Toen mijn therapeut benadrukte dat ik mijn eerste geslaagde bekkenexamen had, merkte ik dat ik plotseling tranen van geluk huilde.
Gezondheid en welzijn raken ons allemaal anders. Dit is het verhaal van één persoon.
Bekentenis: ik heb nooit met succes een tampon kunnen dragen.
Nadat ik mijn menstruatie op 13-jarige leeftijd had gekregen, probeerde ik er een in te brengen en het resulteerde in een scherpe schietende, traanverwekkende pijn. Mijn moeder zei dat ik me geen zorgen moest maken en het later gewoon opnieuw moest proberen.
Ik heb het nog veel meer keren geprobeerd, maar de pijn was altijd zo ondraaglijk, dus ik bleef gewoon aan de kussentjes plakken.
Een paar jaar later probeerde mijn huisarts een bekkenonderzoek bij mij te doen. Op het moment dat ze probeerde een speculum te gebruiken, schreeuwde ik van de pijn. Hoe kan zoveel pijn normaal zijn? Was er iets mis met mij? Ze verzekerde me dat het oké was en zei dat we het over een paar jaar opnieuw zouden proberen.
Ik voelde me zo gebroken. Ik wilde in ieder geval seks hebben - een relatie hebben met fysieke intimiteit.
Getraumatiseerd door het examen, werd ik jaloers toen vrienden zonder problemen tampons konden gebruiken. Toen seks hun leven binnenkwam, werd ik nog jaloerser.
Ik heb seks met alle mogelijke middelen vermeden. Als ik op afspraakjes ging, zou ik ervoor zorgen dat ze direct na het eten afliepen. De bezorgdheid over fysieke intimiteit bracht me ertoe potentiële relaties te verbreken omdat ik nooit meer met die fysieke pijn te maken wilde hebben.
Ik voelde me zo gebroken. Ik wilde in ieder geval seks hebben - een relatie hebben met fysieke intimiteit. Ik probeerde nog een paar mislukte bekkenexamens met OB-GYNS, maar de intense scherpe schietpijn kwam elke keer terug.
Dokters vertelden me dat er niets fysiek mis was, en dat de pijn voortkwam uit angst. Ze stelden me voor om te drinken of een anti-angstmedicijn te nemen voordat ik probeerde geslachtsgemeenschap te hebben.
Stephanie Prendergast, een bekkenbodemfysiotherapeut die mede-oprichter en klinisch directeur van LA is van het Pelvic Health & Rehabilitation Center, zegt dat hoewel informatie over bekkenbodemproblemen niet altijd gemakkelijk toegankelijk is, artsen enige tijd online kunnen besteden aan het bekijken van medische tijdschriften en leren over verschillende aandoeningen, zodat ze hun patiënten beter kunnen behandelen.
Want uiteindelijk kan een gebrek aan informatie leiden tot een verkeerde diagnose of behandeling die meer kwaad dan goed doet.
"[Wanneer artsen zeggen dat dit soort dingen [veroorzaakt wordt door] angst of [patiënten vertellen om wijn te drinken], is dat niet alleen beledigend, maar ik heb ook het gevoel dat het beroepsmatig schadelijk is", zegt ze.
Hoewel ik niet elke keer dronken wilde zijn als ik seks had, besloot ik hun advies op te volgen. Dus in 2016, na een avond drinken, probeerde ik voor het eerst geslachtsgemeenschap te hebben.
Het was natuurlijk niet succesvol en eindigde in veel tranen.
Ik zei tegen mezelf dat veel mensen pijn ervaren de eerste keer dat ze seks hebben - dat de pijn misschien niet zo erg was en dat ik nog maar een baby was. Ik moest het gewoon opzuigen en ermee omgaan.
Maar ik kon mezelf er niet toe brengen het opnieuw te proberen. Ik voelde me hopeloos.
Christensen bracht een model van het bekken in de onderzoekskamer en liet me vervolgens zien waar alle spieren zijn en waar het mis kan gaan.
Een paar maanden later begon ik een praattherapeut te zien voor algemene angst. Terwijl we werkten aan het verminderen van mijn intense angst, liep het deel van mij dat een intieme relatie wilde, nog steeds op een dood spoor. Hoe vaak ik het ook had over de fysieke pijn, het leek er niet beter op te worden.
