Wat is een keizersnede?
Een keizersnede - ook bekend als een keizersnede of keizersnede - is de chirurgische bevalling van een baby. Het betreft een incisie in de buik van de moeder en een andere in de baarmoeder.
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention is het een veel voorkomende procedure die wordt gebruikt om bijna een derde van de baby's in de Verenigde Staten ter wereld te brengen.
Bevallingen met een keizersnede worden over het algemeen vóór 39 weken zwangerschap vermeden, zodat het kind de juiste tijd heeft om zich in de baarmoeder te ontwikkelen. Soms doen zich echter complicaties voor en moet een keizersnede vóór 39 weken worden uitgevoerd.
Waarom een keizersnede wordt uitgevoerd
Een keizersnede wordt meestal uitgevoerd wanneer complicaties door de zwangerschap de traditionele vaginale bevalling bemoeilijken of de moeder of het kind in gevaar brengen.
Soms worden een keizersnede vroeg in de zwangerschap gepland, maar deze worden meestal uitgevoerd wanneer zich tijdens de bevalling complicaties voordoen.
Redenen voor een keizersnede zijn onder meer:
- baby heeft ontwikkelingsstoornissen
- het hoofd van de baby is te groot voor het geboortekanaal
- de baby komt eerst uit de voeten (geboorte in stuitligging)
- vroege zwangerschapscomplicaties
- gezondheidsproblemen van de moeder, zoals hoge bloeddruk of onstabiele hartziekte
- moeder heeft actieve genitale herpes die op de baby kan worden overgedragen
- vorige keizersnede
- problemen met de placenta, zoals placenta-abruptie of placenta previa
- problemen met de navelstreng
- verminderde zuurstoftoevoer naar de baby
- vastgelopen bevalling
- de baby komt als eerste uit de schouder (dwarse bevalling)
De risico's van een keizersnede
Een keizersnede wordt wereldwijd een steeds gebruikelijker bevallingstype, maar het is nog steeds een grote operatie die risico's met zich meebrengt voor zowel moeder als kind. Vaginale bevalling blijft de geprefereerde methode voor het laagste risico op complicaties. De risico's van een keizersnede zijn onder meer:
- bloeden
- bloedproppen
- ademhalingsproblemen voor het kind, vooral als dit gebeurt vóór 39 weken zwangerschap
- verhoogde risico's voor toekomstige zwangerschappen
- infectie
- letsel bij het kind tijdens de operatie
- langere hersteltijd vergeleken met vaginale bevalling
- chirurgisch letsel aan andere organen
- verklevingen, hernia en andere complicaties van buikoperaties
U en uw arts zullen uw bevallingsopties bespreken vóór uw uitgerekende datum. Uw arts zal ook kunnen bepalen of u of uw baby tekenen van complicaties vertoont waarvoor een keizersnede nodig is.
Hoe u zich kunt voorbereiden op een keizersnede
Als u en uw arts besluiten dat een keizersnede de beste optie is voor bevalling, zal uw arts u volledige instructies geven over wat u kunt doen om het risico op complicaties te verkleinen en een succesvolle keizersnede te krijgen.
Zoals bij elke zwangerschap, zullen prenatale afspraken veel controles met zich meebrengen. Dit omvat bloedonderzoeken en andere onderzoeken om uw gezondheid vast te stellen voor de mogelijkheid van een keizersnede.
Uw arts zal ervoor zorgen dat uw bloedgroep wordt geregistreerd voor het geval u tijdens de operatie een bloedtransfusie nodig heeft. Bloedtransfusies zijn zelden nodig tijdens een keizersnede, maar uw arts zal voorbereid zijn op eventuele complicaties.
Zelfs als u niet van plan bent een keizersnede te krijgen, moet u zich altijd voorbereiden op het onverwachte. Bespreek tijdens prenatale afspraken met uw arts uw risicofactoren voor een keizersnede en wat u kunt doen om deze te verlagen.
Zorg ervoor dat al uw vragen worden beantwoord en dat u begrijpt wat er kan gebeuren als u voor uw uitgerekende datum een keizersnede moet ondergaan.
