Congestief hartfalen (CHF)

Congestief hartfalen (CHF) is een chronische progressieve aandoening die de pompkracht van uw hartspier beïnvloedt.

Hoewel vaak eenvoudigweg hartfalen wordt genoemd, verwijst CHF specifiek naar het stadium waarin vocht zich ophoopt in het hart en ervoor zorgt dat het inefficiënt pompt.

Je hebt vier hartkamers. De bovenste helft van je hart bestaat uit twee atria en de onderste helft van je hart bestaat uit twee ventrikels.

De ventrikels pompen bloed naar de organen en weefsels van uw lichaam, en de atria ontvangen bloed uit uw lichaam terwijl het terug circuleert vanuit de rest van uw lichaam.

CHF ontstaat wanneer uw ventrikels niet voldoende bloedvolume naar het lichaam kunnen pompen. Uiteindelijk kunnen bloed en andere vloeistoffen een back-up maken in uw:

• longen
• buik
• lever
• onderlichaam

CHF kan levensbedreigend zijn. Als u vermoedt dat u of iemand die u kent CHF heeft, zoek dan onmiddellijk medische hulp.

Wat zijn de symptomen van congestief hartfalen?

In de vroege stadia van CHF merkt u hoogstwaarschijnlijk geen veranderingen in uw gezondheid. Als uw toestand vordert, zult u geleidelijke veranderingen in uw lichaam ervaren.

Symptomen die u misschien als eerste opmerktSymptomen die erop wijzen dat uw toestand is verslechterdSymptomen die duiden op een ernstige hartaandoeningvermoeidheidonregelmatige hartslagpijn op de borst die door het bovenlichaam straaltzwelling in uw enkels, voeten en beneneen hoest die ontstaat uit verstopte longensnel ademhalengewichtstoenamepiepende ademhalinghuid die blauw lijkt, wat te wijten is aan zuurstofgebrek in uw longenverhoogde behoefte om te plassen, vooral 's nachtskortademigheid, wat kan duiden op longoedeemflauwvallen

Pijn op de borst die door het bovenlichaam straalt, kan ook een teken zijn van een hartaanval. Als u deze of andere symptomen ervaart die op een ernstige hartaandoening kunnen wijzen, zoek dan onmiddellijk medische hulp.

Symptomen van hartfalen bij kinderen en zuigelingen

Het kan moeilijk zijn om hartfalen bij zuigelingen en jonge kinderen te herkennen. Symptomen kunnen zijn:

• slechte voeding
• overmatig zweten
• ademhalingsmoeilijkheden

Deze symptomen kunnen gemakkelijk verkeerd worden opgevat als koliek of een luchtweginfectie. Slechte groei en lage bloeddruk kunnen ook tekenen zijn van hartfalen bij kinderen.

In sommige gevallen kunt u de snelle hartslag van een baby in rust door de borstwand voelen.

Hoe wordt congestief hartfalen behandeld?

U en uw arts kunnen verschillende behandelingen overwegen, afhankelijk van uw algehele gezondheid en hoe ver uw toestand is gevorderd.

Medicijnen voor congestief hartfalen

Er zijn verschillende medicijnen die kunnen worden gebruikt om CHF te behandelen, waaronder ACE-remmers, bètablokkers en meer.

ACE-remmers

Angiotensine-converting enzyme (ACE) -remmers openen vernauwde bloedvaten om de bloedstroom te verbeteren. Vasodilatoren zijn een andere optie als u geen ACE-remmers kunt verdragen.

Mogelijk krijgt u een van de volgende voorgeschreven:

• benazepril (Lotensin)
• captopril (Capoten)
• enalapril (Vasotec)
• fosinopril (Monopril)
• lisinopril (Zestril)
• quinapril (Accupril)
• ramipril (Altace)
• moexipril (Univasc)
• perindopril (Aceon)
• trandolapril (Mavik)

ACE-remmers mogen niet met de volgende medicijnen worden ingenomen zonder een arts te raadplegen, omdat ze een bijwerking kunnen veroorzaken:

• Thiazide diuretica. Deze kunnen een extra verlaging van de bloeddruk veroorzaken.
• Kaliumsparende diuretica. Deze diuretica kunnen kaliumophoping in het bloed veroorzaken, wat kan leiden tot abnormale hartritmes. Voorbeelden zijn: riamtereen (Dyrenium), eplerenon (Inspra) en spironolacton (Aldactone).
• Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's). NSAID's zoals ibuprofen, aspirine en naproxen kunnen natrium- en waterretentie veroorzaken. Dit kan het effect van de ACE-remmer op uw bloeddruk verminderen.

