Waarom mama (of papa) schuldgevoel een ding is - en wat u kunt doen om uzelf niet langer in elkaar te slaan

Terwijl ik dit moment schrijf, kijken mijn kinderen naar "Peppa Pig" tijdens hun 10e dag van coronavirusquarantaine.

Mijn buren geven homeschoollessen met gezwollen verf, stoepkrijt, manipulatieve middelen en zichtwoorden. Sociale media worden overspoeld met een miljoen educatieve lessen, gezonde ontbijtideeën en andere #momgoals-posts.

Maar we zijn in de overlevingsmodus, zoals we al zo vaak zijn geweest in de vijf jaar van mijn drie zoons.

Dit betekent dat sommige dingen buiten de boot vallen: de schermtijd is momenteel niet echt aan een limiet, ze eten meer eieren dan groenten, en mijn 19 maanden oude kind vermaakt zichzelf met - tromgeroffel, alsjeblieft - een pakje baby doekjes.

De schuld van mijn moeder is nu meer dan ooit sterk, maar dat hoeft niet zo te zijn.

Gerelateerd: uw kinderen bezig houden als u thuis vastzit

Wat is moederschuld?

Of je nu nog nooit van moederschuld hebt gehoord of niet kunt ontsnappen aan de meedogenloze greep, het betekent gewoon dat alles doordringende gevoel van niet genoeg doen als ouder, dingen niet goed doen of beslissingen nemen die je kinderen in de lange termijn.

Het schuldgevoel van mama (of papa) kan tijdelijk zijn, zoals hoe ik erover denk dat mijn kinderen deze week te veel naar Peppa kijken. Of het kan op langere termijn zijn, bijvoorbeeld of we ze de afgelopen jaren voor voldoende activiteiten hebben ingeschreven.

Sommige moeders voelen angst of een gewicht op hun schouders (of borst, ziel, enz.), En sommige voelen zich in paniek - alsof ze het probleem nu moeten oplossen. Moeder schuld is het zou moeten, de verondersteld te zijn, en de andere moeders zijn ... rammelende in je hoofd terwijl je probeert de dag door te komen.

De schuld van een moeder heeft vele oorzaken, van persoonlijke onzekerheden tot druk van buitenaf van familie, vrienden, sociale media en andere bronnen.

Een snelle scroll door Instagram laat honderden posts zien van wat andere moeders zo goed lijken te doen, van educatieve activiteiten tot perfect verzorgde peuters die lief poseren. (Onthoud: we weten niet of ze slechts enkele seconden voor of na die opname een volledige driftbui hadden.)

Zelfs formele aanbevelingen, zoals die van artsen en organisaties, kunnen gevoelens van ontoereikendheid oproepen.

Beperk de schermtijd, maar toon educatieve apps.

Laat de kinderen buiten veel bewegen, maar zorg ook voor een brandschoon huis.

Zorg goed voor jezelf, maar niet ten koste van het spelen met je kinderen op de grond.

De tegenstrijdigheden en verwachtingen zijn grenzeloos.

Werk-gezin schuldgevoel

Hoewel zowel moeders als vaders de kenmerken kunnen ervaren van wat bekend staat als moederschuld, kunnen er enkele verschillen zijn.

Bijvoorbeeld, gebaseerd op een onderzoek uit 2016 onder 255 ouders, kunnen werkende moeders zich meer schuldig voelen in verband met werk dat het gezin hindert dan werkende vaders. De ervaringen van elk gezin zijn natuurlijk uniek.

Waar kan al deze geïnternaliseerde schuld toe leiden?

Daar is een kleine dosis moederschuld die productief kan zijn. Als je kind echt elke dag totale rotzooi eet, en je begint dat kleine flauwte of onderbuikgevoel te voelen, dat het misschien niet de beste keuze is, dan kan dat iets zijn om op te letten.

Maar wanneer moeders schuldgevoel je besluit begint te informeren waarvan je eerder dacht dat het juist was - gebaseerd op wat goed is voor je eigen kind en gezin - wordt het schadelijk.

