Overzicht
Kratom is afkomstig van een boom die voorkomt in tropische streken van Zuidoost-Azië. Verse of gedroogde kratombladeren worden gekauwd of in thee gezet. Kratom kan ook in poeder- en tabletvorm voorkomen en wordt soms verkocht als dieet- of voedingssupplement of wierook.
De effecten van Kratom zijn vergelijkbaar met die van opioïde medicijnen zoals morfine en heroïne. Hoewel kratom is gebruikt als behandeling voor opioïdverslaving, kan het ook verslavend zijn en tot terugval leiden.
Lees verder voor meer informatie.
Wat zijn de bijwerkingen van gebruik?
Kratom heeft verschillende effecten bij lage en hoge doses.
Bij lage doses heeft kratom stimulerende (stimulerende) effecten. Bij hoge doses kan het pijnverlichtende (pijnstillende) en slaapverwekkende (kalmerende) effecten hebben.
Specifieke bijwerkingen worden hieronder vermeld.
Humeur:
- rust
- gevoel van welzijn
- euforie
Gedragsmatig:
- spraakzaamheid
- toegenomen sociaal gedrag
Fysiek:
- pijnstilling
- verhoogde energie
- verhoogd libido
- slaperigheid
- constipatie
- droge mond
- vaker plassen
- jeuk
- verlies van eetlust
- misselijkheid
- zweten
- gevoeligheid voor zonnebrand
Psychologisch:
- verhoogde motivatie
- verhoogde alertheid
- psychose
Is afhankelijkheid hetzelfde als verslaving?
Afhankelijkheid en verslaving zijn niet hetzelfde.
Drugsverslaving verwijst naar een fysieke toestand waarin uw lichaam afhankelijk is van een medicijn. Je hebt steeds meer van de stof nodig om hetzelfde effect (tolerantie) te bereiken. U ervaart mentale en fysieke effecten (ontwenningsverschijnselen) als u stopt met het gebruik van het medicijn.
Als u een verslaving heeft, kunt u niet stoppen met het gebruik van een medicijn, ongeacht de negatieve gevolgen. Verslaving kan optreden met of zonder fysieke afhankelijkheid van het medicijn, hoewel fysieke afhankelijkheid een veelvoorkomend kenmerk is.
Wat veroorzaakt verslaving?Verslaving heeft veel oorzaken. Sommige zijn gerelateerd aan uw omgeving en levenservaringen, zoals het hebben van vrienden die drugs gebruiken. Anderen zijn genetisch bepaald. Wanneer u een medicijn gebruikt, kunnen bepaalde genetische factoren uw risico op het ontwikkelen van een verslaving vergroten.
Regelmatig drugsgebruik verandert de chemie van uw hersenen en heeft invloed op hoe u plezier ervaart. Dit kan het moeilijk maken om gewoon te stoppen met het gebruik van het medicijn als u eenmaal bent begonnen.
Hoe ziet verslaving eruit?
Verslaving heeft vaak gemeenschappelijke symptomen. Het maakt niet uit wat de stof is.
Enkele algemene symptomen zijn:
- de stof regelmatig willen gebruiken, misschien dagelijks of meerdere keren per dag
- het ervaren van een drang om te gebruiken die zo extreem is dat het moeilijk wordt om je op iets anders te concentreren
- meer van de stof innemen of de stof gedurende een langere tijd innemen dan bedoeld
- grotere doses nodig hebben om hetzelfde effect te bereiken als het middelengebruik doorgaat
- het houden van een constante aanvoer van de stof
- geld uitgeven aan de stof, zelfs als het geld krap is
- toevlucht nemen tot risicovol gedrag om de stof te krijgen, zoals stelen of geweld
- risicovol gedrag vertonen terwijl u onder invloed van de stof bent, zoals autorijden of onbeschermde seks hebben
- het gebruik van de stof ondanks de problemen die het veroorzaakt of het risico dat het met zich meebrengt
- buitensporig veel tijd besteden aan het verkrijgen van de stof, het gebruiken ervan en het herstellen van de effecten ervan
- proberen en niet stoppen met het gebruik van de stof
- ontwenningsverschijnselen ervaren zodra het middelengebruik is gestopt
Hoe verslaving bij anderen te herkennen
Uw vriend of geliefde probeert misschien een verslaving voor u te verbergen. Je vraagt je misschien af of het drugsgebruik is of iets anders, zoals een stressvolle baan of tienerhormonen.