Ongeveer 8 maanden later ontmoette ik twee andere jonge vrouwen die worstelden met bekkenpijn. Een van de vrouwen vertelde dat ze begonnen was met fysiotherapie voor haar bekkenpijn. Ik had daar nog nooit van gehoord, maar ik was bereid om alles te proberen.
Door anderen te ontmoeten die begrepen wat ik doormaakte, besloot ik me te gaan concentreren op het behandelen van dit probleem.
Twee maanden later was ik op weg naar mijn eerste sessie
Ik had geen idee wat ik kon verwachten. Ik kreeg te horen dat ik comfortabele kleding moest dragen en verwacht daar iets meer dan een uur te zijn. Kristin Christensen, een fysiotherapeut (PT) die gespecialiseerd is in bekkenbodemaandoeningen, bracht me toen terug naar de onderzoekskamer.
We brachten de eerste 20 minuten door met praten over mijn geschiedenis. Ik vertelde haar dat ik een intieme relatie wilde hebben en de mogelijkheid tot geslachtsgemeenschap.
Ze vroeg of ik ooit een orgasme had gehad en ik antwoordde door beschaamd mijn hoofd te schudden. Ik schaamde me zo. Ik had mezelf zo ver verwijderd van dat deel van mijn lichaam dat het geen deel meer van mij was.
Christensen bracht een model van het bekken in de onderzoekskamer en liet me vervolgens zien waar alle spieren zijn en waar het mis kan gaan. Ze verzekerde me dat zowel bekkenpijn als het gevoel niet verbonden te zijn met je vagina een veelvoorkomend probleem was bij vrouwen, en ik was niet de enige.
“Het komt vaak voor dat vrouwen zich losgekoppeld voelen van dit deel van het lichaam. Het is een uiterst persoonlijk gebied, en pijn of disfunctioneren in deze regio lijkt gemakkelijker te negeren dan aan te pakken ”, zegt Christensen.
"De meeste vrouwen hebben nog nooit een model van de bekkenbodem of het bekken gezien, en velen weten niet eens welke organen we hebben of waar ze zijn. Dit is echt jammer, want het vrouwelijk lichaam is geweldig en ik denk dat om het probleem volledig te begrijpen, patiënten hun anatomie beter moeten begrijpen. "
Prendergast zegt dat wanneer mensen voor fysiotherapie komen, ze meestal veel verschillende medicijnen gebruiken die door verschillende artsen zijn voorgeschreven en niet altijd zeker weten waarom ze sommige van deze medicijnen gebruiken.
Omdat een PT meer tijd met hun patiënten kan doorbrengen dan de meeste artsen, kunnen ze kijken naar hun medische zorg uit het verleden en hen helpen om contact op te nemen met een medische zorgverlener die het medische aspect effectief kan beheren.
Soms veroorzaakt het spierbekkenstelsel de pijn niet echt, zegt Prendergast, maar de spieren zijn bijna altijd op de een of andere manier betrokken. "Gewoonlijk krijgen mensen met [bekkenbodem] syndromen verlichting met bekkenbodemfysiotherapie vanwege de betrokkenheid van het skeletspier", zegt ze.
Ons doel was dat ik een bekkenonderzoek zou ondergaan door mijn OB-GYN of een grotere dilatator zou kunnen verdragen met weinig tot geen pijn.
Tijdens onze eerste ontmoeting vroeg Christensen me of het goed zou zijn om een bekkenexamen te doen. (Niet alle vrouwen doen een examen bij hun eerste afspraak. Christensen vertelt me dat sommige vrouwen besluiten te wachten tot het tweede, of zelfs derde of vierde bezoek, om een examen af te leggen - vooral als ze een voorgeschiedenis van trauma hebben of niet emotioneel erop voorbereid.)
Ze beloofde langzaam te gaan en te stoppen als ik te veel ongemak zou voelen. Nerveus, stemde ik toe. Als ik dit ding rechtstreeks onder ogen wilde zien en het zou gaan behandelen, moest ik dit doen.
Met haar vinger in me zei Christensen dat de drie oppervlakkige bekkenbodemspieren aan elke kant erg strak en gespannen waren toen ze ze aanraakte. Ik was te strak en had pijn voor haar om de diepste spier (de obturator internus) te controleren. Ten slotte keek ze of ik een kegel kon doen of de spieren kon ontspannen, en dat lukte me ook niet.
Ik vroeg Christensen of dit bij patiënten vaak voorkwam.