Dit is een verkorte lijst, dus spreek altijd met uw arts voordat u nieuwe medicijnen gebruikt.

Bètablokkers

Bètablokkers verminderen het werk dat het hart moet doen en kunnen de bloeddruk verlagen en een snel hartritme vertragen.

Dit kan worden bereikt met:

• atenolol (Tenormin)
• bisoprolol (Zebeta)
• carvedilol (Coreg)
• esmolol (Brevibloc)
• metoprolol (Lopressor)
• nadolol (Corgard)
• nebivolol (Bystolic)

Voorzichtigheid is geboden bij het gebruik van bètablokkers met de volgende medicijnen, aangezien deze een bijwerking kunnen veroorzaken:

• Anti-aritmische medicijnen. Deze kunnen cardiovasculaire effecten versterken, waaronder een vertraagde hartslag. Een voorbeeld is amiodaron (Nexterone).
• Antihypertensiva. Deze geneesmiddelen kunnen ook de kans op cardiovasculaire effecten vergroten en omvatten lisinopril (Zestril), candesartan (Atacand) en amlodipine (Norvasc).
• Albuterol (AccuNeb). De effecten van albuterol op bronchodilatatie kunnen worden tenietgedaan door bètablokkers.
• Antipsychotica. Bepaalde antipsychotica, zoals thioridazine (Mellaril), kunnen bij sommige mensen ook een lage bloeddruk veroorzaken.
• Fentora (Fentanyl). Dit kan een lage bloeddruk veroorzaken.
• Clonidine (Catapres). Clonidine kan hoge bloeddruk veroorzaken.

Sommige medicijnen worden hier mogelijk niet vermeld. U moet altijd uw arts raadplegen voordat u nieuwe medicijnen gebruikt.

Diuretica

Diuretica verminderen het vochtgehalte van uw lichaam. CHF kan ervoor zorgen dat uw lichaam meer vocht vasthoudt dan zou moeten.

Uw arts kan aanbevelen:

• Loop diuretica. Deze zorgen ervoor dat de nieren meer urine produceren. Dit helpt overtollig vocht uit uw lichaam te verwijderen. Voorbeelden zijn onder meer furosemide (Lasix), ethacrynzuur (Edecrin) en torsemide (Demadex).
• Kaliumsparende diuretica. Deze helpen bij het verwijderen van vloeistoffen en natrium terwijl ze toch kalium vasthouden. Voorbeelden zijn onder meer triamtereen (Dyrenium), eplerenon (Inspra) en spironolacton (Aldactone).
• Thiazide diuretica. Deze zorgen ervoor dat de bloedvaten verwijden en helpen het lichaam om overtollig vocht te verwijderen. Voorbeelden zijn onder meer metolazon (Zaroxolyn), indapamide (Lozol) en hydrochloorthiazide (Microzide).

Diuretica moeten met de volgende medicijnen worden gebruikt, omdat ze een bijwerking kunnen veroorzaken:

• ACE-remmers. Deze kunnen een verlaagde bloeddruk veroorzaken, waaronder lisinopril (Zestril), benazepril (Lotensin) en captopril (Capoten).
• Tricyclische eigenschappen. Ook wel tricyclische antidepressiva (TCA's) genoemd, ze kunnen een verlaagde bloeddruk veroorzaken. Voorbeelden zijn: amitriptyline en desipramine (Norpramin).
• Anxiolytica. Anxiolytica zijn middelen tegen angst die de bloeddruk kunnen verlagen. Veel voorkomende anxiolytica zijn alprazolam (Xanax), chloordiazepoxide (Librium) en diazepam (valium).
• Hypnotica. Kalmerende middelen zoals zolpidem (Ambien) en triazolam (Halcion) kunnen een lage bloeddruk veroorzaken.
• Bètablokkers. Bètablokkers, zoals metoprolol (Lopressor) en carvedilol (Coreg), kunnen ook een lage bloeddruk veroorzaken.
• Calciumantagonisten. CCB's kunnen een verlaging van de bloeddruk veroorzaken. Voorbeelden zijn onder meer amlodipine (Norvasc) en diltiazem (Cardizem).
• Nitraten. Deze medicijnen, zoals nitroglycerine (Nitrostat) en isosorbide-dinitraat (Isordil), kunnen de bloeddruk verlagen.
• NSAID's. Deze medicijnen kunnen toxiciteit van de lever veroorzaken.

