Als je dag eerder beginnen het magische antwoord is, hoe komt het dan dat het zo zelden werkt?
Als u een van de ouders in het land bent die zijn begonnen met werken en thuisblijven zonder kinderopvang voor uw kinderen, is de kans groot dat u in de val gelokt bent door het idee dat u alleen maar 'gewoon' vroeg moest opstaan om productief te blijven. werk of heb tijd voor jezelf.
"Het komt goed!" heb je het misschien tegen jezelf gezegd. “Geweldig zelfs! Ik word vroeg wakker, drink in alle rust een kopje koffie en ga vooruit met mijn werk voordat de kinderen zelfs maar wakker zijn. Ik krijg zo veel gedaan! "
Tenslotte adviseren tonnen behulpzame thuiswerkgidsen en productiviteitsgoeroes ambitieuze ouders om precies dat te doen.
Vroeg opstaan is de "sleutel" om dingen gedaan te krijgen.
Heck, je dacht waarschijnlijk dat je misschien zelfs tijd had voor een training, aangezien je toch wakker bent. En misschien heb je net overwogen om die wake-up call te verplaatsen naar 4 uur 's ochtends - wat is nog een uur verloren slaap eigenlijk?
Dus als een hardwerkende en goedbedoelende ouder die absoluut productief wilde zijn en deze nieuwe levensstijl wilde rocken, besloot je om "gewoon" vroeg op te staan.
Je hebt je wekker gezet om vroeg op te staan en de koffiekan zo geprogrammeerd dat het verleidelijke aroma je helpt om echt uit bed te komen. Misschien leg je je sportkleding op tafel, of leg je je dagboek zorgvuldig op voor een opzettelijke tijd alleen.
Maar hier is de waarheid over wat er gebeurt als je die noodlottige beslissing neemt om eigenlijk 'gewoon' vroeg op te staan. Een (of in de opvoedingsversie van de game of Life, soms alle) van de volgende scenario's zal gebeuren:
- Minstens één kind begint op mysterieuze wijze midden in de nacht wakker te worden vanwege 'rare geluiden', willekeurige kotsen, of gewoon omdat ze je missen en al je slaap vernielen, zodat je te uitgeput bent om echt op te staan.
- De baby zal plotseling slaapregressie ervaren en weigeren te slapen, ooit.
- De baby begint dezelfde nacht dat je besluit om de volgende ochtend vroeg op te staan, tandjes krijgen en je zult 14.737 opeenvolgende uren zonder slaap doorbrengen om ze te kalmeren, waardoor je hersenen totaal onbruikbaar worden voor welke productiviteit dan ook.
- Je haalt op magische wijze de koffiepot, gaat in zalige stilte zitten met je mooie kopje Joe om aan het werk te gaan ... en dan wordt ten minste één kind onmiddellijk wakker.
- Als het je lukt om er een gewoonte van te maken om vroeg op te staan, zullen de kinderen samen met je wakker worden, waardoor je je wektijd steeds verder terug moet kruipen totdat je in wezen een vampier bent.
- Je zult het beu worden om naar de koffiepot te racen, te gaan zitten en dan onmiddellijk te worden onderbroken door kinderen, wat je ook doet, dus je geeft het helemaal op en gaat gewoon met ze uit voor tekenfilms.
Het ding over een thuisouder zijn in ieder capaciteit is dat het heel gemakkelijk is om in de val te trappen door te denken dat je niet 'genoeg doet', of dat, als je moeite hebt om je werk, de kinderen en het huis bij te houden - en god verhoede, alles leuks voor uzelf - het is allemaal uw schuld.
Het is gemakkelijk om te luisteren naar 'experts' en productiviteitsgoeroes en een groot aantal goedbedoelende mensen die zullen proberen je te 'helpen' om bij je taak te blijven, maar de waarheid is dat 24/7 thuis zijn met kinderen en geen betrouwbare kinderopvang dat niet is een enigszins normale situatie.
En soms is het, ondanks je beste inspanningen en vroegste wake-up calls, gewoon niet jouw schuld als je achterop raakt.
Laat me dat herhalen: het is. Niet. Uw. Fout.
Je doet niets verkeerd als je kinderen elke keer wakker worden als je vroeg probeert op te staan. Je faalt niet als werknemer als je jezelf niet in productiviteit kunt brengen terwijl de kinderen allemaal om je heen huilen en de baby een luierwissel nodig heeft en de kleuter jammert om zijn 500e snack van de ochtend.
En jij bent zeker als ouder niet falen als je het gewoon wilt opgeven en weg wilt rennen, ook al is er helaas geen plek waar je naartoe kunt rennen.
Als ouder die al bijna tien jaar thuis met jonge kinderen werkt, kan ik bevestigen dat jij het niet bent - het is gewoon zo moeilijk.
Elke dag vecht ik een gevecht om vroeg op te staan en ik hoop dat geen van mijn kinderen besluit ook vroeg wakker te worden. En spoiler: iemand doet het altijd. Vanmorgen was het de baby die besloot om om half vijf 's ochtends wakker te worden toen ik mijn wekker op 6 had gezet - dus dat was leuk.
Ik kan niet liegen en je vertellen dat het allemaal wel goed komt, of dat vroeg opstaan op magische wijze de oplossing zal zijn die je nodig hebt om het geheim van thuiswerken met kinderen te achterhalen. Omdat ik je kan garanderen dat het nog steeds moeilijk zal zijn.
En in sommige opzichten zal het zelfs nog moeilijker zijn, want als je eenmaal besluit om vroeg op te staan en zo nog steeds niet werkt, zul je gefrustreerd raken door je kinderen - en jezelf.
Dus weet gewoon dat wat je ervaart heel, heel normaal is.
Het is normaal om gefrustreerd te raken, het is normaal als je kinderen op de een of andere manier het gevoel hebben dat je productief probeert te zijn en eerder wakker wordt dan normaal, en het is normaal dat je gewoon doorzet, want dat is wat we doen als ouders.
Het is niet gemakkelijk en het besef dat dit je zou kunnen helpen om het jezelf gemakkelijk te maken terwijl je deze nieuwe weg in het leven bewandelt.
En mocht je een van die magische ochtenden tegenkomen als je zijn in staat om uw koffie in te schenken, achter uw computer te gaan zitten en te genieten van het gouden uur van stilte terwijl alle kinderen echt blijven slapen ...
Moge je het koesteren voor het geschenk dat het werkelijk is.
Chaunie Brusie is een bevallingsverpleegster die schrijver is geworden en een pas geslagen moeder van vijf. Ze schrijft over alles, van financiën tot gezondheid en hoe je die vroege dagen van het ouderschap kunt overleven, terwijl je alleen maar kunt denken aan alle slaap die je niet krijgt. Volg haar hier.