"Omdat je jezelf had losgekoppeld van dit gebied, is het erg moeilijk om deze spieren te 'vinden' om een Kegel te doen. Sommige patiënten met bekkenpijn zullen een Kegel kunnen doen omdat ze een groot deel van de tijd actief samentrekken uit angst voor pijn, maar velen zijn niet in staat om te duwen '', zegt ze.
De sessie eindigde met haar suggestie om te beginnen met een behandelplan van 8 weken, samen met de aanbeveling om online een set dilatatoren te kopen om thuis aan dingen te blijven werken.
Ons doel was dat ik een bekkenonderzoek zou ondergaan door mijn OB-GYN of een grotere dilatator zou kunnen verdragen met weinig tot geen pijn. En natuurlijk is het hebben van geslachtsgemeenschap met weinig tot geen pijn het uiteindelijke doel.
Ik voelde me zo hoopvol op weg naar huis. Na jaren van omgaan met deze pijn, was ik eindelijk op weg naar herstel. Bovendien vertrouwde ik Christensen echt. Na slechts één sessie voelde ik me zo op mijn gemak.
Ik kon niet geloven dat er binnenkort een tijd zou komen dat ik een tampon zou kunnen dragen.
Prendergast zegt dat het nooit een goed idee is om bekkenpijn zelf te behandelen, omdat je de situatie soms erger kunt maken.
In mijn volgende gesprekstherapie-sessie benadrukte mijn therapeut het feit dat ik mijn eerste succesvolle bekkenexamen had
Ik had er tot dan toe nog niet eens over nagedacht. Plots huilde ik tranen van geluk. Ik kon het niet geloven. Ik had nooit gedacht dat een succesvol bekkenexamen voor mij mogelijk zou zijn.
Ik was zo blij te weten dat de pijn niet 'helemaal in mijn hoofd' zat.
Het was echt. Ik was niet alleen gevoelig voor pijn. Na jaren afgeschreven te zijn door doktoren en me neer te leggen bij het feit dat ik geen intieme relatie zou kunnen hebben die ik wilde, werd mijn pijn gevalideerd.
Toen de aanbevolen dilatator binnenkwam, viel ik bijna om, alleen al door naar de verschillende maten te kijken. De kleine (ongeveer 0,6 cm breed) zag er heel goed uit, maar de grootste maat (ongeveer 1,5 cm breed) bezorgde me zoveel angst. Dat ding ging niet in mijn vagina. Nee.
Een andere vriendin zei dat ze ook in paniek raakte toen ze haar dilatator zag zitten nadat ze had besloten om zelf een behandeling voort te zetten. Ze zette de set op de hoogste plank in haar kast en weigerde er nog een keer naar te kijken.
Prendergast zegt dat het nooit een goed idee is om bekkenpijn zelf te behandelen, omdat je de situatie soms erger kunt maken. "De meeste vrouwen weten niet hoe ze [dilatatoren] moeten gebruiken, en ze weten niet hoe lang ze ze moeten gebruiken, en ze hebben echt niet veel begeleiding", zegt ze.
Er zijn zeer verschillende oorzaken voor bekkenpijn die resulteren in zeer verschillende behandelplannen - plannen die alleen een professional kan helpen.
Ik ben ongeveer halverwege mijn behandelplan en het is zowel een zeer ongebruikelijke als zeer therapeutische ervaring geweest. Gedurende 45 minuten heeft mijn PT haar vingers in mijn vagina terwijl we onze recente vakanties of aanstaande plannen voor het weekend bespreken.
Het is zo'n intieme relatie en het is belangrijk om je op je gemak te voelen bij je PT, aangezien je je in zo'n kwetsbare positie bevindt - zowel fysiek als mentaal. Ik heb geleerd dat aanvankelijke ongemak te overwinnen en ben dankbaar dat Christensen een uniek vermogen heeft om me op het moment dat ik de kamer binnenloop, ontspannen te laten voelen.
Ze doet ook uitstekend werk door tijdens de behandeling een gesprek met mij te voeren. Gedurende onze tijd raak ik zo betrokken bij het gesprek dat ik vergeet waar ik ben.
"Ik probeer je opzettelijk af te leiden tijdens de behandeling, zodat je niet te veel focust op de pijn van de behandeling. Bovendien blijft praten tijdens onze sessies een goede verstandhouding opbouwen, wat zo belangrijk is - het bouwt vertrouwen op, zorgt ervoor dat je je prettiger voelt en maakt het ook waarschijnlijker dat je terugkeert voor je vervolgbezoeken, zodat je beter wordt, "ze zegt.