Dit is een verkorte lijst met alleen de meest voorkomende geneesmiddelinteracties. U moet altijd met uw arts praten voordat u nieuwe medicijnen gebruikt.

Operaties en procedures

Als medicijnen op zichzelf niet effectief zijn, kunnen meer invasieve procedures nodig zijn.

Angioplastiek, een procedure om geblokkeerde slagaders te openen, is een optie.

Uw cardioloog kan ook een hartklephersteloperatie overwegen om uw kleppen goed te openen en te sluiten.

Tekenen van congestief hartfalen

Zoals eerder vermeld, zijn vroege tekenen van congestief hartfalen mogelijk niet erg merkbaar. Hier zijn enkele vroege waarschuwingssignalen die u met uw zorgverlener kunt bespreken:

• overtollig vocht in lichaamsweefsels zoals de enkels, voeten, benen of buik
• hoesten of piepende ademhaling
• kortademigheid
• gewichtstoename die nergens anders aan kan worden toegeschreven
• algemene vermoeidheid
• verhoogde hartslag
• gebrek aan eetlust of misselijkheid
• zich verward of gedesoriënteerd voelen

Wat zijn de oorzaken van CHF?

CHF kan het gevolg zijn van andere gezondheidsproblemen die rechtstreeks van invloed zijn op uw cardiovasculaire systeem. Daarom is het belangrijk om jaarlijkse controles te krijgen om uw risico op hartgezondheidsproblemen te verlagen, waaronder:

• hoge bloeddruk (hypertensie)
• coronaire hartziekte
• klep voorwaarden

Hypertensie

Als uw bloeddruk hoger is dan normaal, kan dit leiden tot CHF.

Hypertensie heeft veel verschillende oorzaken. Een daarvan is de verharding van uw slagaders, waardoor de druk in de slagaders toeneemt.

Coronaire hartziekte

Cholesterol en andere soorten vettige stoffen kunnen de kransslagaders blokkeren, dit zijn de kleine slagaders die het hart van bloed voorzien. Hierdoor worden de slagaders vernauwd.

Smallere kransslagaders beperken de bloedstroom en kunnen tot beschadiging van uw slagaders leiden.

Valve voorwaarden

Uw hartkleppen regelen de bloedstroom door uw hart door te openen en te sluiten om bloed in en uit de kamers te laten.

Kleppen die niet correct openen en sluiten, kunnen uw ventrikels dwingen harder te werken om bloed rond te pompen. Dit kan het gevolg zijn van een hartinfectie of -afwijking.

Andere condities

Hoewel hartgerelateerde ziekten tot CHF kunnen leiden, zijn er andere schijnbaar niet-gerelateerde aandoeningen die uw risico ook kunnen verhogen.

Waaronder:

• diabetes
• schildklier aandoening
• zwaarlijvigheid

Ernstige infecties en allergische reacties kunnen ook bijdragen aan CHF.

Wat zijn de meest voorkomende soorten CHF?

Linkszijdige CHF is het meest voorkomende type CHF. Het treedt op wanneer uw linkerventrikel het bloed niet goed naar uw lichaam pompt.

Naarmate de aandoening vordert, kan zich vocht ophopen in uw longen, waardoor ademen moeilijk wordt.

Er zijn twee soorten linkszijdig hartfalen:

• Systolisch hartfalen treedt op wanneer het linkerventrikel niet normaal samentrekt. Dit vermindert de kracht die beschikbaar is om bloed in de bloedsomloop te duwen. Zonder deze kracht kan het hart niet goed pompen.
• Diastolisch falen of diastolische disfunctie treedt op wanneer de spier in de linker hartkamer stijf wordt. Omdat het niet langer kan ontspannen, kan het hart tussen de slagen niet helemaal met bloed worden gevuld.

Rechtszijdige CHF treedt op wanneer de rechterventrikel moeite heeft om bloed naar uw longen te pompen. Er komt bloed terug in uw bloedvaten, waardoor vocht wordt vastgehouden in uw onderste ledematen, buik en andere vitale organen.

Het is mogelijk om tegelijkertijd linkszijdige en rechtszijdige CHF te hebben. Gewoonlijk begint de ziekte aan de linkerkant en verplaatst zich vervolgens naar rechts wanneer deze niet wordt behandeld.

