Kinderen bereiken mijlpalen in hun ontwikkeling in hun eigen tempo, en sommige bewegen sneller dan andere. Twee broers en zussen in hetzelfde gezin kunnen mijlpalen bereiken met verschillende snelheden.
Kleine, tijdelijke vertragingen zijn meestal geen reden tot ongerustheid, maar een aanhoudende vertraging of meerdere vertragingen bij het bereiken van mijlpalen kunnen een teken zijn dat er later in het leven problemen kunnen zijn.
Vertraging bij het bereiken van mijlpalen op het gebied van taal, denken, sociale vaardigheden of motorische vaardigheden wordt ontwikkelingsachterstand genoemd.
Ontwikkelingsachterstand kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder erfelijkheid, complicaties tijdens de zwangerschap en vroeggeboorte. De oorzaak is niet altijd bekend.
Als u vermoedt dat uw kind een ontwikkelingsachterstand heeft, neem dan contact op met de kinderarts. Ontwikkelingsachterstand duidt soms op een onderliggende aandoening die alleen artsen kunnen diagnosticeren.
Zodra u een diagnose heeft gekregen, kunt u therapieën of andere vroege interventies plannen om de voortgang en ontwikkeling van uw kind naar volwassenheid te helpen.
Fijne en grove vertraging in motorische vaardigheden
De fijne motoriek omvat kleine bewegingen zoals het vasthouden van speelgoed of het gebruik van een krijtje. Voor grove motoriek zijn grotere bewegingen nodig, zoals springen, traplopen of een bal gooien.
Kinderen vorderen in verschillende snelheden, maar de meeste kinderen kunnen hun hoofd opheffen als ze 3 maanden oud zijn, 6 maanden met enige steun zitten en lang voor hun tweede verjaardag lopen.
Op 5-jarige leeftijd kunnen de meeste kinderen 10 seconden of langer op één voet staan en een vork en lepel gebruiken.
Het vertonen van enkele van de volgende symptomen kan betekenen dat uw kind vertraging heeft bij het ontwikkelen van bepaalde fijne of grove motorische functies:
- slappe of losse stam en ledematen
- stijve armen en benen
- beperkte beweging in armen en benen
- onvermogen om zonder ondersteuning te zitten bij 9 maanden oud
- dominantie van onvrijwillige reflexen ten opzichte van vrijwillige bewegingen
- onvermogen om gewicht op de benen te dragen en op te staan door ongeveer 1 jaar oud
Buiten het normale bereik vallen is niet altijd een reden tot bezorgdheid, maar het is de moeite waard om uw kind te laten evalueren.
Spraak- en taalvertraging
Volgens het National Institute on Deafness and Other Communication Disorders is de meest actieve tijd voor het leren van spraak en taal de eerste 3 levensjaren, naarmate de hersenen zich ontwikkelen en volwassen worden.
Het taalleerproces begint wanneer een baby honger communiceert door te huilen. Als ze 6 maanden oud zijn, kunnen de meeste baby's de klanken van basistaal herkennen.
Baby's van 12 tot 15 maanden zouden in staat moeten zijn om twee of drie eenvoudige woorden te zeggen, zelfs als ze niet duidelijk zijn.
De meeste peuters kunnen meerdere woorden zeggen tegen de tijd dat ze 18 maanden oud zijn.Als ze de leeftijd van 3 jaar bereiken, kunnen de meeste kinderen in korte zinnen praten.
Spraak- en taalvertraging zijn niet hetzelfde. Spreken vereist de spiercoördinatie van het spraakkanaal, de tong, de lippen en de kaak om geluiden te maken.
Een spraakvertraging treedt op wanneer kinderen niet zoveel woorden zeggen als voor hun leeftijd zou worden verwacht.
Een taalachterstand treedt op als kinderen moeite hebben om te begrijpen wat andere mensen zeggen of hun eigen gedachten niet kunnen uiten. Taal omvat spreken, gebaren, gebaren en schrijven.
Het kan moeilijk zijn om onderscheid te maken tussen spraak- en taalachterstand bij jonge kinderen. Een kind dat dingen begrijpt en zijn behoeften kan uiten (misschien door te wijzen of te ondertekenen) maar niet zoveel woorden spreekt als zou moeten, kan een geïsoleerde spraakachterstand hebben.
Slecht gehoor kan spraak- en taalvertragingen veroorzaken, dus uw arts zal tijdens de diagnose meestal een gehoortest uitvoeren. Kinderen met spraak- en taalachterstand worden vaak doorverwezen naar een logopedist.
Vroegtijdige interventie kan een grote hulp zijn.