Christensen beëindigt onze sessies altijd door me te vertellen hoeveel vooruitgang ik boek. Ze moedigt me aan om thuis aan dingen te blijven werken, ook al moet ik het heel langzaam aan doen.
Hoewel de bezoeken altijd een beetje ongemakkelijk zullen zijn, zie ik het nu als een tijd van genezing en een tijd om naar de toekomst te kijken.
Het leven zit vol ongemakkelijke momenten, en deze ervaring herinnert me eraan dat ik ze gewoon moet omarmen.
De emotionele bijwerkingen zijn ook heel reëel
Ik ben nu plotseling dit deel van mijn lichaam aan het verkennen dat ik zo lang heb geblokkeerd, en het voelt alsof ik een deel van mezelf ontdek waarvan ik niet wist dat het bestond. Het is bijna alsof je een nieuw seksueel ontwaken ervaart, wat ik moet toegeven, een behoorlijk geweldig gevoel is.
Maar tegelijkertijd ben ik ook wegversperringen tegengekomen.
Nadat ik de kleinste maat had veroverd, werd ik overdreven zelfverzekerd. Christensen had me gewaarschuwd voor het verschil in grootte tussen de eerste en tweede dilatator. Ik had het gevoel dat ik die sprong gemakkelijk kon maken, maar ik vergiste me ernstig.
Ik schreeuwde het uit van de pijn toen ik probeerde de volgende maat groter in te brengen en werd verslagen.
Ik weet nu dat deze pijn niet van de ene op de andere dag zal worden verholpen, en het is een langzaam proces met veel ups en downs. Maar ik geloof volledig in Christensen, en ik weet dat ze altijd aan mijn zijde zal staan op deze weg naar herstel.
Ze zal ervoor zorgen dat ik mijn doelen bereik, ook al geloof ik het zelf niet.
Zowel Christensen als Prendergast moedigen vrouwen die enige vorm van pijn ervaren tijdens geslachtsgemeenschap of bekkenpijn in het algemeen aan om fysiotherapie als behandelingsoptie te overwegen.
Veel vrouwen - waaronder ikzelf - vinden zelf een PT na jarenlang zoeken naar een diagnose of behandeling voor hun pijn. En de zoektocht naar een goede PT kan overweldigend aanvoelen.
Voor mensen die hulp willen bij het vinden van iemand, raadt Prendergast aan om de American Physical Therapy Association en de International Pelvic Pain Society te bekijken.
Omdat er echter maar een paar programma's zijn die curricula voor bekkenbodemfysiotherapie leren, is er een breed scala aan behandelingstechnieken.
Bekkenbodemtherapie kan helpen:
- incontinentie
- problemen met blaas- of stoelgang
- pijnlijke seks
- constipatie
- bekkenpijn
- endometriose
- vaginisme
- menopauze symptomen
- zwangerschap en postpartum welzijn
“Ik zou mensen aanraden om de faciliteit te bellen en misschien de eerste afspraak in te plannen en te kijken wat je ervan vindt. Ik denk ook dat patiëntenondersteuningsgroepen de neiging hebben om gesloten Facebook-groepen te hebben en dat ze mensen in bepaalde geografische gebieden kunnen aanbevelen. Ik weet dat mensen [onze praktijk] vaak bellen en we proberen ze te koppelen aan iemand in hun omgeving die we vertrouwen ”, zegt Prendergast.
Ze benadrukt dat alleen omdat je een slechte ervaring hebt met één PT, dit niet betekent dat je de hele zaak moet opgeven. Blijf verschillende providers uitproberen totdat u de juiste oplossing heeft gevonden.
Eerlijk gezegd heeft bekkenbodemfysiotherapie mijn leven al ten goede veranderd.
Ik ben begonnen met uitgaan zonder bang te zijn voor de mogelijkheid van fysieke intimiteit in de toekomst. Voor de allereerste keer kan ik me een toekomst voorstellen met tampons, bekkenonderzoeken en geslachtsgemeenschap. En het voelt zo bevrijdend.
Allyson Byers is een freelance schrijver en redacteur in Los Angeles die graag schrijft over alles wat met gezondheid te maken heeft. Je kunt meer van haar werk zien op www.allysonbyers.com en volg haar sociale media.