Stadia van congestief hartfalen

StadiumBelangrijkste symptomenOutlookKlas 1U ondervindt geen symptomen tijdens normale lichamelijke activiteit.CHF kan in dit stadium worden beheerd door veranderingen in levensstijl, hartmedicatie en monitoring.Klasse 2U voelt zich waarschijnlijk op uw gemak in rust, maar normale lichamelijke activiteit kan vermoeidheid, hartkloppingen en kortademigheid veroorzaken.CHF kan in dit stadium worden beheerd door veranderingen in levensstijl, hartmedicatie en zorgvuldige monitoring.Klasse 3U voelt zich waarschijnlijk op uw gemak in rust, maar er is een merkbare beperking van lichamelijke activiteit. Zelfs lichte inspanning kan vermoeidheid, hartkloppingen of kortademigheid veroorzaken.De behandeling kan ingewikkeld zijn. Praat met uw arts over wat hartfalen in dit stadium voor u kan betekenen.Klasse 4U kunt waarschijnlijk geen enkele hoeveelheid lichamelijke activiteit uitoefenen zonder symptomen, die zelfs in rust aanwezig zijn.Er is in dit stadium geen remedie voor CHF, maar er zijn nog steeds opties voor kwaliteit van leven en palliatieve zorg. Bespreek de mogelijke voordelen en risico's van elk met uw arts.

Foto van gezwollen enkels als gevolg van CHF

Als het hart niet in staat is om het bloed effectief te pompen, kan het bloed zich opstapelen in aderen en weefsels. Bloed en andere vloeistoffen kunnen zich in bepaalde gebieden opstapelen en zwelling (oedeem) veroorzaken.

De enkels, voeten, benen en buik zijn veel voorkomende plekken die kunnen opzwellen.

Hier is een voorbeeld van oedeem:

Levensverwachting en prognose

Ongeveer 6,2 miljoen Amerikaanse volwassenen hadden tussen 2013 en 2016 hartfalen.

Een rapport van de American Heart Association schat dat ongeveer 50 procent van de mensen met CHF de afgelopen 5 jaar leven.

Een oudere studie toonde aan dat sommige patiënten met een lager risico die vóór de leeftijd van 50 werden gediagnosticeerd, een levensduur hadden van ongeveer 20 jaar na de diagnose.

Leeftijd bij diagnose, andere aandoeningen en geslacht droegen ook bij aan variabelen in de levensverwachting, waarvan sommige minder dan drie jaar na de diagnose.

De prognose en levensverwachting voor congestief hartfalen kunnen variëren op basis van veel factoren. Over het algemeen kan een vroege diagnose en het volgen van een behandelplan leiden tot een beter beheer en een langere levensduur.

CHF en genetica

Vraag:

Is congestief hartfalen genetisch bepaald? Kunnen veranderingen in levensstijl dit helpen voorkomen?

Anonieme patiënt

EEN:

Cardiomyopathie, of schade aan de hartspier, kan een oorzaak zijn van hartfalen, en genetica kan een rol spelen bij sommige soorten cardiomyopathie. De meeste gevallen van congestief hartfalen (CHF) zijn echter niet erfelijk. Sommige risicofactoren voor CHF, zoals hypertensie, diabetes en coronaire hartziekte, kunnen in gezinnen voorkomen. Om uw risico op het ontwikkelen van CHF te verkleinen, kunt u overwegen om uw levensstijl te veranderen, zoals een gezond dieet volgen en regelmatig aan lichaamsbeweging doen.

Elaine K. Luo, MDAntwoorden vertegenwoordigen de mening van onze medische experts. Alle inhoud is strikt informatief en mag niet als medisch advies worden beschouwd.

Hoe congestief hartfalen te voorkomen

Sommige factoren zijn gebaseerd op onze genetica, maar levensstijl kan ook een rol spelen.

Er zijn verschillende dingen die u kunt doen om het risico op hartfalen te verlagen, of in ieder geval het begin van de ziekte te vertragen.

Vermijd of stop met roken

Als u toch rookt en niet kunt stoppen, vraag dan uw arts om u producten en diensten aan te bevelen die kunnen helpen.

Passief roken is ook een gevaar voor de gezondheid. Als je samenwoont met een roker, vraag hem dan om buiten te roken.

Zorg voor een uitgebalanceerd dieet

Een hartgezond dieet is rijk aan groenten, fruit en volle granen. Je hebt ook eiwitten nodig in je dieet.

