Wat is acute myeloïde leukemie (AML)?
Acute myeloïde leukemie, of AML, is een vorm van kanker die het beenmerg en het bloed aantast. Het is bekend onder verschillende namen, waaronder acute myeloïde leukemie en acute niet-lymfatische leukemie. AML is het tweede meest voorkomende type leukemie bij volwassenen.
Artsen noemen AML "acuut" omdat de aandoening snel kan verergeren. De term "leukemie" verwijst naar kankers van het beenmerg en de bloedcellen. Het woord myeloïde, of myeloïde, verwijst naar het celtype dat het beïnvloedt.
Myeloïde cellen zijn voorlopers van andere bloedcellen. Gewoonlijk ontwikkelen deze cellen zich tot rode bloedcellen (RBC's), bloedplaatjes en speciale soorten witte bloedcellen (WBC's). Maar bij AML kunnen ze zich niet normaal ontwikkelen.
Wanneer een persoon AML heeft, muteren hun myeloïde cellen en vormen ze leukemische ontploffingen. Deze cellen werken niet zoals normale cellen. Ze kunnen voorkomen dat het lichaam normale, gezonde cellen aanmaakt.
Uiteindelijk zal een persoon RBC's beginnen te missen die zuurstof vervoeren, bloedplaatjes die gemakkelijk bloeden voorkomen en WBC's die het lichaam tegen ziekten beschermen. Dat komt omdat hun lichaam het te druk heeft met het maken van de leukemische blastcellen.
Het resultaat kan dodelijk zijn. Voor veel mensen is AML echter een behandelbare ziekte.
Wat zijn de overlevingskansen voor AML?
Vooruitgang in kankerbehandelingen en het begrip van artsen van de ziekte betekenen dat meer en meer mensen de aandoening elk jaar overleven.
Elk jaar diagnosticeren artsen naar schatting 19.520 mensen in de Verenigde Staten met AML. Jaarlijks vallen er naar schatting 10.670 sterfgevallen als gevolg van de ziekte.
De meeste mensen met AML krijgen chemotherapiebehandelingen. Deze medicijnen doden snel delende cellen, zoals kankercellen. Chemotherapie kan leiden tot remissie, wat betekent dat een persoon geen symptomen van de ziekte heeft en het aantal bloedcellen binnen een normaal bereik ligt.
Ongeveer 90 procent van de mensen met een AML-type dat bekend staat als acute promyelocytische leukemie (APL) zal in remissie gaan na 'inductie' (eerste ronde) van chemotherapie. Dit is volgens de American Cancer Society (ACS). Voor de meeste andere soorten AML is het remissiepercentage ongeveer 67 procent.
Degenen ouder dan 60 jaar reageren doorgaans ook niet op de behandeling, waarbij ongeveer de helft na inductie in remissie gaat.
Sommige mensen die in remissie gaan, blijven in remissie. Toch kan AML voor velen na verloop van tijd terugkeren.
Het totale overlevingspercentage van vijf jaar voor AML is 27,4 procent, volgens het National Cancer Institute (NCI). Dit betekent dat van de tienduizenden Amerikanen die met AML leven, naar schatting 27,4 procent nog vijf jaar na hun diagnose leeft.
Kinderen met AML
Over het algemeen worden kinderen met AML gezien als een lager risico dan volwassenen. Volgens de American Cancer Society zal ongeveer 85 tot 90 procent van de kinderen met AML na inductie in remissie gaan. AML zal in sommige gevallen terugkeren.
Het overlevingspercentage na vijf jaar voor kinderen met AML is 60 tot 70 procent.
Welke factoren beïnvloeden het overlevingspercentage?
De vooruitzichten en prognose voor AML lopen sterk uiteen. Artsen houden bij het geven van een prognose rekening met veel factoren, zoals de leeftijd van de persoon of het type AML.
Veel ervan is gebaseerd op de resultaten en analyse van bloedonderzoeken, beeldvormende onderzoeken, onderzoeken van cerebrospinale vloeistof (CSF) en beenmergbiopten.
Sommige mensen met een slechte prognose leven veel meer jaren dan een arts voorspelt, terwijl anderen misschien niet zo lang leven.
Welk effect heeft leeftijd op de overlevingskans?
De gemiddelde leeftijd van een persoon bij wie AML is vastgesteld, is 68 jaar.