Het volgende kunnen tekenen zijn van drugsverslaving:
- stemmingswisselingen: stemmingswisselingen, angst, depressie of irritatie
- gedragsveranderingen: geheimzinnig, agressief of gewelddadig handelen
- veranderingen in fysieke verschijning: rode ogen, gewichtsverlies of gewichtstoename, slechte hygiëne
- gezondheidsproblemen: gebrek aan energie, vermoeidheid, chronische ziekten die verband houden met drugsgebruik
- veranderingen in sociale activiteiten: terugtrekking uit vrienden of familie, relatieproblemen, nieuwe vriendschappen met bekende drugsgebruikers
- slechte school- of werkprestaties: een daling in cijfers of werkprestaties, verlies van een baan, desinteresse in school of werk, spijbelen van school of werk op regelmatige basis
- geld of juridische problemen: geld vragen zonder rationele uitleg, geld stelen van vrienden of familieleden, gearresteerd worden
Wat u moet doen als u denkt dat een dierbare verslaafd is
De eerste stap is het identificeren van eventuele misvattingen die u heeft over drugsgebruik en verslaving. Bedenk dat drugsgebruik de structuur en chemie van de hersenen verandert, waardoor het onmogelijk wordt om simpelweg te stoppen met het innemen van het medicijn.
Lees vervolgens meer over risico's en bijwerkingen, inclusief de tekenen van intoxicatie of overdosering. Onderzoek mogelijke behandelingsopties om aan uw geliefde te presenteren.
Denk goed na over de beste manier om uw geliefde te benaderen met uw zorgen.
Misschien overweeg je om een interventie te organiseren met andere familieleden of vrienden. Hoewel tussenkomst uw geliefde kan motiveren om hulp te zoeken voor een verslaving, zijn er geen garanties. Interventies in confrontatiestijl kunnen het tegenovergestelde effect hebben en tot woede, wantrouwen of isolement leiden. Soms is een eenvoudig gesprek een betere optie.
Wees voorbereid op elk resultaat. Uw geliefde kan überhaupt ontkennen dat hij een probleem heeft of weigert hulp te zoeken. Als dat gebeurt, zoek dan aanvullende bronnen of zoek een steungroep voor familieleden of vrienden van mensen met een verslaving.
Waar u moet beginnen als u of uw geliefde hulp nodig heeft
Hulp vragen kan een belangrijke eerste stap zijn. Als u - of uw geliefde - klaar bent om met de behandeling te beginnen, overweeg dan om een ondersteunende vriend of familielid mee te nemen om u op weg naar herstel te helpen.
Veel mensen beginnen met het maken van een doktersafspraak. Uw arts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren om uw algehele gezondheid te beoordelen. Ze kunnen ook uw behandelingsopties bespreken, u doorverwijzen naar een behandelcentrum en eventuele vragen beantwoorden over wat er daarna gebeurt.
Hoe u een behandelcentrum kunt vinden
Praat met een arts of andere gezondheidswerker voor een aanbeveling.
U kunt ook zoeken naar een behandelcentrum in de buurt met behulp van de Behavioral Health Treatment Services Locator, een gratis online tool van de Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA).
Wat te verwachten van ontgifting
Ontgifting (detox) is een proces dat erop gericht is u te helpen zo veilig en zo snel mogelijk te stoppen met het innemen van een medicijn.
Volgens SAMHSA heeft detox drie hoofdstappen:
- Evaluatie omvat het meten van de hoeveelheid van de stof in de bloedbaan en screening op andere gezondheidsproblemen.
- Stabilisatie verwijst naar de overgang van drugsgebruik of ontwenningsverschijnselen naar middelenvrij worden. Medicatie wordt soms gebruikt om de stabilisatie te bevorderen.