Stel dat een werkende moeder om verschillende persoonlijke - en geldige - redenen de beslissing neemt om haar baby vanaf het begin flesvoeding te geven. Dan plaatst een goedbedoelende vriendin een bericht op sociale media over de diepe band die ze heeft met haar baby die borstvoeding geeft, compleet met de uitgebreide medische en emotionele voordelen van borstvoeding (en misschien een 'brelfie' of selfie met borstvoeding).

Voor alle duidelijkheid: er is niets mis met het delen van dit soort persoonlijke triomfen, en de vriend in dit voorbeeld probeert niemand te schande te maken.

Maar als de werkende moeder al gewoon probeert haar best te doen, en in het begin wat verdriet heeft over haar beslissing om formulevoeding te geven, kunnen posts als deze aanvoelen als een aanval die specifiek op haar is gericht.

Wanneer deze gevoelens naar boven komen, is het mogelijk dat moederschuldgevoel een meer allesomvattende kwestie in je leven wordt die moet worden aangepakt.

Zorg voor je, zodat je voor ze kunt zorgen

Soms is de schuld van een moeder zo doordringend dat het je vermogen om oud te worden of te functioneren belemmert. Als je denkt dat de schuld van je moeder hoge niveaus van angst veroorzaakt, is het de moeite waard om naar je arts te gaan, omdat dit kan duiden op een ernstiger psychische aandoening, zoals postpartumangst of depressie.

Voor veel moeders is het een kwestie van onderbewuste vergelijkingen stoppen en weer vertrouwen krijgen in je eigen beslissingen voor je gezin.

Het schuldgevoel van moeder overwinnen

Identificeer de bronnen van schuld

Duik in de echte redenen waarom je schuld hebt, en ze kunnen teruggaan tot je eigen kindertijd. De ernst van de schuld van je moeder kan afhangen van een van de volgende zaken:

• als je een ouderschapsstrategie probeert te verbeteren waarvan je denkt dat je ouders het niet zo goed hebben gedaan
• als u oud bent met een obsessief-compulsieve stoornis of andere psychische aandoeningen
• als je een trauma in het verleden hebt gehad

Probeer een dagboek bij te houden of een snelle notitie in je telefoon te maken als je je moeder schuldig voelt, en na verloop van tijd kunnen er thema's naar voren komen.

Misschien realiseer je je bijvoorbeeld dat de meeste schuldgevoelens voortkomen uit betrokkenheid bij activiteiten: je voelt het het meest wanneer andere ouders praten over de avonturen van hun kinderen. Of misschien komt het meeste voort uit voedingskeuzes of de relatie van uw kind met school en leren.

Zodra u de gebieden kunt identificeren die het gevoel veroorzaken, is het gemakkelijker om op deze triggers te letten. Het is ook een geweldige eerste stap om een ​​simpele verandering in de goede richting aan te brengen in plaats van een complete herziening van de levensstijl.

Ken uw waarheid

Nadat je je vroegere triggers en opvoeding hebt geïdentificeerd, kun je doorgaan met het vinden van je persoonlijke waarheid als moeder of vader.

Sommige gezinnen leggen een missie af. Anderen kennen gewoon inherent hun kernwaarden. Hoe dan ook, het is essentieel om deze verklaring te gebruiken als een maatstaf waartegen u beslissingen kunt nemen.

Als het op bepaalde momenten het meest cruciaal is dat uw kinderen plezier hebben, is het misschien niet zo belangrijk hoeveel tijd ze besteden aan het kijken naar een geweldige film of aan gratis spelen. Als je slaap en welzijn het meest op prijs stelt, beperk je misschien die tv-tijd om ervoor te zorgen dat het slapengaan om 20.00 uur is. Wat je ook waardeert, door het een naam te geven en eraan vast te houden, wordt het schuldgevoel van de moeder beperkt.

Maak je vertrouwde cirkel schoon

Ben je omringd met veelal gelijkgestemde mensen die je waarden waarderen? Als dat niet het geval is, evalueer dan uw besluitvormingsproces opnieuw om er zeker van te zijn dat u naar luistert gewaardeerd bronnen van informatie.

Als uw betweterige buurman overal advies over heeft en u onzeker maakt over uw eigen beslissingen, is zij misschien niet de beste bron om in vertrouwen te nemen.