Autismespectrumstoornis
Autismespectrumstoornis (ASS) is een term die wordt gebruikt om verschillende neurologische aandoeningen te beschrijven. Mensen met autisme kunnen anders denken, bewegen, communiceren en zintuigen verwerken dan neurotypische mensen.
Autisme wordt meestal in de vroege kinderjaren gediagnosticeerd en omvat een merkbare vertraging in de taalontwikkeling en sociale ontwikkeling.
Uw kinderarts zal bij elk bezoek aan de put vragen stellen over de ontwikkeling van uw kind. In feite beveelt de American Academy of Pediatrics aan dat alle kinderen na 18 en 24 maanden worden gescreend op symptomen van autisme met behulp van gestandaardiseerde screeningtools.
Symptomen zijn soms al vroeg duidelijk, maar worden mogelijk pas opgemerkt als een kind 2 of 3 jaar oud is.
Tekenen en symptomen van ASS variëren, maar omvatten meestal vertraagde spraak- en taalvaardigheden en uitdagingen bij het communiceren en omgaan met anderen.
Elke autistische persoon is uniek, dus de symptomen en de manier waarop mensen ze ervaren, variëren enorm.
Enkele symptomen zijn:
- niet reageren op hun naam
- afkeer van knuffelen of spelen met anderen
- gebrek aan gezichtsuitdrukking
- niet kunnen spreken of moeite hebben met spreken, een gesprek voeren of woorden en zinnen onthouden
- repetitieve bewegingen
- ontwikkeling van specifieke routines
- coördinatieproblemen
Er is geen remedie voor ASS, maar therapieën en andere benaderingen kunnen uw kind extra hulpmiddelen geven om te communiceren, stress te verlichten en, in sommige gevallen, dagelijkse taken uit te voeren.
Oorzaken en kansen op ontwikkelingsachterstand
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention heeft ongeveer 17 procent van de kinderen tussen de 3 en 17 jaar een of meer ontwikkelingsstoornissen.
De meeste ontwikkelingsstoornissen treden op voordat een kind wordt geboren, maar sommige kunnen na de geboorte optreden als gevolg van infectie, letsel of andere factoren.
Oorzaken van ontwikkelingsachterstand kunnen moeilijk te achterhalen zijn en er kunnen verschillende dingen aan bijdragen. Sommige aandoeningen zijn van genetische oorsprong, zoals het syndroom van Down.
Infectie of andere complicaties tijdens zwangerschap en bevalling, evenals vroeggeboorte, kunnen ook ontwikkelingsachterstand veroorzaken.
Ontwikkelingsachterstand kan ook een symptoom zijn van andere onderliggende medische aandoeningen, waaronder:
- autismespectrumstoornissen (ASS)
- hersenverlamming
- foetale alcoholspectrumstoornissen
- Landau Kleffner-syndroom
- myopathieën, waaronder spierdystrofieën
- genetische aandoeningen, zoals het syndroom van Down en het fragiele X-syndroom
Onthoud dat kinderen zich in verschillende snelheden ontwikkelen, dus het is mogelijk dat wat u als vertraging beschouwt, normaal is voor uw kind. Als u zich echter zorgen maakt, is het belangrijk om uw kind door professionals te laten beoordelen.
Schoolgaande kinderen bij wie een ontwikkelingsachterstand is vastgesteld, kunnen in aanmerking komen voor speciale diensten. Deze services zijn afhankelijk van de behoefte en locatie.
Neem contact op met uw arts en uw schooldistrict om erachter te komen welke diensten beschikbaar zijn. Gespecialiseerd onderwijs, vooral als het vroeg begint, kan uw kind helpen vooruitgang te boeken en meer te bereiken op school.
Behandelingen voor ontwikkelingsachterstanden variëren afhankelijk van de specifieke vertraging. Sommige behandelingen omvatten fysiotherapie voor hulp bij vertragingen in motorische vaardigheden en gedrags- en educatieve therapie voor hulp bij ASS en andere vertragingen.
In sommige gevallen kunnen medicijnen worden voorgeschreven. Een evaluatie en diagnose van een kinderarts is cruciaal om een behandelplan op te stellen dat speciaal voor uw kind is ontworpen.
Outlook
Veel genetische en omgevingsfactoren spelen een rol bij de ontwikkeling van een kind en kunnen bijdragen tot vertragingen. Zelfs vrouwen met een gezonde zwangerschap en goede zorg tijdens en na de zwangerschap kunnen kinderen krijgen met ontwikkelingsachterstand.
Hoewel de oorzaken van vertragingen moeilijk te achterhalen zijn, zijn er veel behandelingen en ondersteunende diensten beschikbaar om te helpen.
Hoe eerder u een diagnose van een vertraging kunt stellen, hoe beter het zal zijn voor de ontwikkeling van uw kind naar volwassenheid.