- De voorbehandelingsfase omvat de voorbereiding om een verslavingsbehandelingsprogramma te starten. Het vereist soms dat een persoon zich committeert aan een behandelplan.
Er is relatief weinig onderzoek gedaan naar kratom detox en ontwenning.
Een casestudy uit 2010, gepubliceerd in European Addiction Researchmeldde de volgende ontwenningsverschijnselen:
- ongerustheid
- onbedwingbare trek
- rusteloosheid
- zweten
- trillingen
Er zijn ook andere ontwenningsverschijnselen gemeld. Waaronder:
- pijntjes en kwaaltjes
- agressie en vijandigheid
- moeite met slapen
- schokkerige bewegingen
- stemmingswisselingen
- misselijkheid
- loopneus
- zwakte en vermoeidheid
- hallucinaties
Kratom-detox kan een geleidelijke verlaging van de medicatiedosis inhouden om deze effecten te minimaliseren. Dit kan een week duren.
Wat u van een behandeling kunt verwachten
De behandeling begint zodra de detox eindigt. Het doel van de behandeling is om u te helpen een gezond, drugsvrij leven te leiden. De behandeling kan ook betrekking hebben op gerelateerde gezondheidsproblemen, zoals depressie of angst.
Er zijn tal van behandelingsopties beschikbaar. Meestal gebruiken mensen er meer dan één. Veel voorkomende behandelingen voor Kratom-verslaving staan hieronder vermeld.
Behandeling
De therapie wordt uitgevoerd door een psychiater, psycholoog of verslavingsadviseur. U kunt het alleen, met uw gezin of in een groep doen.
Er zijn veel verschillende soorten therapie. Gedragstherapie verwijst naar alle vormen van therapie die bedoeld zijn om u te helpen bij het identificeren en veranderen van zelfdestructieve attitudes en gedragingen, met name die welke tot drugsgebruik leiden. Een therapeut kan met u samenwerken om u te helpen het hoofd te bieden aan onbedwingbare trek, medicijnen te vermijden en terugval te voorkomen.
De therapie kan de eerste weken en maanden van de behandeling intensief zijn. Later zou u kunnen overschakelen naar een minder frequente therapeut.
Medicatie
Onderzoek moet nog de beste medicijnen voor kratomverslaving identificeren. Dihydrocodeïne en lofexidine (Lucemyra) worden meestal gebruikt om ontwenning van opioïden te behandelen. Ze zijn ook gebruikt om terugtrekking van kratom te behandelen.
Het Europees Waarnemingscentrum voor drugs en drugsverslaving (EWDD) suggereert dat de behandeling van terugtrekking en verslaving aan kratom ook niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), antidepressiva en angststoornissen kan omvatten.
Wat zijn de vooruitzichten?
Kratom-verslaving is te behandelen. Het is belangrijk om te onthouden dat het herstellen van een verslaving een doorlopend proces is dat tijd kan vergen. Wees geduldig en aardig voor jezelf, en wees niet bang om hulp te vragen. Uw arts kan u helpen bij het vinden van ondersteuningsbronnen in uw omgeving.
Hoe u het risico op terugval kunt verkleinen
Terugval maakt soms deel uit van het herstelproces. Het aanleren van technieken voor terugvalpreventie en -beheer is een belangrijk onderdeel van een langetermijnherstelplan.
Het volgende kan u helpen uw risico op terugval op de lange termijn te verkleinen:
- mensen, plaatsen en dingen vermijden waardoor u drugs wilt gebruiken
- ondersteuning zoeken bij uw familie, vrienden of zorgverlener wanneer u die nodig heeft
- werk of activiteiten vinden die voor u zinvol zijn
- gezonde gewoonten aannemen, zoals goed eten, voldoende slapen en regelmatig sporten
- zelfzorg beoefenen, vooral als het gaat om uw geestelijke gezondheid
- je denken veranderen
- het ontwikkelen van een positief zelfbeeld
- doelen stellen voor de toekomst
Afhankelijk van uw situatie kan het verminderen van uw risico op terugval ook bestaan uit het nemen van medicijnen tegen angst of depressie, het regelmatig bezoeken van een therapeut of het oefenen van mindfulness-technieken, zoals meditatie.
