeft hiervoor op haar blog, The Cultural Dietitian, ruimte gewijd aan dit streven.
.jpg)
