Slaap verlamming

Slaapverlamming is een tijdelijk verlies van spierfunctie terwijl u slaapt.

Het komt meestal voor:

zoals een persoon in slaap valt
kort nadat ze in slaap zijn gevallen
terwijl ze wakker worden

Volgens de American Academy of Sleep Medicine ervaren mensen met slaapverlamming deze aandoening meestal voor het eerst tussen de 14 en 17 jaar oud.

Het is een vrij veel voorkomende slaapconditie. Onderzoekers schatten dat tussen de 5 en 40 procent van de mensen deze aandoening ervaart.

Afleveringen van slaapverlamming kunnen optreden samen met een andere slaapstoornis die bekend staat als narcolepsie.

Narcolepsie is een chronische slaapstoornis die overweldigende slaperigheid en plotselinge "slaapaanvallen" veroorzaakt gedurende de dag. Veel mensen die geen narcolepsie hebben, kunnen echter nog steeds slaapverlamming ervaren.

Deze toestand is niet gevaarlijk. Hoewel het voor sommigen alarmerend kan aanvoelen, is medische tussenkomst meestal niet nodig.

Wat zijn de symptomen van slaapverlamming?

Slaapverlamming is geen medisch noodgeval. Bekend zijn met de symptomen kan gemoedsrust bieden.

Het meest voorkomende kenmerk van een slaapverlamming is het onvermogen om te bewegen of te spreken. Een aflevering kan enkele seconden tot ongeveer 2 minuten duren.

U kunt ook last krijgen van:

het gevoel hebben dat iets je naar beneden duwt
het gevoel hebben dat er iets of iemand in de kamer is
angst voelen
hypnagogische en hypnopompische ervaringen (HHE's), die worden beschreven als hallucinaties tijdens, vlak voor of na het slapen

Priyanka Vaidya, MD, merkt op dat andere symptomen kunnen zijn:

ademhalingsmoeilijkheden
het gevoel hebben dat je dood gaat
zweten
spierpijn
hoofdpijn
paranoia

Afleveringen eindigen meestal vanzelf, of wanneer iemand anders je aanraakt of beweegt.

Misschien weet je wat er gebeurt, maar kun je nog steeds niet bewegen of praten tijdens een aflevering. U kunt zich mogelijk ook de details van de episode herinneren nadat de tijdelijke verlamming is verdwenen.

In zeldzame gevallen ervaren sommige mensen dromerige hallucinaties die angst of onrust kunnen veroorzaken, maar deze hallucinaties zijn onschadelijk.

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren van slaapverlamming?

Kinderen en volwassenen van alle leeftijden kunnen slaapverlamming ervaren. Bepaalde groepen lopen echter een hoger risico dan andere.

Groepen met een verhoogd risico zijn onder meer mensen met de volgende aandoeningen:

slapeloosheid
narcolepsie
Angst stoornissen
grote Depressie
bipolaire stoornis
posttraumatische stressstoornis (PTSD)

Slaapverlamming wordt meestal ook veroorzaakt door een scheiding tussen lichaam en geest, wat gebeurt tijdens de slaap, zegt Vaidya.

Ze merkt ook op dat de gebruikelijke oorzaken zijn:

slechte slaaphygiëne, of het niet hebben van de juiste slaapgewoonten die nodig zijn voor een goede slaapkwaliteit
slaapstoornissen zoals slaapapneu

Het hebben van een verstoord slaapschema is ook in verband gebracht met slaapverlamming. Voorbeelden waarbij uw slaapschema kan worden verstoord, zijn onder meer nachtdiensten werken of een jetlag hebben.

In sommige gevallen lijkt slaapverlamming in gezinnen te voorkomen. Dit is echter zeldzaam. Er is geen duidelijk wetenschappelijk bewijs dat de aandoening erfelijk is.

Als u op uw rug slaapt, vergroot u de kans op een aanval. Gebrek aan slaap kan ook het risico op slaapverlamming vergroten.

Hoe wordt slaapverlamming gediagnosticeerd?

Er zijn geen medische tests nodig om slaapverlamming te diagnosticeren.

Uw arts zal u vragen naar uw slaappatroon en medische geschiedenis. Ze kunnen u ook vragen om een slaapdagboek bij te houden waarin uw ervaringen tijdens slaapverlammingsepisodes worden gedocumenteerd.

In sommige gevallen kan uw arts u aanraden om deel te nemen aan een slaaponderzoek om uw hersengolven en ademhaling tijdens de slaap te volgen. Dit wordt meestal alleen aanbevolen als slaapverlamming ervoor zorgt dat u slaapt.

Wat zijn de behandelingsopties voor slaapverlamming?

Symptomen van slaapverlamming verdwijnen doorgaans binnen enkele minuten en veroorzaken geen blijvende fysieke effecten of trauma. De ervaring kan echter behoorlijk verontrustend en beangstigend zijn.

Slaapverlamming die geïsoleerd optreedt, heeft doorgaans geen behandeling nodig. Maar degenen die ook tekenen van narcolepsie hebben, moeten een arts raadplegen. Dit is vooral belangrijk als de symptomen het werk en het privéleven verstoren.

Uw arts kan bepaalde medicijnen voorschrijven om uw slaapverlamming onder controle te houden als narcolepsie de onderliggende oorzaak is.

De meest voorgeschreven medicijnen zijn stimulerende middelen en selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), zoals fluoxetine (Prozac). Stimulerende middelen helpen u wakker te blijven.

SSRI's helpen bij het beheersen van symptomen die verband houden met narcolepsie.

Uw arts kan een slaaponderzoek bestellen, polysomnografie genaamd.

De onderzoeksresultaten helpen uw arts bij het stellen van een diagnose als u last heeft van slaapverlamming en andere symptomen van narcolepsie. Dit type onderzoek vereist een overnachting in een ziekenhuis of slaapcentrum.

In dit onderzoek plaatst een zorgverlener elektroden op uw kin, hoofdhuid en aan de buitenrand van uw oogleden. De elektroden meten elektrische activiteit in uw spieren en hersengolven.

Ze houden ook uw ademhaling en hartslag in de gaten. In sommige gevallen registreert een camera uw bewegingen tijdens de slaap.

Vaidya gelooft dat de sleutel tot het verminderen van slaapverlamming het verbeteren van de slaaphygiëne is door vast te houden aan een goede bedtijdroutine, waaronder:

het vermijden van blauw licht voordat u gaat slapen
ervoor zorgen dat de kamertemperatuur laag blijft

Deze bedtijdroutines kunnen ervoor zorgen dat u een betere nachtrust krijgt.

Hoe kan ik slaapverlamming voorkomen?

U kunt de symptomen of de frequentie van afleveringen minimaliseren met een paar eenvoudige veranderingen in levensstijl, zoals:

Verminder stress in uw leven.
Train regelmatig, maar niet vlak voor het slapengaan.
Zorg voor voldoende rust.
Houd een regelmatig slaapschema aan.
Houd de medicijnen bij die u voor alle aandoeningen gebruikt.
Ken de bijwerkingen en interacties van uw verschillende medicijnen, zodat u mogelijke bijwerkingen, waaronder slaapverlamming, kunt voorkomen.

Vaidya merkt op dat het volgen van deze tips ook slaapverlamming kan helpen voorkomen: