Van kleurstoffen tot smaakstoffen, veel mensen worden zich steeds meer bewust van de ingrediënten in hun eten.
Een van de meest gebruikte voedingspigmenten is titaniumdioxide, een geurloos poeder dat de witte kleur of ondoorzichtigheid van voedingsmiddelen en vrij verkrijgbare producten verbetert, waaronder koffieroomers, snoep, zonnebrandcrème en tandpasta.
Variaties van titaniumdioxide worden toegevoegd om de witheid van verf, plastic en papierproducten te verbeteren, hoewel deze variaties verschillen van de voor voedingsmiddelen geschikte varianten die in voedsel worden gebruikt.
Toch vraagt u zich misschien af of het veilig is voor consumptie.
Dit artikel bespreekt het gebruik, de voordelen en de veiligheid van titaandioxide.
Toepassingen en voordelen
Titaandioxide heeft vele doeleinden in zowel voedsel- als productontwikkeling.
Voedselkwaliteit
Vanwege de lichtverstrooiende eigenschappen worden kleine hoeveelheden titaniumdioxide aan bepaalde voedingsmiddelen toegevoegd om hun witte kleur of ondoorzichtigheid te versterken.
Het meeste titaniumdioxide van voedingskwaliteit heeft een diameter van ongeveer 200-300 nanometer (nm). Dit formaat zorgt voor een ideale lichtverstrooiing, wat resulteert in de beste kleur.
Om aan voedsel te worden toegevoegd, moet dit additief een zuiverheid van 99% bereiken. Dit laat echter ruimte over voor kleine hoeveelheden potentiële verontreinigingen zoals lood, arseen of kwik.
De meest voorkomende voedingsmiddelen met titaniumdioxide zijn kauwgom, snoep, gebak, chocolaatjes, koffieroompjes en taartversieringen.
Voedselconservering en verpakking
Titaandioxide wordt aan sommige voedselverpakkingen toegevoegd om de houdbaarheid van een product te behouden.
Van verpakkingen die dit additief bevatten, is aangetoond dat ze de ethyleenproductie in fruit verminderen, waardoor het rijpingsproces wordt vertraagd en de houdbaarheid wordt verlengd.
Bovendien is aangetoond dat deze verpakking zowel antibacteriële als fotokatalytische activiteit heeft, waarbij de laatste de blootstelling aan ultraviolet (UV) vermindert.
Cosmetica
Titaandioxide wordt veel gebruikt als kleurversterker in cosmetische en vrij verkrijgbare producten zoals lippenstift, zonnebrandcrème, tandpasta, crèmes en poeders. Het wordt meestal aangetroffen als nano-titaniumdioxide, dat veel kleiner is dan de voedselveilige versie.
Het is vooral handig in zonnebrandcrème omdat het een indrukwekkende UV-bestendigheid heeft en helpt voorkomen dat de UVA- en UVB-stralen van de zon uw huid bereiken.
Omdat het echter lichtgevoelig is, wat betekent dat het de productie van vrije radicalen kan stimuleren, is het meestal bedekt met siliciumdioxide of aluminiumoxide om mogelijke celbeschadiging te voorkomen zonder de UV-beschermende eigenschappen te verminderen.
Hoewel cosmetica niet bedoeld is voor consumptie, bestaat er bezorgdheid dat titaniumdioxide in lippenstift en tandpasta kan worden ingeslikt of door de huid kan worden opgenomen.
overzichtVanwege het uitstekende lichtreflecterende vermogen wordt titaandioxide in veel voedingsmiddelen en cosmetische producten gebruikt om hun witte kleur te verbeteren en ultraviolette straling te blokkeren.
Risico's
In de afgelopen decennia is de bezorgdheid over de risico's van titaandioxide-consumptie toegenomen.
Groep 2B kankerverwekkend
De Food and Drug Administration (FDA) categoriseert titaniumdioxide als algemeen erkend als veilig.
Dat gezegd hebbende, heeft het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IARC) het als kankerverwekkende stof uit groep 2B aangemerkt - een stof die mogelijk kankerverwekkend is, maar onvoldoende dierlijk en menselijk onderzoek heeft. Dit heeft geleid tot bezorgdheid over de veiligheid in voedingsproducten.
Deze classificatie werd gegeven, omdat sommige dierstudies hebben aangetoond dat het inademen van titaandioxidestof de ontwikkeling van longtumoren kan veroorzaken. IARC concludeerde echter dat voedingsproducten die dit additief bevatten, dit risico niet opleveren.
Daarom bevelen ze vandaag de dag alleen aan om de inademing van titaniumdioxide te beperken in industrieën met een hoge blootstelling aan stof, zoals de papierproductie.
Absorptie
Er bestaat enige bezorgdheid over de opname door de huid en de darmen van nanodeeltjes van titaniumdioxide, die een diameter van minder dan 100 nm hebben.
Sommige kleine reageerbuisonderzoeken hebben aangetoond dat deze nanodeeltjes worden opgenomen door darmcellen en kunnen leiden tot oxidatieve stress en kankergroei. Ander onderzoek heeft echter beperkte tot geen effecten gevonden.
Bovendien merkte een onderzoek uit 2019 op dat titaniumdioxide van voedingskwaliteit groter was en geen nanodeeltjes. Daarom concludeerden de auteurs dat titaniumdioxide in voedsel slecht wordt opgenomen en geen risico vormt voor de menselijke gezondheid.
Ten slotte heeft onderzoek aangetoond dat nanodeeltjes van titaniumdioxide de eerste laag van de huid - het stratum corneum - niet passeren en niet kankerverwekkend zijn.
Ophoping van organen
Sommige onderzoeken bij ratten hebben ophoping van titaniumdioxide in de lever, milt en nieren waargenomen. Dat gezegd hebbende, gebruiken de meeste onderzoeken hogere doses dan u normaal zou consumeren, waardoor het moeilijk is om te weten of deze effecten bij mensen zouden optreden.
Een beoordeling uit 2016 door de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid concludeerde dat de absorptie van titaandioxide extreem laag is en dat alle geabsorbeerde deeltjes meestal via de ontlasting worden uitgescheiden.
Ze ontdekten echter dat kleine hoeveelheden van 0,01% werden geabsorbeerd door immuuncellen - bekend als darmgeassocieerd lymfoïde weefsel - en kunnen worden afgegeven aan andere organen. Momenteel is het niet bekend hoe dit de menselijke gezondheid kan beïnvloeden.
Hoewel de meeste studies tot nu toe geen schadelijke effecten van titaandioxideconsumptie aantonen, zijn er maar weinig langetermijnstudies bij mensen beschikbaar. Daarom is er meer onderzoek nodig om de rol ervan in de menselijke gezondheid beter te begrijpen.
overzichtTitaandioxide is geclassificeerd als kankerverwekkend uit groep 2B omdat dierstudies de inademing ervan in verband hebben gebracht met de ontwikkeling van longtumoren. Geen enkel onderzoek toont echter aan dat titaandioxide in voedsel schadelijk is voor uw gezondheid.
Toxiciteit
In de Verenigde Staten mogen producten niet meer dan 1% titaandioxide in gewicht bevatten, en vanwege het uitstekende lichtverstrooiingsvermogen hoeven voedselproducenten slechts kleine hoeveelheden te gebruiken om de gewenste resultaten te bereiken.
Kinderen onder de 10 jaar consumeren het meeste van dit additief, met een gemiddelde van 0,08 mg per pond (0,18 mg per kg) lichaamsgewicht per dag.
Ter vergelijking: de gemiddelde volwassene verbruikt ongeveer 0,05 mg per pond (0,1 mg per kg) per dag, hoewel deze aantallen variëren.
Dit komt door de hogere inname van gebak en snoep door kinderen, evenals door hun kleine lichaamsgrootte.
Vanwege het beperkte beschikbare onderzoek is er geen aanvaardbare dagelijkse inname (ADI) voor titaniumdioxide. Een diepgaande evaluatie door de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid vond echter geen nadelige effecten bij ratten die 1.023 mg per pond (2.250 mg per kg) per dag consumeerden.
Toch is er meer menselijk onderzoek nodig.
overzichtKinderen consumeren het meeste titaniumdioxide vanwege de hoge prevalentie in snoep en gebak. Er is meer onderzoek nodig voordat een ADI kan worden vastgesteld.
Bijwerkingen
Er is beperkt onderzoek naar de bijwerkingen van titaandioxide, en dit hangt grotendeels af van de toegangsweg:
- Orale consumptie. Er zijn geen bijwerkingen bekend.
- Ogen. De verbinding kan lichte irritatie veroorzaken.
- Inademing. Het inademen van titaandioxidestof is in dierstudies in verband gebracht met longkanker.
- Huid. Het kan lichte irritatie veroorzaken.
De meeste bijwerkingen houden verband met het inademen van titaandioxidestof. Daarom zijn er industriestandaarden om de blootstelling te beperken.
overzichtEr zijn geen bijwerkingen bekend van het consumeren van titaniumdioxide. Dierstudies suggereren echter dat inademing van het stof mogelijk verband houdt met longkanker.
Moet je het vermijden?
Tot op heden wordt titaandioxide als veilig voor consumptie beschouwd.
Het meeste onderzoek concludeert dat de hoeveelheid die via voedsel wordt geconsumeerd zo laag is dat het geen risico vormt voor de menselijke gezondheid.
Als u dit additief toch wilt vermijden, lees dan zorgvuldig de etiketten van eten en drinken. Kauwgom, gebak, snoep, koffiecreamers en cakedecoraties zijn de meest voorkomende voedingsmiddelen met titaniumdioxide.
Houd er rekening mee dat er mogelijk andere handels- of generieke namen zijn voor de verbinding die fabrikanten kunnen vermelden in plaats van 'titaniumdioxide', dus zorg ervoor dat u uzelf hierover informeert.
Aangezien titaniumdioxide aanwezig is in voornamelijk bewerkte voedingsmiddelen, is het gemakkelijk te vermijden door te kiezen voor een dieet met volledig, onbewerkt voedsel.
overzichtHoewel titaandioxide algemeen als veilig wordt beschouwd, wilt u het misschien toch vermijden. De meest voorkomende voedingsmiddelen met het additief zijn kauwgom, gebak, koffieroompjes en taartversieringen.
het komt neer op
Titaandioxide is een ingrediënt dat naast cosmetica, verf en papierproducten wordt gebruikt om veel voedingsproducten wit te maken.
Voedingsmiddelen met titaniumdioxide zijn meestal snoep, gebak, kauwgom, koffieroompjes, chocolaatjes en taartversieringen.
Hoewel er enkele veiligheidsproblemen zijn, wordt titaandioxide over het algemeen als veilig erkend door de FDA. Bovendien consumeren de meeste mensen lang niet genoeg om mogelijke schade toe te brengen.
Als u toch titaniumdioxide wilt vermijden, lees dan de etiketten zorgvuldig en houd u aan minimaal verwerkt volledig voedsel.