Dingen om te vermijden zijn onder meer:

• zout (natrium)
• toegevoegde suikers
• vaste vetten
• geraffineerde granen

Oefening

Slechts 1 uur matige aerobe training per week kan de gezondheid van uw hart verbeteren. Wandelen, fietsen en zwemmen zijn goede vormen van lichaamsbeweging.

Als je al een tijdje niet hebt gesport, begin dan met slechts 15 minuten per dag en werk je omhoog.

Als je je ongemotiveerd voelt om alleen te trainen, overweeg dan om een ​​les te volgen - het kan zelfs online zijn - of meld je aan voor persoonlijke training bij een plaatselijke sportschool.

Let op uw gewicht

Obesitas of overgewicht kan een probleem zijn voor uw hart. Volg een gezond dieet en oefen regelmatig.

Als u geen gezond gewicht voor uw lichaam heeft, overleg dan met uw arts over hoe u verder kunt gaan. U kunt ook een diëtist of voedingsdeskundige raadplegen.

Andere preventieve maatregelen

Drink alleen met mate alcohol en blijf uit de buurt van illegale drugs. Volg de instructies zorgvuldig wanneer u voorgeschreven medicijnen gebruikt en verhoog uw dosis nooit zonder toezicht van een arts.

Als u een hoog risico op hartfalen heeft of al hartbeschadiging heeft, kunt u nog steeds deze stappen volgen. Zorg ervoor dat u uw arts vraagt ​​hoeveel lichaamsbeweging veilig is en of u andere beperkingen heeft.

Als u medicijnen gebruikt voor hoge bloeddruk, hartaandoeningen of diabetes, neem deze dan precies zoals voorgeschreven. Raadpleeg uw arts regelmatig om uw toestand te controleren en eventuele nieuwe symptomen onmiddellijk te melden.

Hoe wordt CHF vastgesteld?

Nadat u uw symptomen aan uw arts heeft gemeld, kan hij u doorverwijzen naar een hartspecialist of cardioloog.

Uw cardioloog zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren, waarbij u met een stethoscoop naar uw hart moet luisteren om abnormale hartritmes op te sporen.

Om een ​​eerste diagnose te bevestigen, kan uw cardioloog bepaalde diagnostische tests bestellen om de kleppen, bloedvaten en kamers van uw hart te onderzoeken.

Er zijn verschillende tests die worden gebruikt om hartaandoeningen te diagnosticeren. Omdat deze tests verschillende dingen meten, kan uw arts er een paar aanbevelen om een ​​volledig beeld van uw huidige toestand te krijgen.

Elektrocardiogram

Een elektrocardiogram (ECG of ECG) registreert het ritme van uw hart.

Afwijkingen in uw hartritme, zoals een snelle hartslag of een onregelmatig ritme, kunnen erop wijzen dat de wanden van uw hartkamer dikker zijn dan normaal. Dat kan een waarschuwing zijn voor een hartaanval.

Echocardiogram

Een echocardiogram gebruikt geluidsgolven om de structuur en beweging van het hart vast te leggen. De test kan bepalen of u al een slechte doorbloeding, spierbeschadiging of een hartspier heeft die niet normaal samentrekt.

MRI

Een MRI maakt foto's van uw hart. Met zowel stilstaande als bewegende beelden kan uw arts zien of er schade aan uw hart is.

Stresstest

Stresstests laten zien hoe goed uw hart presteert onder verschillende stressniveaus.

Door uw hart harder te laten werken, wordt het voor uw arts gemakkelijker om problemen te diagnosticeren.

Bloedtesten

Bloedonderzoek kan controleren op abnormale bloedcellen en infecties. Ze kunnen ook het niveau van BNP controleren, een hormoon dat stijgt bij hartfalen.

Hartkatheterisatie

Hartkatheterisatie kan blokkades van de kransslagaders aantonen. Uw arts zal een buisje in uw bloedvat inbrengen en het vanaf uw bovenbeen (liesstreek), arm of pols inrijgen.

Tegelijkertijd kan de arts bloedmonsters nemen, röntgenfoto's gebruiken om uw kransslagaders te bekijken en de bloedstroom en druk in uw hartkamers controleren.

Wat kan ik op lange termijn verwachten?

Uw toestand kan verbeteren door medicatie, operaties of veranderingen in levensstijl. Uw vooruitzichten hangen af ​​van hoe ver uw CHF is en of u andere gezondheidsproblemen moet behandelen, zoals diabetes of hoge bloeddruk.

Hoe eerder uw aandoening wordt vastgesteld, hoe beter uw vooruitzichten. Praat met uw arts over het beste behandelplan voor u.