Het verkleinen van de groep mensen met wie u belangrijke beslissingen bespreekt, kan ongevraagde input helpen verminderen: houd deze groep bij uw partner, een vertrouwd familielid, uw kinderarts en een beoordelingsvrije, vertrouwde vriend of een kleine groep vrienden. Als geen van deze mensen aan deze beschrijving voldoet, is het tijd om een ​​geweldige therapeut te zoeken.

Luister naar uw kinderen en uw intuïtie

Moeders intuïtie is geen mythe, maar eerder een sterke bron van wijsheid en beslissingsvermogen die wij, en vrouwen door de eeuwen heen, hebben gebruikt om onze baby's veilig en gezond te houden.

Ik merk het als ik kan zien of mijn 1-jarige huilt omdat hij kieskeurig is of omdat zijn been weer echt (opzettelijk) door de wieglatten is gestoken. Die onderscheidende stem in mijn hoofd is er een waar ik aan heb gewerkt om te horen, ernaar te luisteren en erop te vertrouwen om een ​​betere ouder te worden.

Kinderen zijn uitstekende informatiebronnen om te bepalen of uw beslissingen werken en op welke gebieden u zich wel en niet schuldig moet voelen. Als je een kind hebt dat je constant smeekt om een ​​puzzel met ze te maken terwijl je aan het werk bent, hoef je je niet schuldig te voelen omdat je hebt gewerkt, maar misschien moet je later een speeltijd plannen, dat gaat allemaal over hen.

Bewaak uw waarheid tegen indringers

Er zullen indringers zijn. Het klinkt dramatisch, maar het is realistisch om van anderen te verwachten dat ze tegen je overtuigingen en beslissingen ingaan.

Wees niet verbaasd als iemand uw keuze in twijfel trekt. In plaats van er een tweede keer over te raden, ga je weg van verdediging en in de richting van de verwachting dat het gezond en oké is om het oneens te zijn.

Zelfs als moeder die vroeger borstvoeding gaf, kreeg ik te horen waarom ik dat nog steeds probeerde te doen toen mijn baby ouder was dan een jaar. De opmerkingen kwamen, zoals ik wist, maar bij het derde kind hadden ze geen invloed op mijn keuzes - of emoties.

U kunt uw beslissingen ook bewaken door situaties te vermijden waarin ze voortdurend worden bekritiseerd. Als je lieve tante Sally niet kan stoppen met commentaar te geven waarom je 4-jarige in dansles zit (of pull-ups), is het misschien tijd om stevig, maar lieflijk, te zeggen dat het echt niet aan haar ligt, en dat hij het leuk vindt zichzelf.

Moedig je stam aan

Waar komt moederschuld vandaan? Andere moeders. Wees niet die moeder in het park die iemand moet overtuigen dat fopspenen de duivel zijn als je borstvoeding geeft (pssst ... dat zijn ze niet), of dat een kind wordt opgevoed met een dagelijks dieet van glutenvrije, zuivelvrije boerenkool salades heeft meer focus dan iemand die af en toe ijs en Doritos eet.

Pas op als je zelf posts op sociale media plaatst die kunnen lijken op opscheppen of het opdringen van een agenda bij andere moeders. We kunnen moederschuldgevoel oplossen door het niet te verspreiden, en in plaats daarvan elkaar aanmoedigen om ons eigen moederhart te volgen. (Tegelijkertijd, als je een trotse moedermoment hebt om te delen, deel het dan.)

De afhaalmaaltijd

We kunnen het einde van het moederschap bereiken en beseffen dat we zoveel mooie momenten hebben gemist als we ons zorgen maken over wat we niet goed doen. We hebben er misschien spijt van dat we niet naar andere vrouwen en supporters hebben geluisterd die ons vertelden dat we het geweldig deden.

Het belangrijkste is dat we kunnen zien hoe geweldig onze kinderen zijn geworden en beseffen dat het schuldgevoel geen greintje heeft bijgedragen aan de persoon die we hebben grootgebracht, maar eerder ons vermogen heeft belemmerd om van het proces te genieten.

Houd dus van je kinderen - op jouw voorwaarden, op de geweldige manier waarvan we weten dat je dat bent - en laat wat anderen doen (of zeggen) je opvoedingsvuur niet blussen.