Leeftijd kan een belangrijke factor zijn bij het bepalen van de respons op de AML-behandeling. Artsen weten dat de overlevingskansen voor mensen met de diagnose AML veelbelovender zijn voor mensen onder de 60 jaar.
Dit kan verschillende redenen hebben. Sommige mensen ouder dan 60 jaar hebben mogelijk chronische aandoeningen of verkeren mogelijk niet in goede gezondheid. Dit kan het voor hun lichaam moeilijk maken om om te gaan met de sterke chemotherapie-medicatie en andere kankerbehandelingen die verband houden met AML.
Bovendien krijgen veel oudere volwassenen met AML geen behandeling voor de aandoening.
Uit een onderzoek uit 2015 bleek dat slechts 40 procent van de mensen van 66 jaar en ouder binnen drie maanden na de diagnose chemotherapie kreeg. Ondanks de verschillen in behandelrespons tussen verschillende leeftijdsgroepen (of cohorten), zijn de algehele overlevingspercentages voor mensen tussen 65 en 74 jaar oud de afgelopen drie decennia verbeterd, volgens een onderzoek uit 2011.
Welk effect heeft het AML-type op het overlevingspercentage?
Artsen classificeren de verschillende soorten AML vaak op basis van hun celmutaties. Van sommige typen celmutaties is bekend dat ze beter reageren op behandelingen. Voorbeelden zijn onder meer gemuteerde CEBPA- en inv CBFB-MYH11-cellen.
Sommige celmutaties kunnen zeer therapieresistent zijn. Voorbeelden zijn onder meer del (5q) en inv RPN1-EVI1. Uw oncoloog zal u vertellen welk type of soorten celmutatie u mogelijk heeft.
Welk effect heeft de respons op de behandeling op het overlevingspercentage?
Sommige mensen reageren beter op de behandeling dan anderen. Als een persoon chemotherapiebehandelingen krijgt en zijn kanker niet binnen vijf jaar terugkomt, wordt hij meestal als genezen beschouwd.
Als de kanker van een persoon terugkomt of helemaal niet op behandelingen reageert, is het behandelresultaat niet zo gunstig.
Hoe kan iemand steun zoeken?
Ongeacht de prognose kan een AML-diagnose emoties van angst, angst en onzekerheid creëren. Het kan zijn dat u niet zeker weet waar u zich moet wenden of hulp moet zoeken.
Een diagnose van kanker biedt u de mogelijkheid om dichter bij uw dierbaren te komen en te evalueren hoe u een leven kunt leiden dat u leuk vindt.
Hier zijn een paar tips om u te helpen bij het navigeren door deze diagnose en behandeling.
Vragen stellen
Het is belangrijk dat u uw toestand begrijpt. Als u iets niet zeker weet over uw diagnose, behandeling of prognose, vraag het dan aan uw arts.
Voorbeelden van vragen die u kunt stellen, kunnen zijn: 'Wat zijn mijn behandelingsopties? en "Wat kan ik doen om te voorkomen dat AML terugkomt?"
Zoek organisaties die ondersteuning bieden
Organisaties zoals de American Cancer Society (ACS) bieden een aantal ondersteunende diensten aan.
Deze omvatten het regelen van ritten naar de behandeling en u helpen bij het vinden van ondersteunend personeel, zoals diëtisten of maatschappelijk werkers.
Word lid van een steungroep
Steungroepen zijn een uitstekende manier om mensen te ontmoeten die dezelfde emoties doormaken als jij. Als u de successen en mindsets van anderen ziet, kunt u weten dat u niet de enige bent.
Naast bronnen zoals de ACS en LLS, kan uw oncoloog of het plaatselijke ziekenhuis ondersteuningsgroepen aanbieden.
Neem contact op met vrienden en familie
Veel vrienden en familieleden zullen willen helpen. Laat ze maaltijden bezorgen via een dienst zoals Meal Train of luister gewoon naar uw zorgen. Door je open te stellen voor anderen, kun je een positieve gemoedstoestand behouden.
Vind leuke manieren om stress te verlichten
Er zijn veel manieren waarop u stress en zorgen in uw leven kunt verlichten. Meditatie of het bijhouden van een dagboek of blog zijn enkele voorbeelden. Bovendien kosten ze heel weinig om aan te pakken en bij te houden.
Het vinden van een uitlaatklep waar je vooral van geniet, kan wonderen doen voor je geest en ziel.
.jpg)