Omdat een keizersnede meer tijd nodig heeft om te herstellen van een normale bevalling, kan het handig zijn om extra handen in huis te hebben. U herstelt niet alleen van een operatie, maar uw nieuwe baby heeft ook wat aandacht nodig.
Hoe een keizersnede wordt uitgevoerd
Plan om drie tot vier dagen in het ziekenhuis te blijven terwijl u herstelt van uw operatie.
Voor de operatie wordt uw buik schoongemaakt en bent u voorbereid op het ontvangen van intraveneuze (IV) vloeistoffen in uw arm. Hierdoor kunnen artsen vloeistoffen en alle soorten medicijnen die u nodig heeft, toedienen. U zult ook een katheter laten plaatsen om uw blaas tijdens de operatie leeg te houden.
Er worden drie soorten anesthesie aangeboden aan bevallende moeders:
- ruggenmergblok: anesthesie die rechtstreeks in de zak rond uw ruggenmerg wordt geïnjecteerd, waardoor het onderste deel van uw lichaam wordt verdoofd
- ruggenprik: een veel voorkomende anesthesie voor zowel vaginale als keizersnede, die in uw onderrug wordt geïnjecteerd buiten de zak van het ruggenmerg
- algemene anesthesie: anesthesie die u in een pijnloze slaap brengt en die meestal gereserveerd is voor noodsituaties
Als u op de juiste manier bent behandeld en verdoofd, zal uw arts een incisie maken net boven de schaamhaarlijn. Dit is meestal horizontaal over het bekken. In noodsituaties kan de incisie verticaal zijn.
Zodra de incisie in uw buik is gemaakt en de baarmoeder is blootgelegd, zal uw arts een incisie in de baarmoeder maken. Dit gebied wordt tijdens de procedure behandeld, zodat u de procedure niet kunt zien.
Uw nieuwe baby wordt uit uw baarmoeder verwijderd nadat de tweede incisie is gemaakt.
Uw arts zal eerst voor uw baby zorgen door zijn neus en mond schoon te maken en de navelstreng vast te klemmen en door te snijden. Uw baby wordt dan aan het ziekenhuispersoneel gegeven en zij zullen ervoor zorgen dat uw baby normaal ademt en uw baby voorbereiden om in uw armen te worden gelegd.
Als u zeker weet dat u geen kinderen meer wilt en de toestemming heeft getekend, kan de arts uw buisjes (een tubaligatie) tegelijkertijd vastbinden.
Uw arts zal uw baarmoeder repareren met oplossende hechtingen en uw incisie in de buik sluiten met hechtingen.
Opvolging na een keizersnede
Na uw keizersnede blijven u en uw pasgeborene ongeveer drie dagen in het ziekenhuis. Direct na de operatie blijft u op een infuus. Hierdoor kunnen aangepaste niveaus van pijnstillers in uw bloedbaan worden afgegeven terwijl de anesthesie afneemt.
Uw arts zal u aanmoedigen om op te staan en rond te lopen. Dit kan bloedstolsels en obstipatie helpen voorkomen. Een verpleegkundige of arts kan u leren hoe u uw kind moet positioneren voor borstvoeding, zodat er geen extra pijn is door het insnijdingsgebied van de keizersnede.
Uw arts zal u aanbevelingen doen voor thuiszorg na de operatie, maar in het algemeen dient u te verwachten dat:
- doe het rustig aan en rust uit, vooral de eerste weken
- gebruik de juiste houding om uw buik te ondersteunen
- drink veel vloeistoffen om de vloeistoffen die tijdens uw keizersnede verloren zijn gegaan, te vervangen
- vermijd seks gedurende vier tot zes weken
- neem indien nodig pijnstillers
- zoek hulp als u symptomen van postpartumdepressie ervaart, zoals ernstige stemmingswisselingen of overweldigende vermoeidheid
Bel uw arts als u de volgende symptomen ervaart:
- pijn in de borsten die gepaard gaat met koorts
- stinkende vaginale afscheiding of bloeding met grote stolsels
- pijn bij het plassen
- tekenen van infectie - bijvoorbeeld koorts boven 100 ° F, roodheid, zwelling of afscheiding uit de incisie
